White Neighbour #ยักษ์กินกระต่าย

ผมก้มหน้ากินข้าวในจานต่อจนหมดแล้วเริ่มตักสลัดแบบไม่ราดน้ำสลัดแบบที่ผมชอบมากิน กินไปสักพักไม่ได้ยินเสียงเจี้ยวจ้าวเด็กยักษ์อย่างเคยเลยเงยหน้ามาอีกครั้ง เจอคนตรงหน้ามองผมด้วยสายตาแปลกๆ

“เป็นอะไร อาหารไม่อร่อยเหรอ จืดไปเหรอ” ผมเอียงหัวคิดพลางขมวดคิ้ว ผมก็ปรุงตามปกตินี้นา ถึงตอนแรกๆก้องจะบอกว่าจืดแต่เหมือนพอกินนานๆก็เริ่มชินเลยไม่ได้บ่นอะไรอีก หรือผมจะปรุงจืดไปจริงๆนะ ช่วงนี้ผมกินจืดกว่าเดิมจริงๆนั้นแหละเลยเผลอปรุงจืดตามปากตัวเอง

“เปล่าครับ พี่จินทำอร่อยเหมือนเดิมนี้แหละ ผมแค่คิดอะไรนิดหน่อยน่ะ”

“อ๋อ อย่างงั้นเหรอ ตกใจหมดคิดว่าไม่อร่อยซะอีก” ผมพยักหน้าเข้าใจก่อนจะจิ้มสลัดกินต่อ

“พี่จินทำอะไรก็อร่อยหมดแหละ ขนาดตัวพี่จินยังอร่อยเลย”

“หะอะไรนะ”

จากไรต์: อย่าคาดหวังอะไรเรานะ เราแต่งตามอารมณ์ซึ่งก็ไม่รู้จะแต่งไปได้ยาวแค่ไหน ต้องขอโทษคนที่หลงเขามาก่อนนะคะ เราไม่อยากให้คาดหวังอะไรมาก แต่เราก็จะพยายามแต่งให้ได้มากที่สุด เวลาลงอาจจะไม่แน่นอน คิดว่าน่าจะเป็นวายสั้นๆมั้ง...นะ แต่งทั้งนี้ทั้งนั้นเรายังใหม่ แต่จะพยายามนะคะ สุดท้ายนี้ ขอให้สนุกกับนิยายค่ะ

start: 15/7/2561