คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #315 : พี่น้องปริศนาโรงเรียนมหาเวท เล่ม 8 กระอักเลือดกับมิยูกิตัน
สำนักพิมพ์: Zenshu
ราคาปก: 170 บาท
แนวเรื่อง: Action,
Fantasy, Harem, School Life, Science Fiction
แต่งเรื่อง:
Tsutomu Satou
Illustration: Kana Ishida
แปล: น้ำมะนาว
4-0
สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 22 เล่มยังไม่จบได้รับการทำเป็นอนิเมแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK ไปดูรีวิวเล่มแรกๆที่นี่ครับ เล่ม 1-4 เล่ม 5 เล่ม 6 เล่ม
7
เรื่องย่อ:
ก่อนหน้านี้สามปี ได้เกิด ‘เหตุการณ์’ ที่
ชิบะ มิยูกิ จะไม่มีวันลืม หลังจากคราวนั้น มิยูกิจึงเปลี่ยนไป
ทั้งความสัมพันธ์กับพี่ชาย และใจที่มีต่อพี่ชาย...
ชิบะ มิยูกิ สมัยมัธยมต้นปีที่ 1
ไม่ถูกกับพี่ชาย เพราะไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่กันแน่ ทั้งที่เป็นครอบคัวเดียวกัน
แต่ได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นคนรับใช้......ไม่ชอบใจเอาเสียเลย
สบตากับพี่ชายครั้งใด มิยูกิจะต้องรู้สึกขัดใจจนต้องส่งเสียงออกมา
กับน้องสาวที่พฤติกรรมเช่นนี้
พี่ชายยังคอยปรนนิบัติอย่างเต็มรูปแบบ ในฐานะ ‘การ์เดียน’ ไร้ซึ่งความเลินเล่อหรือผิดพลาด
รวมถึงไร้ซึ่ง ‘อารมณ์’ ใด
แม้จะรู้สึกว่าไร้เหตุผล
แต่มิยูกิก็ไม่อาจอดกลั้น ที่จะระบายอารมณ์หงุดหงิดใส่พี่ชาย
รู้ทั้งรู้ว่าเป็นเพียงความเอาแต่ใจตน
ความสัมพันธ์ที่แตกต่างกับปัจจุบันอย่างสิ้นเชิง
ระหว่างทัตสึยะกับมิยูกิ แล้วความรู้สึกในใจ... ‘เหตุการณ์’ ซึ่งเกิดขึ้นที่โอกินาวะ
เมื่อสามปีก่อน ได้เปลี่ยนแปลงความรู้สึกและชะตากรรมของทั้งสอง ไปอย่างใหญ่หลวง
ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:
แม้ว่านิยายเรื่องนี้จะไม่ใช่เรื่องที่ผมปลาบปลื้มมาก
แต่ผมก็รอคอยกับเนื้อหาบทย้อนอดีตนี้เหลือเกิน เพราะอยากเห็นมิยูกิเวอร์ชั่นโลลิ
ซึ่งก็เจ๋งกว่าที่คาดหวังไว้ครับ จากเวอร์ชั่นปัจจุบันที่น้องสาวยันเดเระรักพี่จ๋า
เวอร์ชั่นอดีตนี่เป็นน้องสาวซึนเดเระแอบชอบพี่จ๋าแต่ไม่กล้าแสดงออก ไม่รู้ใจตัวเอง
ความน่ารักทะลุเกจจนผมเกือบกระอักเลือดตายเลยครับ
ตอนดูรูปประกอบผมนึกว่ามิยูกิจะอยู่ช่วงประถม
ที่ไหนได้ดันย้อนเวลาแค่สามปีเป็นตอนเธออยู่ม.ต้นปีหนึ่ง แต่เทียบกับเวอร์ชั่นปัจจุบันแล้ว
จากรุ่นมัธยมต้นมาสู่มัธยมปลายนี่ก็ดูมีการเติบโตเยอะอยู่นะ
เนื้อเรื่องเล่มนี้ย้อนอดีตเล่าถึงความเป็นมาของสองพี่น้องตัวเอก
และช่วงท้ายยังมีตอนสั้นที่เป็นโศกนาฏกรรมของรุ่นแม่รุ่นน้าของพวกพระเอกอีกด้วย (เศร้ามากครับ
T^T ) และอาจจะเป็นเพราะมันเป็นภาคย้อนอดีตนี่เอง
ทำให้ข้อเสียต่างๆที่ผมเคยพูดตอนตอนรีวิวเล่มก่อนดูเบาบางลงจนต้องบวกคะแนนเพิ่ม
อย่างเรื่องตัวละครเยอะ เพราะเล่มนี้ตัดพวกตัวละครนักเรียนโรงเรียนเวทมนต์ออกและพวกคู่รองทั้งหลายออกไป
เลยรู้สึกอ่านสบายขึ้นเยอะเลย
ปกติผมไม่ชอบเวลาคนเขียนอธิบายสภาพสังคมเวทมนต์ในประเทศญี่ปุ่นเท่าไหร่
เพราะมันมีชื่อองค์กรชื่อตระกูลเยอะแยะจำยาก
แต่กลับชอบการอธิบายสภาพของโลกเวทมนต์ในอนาคตของเล่มนี้มาก คือเป็นโลกอนาคตยุค After
Apocalypse ที่โลกเกิดยุคน้ำแข็งจนทรัพยากรขาดแคลนจนเกิดสงครามโลกขึ้น
งานเขียนสมัยก่อนนั้นได้รับผลจากแนวคิดโลกร้อน ทำให้เวลาเขียนแนว After Apocalypse
โลกอนาคตมักจะถูกเซตให้แห้งแล้งเป็นทะเลทรายซะมาก แต่ในปัจจุบันเริ่มมีแนวคิดว่ามนุษย์มีโอกาสสูญพันธ์เพราะยุคน้ำแข็งกลับมาอีกครั้งมากกว่าโลกร้อน
จึงมีแนว After Apocalypse ที่โลกเป็นทุ่งน้ำแข็ง
หรือเป็นโลกที่พอมีความอุดมสมบูรณ์อยู่บ้างแต่มีอากาศหนาวเย็นแทน ส่งผลให้แฟชั่นในโลกอนาคตสาวๆไม่ค่อยเผยผิวกายมากนัก
ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้าจนผมอยากให้โลกร้อนแทนมากกว่า
สงครามโลกครั้งที่สามในโลกของเรื่องสองพี่น้องนั้น
หลีกเลี่ยงการใช้อาวุธนิวเคลียร์แต่ใช้จอมเวทย์แทนเพื่ออนุรักษ์ธรรมชาติ
โดยสภาพปัจจุบันเป็นสงครามเย็นระหว่างสิบประเทศที่ครอบครองจอมเวทย์ระดับยุทธวิธี
ซึ่งเป็นจอมเวทย์ที่สามารถใช้เวทย์ล้างทั้งแมพ ซึ่งก็เหมือนตัวแทนหัวรบนิวเคลียร์ในโลกความเป็นจริง
ซึ่งประเทศเหล่านั้นนอกจากญี่ปุ่นของสองพี่น้องแล้ว ก็มีประเทศไทยของเราด้วยครับกับจอมเวท
“สมชาย บุญนาค” เล่นใช้นามสกุลดังซะด้วย ขอชมว่าคนเขียนทำการบ้านดีมากทีเดียว
แม้ว่าจะรับได้กับการอธิบายรายละเอียดสภาพสังคมของโลก
แต่ก็ยังเซ็งนิดหน่อยกับการอธิบายรายละเอียดเวทมนต์ เช่นเล่มนี้มีคนยิงเวทย์ลำแสง จริงๆแล้วไอ้ท่ารวบรวมแสงรอบๆแล้วยิงเป็นแสงเลเซอร์ใส่เป้าหมายนี่เป็นท่าที่เห็นกันเกร่อมากในนิยายหรือการ์ตูน
มีแต่เรื่องนี้แหละที่อธิบายรายละเอียดขั้นการยิงแสงไปตั้งสองหน้าครึ่ง
ซึ่งผมก็อ่านผ่านๆเอาล่ะนะ
จุดที่เสียความรู้สึกที่สุดในเล่มนี้คือการแปลครับ
มีการแปลผิดแปลตกเยอะมากจนน่ารำคาญ ปกติผมก็ทำใจกับมาตรฐานค่ายนี้อยู่นะ
แต่รู้สึกว่าพอเป็นนิยายที่เร่งออกในอีเว้นท์ต่างๆ (เล่มนี้ออกด่วนในงานเจแปนเอ็กซ์โป)
คุณภาพจะแย่กว่าปกตินะ ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดไปเองหรือเปล่า
ระดับความพึงพอใจ: 4.5/5 บวกคะแนนให้กับน้องสาวโลลิ
ถ้าไม่ติดตรงการแปลทำให้เสียอารมณ์ล่ะก็ให้เต็มไปแล้ว
ความคิดเห็น