ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ FanFic D.Gray-Man : Noah inside Allen]

    ลำดับตอนที่ #4 : สงสัย

    • อัปเดตล่าสุด 3 ต.ค. 53


    ระ รอยบาดแผลศักดิ์สิทธ์ อะไรกันเนี่ย?

    "เฮ้! อเลนคุง เหม่ออะไรน่ะ รู้อยู่ว่ากระจกมันสวย แต่เราเอากลับไปไม่ได้นะ มาเร็วเข้า"



    ตุบ ๆ ๆ ๆ


    "คะ ครับ!"

    ต้องเอาผ้าพันแผลพันหัวไว้ก่อน เดี๋ยวรินารี่จะมองเห็นรอยนี่


    -------------------- ศาสนจักรแห่งความมืด --------------------


    "กลับมาแล้วค่ะพี่! ( -^ w ^- )"

    "โอ้! กลับมาแล้วเหรอรินารี่!!!! ( TT W TT )"

    "..."

    "อ๊ะ!..."


    "หือ? พี่คะ มีอะไรหรอคะ? อ๊า อเลนคุง มีแผลเมื่อไหร่น่ะ่่่? พันผ้าพันแผลไว้เมื่อไหร่กันน่ะ?"

    "อะ เอ่อ ตั้งนานแล้วนี่ครับ"


    "อ้าว ตาบอดรึไงนี่เรา ( 0 ^ 0 )"

    "...อเลน ช่วยมากับฉันอีกครั้งทีนะ รินารี่ ไปช่วยเอากาแฟไปให้พวกที่อยู่ในห้องสมุดที"

    "ค่ะ! ( -^ U ^- )"


    ตึก ๆ ๆ ๆ


    "มีอะไรเหรอครับคุณโคมุอิ คงเป็นเป็นเรื่องเก่าสินะครับ"

    "ใกล้เคียงน่ะ"

    "?"

    "เราได้จดหมายมาจากโนอาลูลู่เบลมา เธอบอกว่ามาจากท่านเคานท์พันปี"

    "แล้วเขียนว่ายังไงครับ?"


    "มันเขียนไว้ว่า..."


    ถึงพวกเอ็กโซซิสท์อันน่าโสโครกทั้งหลาย

    ขณะนี้พวกกระผมได้รู้ที่ตั้งและได้แอบล้อมศาสนจักรอยู๋

    สิ่งที่พวกผมต้องการคือ

    อดีตพี่น้องร่วมสายเลือดของเรา

    ฉะนั้น

    พวกลูกไก่เอ๋ยจงมอบเขามาใน 2 วัน

    มิฉะนั้นเราจะบุกโจมตีศาสนจักรและฆ่าทุก ๆ คน

    นะขอรับ ~ ♥



    "...แล้วใครล่ะครับ ที่ท่านเคานท์กล่าวถึงน่ะ"

    "เรายังไม่รู้ เพียงแต่เบื้องบนได้สังเกตและคิดว่ามีคนที่มี % มากที่สุดที่จะเป็นคนคนนั้นน่ะ คือ..."

    "ใครหรือครับ?"

    "...เฮ้อ! เธอนั่นแหละ อเลน"

    "!"

    เอาล่ะสิ ถ้าคุณโคมุอิจับเราได้ว่ามีบาดแผลศักดิ์สิทธ์ล่ะก็ มีหวังถูกท่านเคานท์...


    "...ทดลองของพวกเรา..."



    จะ จริงสิ! โร้ดก็เคยบอกไว้จะจับเราไปทดลองอะไรบางอย่าง แต่ถ้าเราไป คุณโคมุอิก็จะจับได้ แต่ถ้าเราปล่อยให้ผ่านไป ทุกคนก็จะถูกฆ่า...

    "...คุณโคมุอิครับ ปลดผมออกจากเอ็กโซซิสท์เถอะครับ..."


    "ว่าไงนะ?!"

    "...ผมมีอะไรจะให้ดูครับ"

    "ดูอะไรเหรอ? อ -"

    "ไอ้คุณท่านหัวหน้าแผนก!!!! มาทำงานเร็วเข้าเซ่!!!!"

    "ระ ริเวอร์คุงนี่ล่ะก็ อเลน ไม่รู้หรอกนะว่าจะทำอะไร แต่จำไว้นะว่า เราเป็นเพื่อนพ้องของเธอเสมอนะ ( ^ ^ )"

    "คุณโคมุอิ..."

    "พยายามเข้าล่ะ! เรื่องนั้นน่ะ พยายามลืมมันไปเถอะ บางทีเฮพคุงอาจทำนายผิดก็ได้นา"

    "ครับ"

    ...ไม่ได้แฮะ คุณริเวอร์มาขัดพอดี ส่วนคุณโคมุอิก็เข้าใจคนละความหมายกับเราอย่างสิ้นเชิง แล้วแบบนี้จะทำยังไงดีล่ะ?


    หมับ!


    "อเลน!! ( ^ [ + + + ] ^ )"

    "ราวี่?"


    "เมื่อกี้แอบฟังน่ะ นายมีอะไรจะให้คุณโคมุอิดูหรอ? แถมยังเรื่องเฮพลัสก้าอีก"

    "เ่อ่อ เรื่องคุณเฮพลัสก้าน่ะ -"


    "จุ๊ ๆ ไม่ต้อง ๆ ฉันรู้มาจากปู่แล้วล่ะ ที่จะถามคือ เรื่องที่จะให้ดูต่างหากเล่า ( 0 v 0 )"

    "เอ่อ...คือ..."

    "ว่าไง? ( * W * )"

    "ขะ ขอโทษด้วยครับ ผมบอกไม่ได้จริงจริงงงงงง!!!!!"

    "เฮ้ อเลน อย่าหนีดิ!!"

    แฮ่ก ๆ ๆ ๆ จะบอกได้ไงเล่า ตอนนี้อุตสาห์เปลี่ยนเกียร์คนเป็นเกียร์ชีตาห์เลยนะเนี่ย จะว่าไป ราวี่เองก็...

    "ย้ากกกกก!!!!! ใครจะให้ข้อมูลสำคัญหนีไปเล่าาาา!!! ( 0\ [            ] /0 )"

    "แว้กกกก!!! ( > [ ] <      )"

    หันไปก็เจอชีตาร์เท้าไฟเลยนี่นา ราวี่นี่เร็วชะมัดเลย อ๊ะ ข้างหน้าเป็นห้องสมุดที่ทุก ๆ คนในแผนกวิทยาศาสตร์อยู่กัน แบบนี้น่าจะหลบเข้ากองหนังสือได้ โชคดีแล้วเรา!


    หมับ!


    "เอ๋?"

    อารายหว่า? ที่ข้อเท้าเรา?


    ผลอยยย


    เอ้าเฮ้ย! ผ้าพันแผล เวรล่ะสิ เข้าห้องพอดีแต่กลับว่าราวี่จับข้อเท้าแถมผ้าพันแผลหลุดอีก แบบนี้ก็...


    โครม!!


    "จับได้เลี่ยว!!!"

    "หืมม์? ราวี่หรอ อ้าว ข้าง ๆ ก็อเลนนี่นา เงยหน้าหน่อยสิ เดี๋ยวดั้งหักหรอก"

    "..."

    "อเลน?"


    "นี่อเลน โจนี่เรียกแล้วนา เงยหน้ามาสิ"


    วืดด


    "เออนั่นแหละ อ้าว ผ้าพันแผลจะหลุดแล้วนา"

    "โอ๊ยย! เจ็บนะครับราวี่"



    ผลอยยย


    "!"

    "อเลน หน้าผากของนาย..."

    "เอ๋? อ๊า!!"


    [ -------------------- โปรดติดตามตอนต่อไป -------------------- ]
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×