ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เธอน่ะตัวร้าย แล้วนายก็ปากแข็ง

    ลำดับตอนที่ #18 : นัดเจอตอน10โมง

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.26K
      20
      23 มี.ค. 49

    "นายอย่านะ..."เฮอร์ไมโอนี่ร้องลั่น มัลฟอยแอบอมยิ้มน้อยๆอย่างได้ผล

    "เข้ามาสิ"เฮอร์ไมโอนี่พูดพลางดึงมือมัลฟอยลงมาจากระเบียง ก่อนจะพาเขาเข้ามาในห้องอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก

    "นายมีอะไรถ้าไม่มีก็รีบกลับห้องนายไปซะเลย"เฮอร์ไมโอนี่พูดพลางเดินออกห่างมัลฟอยที่สุดเท่าที่จะทำได้

    "ไม่มีผ้าห่มหรือเกรนเจอร์ฉันหนาวจนจะเป็นน้ำแข็งอยู่แล้ว"มัลฟอยพูดพลางทำสายตาเจ้าเล่ห์

    "กลับไปห่มห้องนายสิ นายมาเอง...ฉันไม่ได้เชิญเลย"เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงเขียว เป็นจังหวะเดียวกับที่มัลฟอยรวบตัวเฮอร์ไมโอนี่เข้ามาในวงแขนก่อนจะกอดกระชับแน่น โดยที่เฮอร์ไมโอนี่ยังไม่ได้ทันตั้งตัว

    "ปล่อยนะ"เฮอร์ไมโอนี่ดิ้นอย่างแรง แต่มัลฟอยก็ยังกอดไว้แน่น

    "อย่างนี้ไม่ต้องหาผ้าห่มก็อุ่นแล้ว...นี่เกรนเจอร์ถ้าเธอไม่หยุดดิ้น...ฉันก็จะไม่ปล่อยเธออย่างแน่นอน"มัลฟอยพูด เฮอร์ไมโอนี่ค่อยๆหยุดดิ้นแล้วมองมัลฟอยด้วยสายตาขุ่นเคืองหน้าแดงเป็นแถบ

    "เอาล่ะฉันจะเข้าเรื่องแล้วนะ..."มัลฟอยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางลูบผมสีน้ำตาลเป็นลอนยาวของเฮอร์ไมโอนี่เบาๆอย่างอารมณ์ดี เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกอยากตบหัวเขาเสียเหลือเกิน

    "พรุ่งนี้ฉันบอกกับไอ้พอตเตอร์ว่า...ฉันจะไปเยี่ยมพ่อที่คุกอัซคาบัน...แล้วก็..."

    "นายจะให้ฉันไปกับนายใช่ไหม"เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างโมโหนิดๆ

    "เดาเก่งจริงๆ...คำตอบคือใช่"มัลฟอยพูดและยังคงเอามือลูบผมเฮอร์ไมโอนี่เล่นต่อไป

    "ไม่มีทาง"เฮอร์ไมโอนี่บอกเสียงขุ่น พลางเงยหน้ามองมัลฟอยเชิงบอกให้ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้แต่เขาทำเหมือนกับว่าไม่รู้เรื่อง

    "นี่เป็นคำสั่งของสำนักงานเธอนะ เธอต้องทำ"มัลฟอยพูดพลางฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี เฮอร์ไมโอนี่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย

    "นายปล่อยฉันได้แล้ว"เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงอ่อนลง

    "ยังไม่หายหนาวนี่..."มัลฟอยพูดพลางเอาคางเกยไหล่ของเฮอร์ไมโอนี่ไว้

    "เอาแต่ใจ"เฮอร์ไมโอนี่พูดน้ำเสียงโกรธนิดๆ มัลฟอยมองดูเฮอร์ไมโอนี่อย่างอ่อนโยน

    "ฉันแปลกใจว่าทำไม..."เขาเงียบแล้วค่อยคลายอ้อมแขนออกจากตัวของเฮอร์ไมโอนี่ เธอถอนหายใจเบาๆอย่างโล่งอก

    "เธอไม่รู้สึกเลยเหรอเกรนเจอร์"มัลฟอยถามพลางสบตาเฮอร์ไมโอนี่ เธอรีบหลบตาทันที

    "รู้สึกอะไร...พูดเพ้อเจ้อ"เฮอร์ไมโอนี่บอกก่อนจะถอยห่างออกมาจากมัลฟอย เขามีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย

    "เอาเถอะ...พรุ่งนี้เจอกันตอน 10 โมงเช้าจะได้ออกเดินทางกันเข้าใจไหม"มัลฟอยพูดก่อนจะเดินไปทางหน้าต่างทำท่าจะปีนกลับไป

    "เดี๋ยวมัลฟอย..."เฮอร์ไมโอนี่เรียกมัลฟอย เขาหันมามองเชิงสงสัย

    "ฉันว่านายออกทางประตูก็ได้นะ...เชิญ"เฮอร์ไมโอนี่บอกพลางยิ้มให้เขาบางๆ มัลฟอยมองเฮอร์ไมโอนี่อมยิ้มนิดๆ

    "นึกว่าจะให้ฉันนอนด้วยซะอีก"มัลฟอยพูดพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์

    "อย่ามาคิดทะลึ่งนะ...ไม่งั้นฉันจะเสกให้นายกลายเป็น...หมาป่า"เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงขุ่น มัลฟอยแอบหัวเราะเบาๆ

    "ก็คอยดูว่าฉันทำจริงเธอจะกล้าไหม"มัลฟอยพูดขำๆก่อนจะเดินออกไปจากห้องของเฮอร์ไมโอนี่อย่างอารมณ์ดี

    "ทะลึ่งลามกสุดๆเลยตาบ้า"เฮอร์ไมโอนี่พูดพึมพำก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงและนอนหลับไปแทบจะทันที

    มัลฟอย กับ เฮอร์ไมโอนี่ น่ารักดีไหมค่ะ/สายธารแห่งราตรี
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×