ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กระตุกครั้งที่ 1
"เฮ้อ! ผมนี่ใช้ไม่ได้เลยจริง ๆ นะครับ ( _ _ )"
"ไม่เป็นไรหรอกนะ เพื่อนสมัยเด็กของฉันน่ะเคยละเมอออกไปซื้อนมเปรี้ยวด้วยล่ะ แถมจ่ายตังค์ซะดิบดีเลยด้วย ( ^ ^ )" [ *จากเหตุการณ์นี้นำมาจากเพื่อนที่โรงเรียนซึ่งเป็นความจริง / MIARE]
"อะ อเลน! ( 0 [ ] 0 )"
"ราวี่ มีอะไรเหรอครับ? ( 0 0||| )"
"ดูนั่นสิ ๆ ( > < o= )"
"เอ๋?"
ออ พ่อทูนหัวคันดะ ยู กำลังเถียงอะไรกับพวกแผนกวิทยาศาสตร์อีกล่ะครับ ยังดีที่ รินารี่ ลี เพื่อนหรือน้องสาวของหัวหน้าแผนกวิทยาศาสตร์ กับ ราวี่ บุ๊คแมน จูเนียร์ ที่ 49 หรือทายาทบุ๊คแมน พวกเขายังเป็นมิตรมากกว่าพ่อทูนหัวซะอีก
"มองอะไรมิทราบ? เจ้าถั่วงอก (=\ A /= ~)" รังสีอัมหิตวงกว้างในรัศมี 8 เมตร แผ่ออกมาพร้อมหน้ากากปีศาจญี่ปุ่นสีแดง
"ผมชื่ออเลนครับ ไม่ใช่ถั่วงอก ( = = )"
"ไว้อีก 50 ปีข้างหน้าแล้วฉันจะจำ ( - - )"
"ครับ แล้วตกลงเมื่อก่อนหน้านี้คุณทะเลาะอะไรกับพวกแผนกวิทยาศาสตร์ล่ะครับ?"
"..."
"อุแหม่ สมกับเป็นพ่อปากหนักกลัวดอกพิกุลทองจะร่วงจริง ๆ เลยนะครับ ( - U - )"
"เรื่องของฉัน นายอย่ามาเกี่ยวด้วย"
อาาา ไปซะแล้ว นายพลหัวน้ำเงินไปแล้ว ทีนี้จะได้เติมเต็มกับมื้อช้าวอันแสนอร่อยซะที ยืนทำสมรภูมิรบกับพม่า เอ๊ย คันดะอยู่ เสียเวลาจัง
"อเลนนน!!! จะเอาอารายดีฮ้าา!"
"สวัสดีครับคุณเจรี่ งั้นวันนี้ผมเอา..."
"วันนี้จะเอาอารายฮ้าาา!"
"เอา...กราแตง มันฝรั่ง หมาโผโต้ฝุ สตูว์เนื้อ มีทพาย กัลปาโช่ นาชิโกเลน สลัดไก่ใส่มันฝรั่ง สคอร์น ต้มยำกุ้งใส่กุ้งเผา ข้าวสวย ส่วนขอหวานขอพุดดิ้งมะม่วง และดังโกะอีก 20 ไม้ครับ ( 0 ^ 0 )"
"...นี่เธอ ยัดลงไปหมดหรือนั่นน่ะ ( 0 [ ] 0|||| )"
"แหะ ๆ "
ตึก!
"!"
"มีอะไรหรอ? อเลน"
"ปะ เปล่าครับ คุณเจรี่"
...อะไรกัน ไอ้ความรู้สึกที่เหมือนกับหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะ...ร่างกายได้กระตุกขึ้นอย่างแปลก ๆ มันอะไรกันนะ?
"งั้นรอซัก 20 นาทีนะจ๊ะ"
"ครับ"
งั้น...ระหว่างรออาหารไปหาคุณโคมุอิให้ช่วยตรวจสอบร่างกายดีกว่า แล้วค่อยมา enjoy อาหารมื้อเช้านี้
"อ้าว อเลนคุง จะไปไหนหรือคะ?"
"อ๊ะ คุณมิลันด้า ผมจะไปตรวจร่างกายกับคุณโคมุอิน่ะครับ"
คุณมิลันด้า ล็อตโต้ หญิงสาวอับโชคโดยการตกงาน 100 ครั้งและเผลอสร้างเมืองหวนกลับโดยไม่ได้รู้เรื่องราว แล้วต้องให้ผมกับรินารี่มาหยุดเรื่องราวนั้นขึ้น เธอเดินมาพร้อมกับโลหะสลัก อินโนเซนส์ของเธอ
"ตะ ตรวจสอบร่างกาย...กับคะ คุณโคมุอิ?"
"ครับ ทำไมหรือครับ?"
"( |||| = [ ] = |||| )"
"เ่อ่อ...คงจะไปคิดถึงประสบการณ์นั่นสินะครับ"
"อาาาาาาาาาา"
น่าห่วงจริง ๆ ครั้งแรกผมก็โดยยาชาระงับประสาทกับสว่านเจาะแขน ส่วนโครวรี่ก็โดนสว่านเจาะฟัน แถมยังแคะขี้ฟันกับแมลงบางตัวออกไปด้วย ส่วนคุณมิลันด้าก็ถูกแยกส่วนนาฬิกา เธอร้องโหยหวนเดินผ่านผมไปอย่างผีดิบเป็น ๆ
"ไปต่อ ๆ "
ผมเดินมาได้ซักระยะหนึ่ง ก็พบประตูบานใหญ่ ๆ ที่ผมเคยเข้าไปในเหตุการณ์นรกเดือดนั่น ความจริงผมก็กลัวอยู่หรอก เพราะคำติดปากของคุณโคมุอิตอนที่จะชำแหละอินโนเซส์ของแต่ละคนนั้น จะพูดว่า " Go! ♪ " ขึ้นมาทันที
"อ้าวอเลน มีอะไรหรอ?"
"เฮือก! คะ คุณโคมุอิ คะ คือว่าผมอยากขอร้องให้คุณมาตรวจร่างกายน่ะครับ ( 0 0||| )"
"ตรวจร่างกาย? แล้ว...ตรวจร่างกายที่เป็นอินโนเซนส์หรือร่างกายธรรมดากันล่ะ? ( - w - )"
"อ๋าาาา ทั้งคู่เลยครับ"
"งั้นตามมาสิ ( - w - )"
โธ่ ๆ ๆ ๆ ๆ จะบอกงั้นไปทำไมกันนะ ก็ตรวจร่างกายธรรมดาเองนี่ แต่กลับบอกทั้งคู่เลย แบบนี้ก็ตายแหงอ่ะสิเนี่ย
"แล้วเธอเป็นอะไรถึงให้ฉันมาตรวจล่ะ อเลน"
"..."
"อเลน มีอะไรก็บอกกันไ้ด้นะ พวกเรายินดีเธอเสมอ ไม่สบายใจอะไรก็บอกกันได้ เราเป็นพวกพ้องของเธอนะ อเลน"
"ผะ ผมไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อย่ากรำลึกเมื่อครั้งแรกที่ผมมาตรวจกับคุณเท่านั้นเอง"
"หรอ หุหุ ( 0 w 0 )"
---------- หลังจากการตรวจทั้งหมด ----------
"ร่างกายเธอไม่มีอะไรปกติเลยนะอเลน"
"หรอครับ?"
"ฉันว่านะ เธอไปตรวจกับเฮพคุงจะแม่นกว่านะ"
"ก็ได้ครับ"
หลังจากนั้น ผมกับคุณโคมุอิก็ลงไปที่ชั้นใต้ดินเพื่อจะไปหาคุณเฮพลัสก้า ยังดีกว่าเมื่อก่อนที่คุณโคมุอิไม่ได้ใส่ยาชาแล้วกัน
"สวัสดี อเลน วอคเกอร์ เราพบกันอีกแล้วนะ"
"ครับ คุณเฮพลัสก้า"
"เฮพคุง ช่วยตรวจสอบร่างกายและอินโนเซนส์ของอเลนทีสิ"
"อืมม์"
...ร่างกายค่อย ๆ ลอยไปตามที่คุณเฮพลัสก้ายกตัวผมขึ้น เธอค่อย ๆ กุมร่างกายและอินโนเซนส์ของผม เธอก้มหน้าลงมาชิดหน้าผากผม แล้วค่อย ๆ ดูค่า Synchro พร้อมกับร่างกายของผม
"เฮือก !"
"มีอะไรเหรอ? เฮพคุง?"
"คะ คำทำนายมัน...เปลี่ยนไป"
"ว่าไงนะ?!"
"มะ มันบอกว่า อะ อเลน วอคเกอร์ จะเป็นผู้ทำลาย..."
"ทำลาย ทำลายอะไรเฮพคุง? ใช่ท่านเคานท์รึเปล่า?"
"ทะ ทำลาย...พวกเรา"
"?!"
[ ------------------ โปรดติดตามตอนต่อไป -------------------- ]
"ไม่เป็นไรหรอกนะ เพื่อนสมัยเด็กของฉันน่ะเคยละเมอออกไปซื้อนมเปรี้ยวด้วยล่ะ แถมจ่ายตังค์ซะดิบดีเลยด้วย ( ^ ^ )" [ *จากเหตุการณ์นี้นำมาจากเพื่อนที่โรงเรียนซึ่งเป็นความจริง / MIARE]
"อะ อเลน! ( 0 [ ] 0 )"
"ราวี่ มีอะไรเหรอครับ? ( 0 0||| )"
"ดูนั่นสิ ๆ ( > < o= )"
"เอ๋?"
ออ พ่อทูนหัวคันดะ ยู กำลังเถียงอะไรกับพวกแผนกวิทยาศาสตร์อีกล่ะครับ ยังดีที่ รินารี่ ลี เพื่อนหรือน้องสาวของหัวหน้าแผนกวิทยาศาสตร์ กับ ราวี่ บุ๊คแมน จูเนียร์ ที่ 49 หรือทายาทบุ๊คแมน พวกเขายังเป็นมิตรมากกว่าพ่อทูนหัวซะอีก
"มองอะไรมิทราบ? เจ้าถั่วงอก (=\ A /= ~)" รังสีอัมหิตวงกว้างในรัศมี 8 เมตร แผ่ออกมาพร้อมหน้ากากปีศาจญี่ปุ่นสีแดง
"ผมชื่ออเลนครับ ไม่ใช่ถั่วงอก ( = = )"
"ไว้อีก 50 ปีข้างหน้าแล้วฉันจะจำ ( - - )"
"ครับ แล้วตกลงเมื่อก่อนหน้านี้คุณทะเลาะอะไรกับพวกแผนกวิทยาศาสตร์ล่ะครับ?"
"..."
"อุแหม่ สมกับเป็นพ่อปากหนักกลัวดอกพิกุลทองจะร่วงจริง ๆ เลยนะครับ ( - U - )"
"เรื่องของฉัน นายอย่ามาเกี่ยวด้วย"
อาาา ไปซะแล้ว นายพลหัวน้ำเงินไปแล้ว ทีนี้จะได้เติมเต็มกับมื้อช้าวอันแสนอร่อยซะที ยืนทำสมรภูมิรบกับพม่า เอ๊ย คันดะอยู่ เสียเวลาจัง
"อเลนนน!!! จะเอาอารายดีฮ้าา!"
"สวัสดีครับคุณเจรี่ งั้นวันนี้ผมเอา..."
"วันนี้จะเอาอารายฮ้าาา!"
"เอา...กราแตง มันฝรั่ง หมาโผโต้ฝุ สตูว์เนื้อ มีทพาย กัลปาโช่ นาชิโกเลน สลัดไก่ใส่มันฝรั่ง สคอร์น ต้มยำกุ้งใส่กุ้งเผา ข้าวสวย ส่วนขอหวานขอพุดดิ้งมะม่วง และดังโกะอีก 20 ไม้ครับ ( 0 ^ 0 )"
"...นี่เธอ ยัดลงไปหมดหรือนั่นน่ะ ( 0 [ ] 0|||| )"
"แหะ ๆ "
ตึก!
"!"
"มีอะไรหรอ? อเลน"
"ปะ เปล่าครับ คุณเจรี่"
...อะไรกัน ไอ้ความรู้สึกที่เหมือนกับหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะ...ร่างกายได้กระตุกขึ้นอย่างแปลก ๆ มันอะไรกันนะ?
"งั้นรอซัก 20 นาทีนะจ๊ะ"
"ครับ"
งั้น...ระหว่างรออาหารไปหาคุณโคมุอิให้ช่วยตรวจสอบร่างกายดีกว่า แล้วค่อยมา enjoy อาหารมื้อเช้านี้
"อ้าว อเลนคุง จะไปไหนหรือคะ?"
"อ๊ะ คุณมิลันด้า ผมจะไปตรวจร่างกายกับคุณโคมุอิน่ะครับ"
คุณมิลันด้า ล็อตโต้ หญิงสาวอับโชคโดยการตกงาน 100 ครั้งและเผลอสร้างเมืองหวนกลับโดยไม่ได้รู้เรื่องราว แล้วต้องให้ผมกับรินารี่มาหยุดเรื่องราวนั้นขึ้น เธอเดินมาพร้อมกับโลหะสลัก อินโนเซนส์ของเธอ
"ตะ ตรวจสอบร่างกาย...กับคะ คุณโคมุอิ?"
"ครับ ทำไมหรือครับ?"
"( |||| = [ ] = |||| )"
"เ่อ่อ...คงจะไปคิดถึงประสบการณ์นั่นสินะครับ"
"อาาาาาาาาาา"
น่าห่วงจริง ๆ ครั้งแรกผมก็โดยยาชาระงับประสาทกับสว่านเจาะแขน ส่วนโครวรี่ก็โดนสว่านเจาะฟัน แถมยังแคะขี้ฟันกับแมลงบางตัวออกไปด้วย ส่วนคุณมิลันด้าก็ถูกแยกส่วนนาฬิกา เธอร้องโหยหวนเดินผ่านผมไปอย่างผีดิบเป็น ๆ
"ไปต่อ ๆ "
ผมเดินมาได้ซักระยะหนึ่ง ก็พบประตูบานใหญ่ ๆ ที่ผมเคยเข้าไปในเหตุการณ์นรกเดือดนั่น ความจริงผมก็กลัวอยู่หรอก เพราะคำติดปากของคุณโคมุอิตอนที่จะชำแหละอินโนเซส์ของแต่ละคนนั้น จะพูดว่า " Go! ♪ " ขึ้นมาทันที
"อ้าวอเลน มีอะไรหรอ?"
"เฮือก! คะ คุณโคมุอิ คะ คือว่าผมอยากขอร้องให้คุณมาตรวจร่างกายน่ะครับ ( 0 0||| )"
"ตรวจร่างกาย? แล้ว...ตรวจร่างกายที่เป็นอินโนเซนส์หรือร่างกายธรรมดากันล่ะ? ( - w - )"
"อ๋าาาา ทั้งคู่เลยครับ"
"งั้นตามมาสิ ( - w - )"
โธ่ ๆ ๆ ๆ ๆ จะบอกงั้นไปทำไมกันนะ ก็ตรวจร่างกายธรรมดาเองนี่ แต่กลับบอกทั้งคู่เลย แบบนี้ก็ตายแหงอ่ะสิเนี่ย
"แล้วเธอเป็นอะไรถึงให้ฉันมาตรวจล่ะ อเลน"
"..."
"อเลน มีอะไรก็บอกกันไ้ด้นะ พวกเรายินดีเธอเสมอ ไม่สบายใจอะไรก็บอกกันได้ เราเป็นพวกพ้องของเธอนะ อเลน"
"ผะ ผมไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อย่ากรำลึกเมื่อครั้งแรกที่ผมมาตรวจกับคุณเท่านั้นเอง"
"หรอ หุหุ ( 0 w 0 )"
---------- หลังจากการตรวจทั้งหมด ----------
"ร่างกายเธอไม่มีอะไรปกติเลยนะอเลน"
"หรอครับ?"
"ฉันว่านะ เธอไปตรวจกับเฮพคุงจะแม่นกว่านะ"
"ก็ได้ครับ"
หลังจากนั้น ผมกับคุณโคมุอิก็ลงไปที่ชั้นใต้ดินเพื่อจะไปหาคุณเฮพลัสก้า ยังดีกว่าเมื่อก่อนที่คุณโคมุอิไม่ได้ใส่ยาชาแล้วกัน
"สวัสดี อเลน วอคเกอร์ เราพบกันอีกแล้วนะ"
"ครับ คุณเฮพลัสก้า"
"เฮพคุง ช่วยตรวจสอบร่างกายและอินโนเซนส์ของอเลนทีสิ"
"อืมม์"
...ร่างกายค่อย ๆ ลอยไปตามที่คุณเฮพลัสก้ายกตัวผมขึ้น เธอค่อย ๆ กุมร่างกายและอินโนเซนส์ของผม เธอก้มหน้าลงมาชิดหน้าผากผม แล้วค่อย ๆ ดูค่า Synchro พร้อมกับร่างกายของผม
"เฮือก !"
"มีอะไรเหรอ? เฮพคุง?"
"คะ คำทำนายมัน...เปลี่ยนไป"
"ว่าไงนะ?!"
"มะ มันบอกว่า อะ อเลน วอคเกอร์ จะเป็นผู้ทำลาย..."
"ทำลาย ทำลายอะไรเฮพคุง? ใช่ท่านเคานท์รึเปล่า?"
"ทะ ทำลาย...พวกเรา"
"?!"
[ ------------------ โปรดติดตามตอนต่อไป -------------------- ]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น