ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #423 : แกรนเครสท์ อเดพท์ เล่มเดียวจบ น่าจะทำยาวๆ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.06K
      4
      19 พ.ย. 60



    สำนักพิมพ์: Animag

     

    ราคาปก: 160 บาท

     

    แนวเรื่อง: Adventure, Fantasy

     

    แต่งเรื่อง: Ryou MizunoTane Kakino

     

    Illustration: Ayumu Kasuga

     

    แปล: สายฟ้า สุขเจริญ

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมาเล่มเดียวจบ เป็นเรื่องเกิดบนโลกเดียวกับบันทึกสงครามแกรนเครสท์  ดูรีวิวเล่มก่อนๆได้ที่นี่   เล่ม 1   เล่ม 2   เล่ม 3

     

    เรื่องย่อจากปกหลัง:

    บนทวีปที่ถูกครอบงำด้วยเคออส ความวุ่นวายจากภัยสงครามที่เกิดจากการแย่งชิงดินแดนและทรัพย์สมบัติในหมู่ชนชั้นปกครองยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง วันหนึ่ง รอย ทหารรับจ้างที่ต่อสู้เอาชีวิตรอดท่ามกลางไฟสงคราม พบเคออสระดับสูงสุดที่ก่อตัวขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุตรงหน้า ทว่า สิ่งที่ควรจะเป็นมังกร ซึ่งเป็นภัยพิบัติเคออสระดับราชาเทพมาร กลับกลายเป็นเด็กสาวที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกนี้เลย!?

     

    อีกหนึ่งเรื่องราวจากซีรีส์ บันทึกสงครามแกรนเครสท์’ !!

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เรื่องนี้เป็นเรื่องแยกของบันทึกสงครามแกรนเครสท์โดยอ.เรียว มิสึโนะ ได้ให้อ.คาคิโนะ ทาเนะเขียนเรื่องนี้ที่เป็นเรื่องราวที่เกิดในโลกเดียวกัน แต่เล่าถึงตัวละครอีกกลุ่ม คุณสามารถอ่านเรื่องนี้ได้เลยโยไม่ต้องอ่านภาคหลักมาก่อน แต่ถ้าอ่านภาคหลักมาแล้วน่าจะทำให้อ่านเล่มสนุกขึ้นมากกว่า

     

                    แม้จะเป็นเหตุการณ์ในโลกเดียว แต่ แกรนเครสท์ อเดพท์นั้นเลือกที่จะเล่าถึงด้านที่ไม่ได้ถูกเน้นในภาคหลัก สถานที่ในเรื่องก็เป็นเกาะในภูมิภาคที่ยังไม่ได้มีการกล่าวถึงในภาคหลัก (ผมนับเฉพาะที่มีแปลไทยแล้วนะ ถ้าภาคหลักเล่มหลังพูดถึงเกาะนี้ก็เป็นอีกเรื่อง)

     

                    ตัวเอกในเรื่องนี้ก็เป็นผู้ใช้อาร์ตหรืออาร์ตทิส ที่ในภาคหลักพวกนี้จะเป็นทหารรับจ้างหรือข้ารับใช้ของลอร์ดที่ใช้เครส ถ้าเป็นผู้ที่มีอาร์ทเข้มข้นมากๆก็อาจจะกลายเป็นอมนุษย์แบบแวมไพร์หรือมนุษย์หมาป่า ในภาคหลักอาร์ตทิสมักจะได้บทรองๆและชาวบ้านในเรื่องก็ไม่ได้ชื่นชมพวกเขาเท่าาพวกลอร์ด ทั้งๆที่จริงแล้วต้นกำเนิดของลอร์ดกับอาร์ตทิสก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก

     

                    คนธรรมดาก็สามารถเป็นลอร์ดหรืออาร์ตทิสได้ด้วยการไปปราบมอน และเมื่อมอนตายถ้าเป็นคนที่มุ่งมั่นพอหรือตั้งใจจะนำสันติสุขมาให้ประชาชนก็จะสามารถเปลี่ยนพลังจากมอนให้เป็นเครสได้ เช่นเทโอตัวเอกภาคหลัก เครสส่วนใหญ่จะมีพลังป้องกันหรือบัพพรรคพวก ส่วนคนที่สร้างเครสไม่ได้ก็ดูดพลังเข้ามาในร่าง กลายเป็นรอยสัก และจะมีช่วยเพิ่มพลังของตัวเองเช่น แข็งแรงขึ้น ร่างแกร่งเหมือนเหล็ก หรือว่องไวขึ้น

     

                    ชาวบ้านทั่วไปจะมองว่าอาร์ตทิสเป็นพวกเห็นแก่ตัว เพราะสร้างเครสต์ไม่ได้ และคนที่เป็นลอร์ดจะได้รับที่ดินเป็นขุนนาง แต่อาร์ตทิสมักจะเร่ร่อนเป็นทหารรับจ้าง แต่ที่จริงเครสต์นั้นสามารถมอบให้คนอื่นได้ถ้าเจ้าของยินยอม ดังนั้นจึงมีลอร์ดชั่วที่ได้เครสต์จากพ่อแม่ หรือบังคับให้ลอร์ดคนอื่นมอบเครสต์ให้ มากดขี่ชาวบ้าน เรียกได้ว่าพวกลอร์ดเป็นปัญหาสังคมมากกว่าอาร์ตทิสเยอะ

     

                    อีกจุดที่นำเสนอผิดจากภาคหลักก็คือบทบาทของเมจอคาเดมี่ ในภาคหลักพวกเขาจะเป็นองค์กรที่กำหนดกติกาไม่ให้พวกลอร์ดทำสงครามรุนแรงเกินไป และจะส่งนักเวทมาช่วยพวกลอร์ดมาบริหารดินแดนของตน ซึ่งในเรื่องนี้จะชี้ว่าเมจอคาเดมี่เป็นตัวการความวุ่นวาย เพราะดันออกระเบียบที่มีช่องโหว่ให้พวกลอร์ดเอาเปรียบชาวบ้านฉวยประโยชน์เข้าตัว แต่พวกเมจอคาเดมี่ก็ยังยื่นกรานทำตามระเบียบที่ตัวเองตั้งไว้ โดยอ้างว่าเผื่อประโยชน์คนส่วนใหญ่

     

                    ผมมีความรู้สึกว่าพวกเมจอคาเดมี่คล้ายๆกับพวกข้าราชการประเทศกะลาแลนด์ ที่พอบ้านเมืองเรือหายก็โทษนักการเมือง(ลอร์ด) เห็นแก่ตัว เอาผลประโยชน์เข้าตัว ทั้งๆที่พวกตนก็เป็นส่วนหนึ่งหรือกระทั่งเป็นคนสร้างระบบให้นักการเมืองเข้ามาแท้ๆ

     

                    กลับมาที่ริวิวในส่วนความสนุกกันบ้าง ผมว่าภาคนี้สนุกกว่าภาคหลักอีกนะ เนื่องจากอ.เรียว มิสึโนะที่เขียนภาคหลักและเรื่องโรดอสวอร์เป็นนักเขียนรุ่นลายคราม งานของแกค่อนข้างจะเป็นแนวคลาสสิก บางคนอ่านแล้วจะรู้สึกว่าดำเนินเรื่องเนิบนาบไป ตัวละครไม่ค่อยมีมิติ (แต่ส่วนตัวผมชอบนะ อารมณ์เรโทรเหมือนย้อนกลับไปอ่านแนวแฟนตาซีสมัยก่อน) พอมาภาคนี้เปลี่ยนคนเขียน มันมีความเป็นสมัยใหม่มากขึ้น ดำเนินเรื่องฉับไวขึ้น มีการเอาประเด็นต่างโลกมาใส่ เมื่อบวกความคลาสสิกของต้นฉบับทำให้ออกมาดีที่เดียว

     

                    จุดที่ขัดใจในเรื่องนี้ก็คือตอนที่หัวหน้าพระเอกกับลอร์ที่ว่าจ้างโดนศัตรูหลอกนี่ล่ะ คือมันเห็นชัดเจนเลยว่ากับดักชัดๆ แต่ด้วยความที่เชื่อมั่นตัวเองบวกโลภบวกอยากช่วยชาวบ้าน ทำให้พาตัวติดกับเสียท่าเขาง่ายๆ และอีกจุดก็คือดันทำอยู่เล่มเดียว จริงๆก็มีประเด็นเล่นได้อีกเยอะน่าจะทำเป็นเรื่องยาวไปเลย

     

                    ส่วนที่ประทับใจก็คงเป็นตัลละครหญิงล่ะนะ คุณแพทย์ทหาร หรือน้องสาวลอร์ดก็โอเค แต่นางเอกเอกหลักนี่ดีเลย ตอนแรกดูปกนึกว่าจะเป็นสาวผมดำมาดคูล แต่ดันเป็นสาวพูดมากสุดโพสซิทิฟไปซะได้ บุคลิกที่เปี่ยมด้วยพลังของเธอทำให้รู้สึกว่าน่ารักมากครับ อ่านแล้วรู้สึกได้พลังบวกมาเพิ่มให้ตัวเอง อ่านแล้วมีจุดที่ข้องใจว่า ตัวจริงของนางเอกมารินั้นเป็นสิ่งที่เกิดจากเคออสเหมือนพวกมอนทั้งหลาย ถ้าพวกตัวเอกในภาคหลักรวบรวมแกรนด์เครสได้ มอนทั้งหลายจะหายไป แสดงว่ามาริต้องเอวังไปด้วยสิเนี่ย ไม่เอาน้า

     


    ระดับความพึงพอใจ: 4/5 ทำไมไม่ทำซีรี่ยาวหว่า?

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×