คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #434 : ผู้กล้าบ่มิไก๊ในกริมการ์แดนมายา เล่ม 2 ไม่ดีแต่โดน
สำนักพิมพ์:
Animag
ราคาปก: 170 บาท
แนวเรื่อง: Action,
Adventure, Fantasy, Harem
แต่งเรื่อง: Ao
Jyumonji
Illustration: Erect
Sawaru
แปล: สายฟ้า สุขเจริญ
สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา
3 เล่มน่าจะจบแล้ว ดูหน้าปกนิยายเล่มอื่น CLICK รีวิวเล่มแรกๆที่นี่ เล่ม
1
เรื่องย่อ:
ในคืนฉลองชัยที่คิซารากิช่วยมิริริวล้มคิเมียร่าลงได้
ดาบมนตราโซลคอลเลคเตอร์กลับถูกขโมยไป
ทว่าคิซารากิกลับไม่สนใจจะตามเอาคืนและมุ่งหน้าไปยังเทือกเขาคุโรกาเนะ
ราชอาณาจักรของดวอร์ฟ
ทว่าในตอนที่รู้สึกว่าการเดินทางราบรื่น
อิจิกะกลับถูกสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักลักพาตัวไป
และผู้ที่ปรากฏกายต่อหน้าพวกคิซารากิซึ่งตามไปช่วยอิจิกะก็เป็นเด็กสาวชาวดวอร์ฟ
พวกเขาจึงต้องเข้าไปพัวพันกับปัญหาในเผ่าพันธุ์ดวอร์ฟอย่างช่วยไม่ได้
ความคิดเห็นหลังอ่านจบ:
นับจากฮอบบิทกับลอร์ดของโทลคินมาจนถึงปัจจุบัน
นิยายที่เป็นโลกของดาบและเวทมนต์ ที่มีเผ่าพันธ์ต่างเช่นเอลฟ์ คนแคระ มังกร ออร์ค
ก๊อบลิน ก็แนวนิยายที่ถูกทำมามากมาย และไม่ได้ถูกจำกัดแค่นักเขียนตะวันตก นักเขียนญี่ปุ่นจำนวนมากก็สร้างผลงานในแนวนี้
ไลท์โนเวลแฟนตาซีได้ถูกพัฒนาและต่อยอด
เพื่อเพิ่มมูลค่าและปรับให้เข้ายุคสมัย โดยเฉพาะลักษณะของเผ่าพันธุ์ต่างๆ
ออร์คกับก๊อบลินกลายเป็นเผ่าพันธ์ที่จ้องจับสาวๆมาซั่มทำพันธ์
เอลฟ์
ที่เดิมจะมีรูปร่างผอมเพรียว ก็หน้าอกใหญ่บึบบับขึ้น
มังกรที่ไม่ใช่กิ้งก่าพ่นไฟบินได้
แต่จะมีเวทมนต์เปลี่ยนร่างเป็นสาวน้อยน่ารัก
แต่ที่เจ๋งที่สุดคือการที่คนแคระหญิงเป็นโลลิถูฏกฎหมายนี่ละ
เป็นการพัฒนาที่มีคุณค่าแก่โลกวรรณกรรมจริงๆ
ส่วนพวกที่แต่งนิยายแล้วยังให้คนแคระหญิงเป็นคนแคระชายหนวดกุดแบบโทลคิน ผมขอด่าว่าดักดาน
กลับมารีวิวผู้กล้าบ่มีไก๊เล่มสอง
หลังจากเผ่าเอลฟ์ในเล่มแรก มาเล่มนี้ก็พูดถึงเผ่าพันธุ์คนแคระครับ และแน่นอนว่าคนแคระหญิงในเรื่องนี้เป็นสาวน้อยน่ารักทั้งนั้นเลย
เป็นอะไรที่ดีงามจริงๆ
เรื่องนี้ตรงข้ามกับคนบาปปืนเทวะที่พึ่งรีวิวไป
คือเอาตรงๆนิยายเรื่องนี้ไม่ดีเท่าไหร่ เนื้อเรื่องก็ดูสูตรสำเร็จ
ตัวละครก็ดูไม่มีที่มาที่ไปเท่าไหร่ พระเอกก็ลมเพลมพัด เดี๋ยวก็กาก
สักพักก็เก็กหล่อซะงั้น อ่านไปนี่สงสัยว่าคนเขียนสับสนอะไรกับชีวิตหรือเปล่าฟะ
แต่พออ่านจบผมดันชอบซะงั้น
ถ้าให้เปรียบเทียบกับภาพยนตร์ คือบางทีเราดูหนังออสก้า
ดูหนังร้อยล้านสเปเชียเอฟเฟกอลังการ เราก็รู้สึกว่าดีนะเฉยๆ แต่พอไปดูหนังสัตว์ประหลาดเกรดบี
ที่บทงั้นๆ เอฟเฟกก์ทุนต่ำ ไม่รู้สึกว่าดีอะไรเลย แต่ก็ดันสนุกซะได้
จึงไม่แปลกอะไรที่นิยายเรื่องนี้จะมีคนออกมาด่า
เพราะมันเกรดบีจริงๆ บางจุดก็ดูบั่นทอนปัญญา เหมือนคนเขียนเขาแต่งเอามัน แต่พบเจอจุดที่รู้สึกโดนใจไปทีสองที
ผมก็อ่านแล้วมันตามคนแต่งล่ะนะ
เนื้อเรื่องจากเล่มที่แล้วพระเอกคิซารากิโดนขโมยดาบมารที่มีพลังโกงฟันทีเดียวตายไป
ไอ้ผมก็นึกว่าเล่มนี้จะเป็นตามล่าตามหาดาบ
ซะที่ไหนดันโดดข้ามมาเป็นช่วงที่พระเอกตัดใจที่จะได้ดาบคืนซะงั้น
สรุปดาบมารที่โชว์เทพมาตลอดเล่มแรกบทหาย เงิบสิครับ
คิซารากิที่เสียดาบก็ใช้ชีวิตสำมะเลไปวันๆที่เมืองเอลฟ์
จนวิญญาณของพ่อที่ตายไปโผล่มาเตือนสติว่า “เจ้าเป็นผู้กล้าแห่งดาบหรือไง”
พระเอกจึงได้สติและฝึกฝนความสามารถโดยไม่พึงพาดาบ และออกผจญภัยอีกครั้งพร้อมพรรคพวก....
ล้อเล่นน่ะ
คิซารากิแค่เบื่อเมืองเอลฟ์
ที่ผู้คนส่วนใหญ่มีแต่พวกคร่ำครึ ความบันเทิงเริงใจที่พอหาได้ก็แค่มากินเหล้าที่บาร์กับแอบซื้อช็อคกาแลตเถื่อน
ขนาดเอลฟ์ด้วยกันยังมีคนทนความจืดชืดไม่ไหวโดดต้นไม้ตายเลย เขาจึงตัดสินใจเดินทางออกเมืองพร้อมกับปาร์ตี้
สาวหางม้าอิจิกะ จอมเวทกังฟูโมโมฮินะ และเอลฟ์อวบมิริริว
หลังจากเดินทางไม่นานอิจิกะก็โดนมอนคล้ายก๊อบลินที่เรียกว่านอล์ลลักพาตัวไป
พวกคิซารากิได้รับความช่วยเหลือจากคนแคระหญิงที่ชื่อไฮเนมารี
จนช่วยอิจิกะกลับมาจนได้ ตอนมีฉากพบอิจิกะในสภาพที่ถูกพวกนอล์ลลอกคราบล้อนจอน
ผมนึกว่ายับเยินแล้วซะอีก แต่ก็แค่โดนขโมยเสื้อผ้าไปล่ะนะ ทำเอาเงิบอีกรอบ
หลังจากนั้นก็เกิดอีเว้นฝูงนอล์ลบุกเมืองคนแคระ
คิซารากิกับปาร์ตี้จึงช่วยเหลือเผ่าคนแคระโดยการพยายามฆ่านอลล์คิงที่เป็นตัวจ่าฝูง
ซึ่งก็เป็นเนื้อหาคร่าวๆของเล่มนี้ครับ
คิซารากิในเล่มนี้ก็เป็นตัวเอกที่ทำผมรับมือไม่ถูกจริงๆ
พอคิดว่าเป็นพวกกักขระด่าผู้หญิง
ก็ดันมีฉากโชว์หล่อเอาตัวเข้าแลกปกป้องๆสาวๆซะงั้น
พอเริ่มรำคาญท่าทีขี้เต้ะของแก
ก็ดันฉากปักธงราชีนีคนแคระแบบเท่เหลือกิน
พอคิดว่าพระเอกเป็นพวกกากๆ
เล่มที่แล้วพึ่งพาดาบมาร เล่มนี้ใช้อาวุธปืนที่คนแคระสร้าง
พและก็มักจะสั่งการจากแนวหลัง ซักพักพี่แกก็เข้าไปบวกกับฝูงนอล์ลซะเลือดสาด
อย่างกับก๊อบลินสเลเยอร์ ว่าเวทย์รักษาขั้นสูงในเรื่องนี่เจ๋งแฮะ
ถ้าพวกตัวเอกขี้เถ้ามีทุนการศึกษาส่งพรรคพวกไปเรียน อาจจะลดการสูญเสียได้เยอะเลย
คือคิซารากิก็ยังเป็นคนน่ารังเกียจ
แต่พออ่านๆไป ดันกลายเป็นตัวละครที่ถึงถ่อยแต่น่ารัก แบบตัวเอกหนังเฮียโจวซะงั้น
โดยรวมอาจจะเป็นเรื่องทีดูสูตรสำเร็จแบบแบนๆ
แต่ก็สนุกใช้ได้แนะนำกับคนที่อยากอ่านแนวแฟนตาซีมันๆ ไม่คิดมากครับ
ว่าแต่จะเอลฟ์ก็ดีคนแคระก็ดี เผ่าพันธุ์ในโลกริมการ์นี่ส่วนใหญ่เป็นพวกปัญญาอ่อนสินะ เอลฟ์ก็ดูกินหญ้าแทนข้าว คนแคระก็สมองกล้ามไร้รอยหยัก ไม่รู้ว่าในภาคขี้เถ้ามีเล่นประเด็นพวกนี้บ้างไหม ว่าแต่เผ่าพันธ์แบบนี้ยังอุตสาห์ไม่สูญพันธ์ไปได้อีกนะ
ระดับความพึงพอใจ: 4/5
เล่มหน้าพระเอกโดนเอลฟ์กับคนแคระขนาบเป็นแซนวิช
ความคิดเห็น