ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #387 : Strike the Blood ราชันย์โลหิตรัตติกาล เล่ม 5 ขาดความเร้าใจ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 870
      6
      22 ส.ค. 60



    สำนักพิมพ์: Zenshu

     

    ราคาปก: 160 บาท

     

    แนวเรื่อง: Action, Comedy, Fantasy

     

    แต่งเรื่อง: Gakuto Mikumo

     

    Illustration: Manyako

     

    แปล: วาซาบิ

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 17 เล่มยังไม่จบ ได้รับการทำเป็นอนิเมชั่นแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK ดูรีวิวเล่มแรกๆได้ที่นี่   เล่ม 1   เล่ม 2   เล่ม 3   เล่ม 4

     

    เรื่องย่อ:

    โทโกโยงิ  อายะและอาชญากรไสยเวทหกคน แหกคุกเรือนจำอาคมได้สำเร็จ  เป้าหมายของพวกเขาคือ สังหารมินามิยะ  นัตสึกิ แม่มดแห่งห้วงมิติ”   นัตสึกิสูญเสียพลังเวทและความทรงจำตามแผนร้ายของอายะ เหตุใดจึงกลายสภาพเป็นเด็กน้อยและได้อาซางิดูแล   ชะตากรรมของอาซางิที่ตกอยู่ในวิกฤตถูกนักโทษแหกคุกไล่ล่า ? ทางด้านโคโจกับยูกินะ ได้ไปที่ศูนย์วิจัยของ MAR  เพื่อช่วยยูมะที่บาดเจ็บสาหัส  ที่นั่น ผู้ที่ออกมารับพวกโคโจคือ---?

     

    เล่ม 5 ที่รอคอย แอ็คชั่นแฟนตาซีของแวมไพร์ผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลก  บนเกาะเทียมที่มีแต่ฤดูร้อน

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เล่มนี้เนื้อหาก็ต่อจากเล่มที่แล้ว อ.โลลิโดนเล่นงานทำให้มีนักโทษหนีออกจากเรือนจำที่เธอดูแล และพวกพระเอกก็ต้องตามรับมือ และปราบทีละคนล่ะนะ

     

                    ซึ่งเล่มนี้มีฉากบู๊ค่อนข้างเยอะมาก เพราะมีศัตรูเป็นนักโทษหลบหนีหลายคน แต่ละคนก็มีประวัฒิและความสามารถแตกต่าง เหมือนเอาตัวละครที่เคยสู้มาตั้งแต่เล่มหนึ่งทุกตัวอาอัพเกรดใหม่หมด แต่อ่านๆไปผมก็ไม่ค่อยเห็นภาพเท่าไหร่ว่า ภูติ ผู้พิทักษ์ อสูรรับใช้มันต่างกันยังไงหว่า

     

                    ในส่วนเลิฟคอมนั้นเล่มนี้เพิ่มความเป็นฮาเร็มโดยลดบทบาทรุ่นน้องเจ้าของสัมปทานหน้าปก แต่ไปเทบทให้เพื่อนร่วมชั้น เพื่อนสมัยเด็ก และสาวซึน โดยเฉพาะสาวซึนซายากะนี่หลังจากเล่มสองมาผมว่าจะกลายเป็นตัวประกอบแล้ว มาเล่มนี้ดันหลุดประโยค “ไม่ได้อยากทำกับนายนะ แต่ไม่อยากให้นายทำกับยูกินะต่างหาก” บทพูดแบบนี้ถ้าเป็นโดมืดล่ะก็รับรองยับแน่

     


                    แต่กระนั้นจุดอื่นก็ไม่มีอะไรทำให้ตื่นเต้นได้เลย รุ่นน้องนางเอกหลักบอกลาชุดกระลาสีจำเจเปลี่ยนไปใส่ชุดพยาบาลแต่ดันไม่มีอีเว้นพยาบาลให้เข้ากับชุด อ.โลลิโดนคำสาปให้เป็นโลลิของจริง (เป็นคำสาปที่ดี เอ๊ย อันตรายมาก) แต่ดันให้เพื่อนร่วมชั้นเป็นคนดูแล ทั้งที่ถ้าโยนบทให้พระเอกเป็นอัศวินหมีคอยปกป้องโลลิน่าจะฟินกว่า

     


                    คือถ้าถามว่าเรื่องนี้ห่วยไหมก็คงไม่ แต่มันตามสูตรไป อ่านแล้วทุกอย่างไม่มีอะไรหลุดจากที่คาด ไม่มีลูกบ้าที่ประทับใจ ทำให้รู้สึกเฉยสนิท พระเอกปลดล็อคอสูรบริวารใหม่ได้ แต่ก็ยังไม่พลิกแพลงเท่าไหร่ ยังอยู่กับปัญหาเดิมคือมีแต่ท่าจู่โจมแรงเวอร์รัศมีกว้างใช้ยาก ต้องพึ่งพานางเอกเอกส็ แล้วปล่อยพลังปิดท้ายแบบเดิมๆ เอาจริงๆผมเกลียดประโยคหากินของเรื่องนี้จัง “ไม่ค่ะรุ่นพี่ นี่คือการต่อสู้ของเราต่างหาก” ไม่รู้ทำไมอ่านประโยคนี้แล้วจะเซ็งๆขึ้นมา

     

    ระดับความพึงพอใจ: 2.5/5 ก็อ่านได้เรื่อยๆแต่ไม่ประทับใจอะไร 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×