คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : DANGEROUS LOVE (เรท)
“แฮ้ก แฮ้ก!!!!!!”เสียงหอบของเด็กน้อยหน้าหวานที่หายใจอย่างลำบาก หน้าที่ก้มต่ำลงทำให้เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ หยด ลงสู่พื้นอย่างรวดเร็ว และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหล
“เฮ้ย!!!! แค่นี้เหนื่อยแล้วหรือไงวะ”โยอิเดินมาแล้วใช้เท้าเขี่ยร่างของยูระเบา ๆ
“เฮ้!!!!ดูสิ นายเพิ่งวิ่งเก็บบอล แค่ไม่เท่าไร ก็เหนื่อยอย่างนี้.....สงสัยข้าคงต้องฝึกให้หนักกว่านี้”ว่าแล้วก็ยืนทำหน้าครุ่นคิด(อย่าง กวน ๆ) ตัวที่สูงโปร่ง เสื้อนักเรียนตัวใหญ่กว่าขนาดตัวและกางเกงที่หลุดตูด ถุงเท้าที่ยาวถึงหัวเข่าของโยอิที่ยืนเต๊ะท่าอย่างมาดมั่น
ทำให้ยูระที่นั่งหอบอย่างเหนื่อยล้า อดโมโหและหมั่นไส้ไม่ได้
“เฮ้ย!!!ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็เข้าไปอาบน้ำในห้องนักกีฬาซะ....เดี๋ยวก็ตายพอดี”ว่าแล้วก็
ยื่นกุญแจให้แกยูระ
ยูระเงยหน้ามองหน้าอันกวนTeenของโยอิอย่างโมโหพร้อมกับหยิบกุญแจจากมือโยอิอย่างรวดเร็ว
ยูระพาตัวเองเดินไปอย่างทุลักทุเล ที่มีโยอิยืนมองดูอย่างซะใจ
ยูระเดินเข้าห้องนักกีฬาที่มีตู้ล็อคเกอร์ และห้องอาบน้ำอยู่ภายในห้อง
ยูระค่อยๆ ถอดเสื้อและกางเกงที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อออกอย่างรวดเร็ว เหนื่อยตัวที่แฉะไปด้วยเหงื่อทำให้ผิวของยูระ ท่อประกายเป็นสีขาวผสมสีเหลืองผ่อง ร่างกายที่เรียวเล็ก หยุดยืนหายใจอยู่สักพักหนึ่ง และ....................
“โครม!!!!!”เสียงประตูดังขึ้น
“เฮ้!!! เสร็จหรือยัง??? ข้ารอกลับบ้านอยู่นะเฟ้ย”โยอิเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“ข้าจะบอกให้ว่าถ้า กลับบ้านคนเดียว แกอาจจะ..........”โยอิหยุดพูดทันทีเมื่อเห็นยูระ...เปลือยเปล่า(มีแต่กางเกงในตัวเดียว)
“เอ่ออ คือ?????”ทั้งสองทำหน้าไม่ถูก เมื่อยืนเผชิญหน้ากัน(ยูระเปลือยเปล่า)
หน้าของโยอิ เด็กหนุ่มวัยซ่าส์หน้าแดงขึ้นมากระทันหัน สายตาเผยให้เห็นว่ากำลังตื่นเต้นอย่างมาก ยูระเด็กหนุ่มหน้าใส ยืนแข็ง(ร่างกาย)ด้วยความตกใจผสมกับความอาย
“โอ๊ย!!!!!!!!”โยอิร้องด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับนั่งกุมหัวอย่างรวดเร็ว และมีรองเท้านักกีฬากระเด็นหล่นอยู่ข้าง ๆ
“ไอ้บ้า!!!ใครบอกให้เข้ามา”
“ไอ้เด็กผี แกยังไม่รู้สึกอีกเหรอ”โยอิยืนขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ไอ้บ้า วันนี้ข้าขอสู้ตายเฟ้ย!!!!! แน่จริงเข้ามา”ยูระพูดด้วยความโมโห
“ได้วันนี้ แกได้ตายแน่”โยอิวิ่งเข้าใกล้ตัวยูระที่ยืน(เปลือยเปล่าอยู่)
“โครม!!!!!”ร่างอันเพรียวบางของยูระ กระเด็กลากไปกับพื้นห้องอย่างแรง
โยอิไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปที่ร่างของยูระอย่างรวดเร็ว แต่.........
“เปรี๊ยงงงง!!!!!!!!”ไม้เบสบอลอันสวยงามกระทบกับหัวของโยอิอย่างรวดเร็ว
โยอิ ล้มลงนอนกับพื้นอย่าง รวดเร็ว มือทั้งสองข้างรีบ กุมไปที่หัวของตัวเองอย่างรวดเร็ว น้ำอุ่น ๆ สีแดงสดไหล ออกมาจากหัวของโยอิอย่างมากมาย
“เจ้าเด็กบ้า แก........”โยอิมองเลือดของตัวเองที่ไหลเปื้อนเต็มมือทั้งสองข้างอย่างโมโห
ยูระ ยืนขึ้นอย่างช้า ๆ ร่างกายยืนโซซัดโซเซ ด้วยความเหนื่อย และเจ็บแขนและขาไปหมดตอนที่โดนโยอิเหวี่ยงลงไปกับพื้น
ยูระเดินเข้าไปยังร่างของโยอิที่นอนอยู่ อย่างทุรนทุลาย
“หึ หึ หึ ไอ้บ้า วันนี้แกตายแน่”ยูระพูดแล้วยกไม้เบสบอลขึ้นหมายที่จะตีเข้าที่ท้องของโยอิ
“คิดเหรอว่าแค่นี้ จะทำอะไรข้าได้นะ”โยอิจับไม้เบสบอลที่ฟาดลงมาอย่างเหนี่ยวแน่น
ยูระไม่สามารถแม้แต่จะขยับไม้เบสบอลได้เลยแม้แต่นิดเดียว
“ยูระ น้องสุดที่รัก วันนี้ข้าจะสั่งสอนแก ในฐานะที่แกทำตัวเป็นน้องที่ไม่น่ารักกับข้า”โยอิดึงไม้เบสบอลออกจากมือของยูระอย่างรวดเร็ว โดยที่ยูระยังไม่ทันตั้งตัว และโยอิฟาดไม้นั้นไปยังท้องของยูระอย่างรวดเร็ว ยูระกระเด็นลงไปนอนกับพื้นอย่างรวดเร็วและไม่ทันตั้งตัว
ยูระนอดเอามือจับที่ท้องอย่างเจ็บปวด สีหน้าที่ขาว ๆ เริ่มแดงไปทั่วใบหน้า ขาที่เรียวยาวตอนนี้ คด งอเข้าและบิดตัวอย่างเจ็บปวด หน้าท้องของยูระเริ่มแดงกร่ำเป็นรอยไม้ที่ตีเข้ามาอย่างแรง
“บอกแล้วไง ว่าอย่ามาลองดีกับข้า....ดูสิว่าใครจะมาช่วยแกได้”โยอิรีบนั่งค่อมตัวของยูระอย่างรวดเร็ว แต่ยูระกลับไม่ตอบโต้อะไร มือทั้งสองข้างยังคงคุ้มที่หน้าท้องอยู่
ตาทั้งสองข้างของยูระหลับตาอย่างเจ็บปวด น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างช้า ๆ ตัวของยูระเริ่มสั่นอย่างเจ็บปวด
โยอิจับมือของยูระออกจากหน้าท้องอย่างรวดเร็ว และจับคลึงกับพื้นอย่างแรง
ร่างของยูระเกร็งไปหมด และความเจ็บปวดเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเมื่อ โยอินั่งทับที่หน้าท้องของยูระที่ยังเจ็บไม่หายจากแรงฟาดของไม้เบสบอล
โยอิ ก้มลงจูบปากอันเรียวเล็กของยูระอย่างช้า ๆ ลิ้นอันอุ่น ๆ ของโยอิหมายทีจะซักไซร้เข้าสู่ปากของยูระ แต่ยูระกลับเม้มปากอย่างรวดเร็ว
“หึ!!!เจ้าเด็กบ้า แกยังมีแรงอีกหรือไง”โยอิพูดแล้วเอามือกดไปที่ท้องของยูระอย่างแรง
“อ๊ากกก!!!จะ จะ เจ็บนะ!!!”ยูระร้องขึ้นแล้วร่างกายเริ่มคดตัวอีกครั้งหนึ่ง
โยอิไม่รอช้า ก้มลงจูบปากกับยูระอย่างรวดเร็ว ลิ้นอันอุ่น ๆ ล้วงเลียไปตามซอกมุมภายในปากของยูระอย่างรวดเร็ว
โยอิปล่อยมือออกจากแขนของยูระ แล้วจับขาของยูระแยกออกอย่างรวดเร็ว
โยอิ ค่อย ๆ ถอดกางเกงนักเรียนของตัวเองออกอย่าง ช้า ๆ เมื่อกางเกงตัวใหญ่และบ๊อคเซอร์ถูกถอดออก ทำให้เห็นท่อนเนื้อที่ตั้งชูชันอยู่ที่หว่างขาอันขาวสะอาดของโยอิ
และโยอิค่อย ๆ ดึงกางเกงในของยูระออก และก้มลงจูบและใช้ลิ้นกับท่อนเนื้อของยูระอย่างรวดเร็ว ลิ้นอุ่น ๆ ของโยอิตวัดไปตามความยาวของท่อนเนื้อของยูระอย่างรวดเร็วปากค่อย ๆ รูดขึ้นลงอย่างช้า ๆ และเริ่มเร็วขึ้นอย่างเป็นจังหวะ
ยูระดิ้นรนอย่างเสียวสะท้าน และเจ็บปวดแม้แต่เสียงของยูระกลับไม่ดังออกมาเพราะ ท้องของยูระยังคงจุกอยู่จากแรงฟาดของไม้เบสบอล
โยอิใช้ปากรูดขึ้นลงท่อนเนื้อของยูระ อย่างรวดเร็ว ลิ้นของโยอิตวัดไปยังปลายหัวของท่อนเนื้อของยูระ ปากรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว และลิ้นก็ตวัดไปมาที่ปลายหัว ทำให้ยูระปล่อยน้ำขาว ๆ อุ่น ๆ ออกจากท่อนเนื้อ อย่างรวดเร็ว
โยอิรูดปากออกมาจากท่อนเนื้อของยูระ แล้วจับขาทั้งสองข้างของยูระอ้าออกอย่างช้า ๆ
โยอิค่อยๆ จับท่อนเนื้อของตัวเองสอดใส่เข้าไปยังช่องแคบของยูระอย่างช้า ๆ
“ไม่นะ!!!! เจ็บนะ ไม่เอาแล้ว!!!!!!!!”ยูระร้องขึ้นอย่างเจ็บปวด มือทั้งสองข้างตีไปยังร่างของโยอิอย่างแรง
แต่โยอิยังคงกระแทกท่อนเนื้อเข้าสู่ตัวของยูระอย่างแรง มือทั้งสองข้างจับไปที่เอวของยูระอย่างแน่นหนา และจับเอวของยูระกระแทกเข้าสู่ท่อนเนื้อที่ตั้งรออยู่ตรงช่องแคบของยูระ และไม่นานเท่าไร น้ำใส ๆ อุ่น ๆ ของโยอิก็ไหลเข้าสู่ตัวของยูระอย่างรวดเร็ว
โยอินอนลงบนตัวของยูระอย่างหมดแรง ลมหายใจของโยอิหายใจรดบนตัวของยูระอย่างแรงและเร็ว
แสงตะวันลับขอบฟ้า ไม่มีแม้แต่แสงสว่างแม้แต่นิดเดียว มีแต่แสงสว่างจากไฟข้าง ทาง
ความคิดเห็น