Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #427 : กะแล้วชีวิตรักวัยรุ่นของผมมันต้องไม่สดใสเลยสักนิด เล่ม 7 มุกเก่ามาเล่าใหม่

  

สำนักพิมพ์: Zenshu

ราคาปก: 180 บาท ปก Limited  190 บาท

แนวเรื่อง: Comedy, Drama, Romance, School Life, Slice of Life

แต่งเรื่อง: Wataru Watari

Illustration: Ponkan⑧

แปล: น้ำมะนาว 4-0

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 12 เล่ม + เล่มเสริมอีก 3 เล่ม ยังไม่จบ ทำเป็นอนิเมแล้ว ดูรูปปกทุกเล่ม CLICK ดูรีวิวเล่มก่อนๆที่นี่   เล่ม 1-2   เล่ม 3   เล่ม 4   เล่ม 5    เล่ม 6

เรื่องย่อ:

ก่อนการเดินทางไปทัศนศึกษาเกียวโต เกิดบรรยากาศตื่นที่เที่ยวขึ้นในชั้น หลังจากงานวัฒนธรรม ชื่อเสียงของฮะจิมันในชั้น ยิ่งแย่ลงไปอีก โดยที่เจ้าตัวไม่ได้เดือดร้อนเพราะคิดว่า ที่อยู่ตรงนี้มีก็เหมือนไม่มีตั้งแต่แรกแล้วล่ะนะ ในขณะที่ทางชมรมบริการ มีบุคคลที่คาดไม่ถึงมาขอ ‘คำปรึกษาด้านความรัก’ แล้วยังไปซ้ำซ้อนกับความมุ่งหมายของอีกคนหนึ่ง...... การเดินทางส่อเค้าเกิดความวุ่นวาย หลากความรู้สึกซับซ้อนหมุนพันกันไป พวกฮะจิมันต้องไปเกียวโตโดยที่ยังไม่ได้คำตอบ ภาพลอกลายของชีวิตวัยรุ่นที่ผิดพลาด ชีวิตรักวัยรุ่นที่ผิดพลาด=เค้าลางของความรัก จะเป็นจริงได้ไหม เล่มที่ 7 ของซีรีส์ที่ทวีความน่าติดตาม ในช่วงก่อนอนิเมจะเริ่มฉาย

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                เนื้อเรื่องเล่มนี้ก็ยังเป็นอีเว้นมาตรฐานแนวรั้วโรงเรียนแบบเล่มที่แล้ว โดยเปลี่ยนจากงานโรงเรียนมาเป็นการทัศนศึกษา สถานที่ก็คือเกียวโตครับ เป็นฉากที่พบบ่อยในอีเว้นทัศนศึกษาทั่วไป จนอดสงสัยไม่ได้ว่าไม่มีที่อื่นให้ไปแล้วเหรอ

                เปิดเรื่องมาได้น่าอึดอัดมากครับ เพราะฮาจิมันโดนคนทั้งชั้นบอยคอต ทั้งส่อเสียด ทั้งล้อเลียน แต่ก็ตรงข้ามจากเล่มที่แล้วที่ผมสงสารตัวเอกมากขึ้น เล่มนี้ผมกลับรู้สึกเฉยชาแทน ประมาณว่าก็คนมันทำตัวเองนี่นะ จนไม่มีกระใจไปนึกสงสารแล้วล่ะ

                เนื้อหาในเล่มโฟกัสไปที่ตัวประกอบมากขึ้น ทำให้เราได้เห็นแง่มุมใหม่ๆที่ไม่เคยจากเล่มก่อนๆ ในบรรดากลุ่มของฮายามะที่เป็นวรรณะสูงสุดของห้องเรียน โดยเฉพาะยายติ่งมิอุระที่ผมไม่เคยชอบสักนิด ก็มีด้านน่ารักกับเขาเหมือนกัน หรือยายสาววายที่ดูแล้วมีปมลึกล้ำบางอย่าง เชื่อว่าเล่มที่เธอขึ้นปกน่าจะมีการเคลียร์ปมของเธอล่ะนะ

                ทั้งๆที่เล่มนี้ชงเรื่องบรรดาตัวประกอบได้โอเค แต่บทของตัวละครเก่าๆขาประจำดันผิดหวัง อย่างยัยนักเลงที่น่าจะมีซัมติงอะไรกับฮาจิมันก็ดันแทงกั๊กไม่ชี้ชัด ฮายามะก็ยังงี่เง่าน่าหมั่นไส้เหมือนเดิม ยิ่งฮาจิมันตัวเอกนี่ไร้พัฒนาการมาก คือคนเขียนก็ยังเอามุกที่ฮาจิมันแก้ปัญหาโดยทำให้ตัวเองเสียหายมาใช้ซ้ำอีก มันมาอีหรอบนี้กี่เล่มแล้วฟะ  คือเอ็งจะไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองหน่อย คนที่รักคนที่ห่วงก็มีเยอะแยะ โดนตำหนิมาก็หลายรอบ ก็ยังเอาแต่คิดว่าตัวเองจะโดนเกลียดก็ไม่เป็นไร ทำเอาตรูชินชาไม่รู้สึกสงสารเอ็งเลย

                แล้วที่ทำเซ็งที่สุดคือสองสาวนางเอกหลักนี่ล่ะ ตอนแรกก็ทำท่าเชื่อใจฮาจิมันซะเต็มประดา ฝากฝังให้จัดการเต็มที่ พอสถานการณ์ทุกอย่างเคลียร์โดยการเสียสละของฮาจิมัน ก็ดันมาทำไม่พอใจรับไม่ได้อีก มันระเบิดตัวเองพลีชีพมากี่รอบแล้ว ยังอ่านทางมันไม่ออกอีกเหรอ

 

                 ส่วนตอนเสริมในเล่มนี้อ่านแล้วยิ่งรู้สึกว่าสาวที่เคมีเข้ากับฮาจิมันมากที่สุดคืออาจารย์แฮะ ทำให้เกิดอารมณ์อยากอวยแบบแปลกๆ

ระดับความพึงพอใจ: 3/5 ตัดคะแนนเนื่องใช้มุกพระเอกทำร้ายตัวเองซ้ำซาก เล่มหน้าขอมุกใหม่บ้างเถอะ