บันทึกหน้าแรกของเด็กสาวผู้เฉยชา...
ฉันเคยคิดเสมอว่าการอยู่คนเดียวนั้นเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้... แต่ด้วยเหตุผลหนึ่งฉันภาวนาเสมอว่าอยากจะอยู่คนเดียวต่อไปแบบนี้เรื่อยๆ...
แต่ก็ไม่คิดว่าคำขอนั้นจะเป็นจริงขึ้นมาในตอนที่อยากให้ใครสักคนรับฟังสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจ เช่นวันที่ครอบครัวแยกทางกัน
ครอบครัวของฉันเคยมีปากเสียงกันตั้งแต่ฉันยังเล็ก ฉันจึงเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวโดยมีคุณย่าเป็นคนดูแลในขณะที่แม่กับพ่อพากันทำงานจนไม่มีเวลากลับมาบ้าน
จนสุดท้ายพ่อที่ทนนิสัยของแม่ไม่ไหวจึงตัดสินใจที่จะขอหย่า...
ในวันนั้นฉันถึงรู้ความจริงว่าแม่ต้องการที่จะหย่าตั้งแต่ตอนที่ตั้งท้องแล้ว แต่เพราะเป็นคำขอของครอบครัวท่านเลยจำใจเลี้ยงฉันพร้อมกับคุณพ่อ แล้วสามเดือนหลังจากนั้นคุณแม่กับครอบครัวฝั่งท่านก็เสียชีวิตจากเหตุการณ์เรือล่มกลางทะเล
ฉันไปเยี่ยมงานศพของท่านเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะได้รับมรดกฝั่งแม่มาเป็นบ้านหลังหนึ่งพร้อมทรัพย์สินที่เหลือของตระกูลฝั่งแม่
ตอนแรกก็คิดว่าจะขายอยู่หรอก แต่ถึงท่านจะไม่เคยดูแลฉันเลยตั้งแต่ที่โตมา ท่านก็ยังเป็นแม่ที่ให้กำเนิดฉันอยู่ดี ฉันจึงตัดสินใจที่จะเก็บคฤหาสน์ไว้ในฐานะของดูต่างหน้าของท่าน
จากนั้นมาอีกสามปีในช่วงที่ฉันขึ้นม.ต้น ระหว่างทางไปโรงเรียนฉันได้รับข่าวจากโรงพยาบาลถึงอุบัติเหตุในบริษัทที่พ่อทำงานอยู่ ซึ่งก็ตามมาด้วยข่าวร้ายถึงการสูญเสียอีกครั้งว่าคุณพ่อท่านเสียชีวิตขณะที่กำลังช่วยประธานบริษัทกับเพื่อนร่วมงานอีกสองคนออกจากตึก
เพราะญาติฝั่งคุณพ่อนั้นเหลือเพียงแค่คุณย่าฉันจึงไม่เหลือใครในครอบครัวเว้นแต่ท่านเพียงคนเดียวและจากเดิมทีครอบครัวที่เล็กอยู่แล้วตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเล็กลงอีกจนมีแค่พวกเราสองคน
ประธานบริษัทที่พ่อทำงานให้กับเพื่อนร่วมงานอีกสองคนที่พ่อช่วยไว้ตัดสินใจที่จะช่วยเหลือครอบครัวฉันทุกอย่างตั้งแต่เรื่องงานศพ การส่งเสีย เงินชดเชยและอื่นๆอีกมาก
แม้ทางเราจะรับด้วยความหวังดีก็ตามแต่ มันก็ไม่ช่วยเยียวยาบาดแผลในใจนี้ได้เลยแม้แต่น้อย จนตอนที่ฉันกลายเป็นเด็กนักเรียนม.ปลายปีสาม
คุณย่าที่อายุเจ็ดสิบกว่าๆก็เสียไปอีกคน...
คุณย่าตัดสินใจที่จะยกมรดกทุกอย่างของตระกูลให้กับฉันตามที่คุณพ่อเคยพูดไว้นานมาแล้วก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต
ฉันที่อายุสิบแปดในปีนี้จึงตัดสินใจที่จะขายบ้านหลังเล็กๆในเมืองใหญ่ที่ๆฉันอาศัยอยู่กับคุณพ่อและคุณย่ามาทั้งชีวิตแล้วย้ายไปอาศัยอยู่ที่บ้านของแม่ที่ต่างจังหวัดแทน
และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ....
เมื่อบ้านของแม่ที่ฉันย้ายไปอยู่นั้นดันเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมา...
-------------------------------------------
มาเปิดเรื่องใหม่กรุณาเอ็นดูน้อนผู้หญิงคนนี้ด้วยนะเออ
นางเป็นคนเฉยชา และเหมือนน้อนเคลียร์
ถ้าเกิดเรื่องนางสู่ค่ะ นางหนีค่ะ และนางก็มึนใส่ได้ด้วย
นางคือควีน จงสยบแทบเท้าน้อนเดี๋ยวนี้!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น