คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ฮันเตอร์
EP.2 ฮันเอร์
ฮันเอร์ ิภัทร
สวัสีรับผม ื่อฮันเอร์ อายุ 20ปี สู 187
หล่อเท่ สูาว หุ่นี แบบอย บ้านโรรวย ที่สำัุและโหมา
เรียนะวิศวะ ปี2
วันนี้ผมนัับลุ่มเพื่อนอผมไปที่สนามแ่รถ ที่เป็นิารอรอบรัวผมเอ ผมและพี่าย่วยันบริหารที่นี่ ส่วนให่็ะเป็นผมและเพราะพี่ายผม้อไปูแลิารที่่าประเทศะอยู่ที่ไทยไม่นาน ิารที่ไทยส่วนให่ะเป็นผมทีู่แลทั้หม
ลุ่มผมมีทั้หม 6น มีผม ไอเน ราล์ฟ มัร เอวาและรา พวเราสนิทันั้แ่ม.้น นถึปัุบัน ผมเินทามาถึที่สนามั้แ่เ้า พอสายๆเอวา็มาถึ พอมันมาถึมันรีบเินมาหาผมสีหน้ามันเป็นัวลและเร่รีบมา
“ไอ้เอร์มึับรถพาูไปสนามบินหน่อย เอาแบบเร็วที่สุเลย”
“อะไรอมึ มึไม่ไปเอวะ”
“เอารถูไปไม่ทันแน่ ูเสือลืมเวลาลเรื่อ เร็วิ”
“มึะไปรับใร?”
“แฝูไ ทีู่เยเล่าให้มึฟัะบินมาถึวันนี้อีไม่เินั่วโม เร็วๆเลย่วยูหน่อย”
ผมพาเอวาับรถมา้วยวามเร็วนถึสนามบิน พอรถสนิทมันลรถแล้วรีบวิ่ไปยัฝั่ผู้โยสาราออ ไม่นานมัน็เินออมาพร้อมับผู้หิที่แทบะไม่มีอะไรเหมือนันเลยเป็นแฝันไ้ไ? แ่ อาะมีแ่บามุมอใบหน้าเท่านั้นที่ล้ายัน
เอวาะออแนวสวยหวาน หน้าาเป็นมิร ส่วนอีนหน้าะออเหวี่ยๆแรๆ ูหยิ่ แ่ถือว่าสวยั ยิ่ทรวทรอ์เอวสุแสนะยั่วยวน นี้นาแ่ัวธรรมาแ่สามารถสะทุสายาไ้เป็นอย่าี
ผมมอสอนนั่นเินมาและหยุอยู่รรถ เหมือนะมีารถเถียันเรื่อรถ เอวามันสมวรโนบ่นนะ ็มันเสือลืมเวลามารับน้อมันไ้ยัไและยัใ้รถผมมารับอี ยัยนั้นสีหน้า็เริ่มไม่พอในผม้อออารถไป สายาผมัน้อไปที่แฝเอวาแถมยัยนั่น็มอผมแบบไม่ลัวเรไม่มีารหลบสายาไม่มีเินอาย ึ่นส่วนให่ที่ถูผม้อ็ะ้อหลบเพราะผมุมา แล้วทำไมผม้อ้อยัยนั่นนานนะเหรอ เออ..ยิ่มอใล้ๆแม่ยิ่สวย ผิวาวเนียนออร่า ปาระับน่าับมาูบสัที หน้าสวยแบบเหวี่ยๆ
พอผมลรถมา เอวามันเห็นผมเริ่มอารม์เสียมันรีบับทไปนั่แท็ี่แล้วให้ผมับแฝมันไป้วยัน มันไม่ิว่าผมับแฝมันะรู้สึอึอับ้าหรือไ ไม่เยรู้ัันแ่้อนั่รถมา้วยัน เธอับผม่าน่าเียบเธอไม่พูผม็ไม่พู
เธอะร้อนมาถึยอมเอ่ยปาให้ผมปรับแอร์ให้ ผม็เ้าในะเธออยู่เมือหนาวแ่พอมาอยู่เมือร้อนยัปรับัวไม่ไ้พอผมปรับแอร์ให้แล้วเหมือนเธอะเริ่มอารม์ีึ้นมาบ้า นั่รถไปไม่นาน็บ่นหิวน้ำอีเอาับเธอเ้าสิ ผมยิ่รีบๆ ่วบ่ายผมยิ่มีแ่รถและผมเป็นนลแ่เอ้วย ผมอรถให้เธอที่หน้าเเว่นเธอยัหันหน้ามามอผมใ้สายาอ้อนวอนผิับบุลิ เธอหันมาบอผมว่าไม่มีเินไทยิัวเลย เออ..ผม็ลืมไป ผมเลยพาเธอเ้าไปเลืออ เธอเหมือนะื่นเ้นับสิน้าในเเว่น ื้อน้ำับนมมาะเยอะเลย ึ้นรถมาเธอรีบเปิน้ำื่ม อืมสสัยะหิวน้ำริๆ านั้นเธอ็เริ่มแะนมินทีละห่อลอทา ผมเห็นเธอแอบมอมาที่ผมลัวผมะว่าเอาที่ินนมในรถ
ับรถมาถึสนามแ่เธอมอูนั่นนี่อยู่ลอ ผมพาเธอเินเ้าไปที่ลับ พวผู้ายทั้หลาย่า้อมอมาที่เธอันเป็นาเียว บานมอเธอนเหลียวหลัไม่เรใผมที่เินมาับเธอเอาเสียเลยแ่ถึะมอ็ไม่แปลนะ็าเยีนส์อเธอมันสั้นมาอวเรียวายาวและผิวที่าวสะุาแถมเสื้อเอวลอยอวเอวเอสเ้าไปอี แ่เธอูไม่สนใผู้ายพวนั้นหรือื่นเ้นับารเป็นุสนใอบรราายหนุ่ม
ผมมอไปที่เธอรู้เลยว่าเธอเหนื่อยเพราะพึ่ะลาเรื่อและ้อนั่รถมาที่สนามอี แ่มอเธอแล้วผมรู้สึอยาะแล้ยัไไม่รู้ ผมพาเธอเินึ้นมาทาบันไโยที่ไม่ใ้ลิฟ์ ั้นสามที่ผมพาเธอมาเป็นั้นสำหรับรอบรัวผมเท่านั้นมีทั้หมสี่ห้อแ่ละห้อมีนาให่ มี ห้อผม ห้อป๊าับม๊า ห้อพี่าย และห้อรับแอรอบรัว ั้นนี้ห้ามบุลที่ไม่ไ้รับอนุาึ้นมาเ็า
พอถึห้อพัที่ั้นสาม เธอทิ้ัวลที่โฟาแล้วเริ่มทำสีหน้าไม่พอใึ้นมาเล็น้อยามมา้วยเสียบ่นพึมพำเบาๆทำให้เผลอยิ้มออมาเล็น้อยอย่าพอใ
“เธอนั่รออยู่รนี้่อนนะ”
“นายะไปไหน”
"เปลี่ยนุเธอนั่รอแป๊บเียว"
"เร"
รื.. รื.. รื..
เสียโทรศัพท์ผมัึ้น ผมหยิบออมาาระเป๋าแล้วรับ
“ว่าไ”
“มึอยู่ไหนไอ้เอร์ ูรออยู่ที่ห้อพัVIPแล้วเนี้ย”
“เออ ็ำลัะลไป แล้วมาันรบยั”
“มารบแล้ว ่าอยู่ไหน”
ิ๊!ิ๊!
(ไอ้เพื่อนเลว พูยัไม่บเลย แม่ัสายะั้น) ปลายสายอเอวา้น่าเพื่อนที่ัสาย
ผมวาสายเสร็หันไปมอที่เธอ อนนี้เหมือนะหลับไปแล้ว แปลนมาับนแปลหน้ายัะล้าหลับไ้อี ผมเ้าไปที่ห้อนอนัารอาบน้ำและเปลี่ยนุเป็นุแ่เรียบร้อยแล้ว็เินออมา ผมเินเ้าไปใล้ๆเธอแล้วโน้มหน้าเ้าไป้อมอใบหน้าสวยอเธอ ยามที่เธอหลับ็เหมือนับเ็น้อยีๆนี่เอ
“นายทำอะไร!!” ันที่รู้สึเหมือนมีอะไรอยู่ใล้ๆใบหน้า ึ่อยๆลืมา็เห็นหน้าเาที่อยู่เือบะิับหน้าัน
“ิว่าันะทำอะไรหละ” เป็นำอบที่วนxxxมา
“ใระรู้หล่ะ เอาหน้ามาใล้ะนานี้ ”
“็แ่ะูว่าเธอหลับริหรือเปล่า”
“นายลแ่้วยเหรอ” ันถามออไปเพราะูาุอเาเหมือนพวนัแ่ที่เาใส่ัน
“เห็นไหม ันแุ่อะไรอยู่”
"หึ..นายนี่พูาีๆไม่เป็นเลยมั"
“ลุเร็ว ลไป้าล่าันวามาถึแล้ว”
ความคิดเห็น