เธอน่ะตัวร้าย แล้วนายก็ปากแข็ง

ลำดับตอนที่ #26 : ของขวัญชิ้นแรก

"อะไรเหรอ"เฮอร์ไมโอนี่ถามต่อ มัลฟอยตะแคงข้างหลบสายตาของเฮอร์ไมโอนี่ที่มองมาที่เขา

"เธอก็แกะดูสิ"มัลฟอยพูดก่อนจะหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวของเขาอย่างมิดชิด ใบหน้าซีดขาวตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดงจางๆ เฮอร์ไมโอนี่เปิดกล่องอย่างเบามือ ข้างในกล่องคือเป็นแหวนล็อกเก็ตรูปหัวใจ ที่เธอหยิบมันขึ้นมาดูตอนอยู่ในร้านเครื่องประดับ

"นายให้ฉันเหรอ"เฮอร์ไมโอนี่พูดน้ำเสียงดีใจ

"ถ้าไม่ให้แล้วฉันจะซื้อมาทำไมล่ะยายบื้อ"มัลฟอยพูดหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความเขินและหลบสายตาของเฮอร์ไมโอนี่เป็นเนื่องๆ

"ทำไมถึง...ให้ล่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ถามพึมพำ มัลฟอยนิ่งไม่รู้จะตอบว่ายังไงดี

"ก็...ก็...ตอบแทนเธอที่อุตส่าห์...มาเป็นเพื่อนไง"มัลฟอยพูดตะกุกตะกัก เฮอร์ไมโอนี่มองมัลฟอยยิ้มๆ

"ขอบใจนะ"เฮอร์ไมโอนี่พูดก่อนจะหยิบแหวนขึ้นมาดูอย่างพิจารณา

"ล๊อกเกตนี้เปิดยังไง"เฮอร์ไมโอนี่ถามมัลฟอยในขณะที่พยายามแงะฝาล๊อกเกตให้เปิดออก

"ฉันลืมถามคนขาย...คนมันแยะเลยรีบ"มัลฟอยบอก เฮอร์ไมโอนี่เงยหน้ามองเขาแล้วยิ้มออกมา

"ยิ้มอะไรของเธอ"มัลฟอยมองหน้าเฮอร์ไมโอนี่งงๆ

"ที่แท้...ธุระที่นายไปทำก็คือ...ซื้อแหวนให้ฉันงั้นสิ"เฮอร์ไมโอนี่ถาม มัลฟอยหลบสายตาเล็กน้อย

"เปล่า...แค่เดินผ่านเลยแวะ...แล้วก็เลยไปทำธุระต่อ"มัลฟอยพูด เฮอร์ไมโอนี่อมยิ้มน้อยๆก่อนที่จะได้พูดอะไร เสียงของเดนนิสก็ดังขึ้น

"เออร์นี่...วันนี้รถเราร้อนเป็นพิเศษ...นายว่าไหม"เดนนิสพูดพลางเหล่มองมาที่มัลฟอยกับเฮอร์ไมโอนี่ ขณะที่เออร์นี่ยังคงสนใจกับการขับรถอย่างขะมักเขม้น เฮอร์ไมโอนี่กับมัลฟอยหน้าเจื่อนเล็กน้อย

"เอาเถอะครับ...เพื่อความสุขของผู้โดยสาร...คุณจะทำอะไรก็ได้...รับรอง...ผมจะไม่จ้องมองคุณ...อย่างมากแค่ถ่างตาแหละน่า"เดนนิสหันไปหลิ่วตาให้เออร์นี่ แต่ดูเหมือนเออร์นี่จะไม่ค่อยสนใจมากนัก

"นายน่ะ...พูดอะไรระวังปากไว้มั่งนะ"มัลฟอยพูดเสียงเย็น เดนนิสสะดุ้งเล็กน้อย

"ถ้าไม่รู้จักเกรงใจผู้โดยสาร...อย่าหวังไปทำกินเลย"มัลฟอยพูดต่อ เฮอร์ไมโอนี่มองมัลฟอยอย่างไม่ค่อยชอบใจนัก เดนนิสหน้าเสียไปทันทีที่ได้ยินมัลฟอยพูดอย่างนั้น

"ขอโทษครับ...ผมไม่รบกวนล่ะ"เดนนิสพูดพึมพำก่อนจะหันหน้าออกไปนอกหน้าต่าง

"นายไปพูดกับเขาอย่างนั้นได้ไง"เฮอร์ไมโอนี่พูดน้ำเสียงไม่พอใจ

"ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่ง"มัลฟอยบอกก่อนจะเอนตัวลงนอนอีกครั้ง

"นายนี่มันแย่สุดๆเลย"เฮอร์ไมโอนี่พูดก่อนจะเอนตัวลงนอนแล้วพลิกหันข้างให้มัลฟอยอย่างโกรธๆ

"เกรนเจอร์...อย่าโกรธเลยนะ"มัลฟอยพูดเสียงอ่อนลง

"ฉันไม่ได้โกรธ...ใครเขาจะไปโกรธนายได้กัน"เฮอร์ไมโอนี่บอกน้ำเสียงประชดนิดๆ มัลฟอยมองอย่างขำๆ

"โธ่เกรนเจอร์...อ้ะ...จะให้ฉันทำอะไรว่ามา"มัลฟอยบอก เฮอร์ไมโอนี่หันมามองด้วยสายตาขุ่นเคือง

"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน"เฮอร์ไมโอนี่พูดกึงโมโหกึ่งรำคาญ

"อะไรกันเฮอร์ไมนี่...ไม่เห็นต้องโกรธกันเลยเรื่องแค่นั้นเองนั้น"มัลฟอยพูดตัดพ้อนิดๆ

เฮอร์ไมโอนี่น่ารักไหมค่ะ...จะมีใครโชคดีเท่าเฮอร์ไมโอนี่ไหมเนี่ย อิจฉา/สายธารแห่งราตรี