Pantalussa โรงเรียนเวทไตรภาคี(ปิดเทอม)

ลำดับตอนที่ #54 : วิชาศาสาตร์แห่งการเอาตัวรอด + บทเรียนที่ 3 +

 

วิชาศาสตร์แห่งการเอาตัวรอด โดย ม.เซธ

 

'ม. เซธ อาจารย์ใหญ่'
"อยากไปเรียนที่ไหนดีล่ะ ทะเลทราย หรือ กลางมหาสุมทร?"



เนื้อหาที่เรียนวันนี้...พายุทะเลทราย

  

รายชื่อนักเรียนห้องเรียนศาสตร์แห่งการเอาชีวิตรอด

p.351 แอนนาเซีย เกรวีน่า
p.391 โรร่า โซเรีย
p.471 อาเนีย เรทไนท์
p.511 รัสเซล ซีค
p.581 เซเรโน อัลคาร์ท 
p.411 พอล ดาร์คไรค์อนาซิส
p.541 เฟรลารายด์ วาเรเรีย โรฟอนเทรีย
p.322 อร่อยดี จิตล่องลอย
p.582 ไอซากะ ไทกะ
p.802 มินาโกะ นานามิ


บทเรียนที่ 1

 พายุทะเลทราย

ขั้นที่ ๑ การเตรียมการ  

ถ้าอยู่ในพื้นที่ทะเลทราย ให้นำหน้ากากที่ออกแบบกันฝุ่นทรายในพื้นที่และแว่นตาแบบยึด(คล้ายแว่นว่ายน้ำ)ไปด้วยเพื่อป้องกันดวงตา พายุทะเลทรายมักมาพร้อมกับอุณหภูมิที่สูง และจะทำให้น้ำในร่างกายระเหยหมด ด้วยความร้อนและลม ให้สวมเสื้อผ้าคลุมตัว เพื่อป้องกันตัวจากลมกรรโชก และทำให้ร่างกายอบอุ่นจากลมพายุในฤดูหนาว ที่จะทำให้ร่างกายเกิดการหนาวสั่นแบบ hypothermiaได้  (Hypothermia : สภาวะที่อุณหภูมิร่างกายลดต่ำลงกว่าอุณหภูมิปกติจนระบบการทำงานของกล้ามเนื้อและสมองสูญเสียการทำงาน โดยปกติมนุษย์เราซึ่งเป็นสัตว์เลือดอุ่นมีอุณหภูมิร่างกายปกติที่ 37 องศาเซลเซียส (98.6 องศาฟาเรนไฮน์)จะสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมได้ แต่ถ้าร่างกายต้องสัมผัสกับความเย็นจากภายนอกมากเกินไป จนร่างกายไม่สามารถปรับตัวได้ ก็จะเกิดภาวะ Hypothermia ซึ่งจะทำให้ร่างกายสูญเสีย การทำงานและการควบคุม ซึ่งระดับความรุนแรงจะแตกต่างกันไป)

ขั้นที่ ๒ หนีจากพายุ

หากมองเห็นพายุเข้ามา และคุณอยู่ในรถหรืออยู่ใกล้รถสามารถขับออกไปได้  ควรจะหนีออกจากพายุหรืออ้อมไป พายุทะเลทรายบางครั้งมีความเร็วมากกว่า 75 ไมล์/ชม. แต่ส่วนใหญ่จะเคลื่อนที่ได้ช้ากว่านี้ พยายามหนีออกจากพายุ แต่ก็ไม่ควรใช้ความเร็วที่มากเกินจนเป็นอันตราย ถ้าพายุตามมาทันทางที่ดีที่สุดคือหยุดรถและเตรียมตัวรับกับพายุ เมื่อเผชิญกับพายุการมองเห็นจะลดลงทันทีในเวลาอันรวดเร็ว

ขั้นที่ ๓ จอดรถ

ถ้าอยู่ในระหว่างทางและการมองเห็นลดลงน้อยกว่าระยะ 300 ฟุต ให้ออกจากนอกทาง ดึงเบรกมือ ปิดไฟหน้า และให้ตรวจสอบว่าไฟเบรกและไฟเลี้ยวปิดสนิด ในหลายกรณีถ้ายังมีไฟเปิดอยู่ คบขับรถคันอื่นๆมักใช้เป็นไฟนำทาง ถ้าหากไฟเรายังเปิดอยู่รถที่ตามมาอาจพุ่งเข้าชนหรือออกนอกทางตามรถของเราได้  การปิดไฟหน้าจะช่วยลดการชนจากด้านท้ายได้ ถ้ายังไม่สามารถออกนอกทางได้ เปิดไฟหน้าไว้ และเปิดไฟฉุกเฉินไว้ ลดความเร็ว และขับไปอย่างระมัดระวัง บีบแตรเป็นระยะ ใช้เส้นแบ่งถนนเป็นตัวนำทางถ้ามองไปข้างหน้าไม่เห็น แล้วหยุดรถในจุดที่ปลอดภัย

ขั้นที่ ๔หาที่กำบังและอยู่นิ่งกับที่

อย่าพยายามเคลื่อนไหวในพายุ เพราะเราไม่สามารถเห็นสิ่งอันตรายต่างๆในเส้นทางเคลื่อนที่ของเราได้

 ขั้นที่ ๕ สวมหน้ากาก 

ถ้ามีเครื่องอุดปาก จมูกหรือหน้ากากที่ออกแบบให้มีที่กรองฝุ่นละออง ให้ใส่ทันที ถ้าไม่มีหน้ากาก ใช้ผ้าพันคอหรือเศษผ้าปิดจมูกและปาก ใส่น้ำลงไปเล็กน้อยถ้ามีน้ำพอ ใส่ วาสลิน/petroleum jelly ในรูจมูก เพื่อป้องกันเนื้อเยื่อที่เป็นเมือกแห้ง                                                                                                               

ขั้นที่ ๖ ป้องกันดวงตา  

แว่นตากันแดดช่วยป้องกันได้บางส่วน แต่แว่นแบบยึดตรึง(เหมือนแว่นว่ายน้ำ)จะดีกว่า ถ้าไม่มี ให้ใช้ผ้าผูกตาให้แน่นรอบศีรษะ  เพื่อป้องกันดวงตาและหู

 ขั้นที่ ๗ ป้องกันตนเองจากสิ่งของที่ปลิว

ใช้อุปกรณ์ต่างๆป้องกันตัวเองให้มากที่สุดจากทรายที่ปลิวว่อน พายุสามารถนำมาซึ่งสิ่งของขนาดหนักที่ทำให้เกิดอันตรายได้ ถ้าไม่มีที่ป้องกัน พยายามทำตัวให้ต่ำกับพื้น และป้องกันศีรษะด้วยแขนตนเอง กระเป๋าหรือหมอน

  
การบ้าน(I)

วะฮ่าฮ่า เอาล่ะเรามาเริ่มการเดินทางแสนสนุก(ข้าสนุก)นี่กันเถอะ! อืมๆ(เดินไปเดินมา) วันนี้เราเรียนเรื่องพายุทะเลทราย งั้นเราน่าจะไปทะเลทรายกันหน่อยดีไหม? โอ๊ะ! เกือบลืมแหนะ ทุกครั้งที่เราเดินทาง ข้าจะขอกักพลังของพวกเจ้าไว้เพื่อความน่าตื่นเต้นในการเดินทาง โชคดีในการเดินทาง

บัตรนักเรียน

ข้าไปปล่อยพวกเจ้ากลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ที่นั่นพวกเจ้าจะต้องพบกับ

หนอนทะเลทราย

พายุใต้ฝุ่น

อากาศร้อนตับแตกยามกลางวัน

อากาศหนาวสั่นยามกลางคืน

โจรทะเลทราย(จุ๊ จุ๊ ห้ามใช้พลังนะเออ)

และ มีเสบียงกับน้ำเพียงพอแค่ 5 วัน!!!(ไปปล่อย 1 อาทิตย์นะจ๊ะ)

 

รายชื่อนักเรียนที่ส่งการบ้าน(I)

p.351 แอนนาเซีย เกรวีน่า
p.391 โรร่า โซเรีย
p.411 พอล ดาร์คไรค์อนาซิส
p.541 เฟรลารายด์ วาเรเรีย โรฟอนเทรีย
p.322 อร่อยดี จิตล่องลอย
p.581 เซเรโน อัลคาร์ท 
p.511 รัสเซล ซีค
p.582 ไอซากะ ไทกะ
p.622 คุมิโกะ ฟายล์
p.351 แอนนาเซีย เกรวีน่า

บทเรียนที่ 2

ด้วยความเป็นห่วง(?)และหวังดี(??)อาจารย์เซธจึงอยากให้นักเรียนห้องเรียนศาสตร์แห่งการเอาตัวรอดไปศึกษาชีวิตจริง(ประเด็นรอง อันที่จริงขี้เกียจพิมพ์ วะฮ่าๆๆ) เพราะฉะนั้นบทเรียนครั้งที่ 2 นี้พวกเจ้าจะได้ไปในสถานที่จริงเพื่อเรียนรู้ประสบการณ์ บอกตามตรงว่าข้าก็ไม่อยากให้พวกเจ้าไปหรอกนะ ข้าเป็นห๊วงเป็นห่วง แต่เพื่อความรู้ของพวกเจ้าข้าจึงต้องทำแบบนี้

เฮ้ๆยังพึ่งหนีสิ เอาล่ะๆกลับเข้าเรื่องดีกว่า ในครั้งนี้พวกเจ้าจะต้องไป….ขั้วโลกใต้! ใช่ครั้งที่แล้วไปทะเลทรายเห็นว่าช่วงนี้อากาศร้อนจึงอยากให้พวกเจ้าไปคลายร้อน(เริ่มพล่าม) โดยจุดมุ่งหมายของพวกเจ้าคือ ‘ตามหาตัวเด็กผี’ ทำไมน่ะหรอ? ก็เพราะว่าเด็กผีได้เดินทางไปยังอิตาลี่ เพื่อไปแทะตึกที่นู่นโดยเฉพาะ!!! แต่เป็นที่น่าตกใจเมื่อระหว่างทางกลับเครื่องบินเจอพายุ(วิญญาณขึ้นเครื่องบิน?) จึงทำให้เครื่องบินพัดตกไปที่ขั่วโลกใต้(?) หากพวกจ้หาตัวเจอช่วยพากลับมาด้วยเพราะทางโรงเรียนคิดถึง(ยังไม่ได้คิดบัญชีตอนสัมพะเวสีอาละวาด) และระหว่างอยู่ที่นั่นพกเจ้าก็เขียนสิ่งที่พวกเจ้าพบเจอมาด้วย…และสุดท้าย เอาชีวิตรอดให้ได้นะจ๊ะนักเรียนผู้น่ารัก วะฮ่าๆๆ

การบ้าน(II) 200 อัญมณี

บัตรนักเรียน

ตาม(ล่า)หาตัวเด็กผีที่ขั่วโลกใต้

ที่ขั่วโลกใต้มีสัตว์ชนิดใดบ้าง

พวกเจ้าอยู่ที่นั่นโดยไม่มีพลังเวทหรือสัตว์อสูรใดๆทั้งสิ้น พวกเจ้าจะเอาชีวิตรอดจากที่นั่นได้อย่างไร?

 
รายชื่อนักเรียนที่ส่งการบ้าน(II)

p.581 เซเรโน อัลคาร์ท 
p.582 ไอซากะ ไทกะ
p.351 แอนนาเซีย เกรวีน่า
p.411 พอล ดาร์คไรค์อนาซิส
p.541 เฟรลารายด์ วาเรเรีย โรฟอนเทรีย

บทเรียนที่ 3(สอบ 10,000 อัญมณี)