ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วิวาห์บันดาลรัก

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1.3 คืนพิศวาส

    • อัปเดตล่าสุด 31 ธ.ค. 63


    ตอนที่ 1.3

         คีตภัทรรู้สึกราวกับสติจะขาดผึงลงตรงนั้น เธอก้าวตรงไปข้างหน้าหมายจะดึงทึ้งชายหนุ่มออกมาจากตรงนั้นอย่างไม่ยอมแพ้ ใจของเธอยังไม่อาจยอมรับว่าเขาไม่แยแสเธอเลยสักนิด แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอย่างที่ต้องการ ก็ถูกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ลากตัวให้เดินตามเขาออกมา เธอพยายามจะขืนตัวหนีแต่ก็ไม่สำเร็จ

    “ปล่อยฉันนะ คุณจะลากฉันมาตรงนี้ทำไม”

    “แล้วคุณจะทำแบบนั้นไปทำไม ทำเพื่อให้ตัวเองต้องอายมากขึ้นกว่าเดิมงั้นเหรอ” ธันยธรดุผู้หญิงอกหักตรงหน้าเพื่อเตือนสติ

    “แต่ฉัน...” หญิงสาวอ้าปากจะเถียง

    “ถึงคุณทำไปเขาก็ไม่กลับมาหาคุณหรอก” ชายหนุ่มเอ่ยคำที่เขารู้ว่าหญิงสาวไม่อยากฟัง ก่อนจะตบไหล่คนที่ร้องไห้โฮๆ อย่างหมดสภาพ และเขาก็ต้องกลายมาเป็นศิราณีให้เธอ ทั้งที่ความจริงแล้วเขาจะทิ้งเธอไว้อย่างนี้เลยก็ได้ แต่เขาไม่ชอบเห็นผู้หญิงร้องไห้ ที่สำคัญเธอเป็นผู้หญิง และคงจะไม่ปลอดภัยนักถ้าจะทิ้งผู้หญิงเมาไว้คนเดียว

    “กลับบ้านเถอะ คุณเมามากแล้ว” เขาสรุปหลังจากปล่อยให้คนอยากเมาได้ดื่มจนพอใจ และรับรู้หมดแล้วว่าไอ้หนุ่มนั่นมันทำอะไรกับเธอไว้บ้าง “บ้านคุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมขับรถไปส่งให้เอง”

    “ฉันไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากกลับไปเจอยายในสภาพนี้” หญิงสาวพูดเสียงอ้อแอ้ ก่อนจะโถมตัวเข้าไปกอดชายหนุ่มเอาไว้ “ฉันอยากนอนกับคุณ” เธออยากรู้ว่าจะไม่มีใครต้องการเธอเลยจริงๆ หรือ

    “แต่ผมไม่อยากนอนกับคุณ” ชายหนุ่มตอบชัดเจน “เลิกประชดผู้ชายเลวๆ แบบนี้เถอะน่า”

    “ทำไม เพราะฉันไม่สวยเหรอ ถึงขนาดให้ฟรีก็ยังไม่มีคนเอา คุณก็เหมือนกับคนอื่นๆ มาหลอกทำดีกับฉันสุดท้ายก็เห็นว่าฉันไม่มีค่า”

    “คุณตีค่าของตัวเองที่ตรงนั้นเหรอ”

    “ใช่ ฉันอยากให้มีคนต้องการฉัน คุณไม่ต้องห่วง ฉันไม่เรียกร้องอะไรจากคุณหรอกน่า” หญิงสาวบอกก่อนจะอาเจียนออกมา

    ธันยธรสบถกับตัวเองเบาๆ เพราะอาเจียนของเธอทำให้แขนเขาเลอะไปด้วยจนต้องรีบไปห้องน้ำ กลับออกมาอีกทีเขาได้ยินเสียงทักจากเพื่อนคนหนึ่ง อีกฝ่ายแซ็วที่คืนนี้เขามีสาวนั่งคุยด้วย ทั้งที่ปกติเขาชอบมานั่งดื่มกับเพื่อนผู้ชายมากกว่า

    “แค่บังเอิญเจอกัน เดี๋ยวฉันต้องไปส่งแล้ว แกดื่มต่อเถอะ”

    “ไม่ได้สิวะ ดื่มแก้วนี้ก่อนค่อยไป เพราะก่อนแกไปนอกฉันอาจไม่ว่างไปงานเลี้ยงส่ง” เอกรัฐว่าพลางส่งแก้วเหล้าให้

    ชายหนุ่มรับแก้วเหล้ามาดื่มจนหมดอย่างไม่คิดอะไร “เออ ไว้มีอะไรค่อยโทรคุยกันอีกที”

    “ขอให้คืนนี้สนุกนะเพื่อน”

    ธันยธรรีบเดินกลับมาที่โต๊ะเดิม เขามองหญิงสาวที่เมาจนพูดไม่รู้เรื่องแล้ว ระหว่างทางเขาต้องหยุดรถให้เธอลงไปอาเจียนอีกรอบ ทั้งเสื้อผ้าหน้าตาจึงเลอะเทอะไปหมด เขาจึงจำเป็นต้องพาเธอไปล้างหน้าล้างตาที่คอนโดของเขาซึ่งอยู่ใกล้ๆ แถวนี้ กะว่ารอจนสร่างเมาค่อยพาไปส่งที่บ้านอีกที

    ทว่าเมื่อขึ้นมาถึงห้องพักเขากลับรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ และยิ่งหญิงสาวมากอดรัดพัวพันถึงเนื้อถึงตัว พร่ำพูดอ้อแอ้ให้เขามีอะไรกับเธอ ความรู้สึกเร่าร้อนก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เขาดันเธอให้นั่งพักที่โซฟาและตั้งใจจะอาบน้ำเพื่อดับความต้องการนี้ แต่เธอกลับดึงเขาลงไปด้วย

    ตาสบตา...

    วินาทีต่อมาริมฝีปากที่เต็มไปด้วยความปรารถนาก็บดเข้าหากัน

              หญิงสาวมึนเมาด้วยฤทธิ์เหล้า หากชายหนุ่มกลับถูกมอมเมาด้วยสิ่งที่ร้อนแรงยิ่งกว่า เพลิงพิศวาสจึงแผดเผาสติสัมปชัญญะและหลอมรวมให้เธอและเขากลายเป็นหนึ่งเดียวกัน


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×