คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ประลองความซ่า
/////////////////////////////////////////*****************
นวนิยายเรื่อง เจ้านายรูปงามกับทาสผู้หล่อเข้ม โดนเบน เบน กลางอากาศ(ไม่รู้เพราะเหตุอันใด???????)เซ็งมาก!!!!! เรื่องอื่นเรทหนักกว่านี้ยังไม่โดนเลย แล้ว100% ว่าไม่ได้ก็อปมาจากชาวบ้าน(เสียใจด้วยนะเพื่อน ๆ ที่ใครกำลังติดตามอยู่) ****คนเขียนเศร้ากว่าอีก TT0TT
อ่านเรื่องนี้ไปก่อนนะ แนว ใส ๆ ไม่เครียดเหมือนเรื่องนั้น ไม่มีฆ่ากันด้วย อิอิอิ
************************************************************************
“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก โครม!!!!!!”
เด็กหนุ่มหน้าหวานร้องขึ้น(ทักทายตอนเช้า)และหล่นไปข้างเตียงกันคนละข้าง
“ไอ้เด็กบ้า ใครบอกให้แกขึ้นมานอนบนเตียงฉัน”โยอิลุกขึ้นได้ก่อน
“ไอ้หน้าหม้อ ข้ามานอนก่อนนะเฟ้ย”ยูระลุกขึ้นอีกข้างหนึ่งของเตียง
“ไอ้????????????????”เด็กสองคนอ้าปากและหันไปมองนาฬิกาบนหัวเตียง
.........*0*!!………
“เจ็ดโมง!!!!”สิ้นเสียงคำร้องของทั้งสองก็รีบวิ่งออกจากห้องไปอาบน้ำทันที
“ไอ้เด็กบ้า!!เปิดประตูห้องน้ำนะโว้ย”โยอิร้องโว้ยวายหน้าประตูห้องน้ำ
“ไอ้บ้าก็รอไปก่อนสิโว้ย ไม่เห็นเหรอไงว่าข้าอาบน้ำอยู่”
“ไอ้เด็กเวร??ถ้าข้าไปโรงเรียนสายแกตายแน่”
..............................////-----/////.........................
“เห้ย โยอินายเป็นอะไรวะ???ทำไมทำหน้าอย่างนั้นละวะ”
“โถ่เว้ย(ทำหน้าโมโห)วันนี้แม่งอาจารย์สวดซะยับเลยวะ แค่มาสายแค่นี้”
“เออ!!!!! เอาเหอะ ว่าแต่ทำอะไรอยู่วะทำไมมาสาย”
“ก็!!!(ทำหน้านึกได้)..................เปล่าว”
“อะไรวะ...เออ?? ข้ารู้แล้ว นายดูหนังโป๊แน่เลยวะ”
“ไอ้บ้าดูบ้านแกนะสิ คนหล่อ ๆ อย่างข้า ต้องของจริงวะ หนังปลงหนังโป๊อะไรฟะ”
“เออ??พูดถึงคนหล่อ วันนี้ประกาศนี้หว่า......ว่าใครจะเป็นหนุ่มป๊อบประจำโรงเรียนนะ”
“เออ..จริงด้วย แล้ว(ทำหน้า เครียด ๆ) ติดประกาศตรงไหนอะ”
สองหนุ่มนั่งมองหน้ากันอย่าง งัวงง
ชายทั้งสอง เดินไปยังบริเวณหน้าประตูโรงเรียนที่ มีเด็กนักเรียนยื่นมุงดูอย่างตื่นเต้น
“เห้ยไม่ต้อง โยอิ!!!!! เดียวข้าเข้าไปดูเอง”ว่าแล้วก็ทำหน้ามั่นใจมุดเข้าวงล้อมของเด็กที่ยืนกันเบียดเสียด
โยอิยื่นรอด้วยความตื่นเต้น ชื่อเสียงนำมาซึ่งหญิงสาว(???)
“โยอิ!!!(ทำหน้าไม่มั่นใจ) ข้าว่าเรามีศัตรูแล้ววะ”ชายหนุ่มเดินออกจากวงล้อมด้วยความยากเย็น
“หมายความว่าไงวะ???”ทำหน้าสงสัย และทำหน้าพร้อมที่จะรับฟังผลเต็มที่
“ก็คือ???”
“อะไรหนักหนาวะ???ไม่มีชื่อข้าไงวะ”ทำหน้าเซ็งเต็มที่
“มีวะ ชื่อแกนะ”
“งั้นก็สิ้นเรื่องสิ้นราว!!!ก็แค่นี้เนี่ยะ จากนี้ไปก็ไปนอนรอ เหยื่อว่าจะมีสาวคนไหนมาเสนอตัวให้กับหนุ่มป๊อบอย่างข้าบ้าง”ทำหน้ามั่นใจ(ผสมหื่นจัด)เดินหันหลังไปด้วยความสมหวัง ถุงเท้าที่ยาวยืดถึงหัวเข่า กางเกงตัวใหญ่หลุดลุ่ยขอบกางเกงหลุดอยู่ที่กลางตูดเผื่อให้เห็นบ๊อกเซอร์สีดำลายลูกหมีน้อยออกมายิ้มทักทายให้คนข้างหลังได้เห็นกัน เสื้อตัวใหญ่ชายเสื้อปลิวพลิ้วอยู่นอกกางเกง มือถือกระเป๋าถือหนังสีดำ เดินกลาดไปตามทางทำให้ดูมีเสน่ห์(????)และน่ารักไปอีกแบบ(ตรงไหนเนี่ยะ???)
“แต่ชื่อมีคนชื่อ ยูระอีกคนวะ”เสียงพูดอันแผ่วเบา แต่......
“อะไรนะ!!!!! มีชื่อไอ้เด็กเวรนั้นด้วยเหรอวะ?????”โยอิหันหน้ามาด้วยความโมโห
“อะไรวะ ได้ยินด้วยเหรอวะ????”ทำหน้า งง นิดหน่อย
“ไอ้เด็กเวร!!! จะจองล้างจอมผลาญข้าไปถึงไหนวะ????(ทำหน้า โมโหผสมหงุดหงิด)...แต่(สีหน้ากลับมาเหมือนเดิม)...ยังไงก็หนีไม่รอดหรอก”ว่าแล้วก็เดินจากไปด้วยท่าทางเอกลักษณ์ของตัวเอง
ปล่อยให้สาว ๆ ยืนทำหน้าหวานใส่ไปตามทางที่โยอิเดินผ่านไป
“ไอ้เด็กผี วันนี้แกตายแน่”
“เอาละ เด็กเกรด 11 มาเข้าแถวได้แล้ว”เสียงหนึ่งดังขึ้น
เด็กหนุ่มทั้งหลายต่างวิ่งเข้าแถวด้วยความ เชื่อฟัง เข้าแถวกันอย่างเป็นระเบียบ กลางสนามที่มีแดดอันร้อนระอุแผดเผาอย่างถ้วนหน้า
“วันนี้ จะให้พวกนาย ซ้อมเล่นบอล”ชายหน้าโหดพูดจบก็มีชายรูปหล่อเดินเข้ามาแทรก
“อันดับแรก.....จะให้เด็กเกรด12 ได้เตะบอล แล้วเด็กเกรด 11 วิ่งเก็บ...หึหึหึหึ”โยอิพูดแล้วหัวเราะกับพวกพร้อม
“ใครทดสอบไม่ผ่านวันนี้ก็ไม่ต้องกลับบ้าน เพราะว่าข้า อยู่ได้ถึงเช้า”ทำหน้ากวนTeen ในกลุ่มเพื่อนพ้อง ทำให้เด็กเกรด 11 ยืนมองด้วยความไม่พอใจแต่ไม่มีใครกล้าพูด
“เอาละพวกนายกลับบ้านกันได้??????”โยอิพูดออกมาทำให้เด็กเกรด 11 ยืนทำหน้า งง
“ยกเว้น .......ไอ้เด็กหน้าหวานนั้น”โยอิพูดแล้วชี้ไปยัง ยูระเด็กน้อยหน้าหวานที่ทำหน้าคิขุโนเนะอยู่
“ให้พวกผมกลับจริง ๆ เหอรคับ รุ่นพี่โยอิ”
“เอ่อดิวะ แต่ยกเว้นไอ้เด็กนั้น”ว่าแล้วก็ส่งสายตาพิฆาตให้กับยูระ
“ขอบคุณคับ รุ่นพี่ ไปก่อนนะยูระ โชคดีละ”ว่าแล้วก็กอดคอกันเดินไปอย่างมีความสุข
“ไอ้เพื่อนชั่ว ทิ้งกันได้ อย่าให้ถึงตาข้าละ”ยูระยืนทำหน้าเซ็งอยู่คนเดียว
“เห้ย วันนี้ข้าคุมคนเดียวได้ พวกแกไปเที่ยวกันเถอะ แค่เด็กคนเดียว ข้าเอาอยู่”
คนอื่น ๆ ได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งกลับบ้านกันด้วยความสบายใจ กลางสนามมีเพียงเด็กใส่ชุดนักเรียนสองคนยืนอยู่กลางสนาม
**********หน้าของยูระ///-0-เซ็ง เบื่อ เห็นหน้าไอ้บ้านี้แล้วอยากจะเอารองเท้าไปสะกิดหน้า
**********หน้าของโยอิ ///หึ หึ หึ ยิ้มที่มุมปาก มือไม้กระดิกอย่างมีชีวิตชีวา แววตาส่อให้เห็นถึงความเจ้าเล่ห์
“ขั้นตอนแรก ก็คือว่า ......ให้นายไปวิ่งเก็บบอลที่ข้าแตะไป”
ว่าแล้วบอลลูกหนึ่งก็กระเด็นไปสุดลูกหูลูกตา ก่อนที่จะตกกระเด็นกระดอน ไปบนพื้นทรายที่อยู่ไกลจากสนามหญ้ามาก
ยูระยืนดูลูกบอลกลิ้งอวดลีลา ปั่นไซร้ไปบนพื้นทราย ด้วยสีหน้าที่เซ็งโครต สายตาของยูระเบื่อเต็มทีที่ต้องมามองลีลาลูกกลม ๆ กลิ้งไปกลิ้งมา แล้วยังต้องมาอยู่กับไอ้หน้าหม้อนี้อีก
“เห้ย เห้ย เห้ย!!!!!ไปเก็บบอลมาดิ”โยอิยืนกอดอก แล้วยกเท้าสะกิดที่ตูดของยูระเบา ๆ”
ยูระเดินไปหาบอลลูกนั้นด้วยความเบื่อ ขาก้าวแต่ละก้าวช่างน่าเบื่ออะไรอย่างนี้
ยูระก้มลงเก็บลูกบอล ช้า ๆ พร้อมกับเสียงถอนหายใจ แล้วก้มมองบอลลูกนั้นด้วยความเซ็ง
“ไอ้บอลเวร ทำไมข้าต้องมาเก็บแกด้วยวะ??????”ยูระหยิบลูกบอลแล้วเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่.................
******ทันใดนั้น ก็เกิดฝนลูกบอลตก****บอลนับสิบลูกมุ่งทะยานสู่ฟากฟ้าด้วยความแรง พร้อมแยกกันตกไปตามทิศต่าง ๆ
“เก็บบอลเร็ว ๆ ดิไอ้ลูกหมาพันธุ์ อิอิ(หมาพันธุ์ชนิดหนึ่ง ค้นพบครั้งแรกในเรื่องนี้)”ว่าแล้วก็กระหน่ำยิงลูกบอลอย่างสุดชีวิต
ยูระยืนมองด้วยความโมโห สองมือกำหมัดแน่น ยิ่งเห็นหน้าเจ้านั้นมีความสุขเท่าไร ยูระก็เจ็บใจมากเท่านั้น แต่.....
ตัวเองก็ต้องจำใจต้องเดินเก็บลูกบอลที่ยังคงกระเด็นจากส้นเท้าของโยอิไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
******แล้วคืนนี้จะได้กลับบ้านไหมเนี่ยะ*******
ความคิดเห็น