ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #354 : เทพพิทักษ์จอมยุ่ง เนียลโกะ เล่ม 5 คูโกะคือนางเอก

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 828
      3
      11 มิ.ย. 60



    สำนักพิมพ์: Luckpim

     

    ราคาปก: 140-160 บาท

     

    แนวเรื่อง: Comedy, Science Fiction

     

    แต่งเรื่อง: Manta Aisora

     

    Illustration: Koin

     

    ผู้แปล: Sabre

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 12 เล่มจบ ทำเป็นแฟลชอนิเมกับอนิเมสองภาค ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK  รีวิวเล่มแรกๆที่นี่  เล่ม 1-4

     

    เรื่องย่อ:

    'คุณมาฮิโระ วันนี้แวะเที่ยวสักที่ดีมั่ยคะ!' '—ไม่มีตัวเลือกให้ตรงกลับไปทั้งอย่างนี้เลยเรอะ!?' ช่วงเวลาสงบสุขอันแสนสั้น พวกมาฮิโระกำลังเพลิดเพลินกับชีวิตวัยรุ่นหลังเลิกเรียนแต่ความเงียบสงบดังกล่าวกลับถูกทำลายสิ้นด้วยข้อความหนึ่งที่เนียลโกะได้รับ

     

    'คุณมาฮิโระ ออกเดินทางกันเดี๋ยวนี้เลยเถอะค่ะ ฉัน ไม่สิ พวกเราต้องไปค่ะ' เนียลโกะพูดจาขึงขังจนไม่เปิดช่องให้เลือกคำตอบเลย

     

    'ปะ ไปไหมล่ะ?'

     

    '—ห้องสมุดเซลาเอโนค่ะ'

     

    ด้วยเหตุนี้มาฮิโระจึงต้องออกเดินทางไปยังสุดขอบอวกาศที่แสนไกล

     

    เรื่องราวขำขันสุดอลวนปนบ้าบอที่ทุกคนตั้งตารอ เล่มที่ 5 เปิดฉากแล้ว!

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เล่มนี้อ่านแล้วรู้สึกสนุกแบบกลางๆนะ คือตอนที่ผมอ่านเล่มแรกแล้วประทับใจเรื่องนี้ก็ตรงลูกบ้านี่ล่ะ ที่ขยันอัดมุกตลกในนิยายเล่มเดียวได้เยอะมาก จนสงสารคนสแปลเลยที่ทำเชิงอรรถอธิบายมุขประมาณ 300 แห่งต่อเล่ม แน่นอนว่าบางมุขก็ฝืด บางมุขก็เก่าเก็บไม่ค่อยเก็ท แต่ด้วยปริมาณมหาศาล มันก็ทำให้ผมถูกใจจนได้ล่ะน่า แต่พออ่านถึงเล่มห้าผมเริ่มรู้สึกว่านิยายเริ่มวนลูปเดิมๆ คือจับเอาพระเอกไปพัวพันกับปัญหาจิ๊บจ้อยระดับจักรวาลโดยมักจะมีต้นเหตุจากพวกเอเลี่ยนที่มาขออาศัยร่วมบ้าน ตัวเอกอย่างเนียลโกะก็ยังคงเป็นยัยต๊องจออมยิงมุขแบบเล่มแรกๆดูไร้พัฒนาการ ทำให้รู้สึกเหมือนกินอาหารที่ถูกปาก แต่กินติดต่อกันห้ามื้อ ทำให้เบื่อๆเลี่ยนๆชอบกล

     

                    อีกจุดที่ทำให้ความประทับใจตกก็น่าจะเป็นที่การทิ้งช่วงยาวล่ะนะ ทำให้ผมลืมรายละเอียดไปพอสมควรเลย ความเร่าร้อนที่ได้จากตอนอ่านเล่มแรกก็เริ่มมอดไปซะแล้ว

     

                    อีกจุดที่เซ็งก็ตัวละครที่ได้รับบทเด่นในเล่มอย่างฮัสต้า ผมไม่ได้นิยมดุ้นนะ แต่คุณออกแบบตัวละครได้ารักล้ำหน้าสาวอื่นขนาดนี้ ดันมีร่างจริงแบบแมนๆบ้างล่ะ ใส่ชุดว่ายน้ำถอดเสื้อบ้างล่ะ ยิ่งตอนขบได้ยินว่า..... เ อาเป็นว่ารู้สึกเหมือนใช้ความน่ารักของฮัสต้าไม่คุ้มน่ะ

     

                    สิ่งที่ดีในเล่มนี้ก็คือตัวละครคูโกะครับ ทั้งๆที่บทของเธอไม่เยอะกว่าเนียลโกะหรือฮัสต้าเลย แต่ผมชอบฉากสกินชิพระหว่างเธอกับมาฮิโระทุกฉากแฮะ และดูเป็นตัวละครที่มีพัฒนาการค่อนข้างเยอะ จากตอนแรกๆ ไม่สนพระเอกจ้องจะกินเนียลโกะอย่างดียว ตอนนี้กลายเป็นยังรักเนียลโกะแต่จะมี something กับเจ้าหนุ่มก็ไม่ขัดข้อง รู้สึกโดนใจแฮะ

     


    ระดับความพึงพอใจ: 3/5 ขอให้ออกต่อเนื่องไปถึงเล่มจบทีเถอะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×