ตอนที่ 8 : ตอนที่ 7 ความสัมพันธ์ที่เริ่มก่อตัว
ตอนที่ 7 ความสัมพันธ์ที่เริ่มก่อตัว
"ม่ายยฮะ.." ทริสแทนกอดอกพลางส่ายหน้า หลังจากที่เดรโกจะพยายามป้อนข้าวสำหรับมื้อเย็น
"...แต่ทริสต้องกินนะครับ" เดรโกบอกขณะถือช้อนสำหรับเด็ก "...พอกินเสร็จแล้ว แด้ดกับทริสจะได้มาเล่นกันไงครับ.."
เฮอร์ไมโอนี่มองเดรโกที่พยายามต่อรองกับเด็กตัวแสบอยู่ ทำให้เธอเผลอยิ้มออกมากับความน่ารัก ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหาทั้งสอง
"...แด้ด ผมไม่กินไม่ได้หรอฮะ?.." ทริสแทนถาม แต่เดรโกก็ส่ายหน้าอย่างใจเย็น เฮอร์ไมโอนี่คิดอะไรขึ้นมาได้ "นายลองอุ้มทริสแทนเดินเล่นรอบบ้านไหม อาจจะช่วยได้ก็ได้นะ.."
เดรโกพยักหน้าตามคิดของเธอ "งั้นน.. เรามาเดินเล่นกันดีกว่าครับบ.." คำพูดของเขาทำให้ทริสแทนปรบมืออย่างชอบใจ ยิ่งเห็นว่าเดรโกอุ้มตัวเองออกจากที่นั่งเด็ก ยิ่งหัวเราะชอบใจเข้าไปใหญ่ แต่ไม่วายเอ่ยกับเฮอร์ไมโอนี่
"มี้ ต้องไปด้วยนะฮะ.."
"ได้เลยจ้าา เดี๋ยวมี้ไปด้วย.."
เธอตอบพลางยิ้มให้เด็กแสบโดยที่เฮอร์ไมโอนี่ไม่ลืมจะถือชามสีสันน่ารักนั้นไปด้วย
เดรโกอุ้มพาทริสแทนมาเดินเล่นรอบบ้าน พร้อมทั้งชี้นก ชี้ต้นไม้ต่างๆให้ตัวแสบดูเพื่อหลอกล่อยอมให้เฮอร์ไมโอนี่ป้อนข้าว ซึ่งในการป้อนข้าวเด็กแสบครั้งนี้ถือว่าประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง เนื่องจากทริสแทนยอมกินไปเกือบครึ่งชาม แต่ก็มีบ้างที่ไม่ยอมกิน หรือชอบอมข้าวบ้างอะไรบ้าง ทำให้ทั้งสองเหนื่อยน่าดู โดยเฉพาะเดรโกที่ต้องอุ้มเด็กท้วมตลอด ถึงแม้เขาจะเป็นนักกีฬาควิคดิช แต่น้ำหนักของทริสแทนขนาดนี้แล้วอุ้มเป็นเวลานานก็เอาเรื่องอยู่ พอผลลัพธ์ออกมา เขาก็พอใจกับมันอยู่
เดรโกเดินเข้ามาในครัวหลังปล่อยให้ทริสแทนนั่งดูการ์ตูนหน้าทีวี เขาเดินไปหาเฮอร์ไมโอนี่ที่กำลังล้างจานอยู่ เดรโกยืนพิงเคาเตอร์ใกล้ๆตัวเธอ
"ฉันว่าศาสตราจารย์ดับเบิ้ลดอร์ตั้งใจให้ทริสแทนเป็นเด็กที่ไม่ชอบกินข้าวแน่ๆ"
"อื้ม..ฉันก็เห็นด้วยนะ แบบเด็กวัยนี้ชอบติดเล่นซะมากกว่า" เฮอร์ไมโอนี่ตอบพลางปิดก็อกน้ำหลังล้างใบสุดท้ายเสร็จ เดรโกก็หยิบจานไปใส่ในตะแกรงตากจาน
"แต่อย่างน้อย ทริสแทนก็ยังกินผักนะ" เฮอร์ไมโอนี่เอ่ย อย่างน้อยเธอก็เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน
"นั้นถือว่าเป็นเรื่องดีไหม?"
"ดีสิ การให้เด็กกินผักเป็นงานหินอีกอย่างเลยล่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ตอบพลางหันมาพิงเคาเตอร์แบบเดรโก
"งั้นเราต้องมาช่วยกันให้ทริสแทนกินข้าวให้ได้" เดรโกสรุป ซึ่งเธอก็เห็นด้วย คะแนนพวกเขาน่าจะขึ้นอยู่กับตรงนี้ค่อนข้างจะเยอะเลยแหละ
"วันนี้เมื่อยไหม?" เฮอร์ไมโอนี่มองเดรโก "ทริสแทนก็ตัวใช่ย่อยเลยนะ"
"อื้ม..ก็ไม่เท่าไหร่หรอก" เดรโกตอบ
"แต่ฉันว่า ฉันนวดไหล่ให้เอาไหม?" เฮอร์ไมโอนี่เสนอ ซึ่งเขาก็ยอมรับแต่เดรโกสูงไป เธอจึงกระโดดไปนั่งบนเคาเตอร์แล้วเริ่มนวดไหล่เขาเบาๆ เดรโกยิ้มในใจกับความใส่ใจของเธอที่มีต่อเขา ตลอดหลายวันที่ผ่านมามันทำให้เขาเรียนรู้ตัวเธอไปเรื่อยๆ ไม่แปลกใจเลยที่ได้ฉายาเจ้าหญิงกริฟฟินดอร์ เขาสนใจเธอมานานแล้ว ถึงเวลาจะเดินหน้าความสัมพันธ์แล้วสิ.....
หลังจากเฮอร์ไมโอนี่อาบน้ำให้ทริสแทนเสร็จแล้ว เธอกำลังทาครีมบำรุงผิวให้เด็กน้อยในชุดคลุมอาบน้ำลายสีสันสดสวยอย่างบรรจง
"มี้ฮะ..."
"ว่าไงคะ?"
"เล่าให้ป๋มฟังหน่อยสิฮะ แด้ดขอมี้แต่งงานยังไงหรอฮะ ?"
เฮอร์ไมโอนี่ชะงัก สงสัยเพราะเป็นการ์ตูนตอนสุดท้ายก่อนที่เธอจะพาทริสแทนมาอาบน้ำ ฉากจบคือตัวการ์ตูนสองตัวได้แต่งงานกัน
"ตัวแค่นี้ คิดจะแต่งงานแล้วหรอคะ"
ทริสแทนพยักหน้าด้วยความไม่รู้เรื่อง ทำให้เธอหัวเราะเบาๆ
"ไอ้ตัวแสบ..."
เฮอร์ไมโอนี่หันไปตามเสียงบุคคลที่เข้ามาใหม่ เดรโกเดินเข้ามาในห้องนอนของทริสแทน เขาไปนั่งบนเตียงข้างทริสแทนอีกข้างหนึ่ง
"แล้วจะแต่งงานกับใครล่ะครับ"
"อืม..." ทริสแทนคิดก่อนจะตอบเดรโก เขายีหัวด้วยความเอ็นดู "ผมรู้แล้วฮะ...จะแต่งกับคนแบบหม่ำมี้"
"ช่างเข้าใจตอบเสียทีเดียว" เฮอร์ไมโอนี่ยิ้ม
"แล้วแด้ดขอมี้ แต่งงานยังไงหรอฮะ?" ทริสแทนเงยหน้าถามเดรโก ทำให้เขามองเฮอร์ไมโอนี่
"ทริสแทนก็เพิ่งถามฉันเหมือนกัน..." เธอยักไหล่เพราะเธอก็ไม่รู้จะตอบยังไงเหมือนกัน
"อืมมม...ถ้าแด้ดเล่า ต้องสัญญากับแด้ดว่าพรุ่งนี้จะทานข้าวให้หมด" เดรโกยกนิ้วก้อยขึ้นมา
"ได้ฮะ แด้ด" เจ้าตัวเล็กเกี่ยวก้อยสัญญา เฮอร์ไมโอนี่ยอมรับเรื่องความเจ้าเล่ห์ของเดรโกจริงๆเลย
"แต่ตอนนี้ทริสแทนต้องใส่ชุดนอนก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา" เฮอร์ไมโอนี่เอ่ยพลางลุกขึ้นไปหยิบชุดนอนสองชุดมาจากตู้เสื้อผ้า
"ว้าว..." ทริสแทนมองชุดที่เฮอร์ไมโอนี่โชว์ให้เห็น เป็นชุดลายไดโนเสาร์สีเขียว กับลายนักบินอวกาศสีฟ้า
"เลือกลายไหนดีคะ..?"
"เอาไดโนเสาร์ฮะ ผมชอบสีเขียว" เดรโกแอบมั่นใจว่าถ้าทริสแทนเข้าฮอกวอตส์เขาต้องได้สลิธีรีน
"งั้นโอเคค่ะ...เราไปใส่ชุดนอนกันก่อน แล้วมานอนฟังแด้ดดี้เล่าเนอะ"
เดรโกมองเฮอร์ไมโอนี่พาทริสแทนลงมาจากเตียง เพื่อจะเปลี่ยนเป็นชุดนอนในห้องน้ำ
"สงสัยต้องเพิ่งจินตนาการหน่อยแล้วเรา"
.
.
.
"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายบอกว่าขอฉันแต่งงานที่ริมทะเล"
พวกเขากำลังเดินกลับห้องนอน หลังจากทริสแทนหลับปุ๋ยไปเรียบร้อยแล้ว
"ผู้หญิงก็ชอบเรื่องเซอร์ไพรส์กันทั้งนั้นแหละ" เดรโกตอบอย่างเขินๆ "เห็นผู้หญิงเขาคุยๆกัน"
เฮอร์ไมโอนี่มองหูเดรโกที่แดงมาจากอาการเขิน เธอเข้าใจดีว่าปกติเขาคงไม่ใช่คนที่จะพูดอะไรแบบนี้
"นายแอบฟังพวกเธอด้วยหรอ"
"ป่าว แค่แบบบางคนก็มาเกาะแขนฉันแล้วพูดแบบอยากมีงานแต่งแบบนี้ แบบนั้น"
"สต็อกเด็กนายนี้เยอะจริงๆเลย"
"เพราะฉันหล่อไง" เฮอร์ไมโอนี่แอบเบะปากเล็กน้อย ถึงแม้มันจะเรื่องจริงก็ตาม
"กล้าพูดเนอะ...กรี๊ด"
เฮอร์ไมโอนี่ตกใจที่เดรโกดันเธอชิดผนัง และยิ่งตกใจไปใหญ่เมื่อเขาแขนเขายันผนังระหว่างตัวเธอคล้ายๆกักเธอไว้ก็ไม่ปาน
"หรือว่าไม่จริงล่ะ...?" เดรโกเลิกคิ้วเล็กน้อย เขารู้สึกอยากจะแกล้งเธอ จึงขยับหน้าไปใกล้อีก เฮอร์ไมโอนี่เริ่มทำตัวไม่ถูก เธอไม่เคยเจอเหตุการณ์น่าอายแบบนี้มาก่อน
"แก้มเธอแดงนะ..." เขากระซิบเบาๆ
"บ้า...อะ..อากาศมันร้อนต่างหาก" เฮอร์ไมโอนี่ตอบอย่างตะกุกตะกัก เธอรู้สึกว่าตัวเธอเองพลาดเสียท่าให้คนเจ้าเล่ห์เสียแล้ว
"แน่ใจหรอ..." เดรโกจ้องตากลมโตสีน้ำตาล ก่อนเขาจะปล่อยให้ความรู้สึกนำพาไป เฮอร์ไมโอนี่หลับตาลงก่อนจะรู้สึกถึงริมฝีปากของคนตัวสูงประทับลงมา เดรโกเริ่มจูบเธออย่างอ่อนโยน เฮอร์ไมโอนี่กำเสื้อเขาแน่นเมื่อเดรโกรุกรานอย่างถือวิสะ แขนเขาโอบเอวเธอเข้ามาใกล้อีก
"อื้อ..." เฮอร์ไมโอนี่โอบคอเขาด้วยความลืมตัว รอยจูบหวานนั้นดำเนินต่อไปจนเดรโกรู้ตัวว่าเขาควรปล่อยให้คนตัวเล็กได้หายใจ
"คราวนี้...แก้มแดงมาจากสาเหตุอื่นมากกว่านะ :)"
"ฉันว่า..ฉันไปอาบน้ำดีกว่า"
เดรโกยอมปล่อยให้เธอที่รีบเดินออกไป เขาจับริมฝีปากตัวเองก่อนจะยกยิ้มเบาๆ....
// เขาจูบกันแล้ว! 5555555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เขาจูบกันแล้วค่าาา????
ยังรอไรต์อยู่นะคะ
ทำไมน่ารักแบบเน้ ฟินมากกกก
มาต่อนะค่ะรออ่านอยู่ค่ะ
รุกหนักมากกก