ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #436 : ราชันตกสวรรค์กับดินแดนล่มสลาย เล่ม 3 กลศึกแบบเบรนสตอร์ม

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 998
      4
      15 ธ.ค. 60



    สำนักพิมพ์: Luckpim

     

    ราคาปก: 185 บาท

     

    แนวเรื่อง: Action, Adventure, Comedy, Fantasy, Romance

     

    แต่งเรื่อง: Kou Maisaka

     

    Illustration: Youta

     

    แปล: ซีอิ้วกระป๋อง

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 11 เล่ม ยังไม่จบ ดูรูปปกเล่มอื่นๆ CLICK  ดูจากรีวิวเล่มแรกที่นี่  เล่ม 1   เล่ม 2

     

    เรื่องย่อ:

    พวกนากะซึ่งเอาชนะกองทัพ 2,000 นายของอาณาจักรคาซานดราได้ฉวยโอกาสนั้นวางกลยุทธ์ยึดป้อมเอนน์ แผนที่ได้รับความร่วมมือจากตระกูลสเลเมอร์ยาของพวกวีด้าดำเนินไปอย่างราบรื่น ทว่าสถานการณ์กลับพลิกผันเมื่อโนโนเอลที่ไปเฝ้าระวังอยู่แถวแม่น้ำชไวซ์จับเป็นไรบาท์ ผู้บัญชาการของฝ่ายศัตรูได้อย่างไม่คาดคิด ไรบาท์เกิดอาการสับสนเนื่องจากเหล่าแม่มดดูเหมือนเด็กสาวธรรมดาเท่านั้น ขณะที่พวกแม่มดก็งงว่าไรบาท์ต่างจากภาพลักษณ์ของมนุษย์ที่เคยวาดไว้ ยูคิที่เพิ่งกลับมาถึงป้อมในตอนนั้นพุ่งเข้าใส่ไรบาท์แล้วโพล่งออกมาว่า "ฉันจะฆ่าเจ้าเชลยมนุษย์!" ...?

     

    นี่คือเรื่องราวการสู้รบที่กลายมาเป็นก้าวสำคัญในการสร้างดินแดนในอุดมคติ "โลกซึ่งแม่มดและมนุษย์อยู่ร่วมกันได้" จุดมุ่งหมายที่เหล่าแม่มดพยายามทำให้เป็นจริงตามที่นากะเสนอ——

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    มาเล่มนี้โนบุนากะและผองแม่มดวางแผนจะยึดป้อมของพวกมนุษย์ที่อยู่ติดกับเขตแดนตัวเอง แต่ลำพังแค่ตระกูลแม่มดของฮารีแกนนั้นกำลังพลไม่เพียงพอ จึงทำการเป็นพันธมิตรกับวีด้า ป้าโลลิ ที่เป็นผู้นำตระกูลแม่มดข้างเคียง และก็ดำเนินแผนยึดป้อม

     

                    จุดขายของเรื่องนี้ก็อยู่ฉากเซอร์วิสของบรรดาแม่มดล่ะนะ พวกเธอส่วนใหญ่นั้นมีจริตเขินอายตอนเห็นร่างเปลือยอยู่บ้าง แต่จริงๆถ้าชินกับการแต่งตัวแบบนี้เดินไปเดินมาแล้วล่ะก็ จะเปลือยไม่เปลือยก็คงไม่ต่างกันหรอก

     


                    ว่าแม่มดแต่ล่ะคนนี่พอเหล้าเข้าปากแล้วสละผ้าผ่อนกันทุกคนเลยแฮะ แบบนี้อยากให้พวเธอฉลองกันบ่อยๆจริงๆ

     


                    ข้อเสียที่เห็นชัดในเล่มนี้ คือโทนเรื่องมันสดใสเกินไป เป็นการสู้รบง่ายดายมาก อะไรก็เข้าทางพระเอกซะหมด ไม่ต้องเจอศึกหนักอะไรเลย อยู่ดีๆแหล่งข่าว+มือขวาในอนาคตก็ประเคนตัวมาให้จับถึงที่ คืออ่านไปก็เข้าใจอ่ะนะว่าคนเขียนอวยโนบุนากะ แต่เฮียแกก็ด้านดาร์คๆด้านบกพร่องเหมือนกัน แต่ไม่เอามาโชว์เท่าไหร่เลย

     

    ในภาพรวมผมว่าเล่มนี้ผมว่ามันไม่ใช่แนวสงครามแฟนตาซีแล้วอ่ะ แต่เป็นแนวเคลียร์เควสด้วยพลังพิเศษมากกว่า คือมีสมาชิกแม่มดสี่สิบคน แต่คนมีพลังพิเศษคนล่ะอย่าง แล้วพวกพระเอกก็ต้องมาวางแผนว่าจะใช้พลังแต่ล่ะคน ในการเคลีร์ยมิชชั่น เช่นลอบเข้าป้อม จับกุมทหารฝ่ายตรงข้าม ไปทีล่ะขั้นได้ยังไง

     

                    ส่วนจุดที่ชอบในเล่มนี้ก็คือสไตล์การวางแผนพระเอก คือแนวสงครามชอบทำตัวละครฉลาด ศัตรูวางแผนยังไง อะไรจะเกิดขึ้น ก็รู้ไปหมด (เพราะคนเขียนสปอยล์) แต่โนบุนากะในเรื่องนี้ไม่ใช่แบบนั้น เขาไม่ใช่คนฉลาดสุดยอด หรือเป็นผู้แตกฉานพิชัยสงครามแบบโอเวอร์

     

                    โนบุนากะในเรื่องนี้ผมมองว่าเป็นผู้บริหารที่มีวิสัยทัศน์ ซึ่งจะมองการณ์ไกลกว่าคนรอบข้าง เขาจึงเป็นคนกำหนดเป้าหมาย หรือเส้นชัยที่องค์กรณ์ต้องไปให้ถึง ส่วนขั้นตอนรายละเอียดในการทำให้เป้าหมายบรรลุนั้น จะเกิดจากการประชุมระดมสมองของทุกคนในกลุ่ม มาช่วยกันคิดคนละเล็กล่ะน้อย

     

                    ซึ่งพระเอกสไตล์แบบนี้ผมไม่ค่อยได้เจอเท่าไหร่ เลยรู้สึกแปลกใหม่ดีครับ

     

    ระดับความพึงพอใจ: 3/5 ตัดคะแนนเนื่องจากพวกพระเอกชนะง่ายแบบไม่ค่อยมีลุ้น

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×