ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #288 : สงครามภูตล้างบัลลังก์ อัลเดรามินแห่งฟากฟ้า เล่ม 2 ดราม่าคนดีอายุสั้น

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 641
      3
      25 ธ.ค. 59



    สำนักพิมพ์: Animag

     

    ราคาปก: 200 บาท

     

    แนวเรื่อง: Action, Adventure, Fantasy

     

    แต่งเรื่อง: Bokuto Uno

     

    Illustration: Sou Sanba

     

    แปล: พิมพิชา วานิชศิริโรจน์

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 11 เล่มยังไม่จบ ทำเป็นอนิเมแล้ว ดูหน้าปกนิยายเล่มอื่น CLICK ริวิวเล่มแรกๆที่นี่ เล่ม 1

     

    เรื่องย่อ:

    พวกอิคตาถูกส่งไปประจำฐานรักษาการณ์ชายแดนทางเหนือ ที่นั่นไม่เคยถูกรุกรานจากประเทศอื่นเนื่องจากมีเทือกเขาอาลาฟาทราขวางกั้นพรมแดน ทว่า สิ่งที่รอพวกอิคตาอยู่กลับเป็นสงครามของจริงที่ปะทุขึ้นจากปัญหาภายในระหว่างชนเผ่าพื้นเมืองกับฐานรักษาการณ์ซึ่งปกครองโดยผู้บัญชาการที่ไร้ความสามารถ เงื้อมมือที่ไม่มีใครมองเห็น กำลังคุกคามจักรวรรดิจากปราการแดนเหนือซึ่งไม่เคยถูกตีแตก!

     

    ไม่เป็นวิทยาศาสตร์เลย สิ่งที่ได้ไม่คุ้มกับสิ่งที่เสียไป นี่มันเป็นแค่สงครามโง่ๆ

     

     ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เนื้อเรื่องเล่มนี้กลุ่มทหารฝึกหัดของพระเอกไปดูงานที่ชายแดนภาคเหนือ ซึ่งชนเผ่าท้องถิ่นได้ก่อกบฏขึ้น และพวกพระเอกต้องร่วมรบด้วย ซึ่งเล่มนี้ดราม่าครับดราม่า แม้ว่าจะทำใจอยู่แล้วว่ามันเป็นแนวสงครามต้องมีตัวละครตาย แต่ที่ทำให้เศร้าก็คือคนที่ตายในเล่มนี้เป็นคนดีมีจิตสำนึกตั้งใจทำหน้าที่ บางคนก็มีอดีตดราม่าน่าสงสาร ส่วนไอ้พวกผู้บัญชาการโง่เขลาที่เป็นต้นเหตุสงคราม แถมออกคำสั่งโง่ๆให้พวกเดียวกันตายฟรีกลับไม่ตายซะนี่

     


                    สิ่งที่เพิ่มความดราม่าให้เรื่องนี้แบบขี้โกงก็คือพวกภูตน้อยนี่ล่ะครับ บรรดาภูตตัวน้อยที่คนในโลกนิยายใช้เป็นอุปกรณ์ทำสงครามเช่นไฟฉายภูตแสง กระติกน้ำภูตน้ำ หรือปืนพลังภูตลม ต่างมีรูปร่างหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู แถมนิสัยเหมือนเด็กๆทั้งยังจงรักภักดีกับเจ้าของแบบสุดๆ ถ้าไปอยู่เรื่องอื่นล่ะก็คงเป็นตัวมาสคอตมัดใจคนอ่านแน่นอน แต่สำหรับเรื่องนี้เป็นตัวเสริมความดราม่าแบบสุดๆ ทั้งฉากที่ภูติตัวน้อยยอมสละชีวิตช่วยเจ้าของ หรือฉากที่ภูตส่งเสียงเรียกเจ้าของว่า “อย่าตายนะ อย่าตายนะ” นี่มันจะดราม่าเกินไปแล้ว

     

                     ในนิยายมีองค์กรศาสนาที่อีเดียทเหมือนองค์กรศาสนาในนิยายส่วนใหญ่ ที่ใจแคบ และขัดขวางความเจริญ แต่ผมชอบองค์กรศาสนาในเรื่องนี้ในเรื่องการออกกฎห้ามทำร้ายภูตน้อยนี่ล่ะ ไอ้คนที่มาทำร้ายเหล่าเจ้าตัวน้อยที่แสนน่ารักแบบนี้ได้ มันอำมหิตจนสมควรตายจริงๆ

     

                    ในส่วนของพระเอกนั้นแม้ว่าจะแสดงฝีมือและความเป็นผู้นำ จนได้เป็นผู้บัญชาการของเหล่าทหารฝึกหัดแล้ว แต่ก็ไม่รู้สึกถึงความฉลาดของพระเอกเท่าเล่มแรกนะ เป็นเพราะเล่มนี้ต้องเป็นทหารผู้น้อยทำตามคำสั่งพวกผู้ใหญ่โง่ๆ ถ้าเป็นเรื่องจริงเอาทหารหมื่นแปดไปตายเหลือแค่แปดพันจริงมันน่าจะแตกทัพหนีกระเจิง ส่วนผู้บัญชาการนี่ต่อให้รอดมาได้ก็คงถูกประหารสถานเดียว

     

    ระดับความพึงพอใจ: 4/5 เตรียมบริหารตับรับความดราม่าเล่มต่อๆไปได้เลยครับ

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×