ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #369 : Monogatari Series เล่ม 7 ปกรณัมของวิฬาร์

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.13K
      4
      11 ก.ค. 60



    สำนักพิมพ์: Dexpress

     

    ราคาปก279 บาท

     

    แนวเรื่อง: Comedy, Drama, Harem, Romance, School Life, Supernatural

     

    แต่งเรื่อง: Nisio Isin

     

    ภาพVOFAN

     

    แปลDraconia

     

    สถานะปัจจุบันออกมา 21 เล่มยังไม่จบ ทำเป็นอนิเมหลายภาคจนยากจะไล่เรียงได้หมด ดูหน้าปกเล่มอื่นๆ   CLICK  ดูรีวิวเล่มก่อนๆที่นี่ เล่ม 1-5    เล่ม 6   ปกรณัมปนเปองค์ที่ 1-3

     

    เรื่องย่:

    ฮาเนะคาว่าสึบาสะ’ หัวหน้าห้องผู้สมบูรณ์แบบ ผู้มีพระคุณของอารารากิ โคโยมิ’ เด็กหนุ่มมัธยปลายซึ่งดวงสมพงศ์กับเหล่าภูต เธอได้พานพบเสือตัวหนึ่งในวันเปิดเทอมภาคเรียนที่สอง…!? เหตุการณ์นั้นนำมาซึ่งคำบอกเล่าอันอ้างว้างของเด็กสาวผู้ไร้ตำหนิ เรื่องราวบทใหม่ของซีรีส์ปกรณัมของเหล่าภูต’ จากนักเขียนชื่อดัง นิชิโอะอิชิน

     

    นี่แหละคือปกรณัมของ ภูตประหลาด’‘ภูตประหลาด’ ‘ภูตประหลาด

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เป็นตอนที่สร้างอิมแพ็คกับผมมาก ถึงขนาดที่ดูอนิเมตอนนี้ผมเจ็บปวด จนดร็อปไม่ยอมดูอนิเมตอนอื่นๆต่อเลย ถ้าบทแมวดำคือการหักธงล่ะก็ บทแมวขาวนี่ก็เป็นการเหยับธงที่หักให้แหลกลาญล่ะครับ ซึ่งการรีวิวตอนนี้ผมจะขอสปอยล์เนื้อเรื่องบทนนี้และบทก่อนๆเยอะพอดู ถ้าใครกลัวสปอยล์ก็อย่าพึ่งอ่านรีวิวต่อไปนี้ดีกว่าครับ

     

                    ปกณัมบทแมวขาวนี้เป็นเรื่องราวการเจอการถูกไคอิเล่นงานเป็นครั้งที่สามของฮาเนคาว่า ซึบาสะ เรียกได้ว่าเป็นราวที่เล่าโดยฮาเนคาว่า เพื่อฮาเนคาว่าโดยเฉพาะ ผมจึงจะขอย้อนไปถึงบทบาทของฮาเนคาว่าในซี่รี่ก่อนหน้านี้นะครับ

     

                    ฮาเนคาว่า สึบาสะหรือน้องแมว เป็นตัวละครหญิงคนแรกที่ปรากฏตัวปรกณัมของเหล่าภูตครับ ซึ่งเธอค่อนข้างแปลกจากตัวละครหญิงคนอื่น คือเธอเป็นตัวละครที่รู้จักกับนายหงอนมาก่อน และขณะที่เรื่องราวของบทนี้จะเป็นการสร้างฮาเร็มของนายหงอนโดยการช่วยเหลือสาวๆจากไคอิ ฮาเนคาว่ากลับเป็นตัวละครหญิงคนเดียวที่นายหงอนเทครับ โดยตัวเธอที่เครียดเพราะนายหงอนที่แอบชอบไปเป็นแฟนกับน้องปูเซนโจกาฮาระ ซึ่งแบล็คฮาเนคาว่าที่สิงเธออยู่ตอนนั้นได้โน้มน้าวนายหงอนให้ทิ้งน้องปูมาคบกับเธอแทน แต่นายหงอนปฏิเสธเพราะคนที่เขาชอบจริงๆคือน้องปู เรียกว่าจากแมวกลายเป็นนกเลยครับ แต่กระนั้นฉากหักธงในบทนี้ก็ไม่ได้ติดใจผมมากนัก เพราะความสัมพันธ์ของนายหงอนกับฮาเนคาว่าที่เจ้าตัวบอกว่า “ผมยอมตายเพื่อฮาเนคาว่าได้ แต่ผมไม่ได้รักเธอ” มันเป็นเรื่องในอดีตที่ดูคลุมเครือ เหมือนกับการที่นายหงอนกลายมาเป็นผีดูดเลือดได้ยังไง จนเรื่องราวเปิดเผยในบทถัดๆไป



                    ฮาเนคาว่าปรากฏตัวอีกครั้งในปกรณัมของตำหนิ ซึ่งย้อนอดีตถึงเหตุการณ์ที่นายหงอนได้กลายเป็นแวมไพร์ และเป็นจุดเริ่มของเหตุการณ์ในบทต่อๆมา ในบทนี้ฮาเนคาว่าจะได้รับบทนางเอกสายหลักทั่วๆไป เป็นหญิงสาวน่ารักที่อยู่กับพระเอกตอนที่กำลังพัวพันกับเรื่องยุ่งยาก และคอยช่วยเหลือพระเอกแก้ปัญหา จนก่อเกิดความผูกพันด้วยทฤษฎีสะพานแขวน จนเป็นเหตุผลให้นายหงอนเทิดทูนฮาเนคาว่ามากนั่นเอง

     

    ในฉบับนิยายนั้นฮาเนคาว่ายังไม่เด่นมากในสายตาผม เพราะเนื้อหาเน้นไปที่คสซ็อตมากกว่า แต่ถ้าได้ดูบทนี้ในฉบับหนังโรงล่ะความน่ารักของเธอเต็มแม็กซ์ครับ ใครที่พลาดไม่ได้ดูโรงก็ลองไปซื้อแผ่นจาก DexShop ดูได้ ถ้าถามว่าไหนตราตรึงติดสมองส่วนในที่สุด ก็คงเป็น...... ก.ก.น. ล่ะมั้ง

     


                    ต่อมาฮาเนคาว่าได้เป็นนางเอกหลักในบทแมวดำครับ ถ้าบทของตำหนิเป็นการให้เหตุผลว่าทำไมนายหงอนถึงหลงใหลฮาเนคาว่าขนาดยอมตายแทนได้ บทนี้ก็เหมือนจะเป็นการอธิบายว่าทำไมนายหงอนถึงไม่ได้รักและคบเป็นแฟนกับฮาเนคาว่า ตอนรีวิวเล่ม ผมก็ร่ายยาวไปพอสมควรแต่อ่านแล้วยังไม่ตรงใจเท่าไหร่ เลยขอเขียนอีกทีในบทความนี้

     


    บทแมวดำได้แสดงถึงความบิดเบี้ยวของฮาเนคาว่า ว่าแม่สาวที่ดูเป็นคนดี เป็นนางเอกสายหลัก เป็นนักเรียนตัวอย่าง แต่ก็มีความผิดปกติดำมืดซ่อนอยู่ ซึ่งก็เป็นการเสียดสีสไตล์อ.นิชิโอะล่ะนะ ความผิดปกติของฮาเนคาว่าก็คือการที่เธอไม่ผิดปกตินั่นเอง ตัวเธอนั้นมีชีวิตที่โหดร้ายมาก ตอนแบเบาะแม่แท้ๆก็กลายเป็นโมบาย ต้องไปอยู่กับครอบครัวบุญธรรมมากหน้าหลายตาที่ไม่มีใครรักเธอ แต่กระนั้นๆเธอก็ยังทำตัวเป็นปกติอยู่ในกฏเกณฑ์ เหมือนกับเรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นกับตัวเองนั้นเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ โอชิโนะตัวละครหนึ่งในเรื่องได้อธิบายความผิดปรกติของฮาเนคาว่าว่า “น่าขยะแขยง” 

     

                    ความโชคร้ายของฮาเนคาว่าน่าจะสืบเนื่องจากเธอเป็น “ลูกรัก” ของอ.นิชิโอะ สังเกตจากการที่เธอขึ้นปกบ่อย และมักจะถูกหยิบยกมาพูดถึงหรือมีฉากขโมยซีน แม้ว่าจะเป็นบทที่เธอไม่ใช่ตัวละครหลักก็ตาม ซึ่งตัวละครลูกรักส่วนใหญ่ก็มักจะมีเรื่องดราม่าและปัญหามากว่าคนอื่น เพราะเป็นตัวละครที่คนเขียนชอบหยิบยกมาใช้เป็นพิเศษนั่นเอง  ทำให้ปัญหาของฮาเนคาว่าดูจะหนักหนากว่าสาวอื่น สาวๆแต่ละคนนั้นพอพระเอกไล่ไคอิไปก็มีการเปลี่ยนแปลง มีชีวิตดีขึ้น แต่ปัญหาของฮาเนคาว่าก็ยังเหมือนเดิมแค่ระบายความเครียดออกไปเท่านั้น และจะเห็นได้ว่ายังพอมีคนในบ้านที่ห่วงใยตน เช่นน้องปูมีพ่อ น้องลิงมีปู่ย่า น้องงูครอบครัวก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่ฮาเนคาว่านั้นไม่ใครห่วงใยเธอแบบนั้น คนที่เธอชอบพอก็คือหงอนก็ดันเทเธออีกต่างหาก (แต่กระนั้นเธอคือท๊อปตัวละครหญิงที่อยากได้เป็นภรรยาในเรื่องนี้นะ)

     

                    แม้แต่ตอนนี้ผมก็คิดว่าการหักธงฮาเนคาว่ามันไม่สมเหตุสมผล ในบทแมวดำนายหงอนที่กำลังมีความรักกับฮาเนคาว่าก่อตัวขึ้นสุดท้ายก็สรุปไปว่าความรู้สึกนั้นไม่ใช่ความรัก แม้ว่าอ.นิชิโอะนั้นจะบรรยายให้ความบิดเบี้ยวของฮาเนคาว่าให้น่าผิดหวังน่าขยะแขนง แต่ว่านายหงอนคือพ่อพระที่สละชีวิตให้แวมไพร์ใกล้ตายนะเฟ้ย สาวแต่ละคนในเรื่องก็มีทั้งแปลกทั้งเลวร้ายแต่ยังคบหากันต่อไปได้ ทำไมหงอนต้องกีดกันฮาเนคาว่า แถมยังรักษาตำแหน่งอยู่ในโซนผูกผันแต่ไม่ใช่คนรัก ก็ยังเป็นจุดที่ผมไม่เก็ทซักที จึงสรุปเอาเองว่าอ.นิชิโอะอาจจะไม่ได้มีเหตุผลลึกล้ำ แต่จงใจใส่ดราม่าให้คนอ่านเจ็บปวดจนจำเรื่องนี้ไม่ลืมล่ะมั้ง

     

                    มาถึงบทแมวขาวเล่มนี้ฮาเนคาว่าก็ยังคงเจอปัญหาแบบเดิม คือประสบเหตุการณ์ที่ทำให้อารมณ์แง่ลบจนให้กำเนิดภูตอีกจนได้ การที่ฮาเนคาว่าเจอปัญหาภูตซ้ำๆซากๆสาเหตุมาจากการที่เธอเป็นคนปลงชีวิตรับสภาพ เจอเรื่องร้ายๆก็ยิ้มรับไม่บ่น ซึ่งคอนเซปต์ของเรื่องนี้ปัญหาของตเองก็ต้องแก้ด้วยตนเอง เมื่อเธอไม่ช่วยตนเองก็ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้

     

                    เพื่อเปรียบเทียบกับฮาเนคาว่าผู้ที่ไม่ยอมช่วยตัวเองและไม่ยอมเปลี่ยนแปลง เซ็นโจกาฮาระในเล่มนี้จึงมีคาแรคเตอร์ที่เปลี่ยนไปมาก นอกจากทรงผมที่ตัดสั้น ลักษณะเย็นชากีดกันคนอื่นก็หายไป แถมยังติดเชื้อเสื่อมจากนายหงอนอีกต่างหาก ฉากอาบน้ำของทั้งคู่ทำเอาเสียดายมากที่นิยายไม่มีภาพประกอบ (นอกจากนี้ยังมีฉากฮาเนคาว่าอาบน้ำกับไฟเยอร์ซิสเตอร์ใครอยากดูก็ลองหาฉบับอนิเมกันเองนะ)   

     


                    ซึ่งในท้ายที่สุดฮาเนค่าก็ตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตนเองเพื่อไม่ให้ตัวเธอผลิตภูตขึ้นอีก เธอได้สารภาพรักกับนายหงอนตรงๆแน่นอนว่าแห้ว ถ้าบทก่อนๆคือการหักธงแบบอ้อมๆ บทนี้ก็เป็นการหักธงตรงๆแบบขยี้หัวใจจนแหลกราญ


    สาเหตุการเทของนายหงอนก็เพราะผู้หญิงที่เขารักก็คือเซ็นโจกาฮาระ ซึ่งผมก็รับไม่ได้อยู่ดีฟ่ะ นายหงอนกับน้องปูเริ่มเป็นแฟนกันตั้งแต่ภาคแรกแล้วนะ จากตอนนั้นมาถึงตอนนี้ความสัมพันธ์ของนายหงอนกับสาวๆแต่ละคนก็ดำเนินไปเรื่อยๆ แม้จะมีแฟนแล้วเขายังเป็นพี่ชายบราค่อนของน้องๆ ยังเป็นครึ่งชีวิตของน้องบุ ยังเที่ยวเล่นสนิทสนมกับสาวอื่นทั้งน้องทาก น้องลิง น้องงู แต่ทำไมเพราะมีแฟนแล้วถึงต้องหักธงน้องแมวด้วยฟะ ทำไมมันอยุติธรมมเช่นนี้ ทำไมอ.นิชิโอะถึงนำเรามาถึงจุดนี้ ตรูไม่เข้าใจจจจจจจจ

     

    ดีดดิ้นคิโม่ยพอประมาณแล้ว ก็ขอสรุปว่าบทแมวดำนี่เป็นนิยายที่ไม่สร้างความพึงพอใจเท่าไหร่เพราะสร้างความเจ็บปวดมากกว่า แต่ถ้าเป็นความตราตรึงใจนี่ให้คะแนนเต็มครับ เพราะทิ้งร่องรอยในจิตใจ จนไม่มีทางลืมเลยว่าเคยอ่านนิยายเรื่องนี้ ใครมีโอกาศก็ไปหาอ่านเป็นประสบการณ์ชีวิตเถอะครับ

     

    ระดับความพึงพอใจ3/5 ฉากอาบน้ำที่ดีงามตีกับฉากหักธงอันร้าวรานแล้วคะแนนจึงตดตรงกลางนี่ล่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×