มหากษัตริย์ยอดกตัญญู - มหากษัตริย์ยอดกตัญญู นิยาย มหากษัตริย์ยอดกตัญญู : Dek-D.com - Writer

    มหากษัตริย์ยอดกตัญญู

    พระมหากษัตริย์ยอดกตัญญู

    ผู้เข้าชมรวม

    446

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    446

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  10 ธ.ค. 50 / 20:54 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


      Image

      มหากษัตริย์ยอดกตัญญู



      ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
      ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
      เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา
      หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ 


      Image

      หวังที่ ๑ ยามแก่เฒ่า...หวังเจ้า...เฝ้ารับใช้...


      ****************************************

      ใครเคยเห็นภาพที่สมเด็จย่า
      เสด็จไปในที่ต่างๆ แล้วมีในหลวง...ประคองเดินไป
      ตลอดทาง...เคยเห็นไหม...? ใครเคยเห็น...
      กรุณายกมือให้ดูหน่อย...ขอบคุณ...เอามือลง

      ตอนสมเด็จย่าเสด็จไปไหนเนี่ย...มีคนเยอะแยะ...
      มีทหาร...มีองครักษ์...มีพยาบาล...
      ที่คอยประคองสมเด็จย่าอยู่แล้ว
      แต่ในหลวงบอกว่า...

      “ไม่ต้อง...คนนี้...เป็นแม่เรา...เราประคองเอง”

      *****************************************

      ตอนเล็กๆ แม่ประคองเรา...สอนเราเดิน
      หัดให้เราเดิน...เพราะฉะนั้น ตอนนี้แม่แก่แล้ว...
      เราต้องประคองแม่เดิน เพื่อเทิดพระคุณท่าน...
      ไม่ต้องอายใคร...




      ลองหันมาดูพวกเรา...ส่วนใหญ่ เวลาออกไปไหน
      แต่งตัวโก้...ลูกชาย...แต่งตัวโก้...
      ลูกสาว...แต่งตัวสวย...
      แต่เวลาเดิน...ไม่มีใครประคองแม่...
      กลัวไม่โก้...กลัวไม่สวย
      ข้าราชการ...แต่งเครื่องแบบเต็มยศ...
      ติดเหรียญตรา...เหรียญกล้าหาญ...เต็มหน้าอก...
      แต่เวลาเดิน...ไม่กล้าประคองแม่...
      กลัวไม่สง่า...กลัวเสียศักดิ์ศรี...
      ประคองแม่...เป็นเรื่องของคนใช้...
      หลายคน...ให้ประคองแม่...ไม่กล้า ทำอาย... 









      Image

      หวังที่ ๓ เมื่อถึงยาม...ต้องตาย...วายชีวา...


      **************************************
      หวังลูกช่วย...ปิดตา...เมื่อสิ้นใจ

      **************************************

      วันนั้น...ในหลวง...เฝ้าสมเด็จย่า
      อยู่จนถึงตี ๔ ตี ๕ เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน...
      จับมือแม่...กอดแม่...ปรนนิบัติแม่
      ...จนกระทั่ง “แม่หลับ...” จึงเสด็จกลับ...

      พอไปถึงวัง...เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า...
      สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์...
      ในหลวง...รีบเสด็จกลับไป...ศิริราช...
      เห็นสมเด็จย่านอนหลับตาอยู่บนเตียง...
      ในหลวงทำยังไงครับ...?

      ในหลวงตรงเข้าไป...คุกเข่า...
      กราบลงที่หน้าอกแม่...พระพักตร์ในหลวง...
      ตรงกับหัวใจแม่...
      “ขอหอมหัวใจแม่...เป็นครั้งสุดท้าย...”
      ซบหน้านิ่ง...อยู่นาน...
      แล้วค่อยๆ...เงยพระพักตร์ขึ้น...น้ำพระเนตรไหลนอง...

      ต่อไปนี้...จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว...
      เอามือ...กุมมือแม่ไว้ มือนิ่มๆ ...
      ที่ไกวเปลนี้แหละที่ปั้นลูก...จนได้เป็นกษัตริย์...
      เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง...ชีวิตลูก...แม่ปั้น...

      มองเห็นหวี...ปักอยู่ที่ผมแม่...
      ในหลวงจับหวี...ค่อยๆ หวีผมให้แม่
      ...หวี...หวี...หวี...หวี...ให้แม่สวยที่สุด...
      แต่งตัวให้แม่... ให้แม่สวยที่สุด...
      ในวันสุดท้ายของแม่...

       

      นี่ก็เป็นแค่ตัวอย่าง เล็กน้อยๆ ที่นำมาให้ทุกคนดูว่า  เราควรทำในสิ่งที่อยากจะทำให้แม่ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำ

      คัดลอกจากหนังสือเรื่อง หยุดความเลว...ที่...ไล่ล่าคุณ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×