คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นักเรียนใหม่กับเพื่อนเก่า
ตอนเย็นระหว่างที่ฉันกำลังเดินออกจากโรงเรียน ฉันสามารถรับรู้ได้ถึงพลังงานทางสายตาจำนวนมหาศาลที่เปล่งประกายเจิดจรัส
เพราะอะไรน่ะเหรอค่ะ -_- เหอะๆ ก็เพราะเรื่องที่โรงอาหารน่ะเซ่
“นี่แกก็ไปถามเองสิ”น้องมัธยมต้น2-3คนกำลังยืนเถียงกันอยู่ใกล้ๆ ฉันที่ยืนรอรถเมล์อยู่ ส่วนไอ้ปายขับรถกลับบ้านไปตั้งนานแล้ว
ตอนเย็นระหว่างที่ฉันกำลังเดินออกจากโรงเรียน ฉันสามารถรับรู้ได้ถึงพลังงานทางสายตาจำนวนมหาศาลที่เปล่งประกายเจิดจรัส
เพราะอะไรน่ะเหรอค่ะ -_- เหอะๆ ก็เพราะเรื่องที่โรงอาหารน่ะเซ่
“นี่แกก็ไปถามเองสิ”น้องมัธยมต้น2-3คนกำลังยืนเถียงกันอยู่ใกล้ๆ ฉันที่ยืนรอรถเมล์อยู่ ส่วนไอ้ปายขับรถกลับบ้านไปตั้งนานแล้ว
ผู้ชายเฮงซวย T_T
“ก็ฉันไม่กล้านิ”น้องผมสั้นคนเดิมเถียงกลับ
“ฉันก็ไม่กล้าเหมือนกันน่ะย่ะ”
น้องขาไม่ต้องกลัวค่ะ ถ้าอยากรู้เคล็ดลับความสวยของพี่ก็เข้ามาถามเลยน่ะ ( หน้าผู้แต่ง : -_-;;;) ทำไมแกเข้าข้างตัวเองได้มากขนาดนี้ว่ะไอ้ขิง
ฉันหันหน้าจะไปพูดกับพวกรุ่นน้อง ด้วยความที่ฉันอยู่มอปลายเพราะฉะนั้นฉันมีสิทธิ์ลุกล้ำอธิปไตยได้เต็มที่
“นี่ มีอะ...”
“รุ่นพี่ค่ะ จริงรึเปล่าค่ะที่บอกว่ารุ่นพี่เป็นพี่สาวของสปายน่ะค่ะ”ผู้หญิงผมยาวหน้าตาน่ารักน้อยกว่าฉันคนหนึ่งพูดขัดขึ้น (ย้ำเหลือเกิน)
เอาไงดีหล่ะทีนี้ อืม...ถ้าบอกว่าไม่ใช่ก็ยังๆอยู่ แต่ถ้าบอกว่าใช่ก็เท่ากับฉันยอมรับว่าเป็นพี่สาวไอ้สปายน่ะสิ ไม่น่ะ (--)( --)(--)( --)
“ใช่ค่ะ”
รุ่นน้องทั้งกลุ่มหันไปกรี๊ดกร๊าดอะไรกันซักอย่าง^ ^;
อยากจะขอลายเซ็นก็บอกมาเต๊อะ ^_^
“เอ่อ...พี่ขา”น้องผู้หญิงคนเดิม ทำท่าลำบากใจอะไรซักอย่างก่อนจะยื่นกล่องช็อกโกแลตผูกโบว์สีแดงมาให้ฉัน”ฝากขนมนี่ไปให้พี่ปายหน่อยน่ะค่ะ”
เซ็น ลายเซ็น TT_TT
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาฉันก็ปรับตัวเข้ากับชีวิตนักเรียนมอปลายได้อย่างสมบูรณ์ แท๋นแท้นแท่น
โชคดีที่นักเรียนในห้องของฉันเกือบทั้งหมดเคยอยู่ห้องเดียวกันตอนมอต้นเลยไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากนัก
นี่ขนาดพยายามแล้วน่ะ ยังเปลี่ยนไม่ได้เลยหน้าสวยๆแบบนี้เปลี่ยนยากจริงๆ ^ ^ ฮุๆ
“เงียบๆหน่อย”เจหัวหน้าห้องหน้าหอกของฉันตะโกนบอก
“มีไรอ่ะ”ฉันถาม
แล้วทำไมแกต้องทำหน้าเหลี่ยมประชดฉันด้วยเนี่ย -_-??
“ ฉันจะมาแจ้งเรื่องชมรมที่พวกเราต้องลงเรียนในปีนี้”
“อ้าว แล้วเราไม่ต้องเลือกเองเหรอ”เสียงเหมี่ยวเพื่อนในห้องคนหนึ่งถามขึ้น
ตายแล้ว นี่ถ้าเกิดฉันได้ชมรมดนตรีไทยขึ้นมา OoO โอ้ – มาย – ก๊อด
“เอาเหอะน่า มันก็เหมือนกันนั่นแหละ” ให้ทาย แกไม่รู้เรื่องอ่ะดิ “ฉันติดป้ายประกาศไว้ที่บอร์ดน่ะ”
“อื้มๆๆ”ทุกคนพร้อมเพรียงกันตอบแล้วหันไปสนใจซึ่งกันและกันต่อ
“นี่สนใจกันบ้างสิ”เจพูดเสียงงอนๆที่มันคิดว่าน่ารักเหลือเกิน
ดูหน้าฉันสิ -_-^
“ออๆๆ”
555+ สะจาย
“ขิงนี่แกได้ของพวกนี้มาจากไหนเนี่ย”กิ๊ฟยกถุงที่อัดแน่นไปด้วย การ์ด ดอกกุหลาบ ช็อกโกแลต และอะไรอีกจิปาถะขึ้นมาจากพื้นแล้วหันมาถามฉันด้วยสีหน้าตกใจ
อย่างนี้แหละค่ะคนมันสวย ^ ^ อันที่จริง...ของไอ้ปายน่ะT_T
ผู้หญิงโรงเรียนนี้มันตาบอดกันหมดแล้วรึไงน่ะ - ^ -
“พี่มินให้มาอ่ะ^^”ฉันจีบปากจีบคอพูด
“ไม่ค่อยเลยน่ะแกน่ะ”
ไม่อยากจะแซด...พี่มินเป็นดาวเด่นของชมรมกีฑาประจำโรงเรียนของเราเชียวน่ะ แถมยังอยู่หล่อลากสุดๆไปลยหล่ะ ^-^ ฮิฮิฮิ
“ของปายหล่ะดิ”หวานว่า
-_- มีอะไรในโลกนี้ที่แกไม่รู้บ้างอ่ะ
“T-Tใช่ เพิ่งมีรุ่นน้องเอามาให้เมื่อเช้า”
ช่างน่าสงสารเด็กสาวผู้มีดวงตามืดบอด ผู้กำลังเดินเข้าไปสู่ความชั่วร้ายน่าสลดหดหู่ของช่วงชีวิต (รู้สึกยิ่งแต่งยิ่งหดหู่)
กิ๊ฟทำเสียงจึ๊กจั๊กชอบใจ”อย่างงี้แกก็มีบุญถือของขวัญกับเค้าบ้างแล้วสิน่ะ”
หึหึหึ ตลกตายหล่ะ . \ / .
แล้วตลอดเวลาที่เหลือของเวลาพักเที่ยงฉันกับกิ๊ฟก็นั่งกัดกันเรื่องนี้อย่างเมามัน ส่วนคุณน้ำหวานน่ะเหรอค่ะ ^ ^;; นั่งอ่านหนังสือเคมีม.6สบายอุราอยู่น่ะค่ะ
“เฮ้ยๆๆจารย์มา จารย์มา”เจตส่งเสียงขึ้น
นักเรียนในห้องวิ่งเข้าประจำที่ของตัวเองทันที ฉันวิ่งไปเก็บไม้กวาดที่ถือจะมาตีหัวไอ้กิ๊ฟ ส่วนไอ้ตัวดีนั่งจ๋องอยู่ที่เก้าอี้เรียบร้อยแล้ว
ทำยังกะจะไม่มีใครเห็นไม่ถูพื้นใต้โต๊ะแกงั้นแหละ - ^ -
หวา OoO มาแล้วๆ เอาไงดีฟ่ะ
แอบตรงนี้ก็ได้ อึ๊บ
อยากให้ฉันบรรยายภาพที่น่าสยดสยองนี้มั้ยค่ะ ฉันกำลังนั่งคุดคู้อยู่ข้างถังขยะ(เอ็นอ๊ากเอย =เหม็นมากเลย) เพราะอาจารย์อรุณีเดินเข้ามาในห้องพอดี วันนี้อาจารย์มาพร้อมกับชุดสีเขียวสุดจี๊ดซึ่งเข้ากับหัวย้อมสีเขียวของท่านเหลือเกิ๊น นี่ถ้าอาจารย์เห็นฉันหล่ะก็โดนสวดตั้งแต่ต้นเทอมยันท้ายเทอมแน่
“ยัยน้ำขิง”
T T ต่อไปนี้ฉันคงต้องงดคิดอะไรในใจซักพักแล้ว
“ขา”
“ลุกขึ้น”
“ค่ะ” Y_Y
อาจารย์ชนะน็อคนำไป 1
“ไปนั่งทำอะไรอยู่ตรงนั้นฮ่ะ”
“เก็บขยะค่ะ”
ขิงน้อยตีเสมอ 1 ต่อ 1
“อยากไปเก็บต่อในห้องน้ำมั้ย”
“ไม่อยากค่ะ”
อาจารย์คะแนนนำ 2 ต่อ 1
“งั้นก็กลับไปนั่งที่ก่อนที่เธอจะต้องไปขัดห้องน้ำ ไปเดี๋ยวนี้ !!”
The winner เจ๊อรุณี แปะๆๆๆ (เพิ่มความสมจริง)
คำขู่นี่ได้ผลกับทุกโรงเรียนเลยรึเปล่า T_T
ฉันลุกขึ้นเดินไปนั่งที่ กฤษส่งสายตาเยาะเย้ยมาให้ส่วนคนอื่นนังกลั้นหัวเราะกันตัวงอเป็นกุ้งต้ม
แน่จริงก็ลองหัวเราะออกมาดังๆสิ T^T
ครืด (เสียงเลื่อนเก้าอี้ค่ะ)
Y_Y หน้าฉัน -__-++หน้าเจ๊อรุณี ^ ^ หน้าเพื่อนๆในห้อง
ใช่สิฉันมันส่วนเกินในสังคม กระซิกๆ T T พวกแกอิจฉาที่ฉันกว่าหละเซ่
“เอาหล่ะเงียบๆ”อาจารย์ว่าด้วยน้ำเสียงแหลมปรี๊ด
โอยยย หูฉัน
“อันที่จริงคาบนี้เป็นคาบสอนของครูหล่ะน่ะ แต่ว่าวันนี้ครูงดสอนแล้วกัน”
“_____”ไร้เสียงใดๆจากนักเรียนทุกคน ถ้าส่งเสียงแกก็จับเจื๋อนน่ะสิ ^ ^ โฮะๆ
“วันนี้ครูจะแนะนำเพื่อนใหม่ที่ย้ายมาเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อนให้รู้จักน่ะ เอ้าเข้ามาสิ
นายภาคิน นายชิติภัทร”
ผู้ชายเหรอ O_O (ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ)
โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยทอด โอ้พระเจ้าจอร์จกล้วยไหม้ OoO หล่อมั๊กมากกกกกก
(ดูเหมือนนางเอกจะเจอเหยื่อเข้าแล้วหล่ะค่ะท่านผู้ชม)
ผู้ชายสองคนเดินเข้ามาให้ห้อง คนหลังนี่ไม่ค่อยเท่าไหร่แต่คนหน้านั้นไซร้หล่อเกินบรรยาย
ผมสีน้ำตาลอ่อน ตาโตสีดำดูขี้เล่น หน้าเนียนสุดยอด โอย!ละลายแล้ว
“นี่ยัยน้ำขิงอย่ายืดมากเดี๋ยวคอจะหลุดออกมาจากบ่าซะก่อน”เจ๊อรุณีหันมาแซวฉันที่กำลังพยายามยืดตัวขึ้นดูคนหล่อให้ชัดๆ ตอนนี้ไอ้สองตัวคู่หูเทเลท๊อปบี้หัวเราะออกมาอย่างเปิดเผย
อาจารย์มีความแค้นอะไรกับหนูเป็นการส่วนตัวเหรอค่ะToT ( ตาปรกเป็นหมาไข้)
นายหัวเราะอะไรย่ะไอ้หน้าหล่อ -^-
นักเรียนใหม่สองคนหันหน้าไปหัวเราะกันอย่างกับไม่เคยทำมาก่อนอย่างนั้นแหละ
หรือว่าพวกนายสองคนจะเป็นหน้าม้าที่โดนจ้างให้มาหัวเราะฉัน OoO โอ้
- _ - คนเขียนเซ็ง
“เอาหล่ะพอได้จ้ะ”เจ๊อรุณีพูดห้ามทัพขึ้น”ภาคิน ชิติภัทร ไปนังที่ว่างข้างสุพัณณดาน่ะ”
>_< กร๊ากกกกก อาจารย์ขาตาถึงมั๊กมาก
คราวนี้ฉันก็จะได้ผูกสัมพันธ์กับสุดหล่อ เป็นดากานดากับไข่ย้อยยุค 2005 คิกๆๆ
ช่างม่ายรู้อารายบ้างเลย ในความคุ้นเคยกานอยู่ มันแฝงอารายบางอย่าง คิกๆๆ -_-^^
ไม่ได้ๆ อย่างแสงออกมากเดี๋ยวคนอื่นรู้หมด ( อิ๊ๆๆๆ)
กิ๊ฟส่งสายตาอาฆาตมาให้ฉัน ^^ ช่วยไม่ได้อ่ะน่ะ เกิดมาคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกันหรอก
“ใครคือสุพัณณดาหรือครับอาจารย์”สุดหล่อหันไปถามอาจารย์อรุณี
^ ^ก็คนสวยที่สุดในห้องไงหล่ะจ้ะ คิกๆๆ
“ก็น้ำขิงไง”นายผมตั้งข้างๆตอบ (นายมีญาติเป็นทุเรียนอ๊ะป่าว)
รู้ชื่อฉันได้ไงฟ่ะ o_o??
อ๊ะ!หรือว่านาย...
ไปถามจากแดเนียล ต๊ายยยย แดนเนี่ยไหนบอกว่าไม่อยากเป็นข่าวไง -_-^
อาจารย์หันไปมองด้วยสีหน้าแปลกใจนิดหน่อย รวมถึงคนอื่นในห้องด้วย จะไม่ให้แปลกใจได้ไงหล่ะมาวันแรกก็จำชื่อฉันได้แล้ว อื้มๆน่าคิด
“งั้นพวกเราไปนั่งที่ได้เลยใช่มั้ยครับ”รูปหล่อขออนุญาตอาจารย์
“จ้ะๆ”
รูปหล่อและนายผมตั้งเดินตรงมาทางฉัน ที่นั่งหน้าระรื่นรออยู่
เข้าทางจริงๆ
สุดหล่อเดินมานั่งตรงที่นั่งริมกระจกข้างขวาของฉัน ส่วนทางด้านซ้ายนายผมชี้ตั้งกระเป๋าลงนั่งเรียบร้อยแล้ว
“อันที่จริงวันนี้มีนักเรียนย้ายเข้ามาสามคนน่ะ อีกคนหนึ่งชื่อใต้ฟ้าแต่ว่าวันนี้เพื่อนเรายังติดธุระ ครูคิดว่าคงจะย้ายเข้ามาอาทิตย์หน้ายังไงก็ฝากทุกคนด้วยแล้วกันน่ะ “อาจารย์ส่งยิ้มเย็นเยือกไปรอบๆห้อง -_-??? น่าแปลกที่ฉันรู้สึกว่าอาจารย์จ้องฉันเป็นพิเศษ -_-;;;
“เอาหล่ะเลิกชั้นได้”
“นักเรียน เคารพ”เจยืนขึ้นบอกฉัน
“ขอบคูณค่า/ขอบคูณคร๊าบ”ทุกคนขอบคุณอาจารย์เสียงยานคาง อาจารย์อรุณีพยักหน้าเล็กน้อยเดินออกไปก่อนจะโผล่หน้าเข้ามาพูดกับฉันอีกรอบ
“อย่าทำมิดีมิร้ายนักเรียนใหม่น่ะยังน้ำขิง”
ฮ่าๆๆๆๆ เพื่อนๆในห้องหันหน้ามาหัวเราะฉันกันใหญ่
ท่าลำบากใจก็ไม่ต้องทักหรอกค่ะอาจารย์ Y^Y หัวเราะอะไรกันย่ะพวกนายเป็นเพื่อนฉันน่ะ
-^-
เรื่องนี้เอาไว้ก่อน ^ ^ ต้องหาแผนหลอกถามชื่อสุดหล่อให้ดั๊ย
“สวัสดี เราชื่อมายด์” รูปหล่อหันหน้ามาแนะนำตัวกับฉันก่อนที่จะได้อ้าปากซะอีก
ดูท่าฉันคงคิดอะไรในใจไม่ได้อีกแล้วจริงๆ T_T
“เราชื่อน้ำขิง เรียกว่าขิงเฉยๆก็ได้”ฉันน่ารักใช่ป่ะ
“อืม”มายด์หันมายิ้มให้ฉันอย่างน่ารักก่อนจะหันไปจัดกระเป๋า ฉันรู้สึกว่ามีคนมองอยู่ เมื่อหันไปดูก็เห็นนายผมตั้งข้างๆนั่งจ้องฉันตาเขม็ง
ตกหลุมรักฉันอีกคนแล้วหล่ะสิ ^ ^
“มีอะไรรึเปล่า”ฉันถามอย่างนางเอกสุดๆ
“นี่ขิงจำเราไม่ได้จริงเหรอ”หมอนั่นพูดขึ้นอย่างแปลกใจ
ถ้าจำได้คงไม่มานั่งหน้าสวยอยู่อย่างนี้หรอกย่ะ
“(-- )( --)(-- )( --) เราเคยรู้จักกันด้วยเหรอ”
ตอนไหนว่ะ
“เราข้าวไง จำเราไม่ได้เหรอ”ข้าวพูดด้วยเสียงเหมือนจะงอนหน่อยๆ มายด์หันมามองพวกเรา
นี่ฉันสวยมากขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย >_<
เปล่าหรอก เค้าสนใจที่นายผมตั้งพูดมากกว่า -_-
“ข้าวไหน”คิ้วฉันเริ่มชนเข้าหากันแล้ว
ทำคนสวยงงเนี่ยบาปมหันต์น่ะย่ะ
“ข้าวเพื่อนตอนประถมไงหล่ะ จำได้มั้ย”
เพื่อนตอนประถม??
ข้าวเหรอ ข้าว ข้าว อ๊ะ...
“ไอ้ข้าวผัด”ฉันร้องออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ หมอนั่นยิ้มแก้มแทบแตกออกเป็นสองเสี่ยง
“จ้าขิงน้อย”
“ฮ่ะ...ฮ่าๆๆๆๆ”พวกเรายืนกอดกันกลม เพื่อนๆโดยเฉพาะมายด์ทำหน้างงสุดๆ “แกจริงๆด้วย”
ช่างมันปะไร ขอฉันก่อนไอ้เพื่อนรักให้หนำใจก่อนเถอะ ฮะๆๆ
ฟืด กลิ่นผู้ชายนี่หอมจริงๆ เหอะเหอะ (>_< อ๊าย นี่ฉันคิดเรื่องลามกอยู่น่ะเนี่ย)
ครืด เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น พร้อมกับเจ๊อรุณีที่เข้ามาหยิบของที่ลืมทิ้งไว้บนโต๊ะและที่สำคัญเจ๊แกเห็นฉันแล้ว
-_-?? วูบ สายลมแห่งลางมรณะลอยพัดผ่านหลังฉันไปช้าๆ พร้อมใบไม้แห้งหนึ่งใบ
“เธอสองคนตามฉันมาที่ห้องพักครูเดี๋ยวนี้”เสียงอาจารย์อรุณีดังขึ้นจากประตูห้องพร้อมสายตาอัมหิตสุดสยองพองขน
“ค่า/ค๊าบ” ออกไปไกลๆฉันน่ะย่ะไอ้ข้าว ชิ้วๆ (ผลักมันออกไป อึ๊บ)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ดีค่ะ ถึงตอนที่ 3 แล้วน่ะเนี่ย
ว้าวๆๆๆ ใครใข้อเสนอแนะอะไรก็บอกมาได้น่ะค่ะ^^
ความคิดเห็น