คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : พี่ชายคนใหม่
“เฮ้...กาตะ..นั้นเพื่อนนายใช่ไหม”ชายคนหนึ่งพูด
“อืม..ใช่”
“เริ่มฉายแววเด่นแล้วนะ”ทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
“อืม???...ก็อย่างนี้หละ เด็กใหม่ เดี๋ยวก็เลิกฮอตไปเองละ”ทำหน้าไม่พอใจเช่นกัน
โยอิเด็กหนุ่มที่เริ่มประสีประสากับงานโฮสต์(เพราะเงิน)ทำให้เป็นที่ถูกใจใครหลายคน ด้วยรูปร่างที่หล่อเท่ห์ผสมกับมาดกวน ๆ จึงเป็นโฮสต์ที่ดูมีเสน่ห์ไม่เหมือนใคร
“แม่จ๋าช่วยหนูด้วย”ยูระร้องอุทานในใจ
“พี่....พี่...แฟนพี่ไปมีเมียน้อย ฮืออออออ TT0TT”ว่าแล้วก็เอาหน้าไปสบกับอกของยูระอย่างรวดเร็ว
“เอ่อ.....คือ....”
“บอกผมทำเพื่อ???”ทำหน้า งง ไม่เลิก
“ก็...ก็ พี่เศร้านี้”ว่าแล้วก็ปล่อย โฮ ชุดใหญ่ทำให้เป็นจุดสนใจมากขึ้น
บรรยากาศที่เงียบสงบแสงไฟสลั่ว ๆ เพลงที่บรรเลงเบา ๆ ตอนนี้กลับมีเสียงร้องไห้ของสาวนางหนึ่งดังขึ้นทำให้ใครหลาย ๆ คนหันไปมองด้วยความสนใจ
“นี้ ๆ ดูโฮสต์คนนั้นสิ แต่งชุดนอนนะ น่ารักจัง”เสียงอุทานดังขึ้น
ทำให้คนอีกหลาย คนหันไปมอง ไม่เว้นแต่หญิงสาวที่นั่งข้าง ๆ โยอิด้วย
“ว้าว น่ารักจัง ไม่เคยเห็นโอสต์แต่งตัวอย่างนี้เลย”ทำหน้าตาสนใจทันที
โยอิหันไปมองด้วยอารมย์ที่ฉุนสุด ๆ ด้วยแสงไฟที่ไม่สว่างทำให้มองหน้ายูระไม่ชัด
เด็กหนุ่มหน้าใสที่อยู่ในชุดนอนทำหน้ามึน งง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ดูไร้เดียงสาและมีเสน่ห์เป็นที่ถูกใจผู้หญิงหลาย ๆ คนในห้องนี้
“ว้าว..*0* น่ารักจัง”ผู้หญิงหลาย ๆ คนต่างลุกขึ้นไปยังโต๊ะของยูระทันที ไม่เว้นแต่ผู้หญิงโต๊ะโยอิด้วย
เหตุการณ์นี้ทำให้โยอิไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก
“ไอ้บ้าเอ๋ย....มันแน่มาจากไหนฟะ”ทำหน้าโหดทันที
“คือผม....”ยูระเริ่มชักไม่แน่ใจกับสถานการณ์ปัจจุบัน
“ชื่อไรจ๊ะเด็กน้อย”
“น่ารักจังนะ”
“นี้พวกเธอ โฮสต์คนนี้เป็นของฉันนะยะ”หญิงวัยกลางคนเริ่มไม่พอใจ
“นี้เธอ ใครมีเงินเยอะคนนั้นก็ได้ไปสิ(ทำหน้าโหดใส่กันทันที) ใช่ไมจ๊ะ ^-^ เด็กน้อย”
“เอ่อ...//0.0//!!”ทำหน้ากลัว ๆ ขึ้นมา
“นี้ พวกเธอทั้งหลาย วันนี้แฟนฉันก็มีเมียใหม่ ฉันกำลังอารมย์ไม่ดี ถ้ายังไม่อยากเจ็บตัวก็เลิกยุ่งกับโฮสต์ของฉันนะยะ”
เมฆฝนตั้งเคล้าทำท่าจะเกิดสงครามแย่งโอสต์หนุ่มที่นั่งทำหน้า(งง)กลางสมรภูมิรบ
“ขอโทษนะคับ....เกิดอะไรขึ้นเหรอคับ???”ชายผู้หนึ่งเดินเข้ามาห้ามศึกทันที
ชายหนุ่มแต่งชุดเหมือนโฮสต์คนอื่น ๆ แต่กลับดูหล่อและมีเสน่ห์กว่า
“คือ....”สายตาของหญิงหลายคนต่างเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ทันทีเมื่อเห็นชายคนนี้ปรากฎกลายขึ้น
“เอ๊ะ!!!! นายเป็นโอสต์ที่นี้เหรอ???(ทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย) แล้วทำไมไม่ใช่สูทละ??”ชายแปลกหน้าพูดขึ้นทันทีที่เห็นหน้ายูระ
“คือ....ผม”
“เอาละไม่ต้องพูดแล้ว เอาเป็นว่านายไปที่ห้องฉันก็แล้วกัน เรามีเรื่องต้องคุยกัน ในฐานะที่นายทำผิดกฎของโอสต์” ชายแปลกหน้าตัดบทของยูระทันที
ไม่นานนักก็มีชายร่างใหญ่เดินมาลากตัวของยูระที่ดูจะ งง หนักกว่าเดิมหายไปจากห้องแห่งนี้
“ขอโทษนะคะ คุณเป็นโอสต์หรือคะ???ทำไมพวกเราไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยละคะ”หญิงสาวต่างพากันมองหน้าชายแปลกหน้าอย่างจะละลายไปกับความหล่อเหลาของชายผู้นี้
“เปล่าหรอกคับ....ผมเป็นผู้คุมโอสต์ที่นี้”
คำพูดนี้ทำให้สาว ๆ กลับนิ่งและเงียบไปตาม ๆ กัน สาเหตุเพราะผู้คุ้มโอสต์(ไม่ใช่เจ้าของสถานที่)มีหน้าที่คุ้มโฮสต์และความปลอดภัยของโฮสต์(ที่จะถูกพวกสามีของป้า ๆ ทั้งหลายมาทำร้าย..เพราะว่าป้า ๆ มาหลงเสน่ห์ของโฮสต์) และเป็นผู้มีอำนาจและอำมหิตอย่าบอกใคร
ชายผู้คุ้มโฮสต์เดินจากไปทิ้งให้เหล่า สาว ๆและป้า ๆ ต่างยืนตัวตะลึงกับความจริงที่ปรากฎ
“ข้าว่านะโว้ย..เจ้าเด็กนั้นคงต้องตายแหง ๆ เลยฟะ”กาตะกระซิบกับโยอิขึ้น
“ขอให้ตายเหอะวะ...ข้าจะได้เด่นที่สุด...แต่ ไอ้ผู้ชายคนนั้นหน้าตากวนTeen ซิบเลยฟะ”ทำหน้าตากวน ๆ เล็กน้อย
“ไอ้บ้า...แกอยากตายหรือไงฟะ นั้น ซากิ ผู้คุ้มโฮสต์..เป็นมาเฟียนะเฟ้ย”ทำหน้ากลัว ๆ
“เหรอ...งั้น ๆ วะ ให้มันมาต่อยกับข้าไหมละ แค่เห็นหน้าก็อารมณ์ขึ้นแล้วฟะ...ใหญ่มากหรือไงฟะ”ทำหน้ากวนTeen มากกว่าเดิม
“ปล่อนนะเฟ้ย...ไอ้บ้า”ยูระพยายามดิ้นให้หลุดจากแขนอันใหญ่โต
“ปล่อยมันซะ”ซากิพูด
“นี้ไอ้บ้า...แกกล้าดีอย่างไงมาจับฉันห๊า”ยูระพูดอย่างเหลืออด
“พวกแกออกไปได้แล้ว...แล้วก็ไปคุ้มพื้นที่อื่น ๆ ด้วย”ซากิพูดกับหนุ่มร่างโตโดยที่ไม่สนใจยูระแม้แต่นิด
“คับ หัวหน้า”หนุ่มร่างโตเดินออกจากห้องจนหมด เหลือแต่ซากิผู้คุ้มโฮสต์กับยูระเด็กน้อยในชุดนอนที่ดูหัวเสียไม่น้อย
“ไอ้บ้า หันมาซิฟะ”ยูระตะโกนขึ้นพร้อมกับขว้างรองเท้าใส่หัวของซากิอย่างจัง
แว่นตาของซากิกระเด็นออกจากใบหน้าผมที่ดูตั้งตรงและเข้าทรงตอนนี้กลับยุ่งเหยิงเพราะฝีมือการขว้างรองเท้าอันแม่นยำของยูระ
ดวงตาสีเขียมอมฟ้าที่เรียวยาวและคมกริบราวกับใบมีดของซากิหันมามองยูระอย่างโมโห
“เออ...คือ”รู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อย
“ไอ้เด็กเวรอยากตายหรือไง”ซากิเดินเข้าประชิดตัวของยูระอย่างรวดเร็วพร้อมกับใช้มืออันกว้างใหญ่และนิ้วอันเรียวยาวบีบไปที่คอของยูระและยกตัวของยูระขึ้นอย่างง่ายดาย
สายตาอันน่ากลัวของซากิทำให้ยูระตกใจและช๊อคมากจนไม่กล้าแม้แต่จะร้อง มือไม้ของยูระก็อ่อนเพลียเนื่องจากไม่ได้กินอะไรเลยจนไม่มีเรียวแรงที่จะต่อสู้กับซากิ และคอ่ย ๆ หลับไปในกำมือของซากิ
“เฮ้ย...เฮ้ย...เฮ้ย!!!! อย่าบอกนะว่าแค่นี้ตายนะ”ซากิทำหน้าตกใจเล็กน้อย และค่อย ๆ วางตัวยูระนอนกับพื้น
“เฮ้ย..ไอ้เด็กบ้า อย่าตายนะเฟ้ย”ซากิตบหน้าของยูระเบา ๆ
“หะ...หะ...หิวจัง”ยูระพูดเบา ๆ
“โถ่เอ้ย....ตกใจหมดไอ้เด็กบ้า”ซากิทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ ยูระที่นอนหลับใหลอยู่
ซากินั่งมองดูใบหน้าอันหวานใสและเหนื่อยล้าของยูระอย่างพอใจใบหน้าของยูระทำให้ซากิหลงใหลไม่น้อย
ยูระนอนหลับใหลไปด้วยความเหนื่อยล้าและความหิว โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้ตื่นมาทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
ความคิดเห็น