ผู้ชายคนนี้ขอชิงหัวใจยัยมาเฟียเลือดร้อน

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1:ฝันสุดซวยยยย

"โอ้ย!!!"ทำไมผมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยทำอะไรให้เธอเลยแต่ทำไม..ทำไม..ทำไม๊ ผมต้องมาเจอกับยัยมาเฟียนี่>o<
"คุกเข่าลงไอ้แมลงสาปทะเลจุน จะขี้กลัวไปถึงไหนหะ!!!!"สิ้นเสียงของรินะลูกพี่ลูกน้องสุดเฮี้ยมของผมที่ความจริงยัยนี่เป็นมาเฟีย อ้าย!!! เจ้าพวกลูกน้องของยัยนี่ก็จับผมนั่งท่าคุกเข่าซะดื้อๆ
"แงๆๆๆอย่าทำอะไรผมเลย ฉี่จะราดแล้ว >//////<"
"อี๋~~ พวกนายพาจุนไปไกลๆเลยไป"แฮ่ๆๆๆ แผนของตรูได้ผลด้วย แต่เรื่องฉี่จะราดกางเกงนี่เรื่องจริง
"ไอ้บ้าเอ้ย!!! เป็นผู้ชายซะเปล่าเรื่องแค่นี้ถึงกับฉี่จะราด"
"อะไรเล่า ก็มันกลัวนี่นาเพราะฉนั้นปล่อยฉันไปเถอะน้า พรี้ส~~~~"
"ไม่โว้ย!!!"ดุจังเลยแงๆๆๆๆๆ ฉี่จะราดแล้วอ้า
"ปล่อยฉันเถอะนะรินะ เราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางอะไรกันเลยนะ"ตรูขอสุดชีวิตแล้วนะเฟร้ย ทำไมยังไม่ปล่อยตรูอีก
"ใครบอกไม่มี>o< เพราะว่าแกจะต้อง........แต่...ง.....งานกั.."
"แต่งงาน? กับใครล่ะ"แต่งงานกับใครกันนะ อยากรู้จังจะเป็นใคร
"กับฉัน"กับฉันเหรอเย้~~~เอ๊ะ.....กับฉัน ก็ยัยนี่ล่ะซิ แงๆๆๆๆๆ ซวยแล้ว
"กับเธอเหรอ"
"อือ"
"ไม่อ้าวววว~~~~"


กร๊งงงงงงงงงง!!

ตุ้บบ!!

เสียงนี้มัน.....เป็นเสียงที่ดีที่สุดที่ผมเคยได้ยินถึงแม้ผมจะตกเตียงก็ตาม แต่นี่มันแปลว่าผมฝันไป ไม่ต้องแต่งงานกับยัยรินะด้วยยยยย T^T(ดีใจจนร้องไห้)

เอาล่ะมาเริ่มกันใหม่ ผมจุน เป็นนักศึกษามหาลัย JL เพื่อเตรียมสอบเป็นโปรแกรมเมอร์ให้กับบริษัทเกมส์ยักษ์ชื่อ'coconut' และเมื่อกี๊เป็นฝันที่เลวร้ายที่สุดยกเว้นตอนที่ผมฝันว่าได้ใส่กุงเกงในลายคิตตี้โชว์ต่อหน้านักศึกษาทั้งมหาลัย เฮ้ออออออออออออออออออ(นี่ถอนหายใจแน่นะ)

"จุนลงมาทานข้าวและรีบไปมหาลัยได้แล้วลูก"

ดีจริงๆที่ม่าม๊าเรียกผม มิชะนั้นผมคงต้องเล่าเรื่องฝันอันหน้าอับอายของผมอีกแน่ๆ T^T

"คร้าบ จะลงไปแล้วครับ"