ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ FanFic D.Gray-Man : Noah inside Allen]

    ลำดับตอนที่ #9 : พลังของอเลน

    • อัปเดตล่าสุด 9 ต.ค. 53


    "มาถึงแล้วล่ะขอรับกระผม"

    "อเลนจ๋า เดี๋ยวแนะอะไรหน่อยนะ โนอาทุก ๆ คนมีคุณสมบัติแตกต่างกัน มีพลังต่างกัน อย่าง...ฉัน ฉันคือความฝัน ทิกกี้คือความรื่นรมย์ จัสเดวี่คือสายสัมพันธ์ สกินคือความโกรธเกรี้ยว ลูลู่เบลคือสีสัน พ่อของฉันคือความปราถนาหรือความต้องการ ฯลฯ แล้วของอเลนจะเป็นอะไร ก็ต้องต่อไปจากนี้ล่ะจ๊ะ ( ^ U ^ )"


    "...แล้วจะทำยังไงล่ะครับ?"

    "ก็ต้องให้สู้กับโนอาพวกเดียวกันเพื่อกระตุกพลังของพ่อหนุ่มน้อยออกมา แต่ระหว่างการต่อสู้ก็ต้องคิดภาพความทรงจำที่ร้ายที่สุดของเราไว้ เกลียดตรงนี้จริง ๆ เล้ย มาครั้งแรกฉันก็โดน แทบร้องไห้น่ะ ( = = )"

    "บ่นอีกแล้วนะทิกกี้ ( 0 ^ 0 )"

    "งั้นเริ่มกันเลยดีกว่านะขอรับ"

    "ทิกกี้~"

    "คร้าบ ๆ "

    "?"


    ตูม!!!


    เหวอ! เล่นโจมตีง่าย ๆ เลยหรอเนี่ย? จริงสิ ทิกกี้มีพลังที่ทะลุอะไรก็ได้ แต่นี่ก็เพิ่งจะรู้ว่าใช้โจมตีได้ด้วย แสงสีม่วงอ่อน ๆ ปนขาวรูปผีเสื้อที่เกาะอยู่บนแขนของทิกกี้ คงจะใช้เป็นเกราะได้ด้วยสิเนี่ย ต้องระวัง

    "นึกภาพสิอเลน! ไม่งั้นก็ถูกทิกกี้ฆ่าตายหรอกน้าาา!!"

    ภาพ?...ความทรงจำที่ร้ายที่สุดของเรา....



    "มาชุบชีวิตให้มานา วอคเกอร์กับมั้ยขอรับ? ♥"

    "....มานา..."

    "ครับผม แค่ขอความกรุณาจากเธอหน่อยนะขอรับ เรียกชื่อมานาออกมาจากก้นบึ้งแห่งหัวใจเลยขอรับ ♥"

    "มานา....มานา!!!!!!"

    ...

    "อ....เลน...."

    "มานา! มานา"

    "...อเลน...นี่แกทำให้ฉันเป็น AKUMA ทำไม! ต่อไปนี้ก็..."


    "อเลน วอคเกอร์~ คุณเป็นของกระผมแล้วนะขอรับ เอาล่ะ มานา วอคเกอร์ ฆ่าและสวมร่างเขาซะสิขอรับ ♥"

    "มานา?"

    "ฮือออออ......"


    ฉวัะ!


    "อ้ากกกก!!!"

    ตะ ตาซ้ายของผม...


    วิ้งงงงง


    "มะ มือซ้าย?"


    ฉวัะ!


    "มานา? ไม่นะ อย่าทำร้ายมานานะ! หยุดซี่!!"

    "อเลน...พ่อรักลูกนะ ทำลายพ่อที..."

    "!"

    ...

    "มานา..."

    "พ่อหนุ่มน้อย พูดอะไรน่ะ?"

    "มานา..."

    "มานา? ใครอ่ะ?"


    "ขอโทษนะครับ คุณพ่อ..."

    "เอ๋? พ่อหนุ่มน้อยมีพ่อชื่อมานาหรอ?"

    "เดี๋ยวผมจะไปหาแล้ว..."

    "อ๊ะ!"

    "มีอะไรหรือพ่อขุนนางพันปี?"

    "สงสัยจะไม่มีสติแล้วมั้งขอรับนั่น เพราะเผลอไปคิดตอนที่ผมกับเค้าพบกันครั้งแรกน่ะสิขอรับกระผม"

    "พ่อขุนนางพันปีนี่เก่งเรื่องอ่านใจเหมือนโร้ดเปี๊ยบ! ( = = )"


    ซูมมมม!!!


    "เหวอ! มาจริง ๆ นะเนี่ย!"

    "เหมือนแฝดเลยนะขอรับ..."

    "อะไรหรอพ่อขุนนางพันปี?"

    "เหมือนลำดับที่ 14 ไงล่ะทิกกี้"

    "หรือว่า?"

    "ตามประวัติแล้ว อเลนก็เป็นหลานของลำดับที่ 14 อะไรงี้แหละ"

    "งั้นก็...."

    "คุณสมบัติแห่งนักดนตรีขอรับกระผม!"

    มานาครับ ผมจะไปหาแล้วครับ มานาจะได้ไม่เหงาไงล่ะครับ มานาครับ...ผมขอโทษนะครับ...

    [ -------------------- โปรดติดตามตอนต่อไป -------------------- ]
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×