วิวาห์บันดาลรัก

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 2.4 หลังจากคืนนั้น

ตอนที่ 2.4

คีตภัทรได้แต่นั่งก้มหน้า เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วโดนยายบ่นจนหูชา เธอไม่โกรธ...ไม่เบื่อ...ไม่รำคาญ...เพราะรู้ว่ายายห่วงเธอมากแค่ไหน ยายไม่ได้หลับได้นอนทั้งคืนเพื่อรอเธอกลับบ้าน และกำลังคิดจะไปแจ้งความอยู่แล้ว ถ้าเธอไม่โทรกลับมาเสียก่อน ในชีวิตเธออยู่กับยายแค่สองคน เพราะพ่อแม่ของเธอแยกทางกัน พ่อไม่ยอมรับว่าเธอเป็นลูก ส่วนแม่ก็ไปทำงานที่เมืองนอกและมีครอบครัวใหม่ที่นั่น ทิ้งให้เธออยู่กับยายเพียงสองคน ชีวิตอันเงียบเหงาทำให้เธออยากได้ความรัก ทั้งที่ยายบอกเธอว่าความรักที่มาในเวลาไม่เหมาะสม ก็ไม่ต่างอะไรจากกองเพลิง แต่เพราะเธออยากได้ความอบอุ่น ถึงได้ยอมกระโจนเข้าหากองไฟอย่างวศิน และสุดท้ายเปลวไฟนั้นก็ย้อนกลับมาเผาตัวเธอจริงๆ

“เอ้า อย่าเอาแต่ร้องไห้ ถ้าต่อไปจะไปเที่ยวกับเพื่อนก็ต้องบอกยายก่อน เข้าใจไหม” ยายหริลดเสียงลงเมื่อเห็นหลานสาวร้องไห้เพราะถูกดุ

“จ้ะ ตอนนี้คีเรียนจบปวส.แล้ว คีจะหางานทำไปด้วยแล้วก็เรียนต่อมหาวิทยาลัยไปด้วย เราจะได้หาเงินได้มากขึ้นไงจ๊ะ ยายจะได้ไม่ต้องเหนื่อยอยู่คนเดียว” ยายของเธออยู่บ้านทำขนมเอาไปฝากตามร้านขาย เป็นรายได้หลักของครอบครัวเรา

“เหนื่อยอะไร้ หลานคนเดียวยายยังส่งเสียไหว แค่ได้เห็นคีประสบความสำเร็จยายก็พอใจแล้วลูก”

คีตภัทรขยับเข้าไปกอดยายเอาไว้ทั้งน้ำตา เพราะเธอมัวแต่วิ่งหาความรักจากคนอื่น ถึงได้ไม่เห็นว่ายายรักเธอมากขนาดนี้ หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกและตัดสินใจแล้วว่าเธอจะลืมวศินและเรื่องทุกอย่างไปให้หมด จากนี้ไปเธอจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อยายคนเดียวเท่านั้น

 

หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้คีตภัทรนอนไม่หลับอยู่ร่วมเดือน เรื่องราวระหว่างเธอกับชายแปลกหน้ายังตามหลอกหลอน เธอยังจำใบหน้าของเขาได้แม่น แม้จะจำไม่ได้ว่าคืนนั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง หากเธอก็ยังฝังใจว่าได้เสียความบริสุทธิ์ให้กับเขาไปแล้ว จึงพยายามดึงความสนใจของตัวเองไปไว้ที่เรื่องอื่น ด้วยการตระเวนยื่นใบสมัครงานเอาไว้ และหามหาวิทยาลัยที่จะเรียนต่อ ทุกอย่างเหมือนจะดำเนินไปได้ด้วยดี ถ้าไม่เพราะร่างกายของเธอฟ้องความผิดปกติบางอย่างขึ้นมาเสียก่อน

“ไปหาหมอเถอะลูก อาการคีไม่ค่อยดีมาหลายวันแล้วนะ ไปคนเดียวไหวหรือเปล่า ยายนัดลูกค้าเอาไว้ไม่งั้นยายจะไปเป็นเพื่อน” ยายหริมองหลานสาวอย่างเป็นห่วง

“ไหวจ้ะ งั้นคีไปหาหมอก่อนนะจ๊ะ” หญิงสาวฝืนใจยิ้มเพื่อให้ยายวางใจ ทั้งที่เวียนหัวจนแทบยืนไม่ไหว ช่วงแรกที่มีอาการคลื่นไส้เธอคิดว่าตัวเองอาจจะเป็นโรคกระเพาะ จึงพยายามกินอาหารให้เป็นเวลามากขึ้น แต่อาการกลับหนักขึ้นเรื่อยๆ ทั้งคัดเต้านม รู้สึกคล้ายจะมีรอบเดือนแต่ก็ไม่มี เข้าห้องน้ำบ่อย แต่ที่หนักสุดคืออาการเวียนหัวจนเธอออกไปสมัครงานไม่ไหว

คีตภัทรขึ้นไปนั่งบนรถแท็กซี่และภาวนาให้ถึงโรงพยาบาลโดยเร็ว ท้องน้อยของเธอปวดหน่วงๆ และรู้สึกผิดปกติที่อวัยวะเพศจนเธอเริ่มนึกกลัวว่าตัวเองอาจจะติดโรคบางอย่างจากชายคนนั้นมา กระทั่งถึงโรงพยาบาลความกังวลของเธอก็ยังไม่คลาย เธอแจ้งอาการทั้งหมดกับแพทย์และไปตรวจทุกอย่างกับนางพยาบาล ก่อนจะมานั่งใจเต้นแรงด้วยความกังวลรอผลตรวจอยู่ที่เก้าอี้ตามลำพัง ครู่ใหญ่กว่าที่เธอจะได้เข้าไปฟังผลการตรวจจากแพทย์

“จากผลการตรวจตอนนี้คุณตั้งครรภ์แล้วนะคะ”

          หญิงสาวรู้สึกราวกับหูตัวเองดับไปในวินาทีนั้น เธอไม่ได้ติดโรคมาจากชายหนุ่มแปลกหน้า แต่ได้ลูกของเขาติดท้องมาต่างหาก

จบตอน 

ฝาก Ebook ด้วยนะคะ