ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่ชายสุดเซี้ยวกับน้องชายสุดซ่าส์ yaoi

    ลำดับตอนที่ #2 : ปฐมนิเทศน์ความซ่า

    • อัปเดตล่าสุด 11 ธ.ค. 49






    "ว่าไง??โยอิทำไม ทำหน้าอย่างนั้นละ"

    "เซ็งอะ???(ทำหน้าเบื่อ ๆ )

    "เออ(ทำหน้าคิดได้)เดือนนี้จะมีการคัดเลือกหนุ่มป๊อบปูล่าที่สุดในโรงเรียน ข้าว่านายได้แน่เลยวะ โยอิ"

    "มันแน่อยู่แล้ว(ทำหน้ามั่นใจ)นักเรียนเกรด12(ม.6)ไม่มีใครหน้าตาดีเท่าข้าอีกแล้วละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า(หัวเราะได้น่าหมั่นไส้มาก)"

    "เออ มันแน่อยู่แล้วไม่งั้นแกจะได้ฉายา ฟาดแล้วทิ้งเหรอไง???"

    "ฟาดแล้วทิ้ง???(ทำหน้า งง)"

    "ก็เออดิ ผู้หญิงในโรงเรียนนี้มีคนไหนบ้างที่ไม่โดนแกฟาดนะ"

    "เฮ้ย พูดเกิดไปวะ มีเยอะแยะ"

    "ไอ้เยอะแยะนะหน้าตาไม่ดีนะสิ ส่วนคนหน้าตาดีไม่มีหลุดรอดจากมือแกอะดิ"

    "เออเน่อะ(ทำหน้าเห็นด้วย)"

    "แต่...ถ้าเกิดแกได้ตำแหน่งป๊อบละก็ มีหวังสาว ๆ ตึมแน่เลยวะ มีดีกรีดีอย่างนี้ได้ฟาดวันละคนแน่เลยวะ"

    "เออ...อย่างไงก็ต้องได้ตำแหน่งนี้ให้ได้"ว่าแล้วก็นั่งทำหน้ามั่นใจกันสองคนหลังห้องน้ำหลังโรงเรียน

    "ยูระ???เดือนนี้มีการเลือกหนุ่มป๊อบนะ นายว่าไง"

    "อะไรวะ มันจะมีทำไมวะ น่าเบื่อ"

    "เห้ย พูดงั้นก็ไม่ถูกนะเว้ย??นายหน้าตาโดดเด่นที่สุดของนักเรียนเกรด11(ม.5)และดู ดูไปนายหน้าตาดีที่สุดในโรงเรียนด้วยนะโว้ย"

    "เหอร??(ทำหน้าภูมิใจนิดหน่อย)ได้เป็นแล้วไงอะ(ทำหน้าสงสัย)

    "ถ้าได้เป็นนะเหรอ????(ทำหน้าคิดหนัก)ไม่รู้ดิ??"

    "โถ่??นึกว่าจะรู้ เอาเป็นว่ารีบ ๆเรียนให้จบเหอะเพราะว่าข้ามีปัญหานิดหน่อยวะ"ทำหน้าเซ็ง

    "ปัญหา???(ทำหน้าอยากรู้) ปัญหาอะไรวะ"

    "แล้วทำไมนายต้องรู้ด้วยละ"

    .....ยูระย้ายบ้านไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของโยอิโดยที่โยอิทำตัวไม่พอใจสักเท่าไร....

    "กลับมาแล้วคับ????"

    "อ้าวโยอิ กลับมาแล้วเหอร??มาทานข้าวสิ คุณน้ากับยูระกำลังรออยู่นะ"

    "งั้นเหรอคับ(ทำหน้านิ่ง ๆ )งั้นผมไปละนึกได้ว่ามีธุระ"ว่าแล้วก็ซิ่งหนีไปอย่างหน้า

    ด่าน ๆ

    "โยอินี้แก???(ทำหน้าไม่พอใจ)"

    "ช่างแกเถอะคะ???แกคงยังไม่คุ้น"

    "แต่ว่าเราจะบอกเรื่องนั้นอย่างไงละ"

    "ไม่เป็นไรหรอกคะ อย่างไงบ้านหลังนี้โยอิเขาก็อยู่ทุกวัน คนที่จะบอกนะน่าจะเป็นยูระมากกว่า"

    "อืม????"ทำหน้าเห็นด้วย

    "ยูระ วันนี้แม่มีเรื่องจะบอก"

    "มีอะไรเหรอคับแม่???"

    "คือว่า พวกแม่จะไปเที่ยวกันที่ต่างประเทศนะ(ทำหน้าหวานซึ้ง)"

    "เอ๊ะ???พวกแม่นะเหรอคับ"ทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย

    "จ๊ะ!!ก็คงจะไปสักสามสี่เดือนนะจ๊ะ"

    "แต่แม่คับ??แล้วผมละคับ"

    "ไม่เห็นมีอะไรเลยนิน่า เงินนะเดี๋ยวแม่จะโอนเข้าธนาคารให้ประจำทุกสัปดาห์นะ แล้วยังมีพี่โยอิอีกคนนี้หน่า"

    "พะ พะ ผีโยอิเหรอ???เอ๊ย!! พี่โยอิเหรอ???"ทำหน้าแปลกใจ

    "ใช่จ๊ะ เอาเป็นว่าแม่ต้องรีบไปกันแล้วนะเดี๋ยวไม่ทันเครื่องนะ เอาเป็นว่าลูกก็ค่อย บอกพี่เขาก็แล้วกันนะ"

    ว่าแล้วก็ลากกระเป๋าออกจากบ้านไปอย่างหน้าชื่นตาบานทิ้งให้ยูระทำหน้า งง อยู่ที่โต๊ะอาหาร

    "เหอะ สองคนนี้คงคิดมานานแล้วสินะที่จะไปจิจ๊ะกันนะ"

    ว่าแล้วก็นั่งกินข้าวต่ออย่างสบายใจ

    .........................

    "เอ๊ะคุณคะ ยูระกับโยอิรู้หรือยังว่าแอร์ของห้องทั้งสองคนเสียนะ"

    "เออ??ลืมไป แต่เดี๋ยวก็รู้กันเองละ"

    "แล้วยูระกับโยอิจะนอนอย่างไงละคะ"

    "ก็คงนอนที่ห้องเราละมั้ง ห้องเราก็ใหญ่พอให้เด็กสองคนนอนด้วยกันนิเตียงก็ใหญ่ ดีออกจะได้เป็นเพื่อนกันได้"

    "จริงนะคะ จะได้รักกันซะบ้าง อายุก็พอ ๆ กัน"

    ว่าแล้วพ่อของโยอิและแม่ของยูระก็เดินขึ้นเครื่องไปด้วยอารมณ์หวานสนิท

    "ไอ้บ้า???ล็อคประตูหาแมวแกหรือไงวะ"

    "เห้ย????เปิดประตูดิวะ"ทั้งเท้าและมือต่างรัวกระหน่ำประตูหน้าบ้าน

    "อะไรเนี่ยะ???ทำไมต้องเสียดังด้วยฟะ"ยูระเดินมาเปิดประตูอย่างอารมณ์เสีย

    "เห้ย??? ล็อคประตูหาแมวหรือไง"ทำหน้ากวน ๆ ก่อนเดินเข้าบ้าน

    "แมวนะไม่มีหรอก??มีแต่หมาเดินเข้ามา"ทำหน้ากวน กลับ

    "ไอ้เด็กบ้า???แล้วพ่อฉันกับแม่แกไปไหนละ"

    "ไม่อยู่ ไปแล้ว"

    "ไป???ไปไหน"

    "ไปจิจ๊ะกันที่เมืองนอก ถ้าอยากรู้อะไรค่อยรอถามอีกสามเดือน"ว่าแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป

    "สะ สะ สามเดือน สองคนนั้นทิ้งให้ฉันต้องมาอยู่กับไอ้เด็กกวนประสาทอย่างนี้เนี่ยะนะ"ทำหน้าหงุดหงิด

    "ไอ้บ้า???คนอะไรฟะ หน้าตายี่ย้วนกวนTeenชะมัดเลย"ว่าแล้วก็ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าออกอย่างช้า ๆเผยให้เห็นผิวขาวใสของเด็กวัยทีน

    เด็กน้อยร่างกายรอนจ่อนอาบน้ำอย่างสบายตัว

    "ตึง ตึง ตึง !!!!!" เสียงเท้ากระแทกกับประตูห้องน้ำ "ไอ้เด็กบ้า จะอาบน้ำไปถึงไหนวะ เปิดประตูข้าจะอาบน้ำ"

    "อะไรฟะ ไอ้บ้านี้มันเป็นอะไรของมันเนียะ"

    "มีอะไร"ยูระเปิดประตูขึ้น

    "นี้นาย จะอาบน้ำให้หมดโลกเลยหรือไง???"

    "แล้วไง นายนี้หัดมีมารยาทบ้างนะ???"

    "มารยาท???(ทำหน้างง)มารยาทเขาเอาไว้ใช้กับคนไม่ใช่ใช้กับลูกหมาอย่างนาย"ว่าแล้วก็พลักตัวของยูระล้มลง

    "โครม ตูบ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย !!!!"

    ทำให้ผ้าขนหนูที่พันไว้ที่เอวหลุดออก

    "ไอ้บ้า นิสัยเลวมาก"ลุกขึ้นด่าอย่างรวดเร็ว

    "แล้วไง??(ว่าแล้วก็ก้มมองส่วนล่างของยูระ)โหหหหห มีอารมณ์หรือไง"

    "มีอารมณ์???(ทำหน้างง)"

    "ก็เอ่อดิวะ ดูของนายดิแข็งแล้วละ"

    "อะ อะ อะไรนะ??(ว่าแล้วก็เอามือปิดที่เป้าตัวเองทันที)

    "มีอารมณ์กับผีนะสิ ถ้าอารมณ์อยากแตะปากหมาค่อยว่ากันไปอย่าง"

    "หมา????ไอ้เด็กเปรตแกกล้าว่าข้าเป็นหมาเหรอ???"

    "โหห หน้าก็ไม่ฉลาดแล้วยังโง่อีกหรือไง"

    "ไอ้เด็กบ้า(ทำหน้าโมโหจัด)วันนี้แกตายแน่"

    "ตายเหรอ??แกสิตาย"ว่าแล้วก็ใช้เท้าอันยาวเรียวของยูระสอยไปที่กลางเป้าของโยอิอย่างเต็มแรง

    "อุ๊ก!!!(โยอิก้มลง(จับเป้า)อย่างเจ็บปวด)อะ อะ อะไอ้!!เด็กบ้า แก????"

    "ไอ้บ้า ที่โรงเรียนแกล้งได้ แต่ที่นี้ไม่ได้โว้ย??"ว่าแล้วก็เดินออกจากห้องน้ำไปปล่อยให้โยอินั่ง(กุมเป้า)มองด้วยความเครียดแค้น
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×