ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Said it was bad นายมันร้าย

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2 เมื่อไหร่...ฉันจะเป็นผู้หญิง??

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ค. 56


                                                                          บทที่2
                                                               เมื่อไหร..ฉันจะเหมือนผู้หญิง??
    ฉันยอมลุกจากที่นอนแล้วไปอาบน้ำแต่งตัว ตามคำสั่งของป้า เพียงเพราะว่าป้าขู่จะเอาโปสเตอร์ของฉันไปทิ้ง(ก็คนมันรักอ่ะ) ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดกางเกงยีนส์ เสื้อยืดข้างใน เสื้อถักอีกชั้น เสื้อกันหนาวตัวเก่งชั้น รวบผมหลวมๆให้ความรู้สึกเซอๆ เบาๆ ใส่หมวกทับ กระเป๋าเป้ ร้องเท้าผ้าใบ  ฉันเดินลงมาด้วยความขี้เกียจแบบสุดๆ ก็เจอป้าที่ทำหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ร่าเริงอยู่ในครัว
    "อ้าว!! ลงมาแล้วหรอพาย O.o ไวจัง ^.^" ป้าพูดด้วยหน้าตาสงสัย ก่อนจะกายเป็นยิ้มให้แบบขี้เล่น ป้าฉันนี้ก็มีมุมน่ารักเยอะเหมือนกันเนาะ 
    "ค่ะ แล้วนี้ป้าทำอะไรอยู่หรอค่ะ..??" ฉันตอบด้วยท่าทาง งง?? นิดหน่อย ก่อนจะเดินไปถึงโต๊ะอาหารแล้วถามคุณป้า
    "ป้ากำลังทำอาหารเช้าให้พายไง ^^ นั่งสิจ๊ะ " ป้าพูดขณะที่มือกำลังง้วนอยู่กับการทำอาหารเช้า ให้ฉัน ฉันนั่งลงตามที่ป้าบอก ก่อนจะพูดแนวอ้อนป้า
    "หืม.......ป้าทำอะไรให้พายทานหรอค่ะ  O.o หอมน่าทานจัง ^^" หอมจริงๆนะ ออกมาจากใจ
    "ข้าวต้มกุ้ง..เห็นพายชอบทานตอนอยู่ที่เมืองไทย พอดีช่วงนี้กุ้งเยอะ ป้าเลยอยากทำให้พายทานก่อนไปสัมภาษณ์งานนะ " ป้าฉันก็น่ารักแบบนี้ตลอดแหละ(รักป้าค่ะ)
    "ขอบคุณนะคะป้า ^^" ฉันขอบคุณป้า ไม่ใช่แค่เรื่องข้าวต้มแต่สำหรับทุกอย่าง
    "แล้วนี้กี่โมงแล้วจ๊ะ" ป้าถาม
    "08.10 ค่ะ "ฉันตอบ
    "ยังทัน ยังเหลือเวลาเยอะอยู่"อะไรของป้าฉันเนี๊ย!! ไม่นานป้าก็ยกข้าวต้มถ้วยใหญ่มาให้ โห้ววว มันดูน่ากินอย่างที่คิดไว้เลย
    "ขอบคุณค่ะป้า พายจะทานให้เกลี้ยงเลยค่ะ^^" ฉันพูดในขณะที่ตาจ้อง(ข้าวต้มกุ้ง)ตาไม่กระพริบ
    "จร้าา.......ทานให้หมดล่ะ" ป้าตอบ ก่อนที่จะทำหน้าสงสัย แล้วถามฉัน "วันนี้ไปสัมภาษณ์งานใช่มั้ย..???" แล้วทำมัยป้าถึงถามแบบนั้น ป้าก็รู้ว่าวันนี้ฉันสัมภาษณ์งาน
    "ค่ะ แล้ว" ฉันพูดยังไม่ทันได้ขาดคำ "แล้ว ทำไมพายถึงได้แต่งตัวแบบนั้น" ป้าพูดเหมือนเหนื่อย(ใจ)ยังงัยยังงั้น
    "แบบนั้นแล้วแบบไหนค่ะ พายแต่งผิดตรงไหนค่ะ"หรือเป่ากางเกงฉันมันแตก -.-ก้มลงมองนิดนึง ก็ไม่หนินร้าา
    "ทำไมพายถึงไม่แต่งให้มันเหมือนผู้หญิงหน่อย ตั้งแต่เรียนมัธยมจนจบมหาลัย ป้าไม่เคยเห็นพายใส่ชุดน่ารักหรือกระโปรงเลยสักครั้ง นอกจากกระโปรงนักเรียน" ป้าพูด
    "แล้วชุดที่พายใส่มันไม่น่ารักหรอค่ะป้า..??" ถามทำไมดูก็รู้ ป้าทำหน้าเหมือนเหนื่อยใจ(อีกแล้ว)ก่อนจะบอกฉันว่า "ป้าจะออกไปรอข้างนอกนะ" ไม่ต้องสงสัยค่ะ คืองานที่ฉันจะไปสัมภาษณ์ ป้าฉันแกเป็นคนฝากให้เอง เพราะคุณลุงกับเจ้าของบริษัทสนิทกัน ฉันเลยใช้เส้นของคุณลุงเพื่อหางานได้ไม่ยาก(เหมือนคนเลวเลยอ่ะ) เหมือนจะแค่ให้ไปดูหน้าฉันถามนั้นนี้ปกติ แต่คนถามนะเจ้าของบริษัทเชียวนะ!!!! 
         ตอนนี้ฉันอยู่บนรถ หลังจากที่เถียงกับคุณป้า ป้าแก่คงเบื่อที่จะเถียงเลยมารอที่รถ ส่วนฉันหลังจากที่ทานเสร็จก็รีบมาขึ้นรถเพราะกลัวป้าแก่รอนาน ป้าบอกฉันว่าจะพาไปหาท่านประธานคิมก่อนเพราะจะพาฉันไปแนะนำตัวให้ท่านรู้จัก ชื่อเต็มๆของท่านคือ คิมมยองอู แต่ป้าบอกว่าให้ฉันเรียกท่านว่า คุณลุงคิม 
    "แล้วเราไม่ต้องไปสัมภาษณ์งานแล้วหรอ...O.o" ฉันถามทั้งที่รู้ว่าคนที่จะสัมภาษณ์เป็นใคร
    "ไม่ต้องมาแกล้งทำเป็นไม่รู้เลย -*-"ป้าตอบ แต่ตาจ้องไปที่ถนนอย่างตั้งใจ
    "ป้าค่ะ....คุณลุงคิมเนี๊ย!! หน้าตาของแกเป็นยังไงหรอค่ะ ..??" อยากรู้จริงๆนะ
    "ไม่ต้องถามหรอก เดี๋ยวถึงพายก็จะเห็นเองแหละ" ป้าดูจะรำคาญนะ..-*- ขี่รถไม่นานนัก(เพราะป้าขับรถไวมาก)เราก็อยู่ที่หน้าบริษัท LI Ent. ดูไม่ใหญ่ไม่โต แต่ดูแล้วมั่นคงอย่างบอกไม่ถูก ป้าเดินนำฉันขึ้นไปบนตึกอย่า่งกับรู้ทาง(สงสัยรู้จริง)ไม่นานเราก็เดินมาถึงชั้นบนสุดของตึก มีประตูบานใหญ่(เทียบกับที่บ้านได้เลยนะเนี๊ย)ดูแล้วหน้าจะใหญ่กว่าประตูทั่วไปที่ฉันเดินผ่าน สงสัยลุงคิมจะอยู่ในนั้นแน่ๆ และก็เป็นอย่างที่คิด
    "หวัดดี คุณนายลี" นั้นคือคำทักทายของคุณลุงคิม แกยิ้มหน้าบานแล้วหันมามองฉัน ฉันก้มหัวให้แกก่อนจะกล่าวสวัสดีแบบมีมารยาทสุดๆเท่าที่เคยพูดมา
    "สวัสดีค่ะ คุณลุงคิม" ฉันพูด ก่อนที่ป้าฉันจะพูดทักทายกลับ
    "สวัสดีค่ะ ประธานคิม" คุณป้ายิ้มให้อย่างสดใส เพราะป้าเป็นคนอย่างนี้
    "นั่งก่อนสิ เดี๋ยวฉันบอกเลขาเอาของว่างมาให้" คุณลุงคิม พูดแบบเป็นกันเองสุดๆ สงสัยคงจะสนิทกันมานาน
    ป้านั่งลงตามคำเชิญ
    "แล้วจะเริ่มสัมภาษณ์ ตอนไหนดีล่ะ" ป้าถามหลังจากที่นั่งลง
    "ตอนนี้เลยก็ได้ ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว" คุณลุงคิมยิ้ม ก่อนที่จะหันมาถามฉัน"งั้นเรามาเริ่มกันเลยมั้ยจ๊ะ^^" ฉันถึงกับตกใจ  จู่ๆก็หันมาถามฉันทั้งที่คุยกับคุณป้าอยู่แท้ๆ
    "ค่ะ........ตอนนี้ก็ได้ค่ะ ฉันเองก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว" ฉันตอบโดยไม่ลังเล 
    "'คำถามแรกหนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ" มันเกี่ยวกันมั้ยค่ะคุณลุง ฉันหันไปหาคุณป้าเป็นเชิงบอกว่า ฉันไม่เข้า แต่คำตอบที่ได้คือ 'พยักหน้า' << ป้า  ฉันหันไปหาคุณลุงคิมที่ทำหน้าอยากรู้คำตอบเหลือเกิน
    "ชื่อ พาย ค่ะ ส่วนชื่อเกาหลีคือ ลีจีจิน ค่ะ" ฉันตอบเหมือนที่เคยแนะนำตัวทั่วไป
    "คำถามที่สองอยากทำงานอะไรในบริษัทของลุง" เป็นคำถามที่ง่ายจัง>.< ตอบได้เลยค่ะว่า 
    "อะไรก็ได้ค่ะ แต่ถ้าเอาจริงๆก็ไม่รู้อ่ะ เพราะบริษัทคุณลุงมีอะไรตั้งเยอะแยะ พายเลยเลือกไม่ถูก อ่ะค่ะ ^^" คำตอบมันออกมาจากใจ ไม่ใช่สมอง คุณป้าได้แต่กลั่นหัวเราะ แต่ก็ยังคงเงียบต่อไป ไม่นานเลขาของคุณลุงก็เอาของว่างเข้ามาให้ คุณป้ากล่าวขอบคุณก่อนที่พี่เลขาคนสวยจะเดินออกไป
    "ต่อไปคำถามที่สาม หนูเคยเรียนศิลปะการต่อสู้มั้ยจ๊ะ" ถามอะไรเนี๊ยลุง-*-
    "เคยสิค่ะ พายเรียนเทควันโดตั้งแต่มาอยู่ที่เกาหลี ถ้าจะให้นับ ก็ 6 ปีได้แล้วล่ะค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ได้เรียนแล้วค่ะ" ฉันตอบ
    "คำถามที่สี่ ทำไมถึงเลิกเรียนล่ะจ๊ะ"ลุงค่ะได้โปรดมีสาระหน่อย
    "เพราะพายเรียนจบมหาลัยแล้ว ก็ต้องมาทำงานเลยคิดว่าถ้าทำงานคงไม่มีเวลาเรียนเทควันโดเลยไม่ได้เรียนต่ออ่ะค่ะ^^"
    "อ่อๆ...เข้าใจแล้วล่ะจ๊ะ^^ ตกลงว่าลุงรับหนูเข้าทำงานนะ ส่วนเรื่องงานวันนี้ให้เริ่มทำงานเลยนะจ๊ะ ส่วนนี้จ๊ะสัญญาว่าจ้าง หนูไม่ต้องตัดสินใจหรือหรือเซ็นตอนนี้ก็ได้นะจ๊ะไว้พรุ่งนี้ค่อยเอามาให้ลุงก็ได้" ลุงค่ะมันคืออะไร
    "'งั้นป้า ขอตัวกลับก่อนนะ ส่วนนี้ข้าวกล่อง" หลังจากที่ป้าเงียบอยู่นานแสนนานก็พูด ขอตัวกลับ แล้วทิ้งข้าวกล่องไว้ให้(ทำตอนไหนว่ะเนี้ย)"ฉันฝากหลานสาวสุดสวยของฉันด้วยล่ะ ดูแลหลานฉันดีดีนะ" ป้าค่ะอย่าทิ้งหนูไปT T^TT
    "ไม่ต้องห่วงหรอกหลานเธอก็เหมือนหลานฉัน   ตามลุงมาสิเดี๋ยวลุงจะบอกว่างานที่หนูจะได้ทำมันเป็นงานอะไร" คุณลุงค่ะ อย่าบอกนะว่าจะเอาหนูไปขายนะไม่นะ ทำไมต้องทำเป็นมีลับลมคมในด้วย อ่ะT^T ไม่นะไม่นะ 
           ฉันเดินถือข้าวกล่องที่คุณป้าทิ้งไว้ให้ก่อนกลับ ตามคุณลุงคิมลงไปชั้น2 คุณลุงคิมเดินนำนำฉันมาหยุดอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง ดูจากภายนอกก็เป็นห้องธรรมดา แต่พอเปิดเข้าไปดันมีแต่กระจกเต็มไปหมด สงสัย(ไม่ต้องสงสัย)เป็นห้องซ้อมเต้น ก็นี้มันค่ายเพลงนี้นร่าา-*-และเป็นฉันเองที่ต้องตกใจ O.O นี้มันบอยแบนด์วงโปรดฉันหนิ >..< กรี๊ดดดดๆ ดีใจจนตีลังกาได้ เก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้า ตลบแล้วเนี๊ย!! ก็ฉันมาทำงานที่บริษัทนี้ก็เพราะ หนุ่มวงนี้เลยนะเนี๊ย!! แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เจอจริงๆตัวเป็นๆ ไม่ใช่ฝัน                                                         
    "หนูพาย หนูพาย หนูพาย พาย!!" คุณลุงตะโกนเสียงดัง จนฉันหลุดออกจากภวังแห่งความสุข
    "คร๊ ค่ะ O.O" ก็ฉันตกใจนี้
    "ลุงเรียกตั้งนาน เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ ดูหนูเหม่อๆนะ" คุณลุงถาม  "เปล่าค่ะ เปล่า พายไม่ได้เป็นอะไร แค่คิดอะไรนิดหน่อย"ไม่นิดหน่อยล่ะ ฉันตอบเป็นเชิงบอกว่าไม่เป็นไรจริงๆ
    "งั้นก็ดีแล้วล่ะจ๊ะ  นี้เด็กๆนี้หนู พาย นะ จะมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของพวกนาย หนูพายจ๊ะ นี้หนุ่มวง Perfection หนูคงรู้จักนะจ๊ะ" รู้ค่ะหนู้รู้จักดีเลยล่ะค่ะ แต่เมื่อกี้คุณลุงว่าไงนะค่ะ
    "เมื่อกี้นี้คุณลุงบอกว่าหนูจะมาเป็นอะไรนะค่ะ" ฉันไม่ได้ยิน "เอ้าาา..ก็ผู้จัดการส่วนตัวของหนุ่มวง Perfection งัยจ๊ะ ^^" กรี๊ดดๆๆ(ในใจ)  ผุ้จัดการหรอค่ะ ไมาอยากเชื่อ(เชื่อเหอะ-*-) ฉันนี้แหละแฟนพันธ์แท้ หนุ่มๆวง Perfection มีสมาชิัทั้งหมด 6 คน ฉันติดตามตั้งแต่พวกเค้าเดบิวต์เลยนะเนี๊ยจนตอนนี้ฝันของฉันก็ได้เป็นจริง พวกเค้าอยู่ตรงนี้จริงๆอ่ะ ตัวจริงหล่อกว่าในรูปอีกอ่ะ (ยัยโรคจิต)
    "เดี๋ยวลุงจะให้พวกเค้าแนะนำตัวกับหนูทีละคนก็แล้วกันนะ" คุณลุงพูดเมื่อเห็นฉันไม่ได้ตอบหรือพูดอะไร 
    "หวัดดี ฉัน อิมจีซุน ฉันเป็นลีดเดอร์ รับหน้าที่ แร๊ป รู้สึกว่าเธอจะแก่กว่าฉันปีหนึ่งนะ" จีซุนกุน>//< แต่ทำมัยถึงได้พูดจาไม่มีมารยาทอย่างนี้นะไอ้เด็กบ้า!!
    "สวัสดีครับ ผม นัมอินแจ เป็นเสียงหลักครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับนู่น่า ^^" อินแจกุนน่ารักที่สุด>//< มีมารยาทกว่าไอ้เด็กบ้า จีซุน อีก
    "สวัสดีครับ ผม ปร์าคคงซู เป็นเสียงหลัก ยินดีที่ได้พบนะครับ ^.^" คงซูเธอนี้ จะหน้ารักไปถึงไหนกัน ^/^
    "หวัดดีครับ ผม คิมแฮซู เป็นหน้าตาของวง ครับ ยินดีที่ได้พบ" แฮซูนายนี้หล่อที่สุด >,<
    "ดีครับผม ลีซองซู รับหน้าที่เป็น Dance ครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ^^ " ฝากหัวใจไม่ได้หรอ อิอิ >////<
    "สวัสดีครับ ผมชเวจุนซา เป็นมักเน่ รับหน้าที่เป็น แร๊ป,dance ครับ " โถ่ๆๆ น้องจุนของพี่>//< น่ารักจนพี่อยู่ไม่สุข 
    หนุ่มแนะนำตัวกันหมดแล้ว ฉันได้แค่ก้มๆเป็นการตอบรับ และยิ้มแค่นั้นที่ฉันทำได้ 
    "เด็กๆแนะนำกันเสร็จแล้ว แล้วหนูพาย จะไม่แนะนำตัวเองหรอจ๊ะ ^^" 
    "ค่ะ ได้สิค่ะ สวัสดีค่ะ^^ ออ. ฉันชื่อ พาย นะ  ยังไงก็ ยินดีที่ได้พบนะ ^^" ฉันทำได้แค่นี้จริงๆ ไม่รู้ทำไม เวลาอยู่ต่อหน้าคนที่ชอบแล้วฉันเองมักจะเป็นแบบนี้ตลอด ไม่แสดงความรู้สึก
    "ตกลงรู้จักกันแล้วนะ  อ๊ะนี้จ๊ะหนูพายตารางงานของพวกเด็กๆ" นี้มันตารางงานหรือหนังสือกระทรวงค่ะ เล่มหนาเชียว
    "แล้ววันนี้ พายนู่น่าจะอยู่ดูพวกเราซ้อมรึเปล่าครับ" แฮซู ถาม
    "คงไม่หรอก หรือหนูพายอยากจะอยู่ก็อยู่ได้เลยนะตามสบาย ห้องพักของพวกนี้อยู่ข้างห้องซ้อมนี้แหละ ดูงานอ่านสัญญาทานข้าวหรือทำอะไรก็ได้ ตามสบายเลยจ๊ะ ^^" คุณลุงบอก
    "เออ  คุณลุงค่ะหนูมีเรื่องจะถาม คือว่าให้ผู้หญิงมาเป็นผู้จัดการแบบนี้จะดีหรอค่ะ" ฉันถาม
    "ลุงยกให้นี้เป็นกรณีพิเศษจ๊ะ ^^" คุณลุงคิมค่ะ หนูก็ยัง งง?? แล้วคุณลุงก็เดินออกไปจากห้องซ้อม ทิ้งให้ฉันอยู่ท่ามกลางเหล่าเทวดาน้อย วิญญาณออกจากร่าง------------- 
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×