คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 การยอมรับและข้อตกลง
อนที่ 4 ารยอมรับและ้อล
หลัาเฮอร์ไมโอนี่พาทริสแทนไปอาบน้ำเ้านอนแล้ว เธอ็รู้สึว่าทริสแทนัวอุ่นๆเล็น้อยแ่็ไม่ไ้ิอะไร เฮอร์ไมโอนี่เสยผมัวเอพลาเปิประูเ้าไปในห้อนอนที่พวเาื่นึ้นมา ็พบเรโนอนแผ่หลาอยู่บนเีย
"มัลฟอย..!! นายวระไปอาบน้ำ่อนะึ้นไปนอนบนเียนะ.." เรโเยหน้าึ้นมามอเธออย่าวนประสาท "แล้วทำไมันะ้อฟัเธอ..เรนเอร์..?"
เฮอร์ไมโอนี่ลอา่อนะเินเลี่ยไปที่โนห้อน้ำ เธอเลือเสื้อผ้าในู้้วยอารม์ุ่นมัวแล้วเินเ้าห้อน้ำไปในทันที เรโเบะปา่อนะพึมพำ "อ่านหนัสือไม่พอ ยัะพูมา.."
เรโลืมาึ้นมาหลัไ้ยินเสียประูห้อน้ำเปิออมา แ่เา็ไม่ไ้ลุออไปาเีย เรโฟัเสียาารระทำอเฮอร์ไมโอนี่อย่าเียบๆ
"แล้วนั้นเธอะทำอะไร..?" เาหันมามอเมื่อเธอำลัะเินออาห้อ "ัน็ะไปนอนอีห้อไล่ะ.."
เฮอร์ไมโอนี่อบแ่เา็มวิ้ว "เธอะทำให้ะแนนโนหัไปอีรึไ" เรโเอา้ออ้าที่เป็นริพูึ้นมา เาไม่เยโนผู้หิหัหน้าที่ะไม่นอนับเาเลยนะ!
"ันไม่มีวันะนอนร่วมเียับนายเ็า" เฮอร์ไมโอนี่เอ่ย "แ่อโทษที..ันไม่ใ่สุภาพบุรุษพอที่ะลไปนอนบนพื้น หรือบนโฟานั้น.." เรโ็อบลับมาแล้วทุ่มัวลไปนอนเหมือนเิม ึ่เฮอร์ไมโอนี่็ไม่ใ่นที่ะ้อยอมนอนอะไรแบบนั้น้วยเหมือนัน เธอึัสินใะเินมาที่เียนอน มันทำให้เรโพอใ เฮอร์ไมโอนี่หยิบหมอน้ามาั้นลาเีย
"อย่ามาบุรุเันนะ..." เฮอร์ไมโอนี่พูเือน เรโ็อบปัอย่าไม่สนใ "เออหน่า.."
เฮอร์ไมโอนี่่อยๆนอนลบนเียพลาะแรหันหลัให้หมอน้า วันนี้เธอรู้สึยุ่ยาไปหม ยิ่เรโับเธอ็ะทะเลาะันไ้ทุเมื่อเฮอร์ไมโอนี่ยับัวเล็น้อย่อนเธอะเผลอหลับลไป้วยวามเพลีย....
"เรนเอร์..!" เสียเรียพร้อมับแนเธอที่ถูเย่าอย่าแร เฮอร์ไมโอนี่รีบลืมาึ้นมาทันที เรโหน้าาูแื่นพร้อมทั้เาำลัอุ้มทริสแทนอยู่
"ทริสแทนเป็นอะไร..?" เฮอร์ไมโอนี่ลุึ้นาเียไปหาเ็น้อยทันที พร้อมเห็นว่าเรโอาบน้ำเปลี่ยนเป็นุนอนสีำแล้ว เธอลอับหน้าผาทริสแทน็พบว่าร้อนี๋เลย
"เธอรู้วิธีทำให้หายัวร้อนไหม.." เรโรีบถามเมื่อทริสแทนยับัวอย่าอึอั หลัาอาบน้ำเาเินไปูทริสแทน ึ่เ็น้อย็มีเหื่อผุเ็มหน้าผา แล้วนอนระสับระส่าย เาึลอับหน้าผา เรโึรีบอุ้มมาหาเฮอร์ไมโอนี่ทันทีเลย.........
สิ่แรที่เฮอร์ไมโอนี่ิไ้ือพามาโรพยาบาล อนนี้พวเา็อยู่ในห้อุหมอในเวลาีสอว่า ทริสแทนมีเลลไ้แปะอยู่บนหน้าผา นาพยาบาลไ้มาียาให้ทริสแทนเรียบร้อยแล้ว และแน่นอนว่าทริสแทนร้อไม่หยุเลย ุหมอึแนะนำให้เรโอุ้มทริสแทนพาเินเล่น เฮอร์ไมโอนี่็นัุ่ยับุหมอเพื่อเ้าใอาาร่าๆอเ็น้อยไ้
"แ้ี้.." ทริสแทนเอ่ยหลัายอมหยุร้อไห้ เรโเิน้าลพลามอทริสแทนที่บอเาอยู่ "..่ว หาวว" เ็น้อยหาวอย่าเ็มที่ทำให้เรโหัวเราะเบาๆ
"นอนบนไหล่แ้็ไ้.." เรโรู้สึแปลๆับำว่า แ้ี้ แ่็ยอมพูออมานไ้ ทริสแทนหลับาล้วยวาม่ว ึ่เรโ็ประสบวามสำเร็ที่้อทำให้ทริสแทนสบลไ้ เาึเินลับไปหาห้อุหมออย่าเบาที่สุ นาพยาบาลยิ้มว้าเมื่อเห็นเรโอุ้มเ็น้อย แถมยัูอบอุ่นมิไม่ใ่น้อยเลย เธอึเินเ้าไปถาม้วยวามสสัย
"น่ารััเลยนะะ..." เธอเอ่ยเปิเรียร้อวามสนใาเรโ
"รับ.." เาอบพลามอไปที่เธอ "ว่าแ่เ็น้อยนี้ื่ออะไรหรอะ..?"
"ทริสแทนรับ.. ทริสแทน มัลฟอย" เรโละสายาานาพยาบาลนนั้น เารู้ว่าเธอ้อารอะไร แ่เาไม่รู้ว่านี้เป็นหนึ่ในแผนอศาราารย์ับเบิลอร์หรือเพราะาัวเาเอันแน่....
"ว้าวว..แล้วุละะ..?" นาพยาบาลถาม่อ้วยวามสนใ
"เรโ มัลฟอย.." เธอนั้นอึ้เล็น้อย แ่เรโ็เลียร์ให้ัว่าเิม "ใ่รับ...ทริสแทนเป็นลูอผม.."
"อ้ออออออ..." แม่นั้นเอ่ยอย่าไปไม่ถู แ่เธอ็ิำถาม่อไปึ้นมาไ้ทันที "แล้ว..ุมัลฟอยเลี้ยลูนเียวสินะะ.."
เรโส่ายหน้าพร้อมทั้เห็นว่าเฮอร์ไมโอนี่เินออมาพร้อมับุหมอพอี "นั้นรับ..แม่อเ็..ึ่็เป็นภรรยาผม.." เาหันลับมามอน่พยาบาลนนั้นอีที เธอ็ยัไม่เื่ออยู่ี แ่เา็ไม่สนแล้ว "ถ้าไม่มีอะไร ผมับลูอัวนะรับ.."
เาเินไปหาเฮอร์ไมโอนี่ปล่อยให้นาพยาบาลนนั้นยืนหน้าแอยู่นเียว เรโไม่ินับอะไรพวนี้เลย วามริพยาบาลนั้น็ูสวยี แ่เาลับเลือะบอแบบนั้นไป ึ่ทำให้เารับว่าเฮอร์ไมโอนี่เป็นภรรยาเาแล้ว และเา็มีลูแล้วอี้วย่าหา........
หลัาพวเาลับมาที่บ้าน ทริสแทน็หลับลึไปแล้ว พวเาึอุ้มทริสแทนไปนอนที่ห้อนอน เฮอร์ไมโอนี่ปิประูห้อทริสแทนอย่าเบาที่สุ ส่วนเรโรอเธอัแห่มผ้าให้เ็น้อย เา็ยืนพิผนัอยู่ เฮอร์ไมโอนี่ยืนหันหลัเาให้เหมือนำลัิอะไรอยู่ ่อนเธอะหันหน้ามาหาเรโ
"มัลฟอย..." เธอเอ่ยึ้นมานไ้ ึ่เา็รอฟัอยู่ "ันิว่าเรา..." เรโเห็นเธออ้ำอึ้ไม่ยอมพูออมาสัที
"หืม..? เราอะไร..??" เาระุ้นเธอ แ่เฮอร์ไมโอนี่็พูไม่ออ
"หยุทะเลาะันเถอะ/สบปาสบำัน" เรโเอ่ยามเฮอร์ไมโอนี่ ึ่เธอ็พยัหน้า
"ามนั้นแหละ ะแนนเราะไ้ไม่ล และทริสแทนะไ้มีสัมที่ี้วย.." เรโ็อบลเพราะเา็้อารแบบนี้เหมือนัน
"ว่าแ่นี้เป็น้อลใ่ไหม..แล้วมันะไม่มีบทลโทษเวลามีใรทำผิหรอ..?" เาถามอย่าเ้าเล่ห์ แ่เฮอร์ไมโอนี่็รู้ทัน
"ไม่..! ใรทำผิ็วรสำนึผิแล้วมาอโทษละัน.." เธออบ แ่เรโ็หา้อเถียึ้นมาไ้อี
"แล้วถ้าสมมุิเธอเป็นนวนทะเลาะ ัน็ะให้เธออโทษามแบบอันนะ.." เฮอร์ไมโอนี่มวิ้ว แ่เรโลับยิ้มว้า "ถือว่าเป็นอันลนะ เฮอร์ไมโอนี่ "
เาแล้เลื่อนหน้ามาใล้เธอ "มัลฟอย..?!" เฮอร์ไมโอนี่ถอยอออัโนมัิ เาหัวเราะในลำอแล้วระิบ้วยน้ำเสียี้เล่น "ฝันีนะ..ุภรรยา.." เฮอร์ไมโอนี่าโ่อนเรโะเินออไป้วยอาารพอใ ึ่ทำให้เธอเพิ่ะรู้ว่าเรโนี้็ร้ายไม่ใ่ย่อยแน่ๆ....
ความคิดเห็น