คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : กลับโซล!!!!!
-3-
วันต่อมา
โอ้ยยย ย! ตายแล้ววันนี้ผมจะได้กลับโซลแล้วสินะ s-e-o-u-l (ตายแล้วเจ๊ ดีใจที่ได้กลับโซล จนขับร้องออกมาเป็นเพลงโซลเลยเร๊อะ!) งานใหม่ของผมโอ๊ยตื่นเต้นจัง! เมื่อคืนซองมินโทรมาบอกรายละเอียดกับผมเรียบร้อยแล้วว่า คยูฮยอน เอ่อ พอดีซองมินบอกมาน่ะว่าเขาชื่อคยูฮยอน เอาเถอะเข้าเรื่องดีกว่า ซองมินบอกว่า คยูฮยอนอณุญาติให้ผมทำงานนี้ได้ (เพราะเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ของซองมิน - - มันเหมือนกับผมใช้เส้นเลยอะ!) แต่ซองมินบอกคยูว่าผมอยู่ทะเล และจะกลับวันนี้ น่าแปลกมาก! ที่คยูก็อยู่ที่ทะเลเหมือนกัน!!!!!!! พระเจ้าอะไรจะบังเอิญขนาดนี้
“เจ๊ จะยืนเฉยอีกนานมั้ย มาช่วยกันขนกระเป๋าหน่อยสิ” ไอ้ป่องบ่น เชอะ! ช่วยยินดีกับงานใหม่ของผมหน่อยไม่ได้หรือไงไอ้เจ้าน้องชายบ้า!
“รู้แล้วล่ะน่า รอก่อนสิ กระเป๋ามันไม่ใช่ใบเล็กๆนะเจ้าบ้า!”
“ก็ผมเห็นเจ๊ยืนนิ่งเป็นสากกะเบือ ไม่ถืออะไรเลยนี่”
“เอ๊ะ! ไอ้ป่องนิ!!! ทำไมต้องบ่นด้วย ตกลงใครเป็นพี่กันแน่เนี้ย!?” ไอ่ป่องนะไอ่ป่องบังอาจมากมาว่าพี่ชายสุดสวยแบบนี้ มันน่านัก!
“เอาเถอะ ผมไม่อยากจะเถียงกับเจ๊แล้ว เพราะไงคนธรรมดากับนางพญาเถียงกัน ยังไงนางพญาอย่างเจ๊ก็ต้องชนะ”
“เออเจริญ”
“จะบ่นอีกนานมั้ยเจ๊ ขนของสิ!”
“รู้แล้วล่ะน่าคุณน้องชายบังเกิดเกล้า!!!!!!!!!!!” ไอ้ป่องมันจะมาเป็นพ่อของผมหรือไงกัน เฮอะ! เจ้าน้องบ้าเอ๊ย! ไม่นะ! ผมต้องไม่อารมเสีย เพราะ!!! งานรอผมอยู่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พอกลับไปถึงโซลผมก็ต้องกลับไปที่คอนโด และเตรียมตัวไปทำงานในวันพรุ่งนี้ ยะฮู้~ วันนี้ก็ต้องไปฉลองกับพี่ทึกกี้แล้วก็ให้หมีคังก่อนล่ะนะ
“นีไอ้ป่อง วันนี้พี่ทึกกี้จะจัดงานเลี้ยงให้ฉันเนื่องในโอกาสที่ฉันได้งานล่ะ แกจะชวนเยซอง หรือเพื่อนแกไปก็ได้นะ! อ้อให้ซองมินมาฉลองด้วย”
“พี่นี่ ทำอะไรเวอร์จริงๆ”
“เอ๊ะ! ไอ้น้องบ้า จะยินดีกับฉันบ้างไม่ได้หรือไงกัน!”
“ก็มันจริงๆนี่!”
“เออ! ไม่เถียงแล่ว วันนี้ฉันจะต้องอารมดี โฮะๆๆ!”
ในที่สุดผมและไอ้ป่องก็ขนของขึ้นรถหมดซักที และขณะนี้ได้เวลากลับโซลกันแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ มีความสุขจริงๆ
“คิบอมมมมมมมมม!” เอ๋ ใครมาเรยกไอ้ป่องวะเนี้ย
(end Heechul’s talk)
(Hangeng’s talk)
อ้ะ วันนี้ผมจะกลับโซลล่ะ ตอนก่อนปีใหม่คยูบอกผมว่าจะหาผู้ช่วยผู้จัดการมาให้ และตอนนี้มันบอกว่ามันได้คนมาทำหน้าที่นั้นแล้ว เห็นว่าชื่อ ฮีชอล ล่ะมั้งถ้าผมจำไม่ผิด โอ๊ะ นั่นนังหมวยจะทำอะไรล่ะ หน้าตาตื่นเชียว
“คิบอมมมมมมมมม!” นั่งหมวย ตายแล้วไปเรียกใครเนี้ย เสียงดังจริง
“ดงเฮ(?)”
“อ่า! จะกลับแล้วหรอ?”
“อืมใช่ - -“
“คิบอม นายอยู่ที่โซลหรือเปล่าอ่ะ”
“ใช่ ถามทำไม?”
“อ้า ฉันก็อยู่โซลล่ะ! ฉันจะกลับวันนี้เหมือนกัน เห็นนายกำลังจะขึ้นรถแล้วฉันเลยรีบวิ่งมาลานายน่ะ! ^^ ไว้เจอกันใหม่นะคิบอม ไว้คราวหน้าฉันจะเลี้ยงข้าวนายอีกนะ!”
“นายคิดเป็นแต่เรื่องอาหารหรือไงกัน”
“ไอ้ป่อง คุยเสร็จรึยัง นานเกินไปแล้วนะ ฉันรออยู่ไม่รู้หรือไง แหม! คุยกับกิ๊กหรือไงเล่า! รีบๆขึ้นรถได้แล้ว ฉันอยากกลับโซลใจจะขาดดด!” เอะ! นั่นมัน....(ไม่รู้ชื่อนี่หว่า) อ้อ ยัยขี้โวยวาย!
“รู้แล้วน่าเจ๊ ฉันไปล่ะดงเฮ ไว้เจอกัน”
“บ๊ายบายยยยย~” นังหมายยกมือโบกไปมาพลางบอกลา ให้ตายสิ นังหมวยไปรู้จักกับไอ้ตี๋แก้มป่องคนนั้นได้ยังไงกัน แถมไอ้ป่องคนนั้นยังรู้จักกับยัยขี้โวยวายนั่นอีก - -
“นังหมวย ไปรู้จักกับไอ้ป่องนั่นได้ยังงัยอ่ะ”
“ใครให้ป่องอ่ะพี่ฮัน” นังหมวยงง
.”ก็ที่มะกี้ไง ที่เพิ่งออกรถไปน่ะ!”
“อ้อ! เขาชื่อคิบอมต่างหากเล่าพี่ฮัน!”
“ก็ใครจะไปรู้ล่ะวะ! กิ๊กหรือไงคิบอมน่ะ” ผมแซวนังหมวย
“บะ บ้าหรอพี่ฮัน เค้าเพิ่งจะรู้จักคิบอมเองนะ! จะเป็นกิ๊กกันได้ยังงัย >///<.” ปากก็พูดไป แต่หารู้ไม่ว่าหน้าของน้องชายตัวดีของมกลายเป็นสีแดงไปแล้ว ผมรู้หรอกน่าว่านังหมวยแอบปิ๊งไอ้ป่องนั่น
“นี่แล้วพวกเราจะกลับกันได้ยังเนี้ยย ฮอยคจี้ของฉันเวียนหัวแล้วนะ” ไอ้วอนบ่น
“บ้าหรอซีวอน ฉันไม่ได้เป็นไรซักหน่อย ฉันรู้นะว่าที่นายเอาฉันไปอ้างก็เพราะว่านายเองนั่นแหละที่อยากกลับ ^^”
“โธ่! ฮยอคจี้ อย่าแฉดิ! ><”
“โอ๋ๆ อย่างอลนะวอนจ๋า!~~~~” โอ๊ย อยากจะอ้วกแตกไอ้คู่นี้นี่
“เฮ้ย! พอได้แล้วพวกแก ดูหน้าไอ้ฮันมันอิจฉาตาร้อนไปหมดแล้วเนี้ยยย!” อ้าวเฮ้ย! ไอ้คยูดันเดาใจผมถูกอีก - - สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทกัน แต่รู้มากอย่างนี้ก็ไม่ดีนะเพื่อนรัก - -
“จะกลับกันได้หรือยังพวกแก” ผมถาม
“กลับดิ!.” ทุกคนตอบพร้อมกัน
“เออ งั้นก็ไปขึ้นรถกันได้แล้ว” ผมบ่น
(end Hangeng’s talk)
(Donghae’s talk)
ติ๊ด~ติ๊ด~ โทรศัพท์ของผมดังล่ะ ใครกันนะโทรมา อ้ะ! เรียวอุค!!!!
“เรียวจ๋า!!!!!”
(เฮ้ยๆ! ทักกันแบบนี้เลยนะหมวยด๊อง คิดถึงแกว่ะ ทำไรอยู่อ่ะ)
“กำลังเดินทางกลับโซลอ่ะ วันนี้มีไรอ่ะโทรมา ปกติฉันไปเที่ยวแค่ไม่กี่วันแกไม่คิดจะโทรมาเลยไม่ใช่หรือไง”
(ก็นะ หลังจากวันที่แกไปเที่ยวอ่ะ โหย มีผู้ชายมาจีบฉันด้วยว่ะ! เซ็งชะมัด)
“แล้วทำไมแกไม่ลองเปิดใจมีความรักบ้างวะ”
(ไม่รู้อ่ะ มันไม่ถูกใจ!)
“เอาเหอะ แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครอ่ะ”
(อยู่มหาลัยเดียวกับเรานี่แหละ แต่อยู่กันคนละคณะ ชื่อเยซองอะไรนี่แหละ หน้าอย่างกับซาลาเปา แต่สาวตรึมอ่ะแก)
“เยซองหรอ? อื้มคุ้นแฮะ! อ้อคิดออกแล้ว เยซองที่ป๊อบๆไงแก”
(หรอวะ ฉันไม่เห็นจำได้)
“วันๆ แกก็เอาแต่อ่านหนังสือนั่นแหละ”
(ก็ฉันเด็กดี)
“เอาเหอะ ๆ เดี๋ยวถึงโซลแล้วเจอกันนะเรียว”
(อืมๆ บ๊ายบายคุณเพื่อน)
“จ๊ะ” เฮ้อ ~ เรียวอุคเป็นเพื่อนผมเองแหละ มีคนจีบแต่ก็ไม่คิดจะสนใจ เฮอะ! ผมล่ะกลั๊วกลัว ว่าเพื่อนผมคนนี้มันจะขึ้นคาน!
ณ กรุงโซล
ตอนนี้ผมถึงโซลแล้วล่ะ เฮ้อ ~ ไปเที่ยวคราวนี้สนุกมากเลยแฮะ ป่านนี้คิบอมจะถึงโซลหรือยัง เอ๊ะ! ทำไมกันนะ ถึงต้องคิดถึงคนที่เพิ่งจะเจอกันด้วยซ้ำ ก็ผมถูกฉโลกนี้นา โอ๊ยๆๆ ชวนเรียวไปหาของกินดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ!
ณ ร้านเบเกอรีชื่อดัง ใกล้มหาลัย
“แกมาช้าอ่ะเรียว ฉันซัดขนมเค้กจะหมดอยู่แล้ว” เรียวอุคอ่ะ มาช้า ผมเลยต้องกินคนเดียว เฮ้อ ๆ แต่โชคดีนะที่ผมไม่อ้วน
“ก็นะ เจออีตาหน้าซาลาเปาตื๊ออ่ะดิ! กว่าจะดอดมาได้ ยากมากกกกก! และแทนที่แกจะมาบ่น แกควรจะสงสารฉันนะที่โดนตามตื๊ออ่ะ!”
“โอเค ๆ ใจเย็นนะเรียวอุค เรามากินเค้กกันเถอะ อร๊อยอร่อย!”
“ฉันขอแช่งให้แกอ้วน!”
“เอ๊ะ! ไอ้บ้าเรียวนี่ อย่ามาแช่งกันซี่ *0*” เชอะ!!! เรียวอุคอ่า มาแช่งกันแบบนี้ได้ยังไง ถ้าผมอ้วนขึ้นมาผมจะโทษเรียวอุคคนแรกเลย! ฮึ่ยยยย!
“เออ ว่าแต่แกไปเที่ยวเป็นไงบ้างอ่ะ” เอ๋ พูดถึงเรื่องไปเที่ยว อ้ะ นึกถึงคิบอมเลยแฮะ บ้าใหญ่แล้วเรา - -;;
“ก็ดีอ่า ^^”
“ดียังไง?”
“ก็.....”
“ก็อะไรหมวย”
“ฉันไปเจอผู้ชายคนนึงล่ะ ฉันรู้สึกถูกฉโลกกับเขามากเลยนะ ถึงแม้ว่าเขาจะดูเงียบๆ ดูเย็นชาไปนิดนึง แต่เขาเป็นคนใจดีล่ะ ^^” ผมพูดไปยิ้มไป
“นี่แกรู้ตัวมั้ย ว่าแกพูดถึงเขาคนนั้นแล้วแกยิ้มจนหน้าบานเลย!”
“เรียวอุค! หมดกัน ฉันอุตส่าห์เล่าแบบอารมดี แกทำฉันอารมเสียเพราะแกมาว่าฉันหน้าบาน!” ได้ไงกัน เรียวอุคอ้า ไอ้เพื่อนบ้าบังอาจมาว่าผมหน้าบาน แง้ๆๆๆๆ TT^TT เศร้าใจ (เอ่อ ด๊องคะ เขาเปรียบเทียบเฉยๆนะ)
“อะไรกัน ฉันแค่เปรียบเทียบ ว่าแกมีความสุขม๊ากมาก!”
“อ่าว! ระ หรอ แต่ยังไงแกก็ว่าฉันว่าหน้าบานอยู่ดี” เรื่องไรจะยอมเสียฟอร์มล่ะครับ ผมยิ่งอายๆ ด้วย - -;;
“ฉันมีเพื่อนอย่างแกได้ไงกันเนี้ยหมวยด๊อง”
“นี่แกไม่อยากมีฉันเป็นเพื่อนหรอ!? TT^TT”
“เอ่อ ... ท่าทางงานนี้คุยกันยาว เอาเป็นว่าฉันไม่ได้คิดอย่างที่พูดก็แล้วกันนะหมวยด๊อง - -“
เอาไงกันแน่เนี่ยเพื่อนผม เฮ้อ~~ พรุ่งนี้มหาลัยเปิดพอดีเลย ต้องไปเรียนอีกแล้วสินะ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมก็จบแล้วล่ะ เฮ้อ~ เบเกอรี่ร้านนี้อร่อยจริงๆ (ก็ยังคงไม่หยุดพูดถึงเรื่องกินสินะด๊อง)
(Donghae’s talk)
ความคิดเห็น