คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue
หากจะเล่ากล่าวถึงนิทานก่อนนอนของเหล่าเด็กสาวบริสุทธิ์...
ก็จงสดับฟังอย่างตั้งใจ...
แม้ว่าจะน่ากลัวสักเพียงไหน...
มันจะกลับกลายเป็นดี...
เรื่อวราวของเหล่าโลกของเวทมนต์คาถา...
มังกรและสัตว์วิเศษ...
ไม่เว้นแต่เจ้าหญิงกับเจ้าชาย...
หากเจ้าต้องการข้าจะเล่าเรื่องราวหนึ่งเรื่องให้ฟัง...
เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นพร้อมๆกับการกลับมาของราชาอสูร...
.
.
.
.
.
“ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ อาณาจักรใหญ่ในดินแดนทางทิศเหนือของทวีปเรสเทียพระราชาและพระราชินีแห่งโรเซเลียสได้ประสูติพระธิดาตัวน้อยสองพระองค์...
เรือนผมสีแพลตินัมบลอนด์กับดวงตาสีสกาย์บลูนั้นเป็นของเจ้าหญิงอาร์รีแอนซึ่งเป็นเจ้าหญิงผู้งามเลิศและมีความเพรียบพร้อมที่สุดในราชวงศ์ผู้เป็นที่รักของประชาชนในอาณาจักร
ในขณะที่เจ้าหญิงกราฟิเซียคนพี่ที่มีเรือนผมสีเงินยวงกับดวงตาสีม่วงลาเวนเดอร์ซึ่งเป็นเจ้าหญิงผู้ฉลาดปราดเปรื่องประหนึ่งนักปราชญ์และรักสันติประหนึ่งนักบุญแต่กลับถูกลืมด้วยตัวตนของน้องสาวตนเองแม้ถึงกระนั้นทั้งสองก็รักกันอย่างไม่แบ่งแยก...
ในวันเกิดครบรอบอายุสิบปีของเจ้าหญิงคนน้อง นั้นคือวันที่นางถูกเลือกให้เป็นเครื่องสังเวยแก่ราชาอสูรไม่มีใครสามารถช่วยนางได้เลยแม้แต่คนเดียวและแล้วทุกอย่างนั้นก็กลับหายไป พระบิดาและพระมารดาของทั้งสองต่างถูกมนต์สะกดให้ลืมตัวตนของนางแม้แต่ในรูปภาพบันทึกหรือสิ่งอื่นใดที่ใช้ชี้ตัวเจ้าหญิงตัวน้อยก็ตามที
แต่มีเพียงแค่คนพี่ที่อยู่ในมุมมืดเท่านั้นที่ยังคงจำได้ดีถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นได้ราวกับว่ามนต์สะกดนั้นมันไร้ผลสำหรับนาง...
วันแล้ววันเล่าเจ้าหญิงผู้ปราดเปรื่องก็ได้รับการเอาใจใส่มากขึ้นจนตัวตนของเธอนั้นกลายเป็นตัวตนที่มาแทนที่น้องสาวทว่าในใจนั้นกลับโหยหาเลือดเนื้อเชื้อขัยที่หายไปอย่างไม่หยุดหย่อนจนกระทั่งหลังจากนั้นไม่นานเจ้าหญิงคนพี่ก็ได้ลงไปเยือนบ้านเมืองเป็นครั้งแรกและได้เห็นสิ่งต่างๆมากมาย
เป็นโลกกว้างที่ไม่รู้จัก...
ไม่ใช่แค่สิ่งที่เคยเห็นแม้แต่สิ่งที่ไม่มีอยู่หอหนังสือในวังนั้นก็เป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับเธอ เจ้าหญิงนักปราชญ์ตระหนักคิดได้เมื่อเห็นความลำบากของประชาชนแล้วเทียบกับตนเองหากเป็นสิ่งของที่นางอยากได้นางก็ได้ทุกสิ่งเพียงแค่เอ่ยปากเท่านั้น
การไขว่คว้ามันมานั้นลำบากเพียงใดทำไมเรามิเคยรู้...
เจ้าหญิงจึงศึกษาเล่าเรียนมากขึ้นทั้งด้านศาสตร์ศิลป์และการต่อสู้ด้วยเหตุผลที่ว่าจะไม่ยอมให้ถูกปกป้องฝ่ายเดียว นางก็จะแข็งแกร่งขึ้นด้วยเผื่อสักวันนางจะได้มีโอกาสตามหาเลือดเนื้อเชื้อขัยที่หายไป แม้จะถูกขัดโดยพระบิดาและพระมารดาแต่นางก็ไม่เคยท้อถอยจนกว่าจะพบน้องสาวตนอีกครั้ง
แต่แล้วจนในที่สุดนางก็มีชะตากรรมรออยู่เช่นกันโดยนางถูกแม่มดจับตัวไปแล้วถูกขังอยู่บนหอคอย....
รอคอยว่าสักวันหนึ่งจะมีเจ้าชายขี่ม้าขาวที่จะมาช่วยให้รอดพ้นจากคำสาปและได้แต่งงานอยู่ได้กันอย่างมีความสุข”
.
.
.
.
.
"เฉยบรมสิ้นดี...นี่ข้าถูกเขียนให้อ่อนแอเช่นนั้นเชียวเหรอ ตลกร้ายชัดๆเลย เรื่องราวต่อไปน่ะ ถามข้าทำไมก็ในเมื่อข้าเล่าถึงอดีต เจ้าหญิงจะรอให้เจ้าชายมาช่วยเหรอ? ผิดแล้วนั้นน่ะตัวถ่วงชัดๆ เอ้าล่ะ! พวกเจ้าฟังข้าให้ดีแล้วจำไว้ซะ ว่าข้ากราเฟียส เอล เรมิเนเซีย เจ้าหญิง..ไม่สิเจ้าชายแห่งโรเซเลียส จะขอพลิกโฉมเนื้อเรื่องฉบับเจ้าหญิงนี่แหละ! "
ความคิดเห็น