ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เธอน่ะตัวร้าย แล้วนายก็ปากแข็ง

    ลำดับตอนที่ #30 : แหวน(แทนใจ)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.15K
      11
      26 เม.ย. 49

    "สายตาฉันมันยังดีอยู่แถมหูฉันก็ใช้ได้ดีด้วยนายไม่ต้องมาวัดให้ฉันหรอก"เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างโกรธๆก่อนจะเดินเข้าไปในห้องของตัวเองแล้วปิดหน้าต่างอย่างแรง มัลฟอยมองตามอย่างอ่อนใจ

    "จะให้ฉันบอกว่าฉันจะจูบเธอหรือไงเกรนเจอร์"มัลฟอยพูดพึมพำก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องแล้วทิ้งตัวนอนอย่างเหนื่อยอ่อน

      เช้าวันรุ่งขึ้น(วันเสาร์)

    แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ และมัลฟอย ลงมากินอาหารเช้าอย่างพร้อมหน้า เฮอร์ไมโอนี่มองเขม่นมัลฟอยที่มองมาทางเธออย่างกวนๆ ส่วนรอนเขานั่งนิ่งมองเฮอร์ไมโอนี่กับมัลฟอยอย่างกระอักกระอ่วนใจแฮร์รี่สังเกตแหวนล็อกเก็ตที่อยู่บนนิ้วนางข้างขวาของเฮอร์ไมโอนี่

    "เฮอร์ไมโอนี่...เธอหัดใส่แหวนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน" แฮร์รี่ถามอย่างสงสัย เฮอร์ไมโอนี่หน้าเจื่อนเล็กน้อย พลางมองมัลฟอยที่ยิ้มอย่างดีใจเมื่อเห็นเฮอร์ไมโอนี่ใส่แหวนของเขา

    "ก็ฉันไปซื้อมา...เห็นมันสวยดี"เฮอร์ไมโอนี่ตอบปัดๆก่อนจะก้มหน้าก้มตาหั่นเนื้อเสต็กต่อ มัลฟอยกลั้นหัวเราะไว้เต็มที่ ส่วนแฮร์รี่มองมัลฟอยอย่างสงสัยนิดนึงก่อนจะยิ้มออกมา

    "ฉันอิ่มแล้วไปนะ...แฮร์รี่แล้วเจอกัน"เฮอร์ไมโอนี่พูดอุบอิบก่อนรีบวิ่งขึ้นห้องเธอไป มัลฟอยมองตามแล้วรีบเดินขึ้นบันไดเข้าไปในห้องเขา แฮร์รี่ส่ายหน้าน้อยๆก่อนจะตั้งหน้าตั้งตากินอาหารที่อยู่ตรงหน้าอย่างเงียบๆ

      มัลฟอยเข้ามานั่งในห้องของตัวเองพลางอมยิ้มให้กับตัวเองน้อยๆอย่างมีความสุขโดยที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไม มัลฟอยเดินออกไปที่ระเบียง เขาพบเฮอร์ไมโอนี่ยืนอยู่ที่ระเบียงห้องของเธอ เมื่อเฮอร์ไมโอนี่หันมาเห็นมัลฟอย เธอเบะหน้าใส่เขาก่อนจะทำท่าเดินเข้าห้อง

    "ฉันไปซื้อมา...เห็นว่ามันสวยดี"มัลฟอยพูดเลียนเสียงเฮอร์ไมโอนี่ เธอหันมามองค้อนใส่เขาทันที

    "นาย..."เฮอร์ไมโอนี่ไม่รู้จะพูดอะไรว่ามัลฟอยได้ เขายิ้มกริ่มอย่างพอใจ

    "นายอะไรเกรนเจอร์...นายบ้า...นายทุเรศ...หรือว่านายสุดหล่อ"มัลฟอยพูดอย่างยียวน เฮอรไมโอนี่มองนิ่งอย่างโกรธๆ มัลฟอยสบตากลับทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้

    "นายหยุดกวนประสาทฉันสัก 1 นาทีใช่ไหม...ฉันรำคาญ"เฮอร์ไมโอนี่พูด มัลฟอยส่ายหน้าก่อนจะยิ้มกวนๆให้เฮอร์ไมโอนี่ เธอมองหน้าเขาก่อนจะเดินเข้าไปในห้องแล้วปิดหน้าต่างอย่างแรง มัลฟอยถอนหายใจเล็กน้อย

    "ขอบคุณนะเกรนเจอร์...ที่เธอใส่มัน"มัลฟอยพูดพึมพำก่อนจะเดินเข้าไปในห้องแล้วนอนเล่นบนเตียงอย่างสบายอารมณ์

      บ่ายวันนั้นเฮอร์ไมโอนี่ลงมานั่งที่ห้องนั่งเล่น เธอเฝ้ามองดูรอนและแฮร์รี่ที่นั่งเล่นหมากรุก(โดยรอนชอบเหลือบมองเธอบ่อยๆ)อย่างใจจดใจจ่อ โดยไม่เป็นอันทำอะไร แฮร์รี่ทำคิ้วขมวดเล็กน้อยก่อนจะเกาหัวอย่างครุ่นคิด รอนนั้นเหลือบมองมาดูที่มือของเฮอร์ไมโอนี่อยู่เนืองๆ

    "สวีทหวานกันนักนะ...มีแหวนแทนใจใส่ให้กันด้วย"รอนพูดขึ้น แฮร์รี่เงยหน้าจากกระดานหมากรุกขึ้นมองหน้ารอนอย่างงงๆ แล้วหันไปมองทางเฮอร์ไมโอนี่ ส่วนเฮอร์ไมโอนี่จ้องหน้ารอนอย่างโกรธๆ

    "อย่าหาเรื่องฉันรอน...มัลฟอยแค่ให้ฉันเพราะฉันไปเป็นเพื่อนเขา"เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงขุ่น หน้ารอนเริ่มมีสีแดงจางๆเพิ่มขึ้น


    มาลงแล้วค่ะ แฮ่ๆ แค่ตอนเดียวเท่านั้นเองค่ะ/สายธารแห่งราตรี


    มาลงแล้วค่ะ แฮ่ๆ แค่ตอนเดียวเท่านั้นเองค่ะ/สายธารแห่งราตรี

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×