Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #436 : ราชันตกสวรรค์กับดินแดนล่มสลาย เล่ม 3 กลศึกแบบเบรนสตอร์ม

สำนักพิมพ์: Luckpim

ราคาปก: 185 บาท

แนวเรื่อง: Action, Adventure, Comedy, Fantasy, Romance

แต่งเรื่อง: Kou Maisaka

Illustration: Youta

แปล: ซีอิ้วกระป๋อง

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 11 เล่ม ยังไม่จบ ดูรูปปกเล่มอื่นๆ CLICK  ดูจากรีวิวเล่มแรกที่นี่  เล่ม 1   เล่ม 2

เรื่องย่อ:

พวกนากะซึ่งเอาชนะกองทัพ 2,000 นายของอาณาจักรคาซานดราได้ฉวยโอกาสนั้นวางกลยุทธ์ยึดป้อมเอนน์ แผนที่ได้รับความร่วมมือจากตระกูลสเลเมอร์ยาของพวกวีด้าดำเนินไปอย่างราบรื่น ทว่าสถานการณ์กลับพลิกผันเมื่อโนโนเอลที่ไปเฝ้าระวังอยู่แถวแม่น้ำชไวซ์จับเป็นไรบาท์ ผู้บัญชาการของฝ่ายศัตรูได้อย่างไม่คาดคิด ไรบาท์เกิดอาการสับสนเนื่องจากเหล่าแม่มดดูเหมือนเด็กสาวธรรมดาเท่านั้น ขณะที่พวกแม่มดก็งงว่าไรบาท์ต่างจากภาพลักษณ์ของมนุษย์ที่เคยวาดไว้ ยูคิที่เพิ่งกลับมาถึงป้อมในตอนนั้นพุ่งเข้าใส่ไรบาท์แล้วโพล่งออกมาว่า "ฉันจะฆ่าเจ้าเชลยมนุษย์!" ...?

นี่คือเรื่องราวการสู้รบที่กลายมาเป็นก้าวสำคัญในการสร้างดินแดนในอุดมคติ "โลกซึ่งแม่มดและมนุษย์อยู่ร่วมกันได้" จุดมุ่งหมายที่เหล่าแม่มดพยายามทำให้เป็นจริงตามที่นากะเสนอ——

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                มาเล่มนี้โนบุนากะและผองแม่มดวางแผนจะยึดป้อมของพวกมนุษย์ที่อยู่ติดกับเขตแดนตัวเอง แต่ลำพังแค่ตระกูลแม่มดของฮารีแกนนั้นกำลังพลไม่เพียงพอ จึงทำการเป็นพันธมิตรกับวีด้า ป้าโลลิ ที่เป็นผู้นำตระกูลแม่มดข้างเคียง และก็ดำเนินแผนยึดป้อม

                จุดขายของเรื่องนี้ก็อยู่ฉากเซอร์วิสของบรรดาแม่มดล่ะนะ พวกเธอส่วนใหญ่นั้นมีจริตเขินอายตอนเห็นร่างเปลือยอยู่บ้าง แต่จริงๆถ้าชินกับการแต่งตัวแบบนี้เดินไปเดินมาแล้วล่ะก็ จะเปลือยไม่เปลือยก็คงไม่ต่างกันหรอก

 

                ว่าแม่มดแต่ล่ะคนนี่พอเหล้าเข้าปากแล้วสละผ้าผ่อนกันทุกคนเลยแฮะ แบบนี้อยากให้พวเธอฉลองกันบ่อยๆจริงๆ

 

                ข้อเสียที่เห็นชัดในเล่มนี้ คือโทนเรื่องมันสดใสเกินไป เป็นการสู้รบง่ายดายมาก อะไรก็เข้าทางพระเอกซะหมด ไม่ต้องเจอศึกหนักอะไรเลย อยู่ดีๆแหล่งข่าว+มือขวาในอนาคตก็ประเคนตัวมาให้จับถึงที่ คืออ่านไปก็เข้าใจอ่ะนะว่าคนเขียนอวยโนบุนากะ แต่เฮียแกก็ด้านดาร์คๆด้านบกพร่องเหมือนกัน แต่ไม่เอามาโชว์เท่าไหร่เลย

ในภาพรวมผมว่าเล่มนี้ผมว่ามันไม่ใช่แนวสงครามแฟนตาซีแล้วอ่ะ แต่เป็นแนวเคลียร์เควสด้วยพลังพิเศษมากกว่า คือมีสมาชิกแม่มดสี่สิบคน แต่คนมีพลังพิเศษคนล่ะอย่าง แล้วพวกพระเอกก็ต้องมาวางแผนว่าจะใช้พลังแต่ล่ะคน ในการเคลีร์ยมิชชั่น เช่นลอบเข้าป้อม จับกุมทหารฝ่ายตรงข้าม ไปทีล่ะขั้นได้ยังไง

                ส่วนจุดที่ชอบในเล่มนี้ก็คือสไตล์การวางแผนพระเอก คือแนวสงครามชอบทำตัวละครฉลาด ศัตรูวางแผนยังไง อะไรจะเกิดขึ้น ก็รู้ไปหมด (เพราะคนเขียนสปอยล์) แต่โนบุนากะในเรื่องนี้ไม่ใช่แบบนั้น เขาไม่ใช่คนฉลาดสุดยอด หรือเป็นผู้แตกฉานพิชัยสงครามแบบโอเวอร์

                โนบุนากะในเรื่องนี้ผมมองว่าเป็นผู้บริหารที่มีวิสัยทัศน์ ซึ่งจะมองการณ์ไกลกว่าคนรอบข้าง เขาจึงเป็นคนกำหนดเป้าหมาย หรือเส้นชัยที่องค์กรณ์ต้องไปให้ถึง ส่วนขั้นตอนรายละเอียดในการทำให้เป้าหมายบรรลุนั้น จะเกิดจากการประชุมระดมสมองของทุกคนในกลุ่ม มาช่วยกันคิดคนละเล็กล่ะน้อย

                ซึ่งพระเอกสไตล์แบบนี้ผมไม่ค่อยได้เจอเท่าไหร่ เลยรู้สึกแปลกใหม่ดีครับ

ระดับความพึงพอใจ: 3/5 ตัดคะแนนเนื่องจากพวกพระเอกชนะง่ายแบบไม่ค่อยมีลุ้น