ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #252 : พี่น้องปริศนาโรงเรียนมหาเวท เล่ม 7 ภาคโยโกฮามะเล่มปลาย

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.28K
      9
      14 ต.ค. 59



    สำนักพิมพ์: Zenshu

     

    ราคาปก: 170 บาท

     

    แนวเรื่อง: Action, Fantasy, Harem, School Life, Science Fiction

     

    แต่งเรื่อง: Tsutomu Satou

     

    Illustration: Kana Ishida

     

    แปล: น้ำมะนาว 4-0

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 19 เล่ม ยังไม่จบ ได้รับการทำเป็นอนิเมแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่น   CLICK   ไปดูรีวิวเล่มแรกๆที่นี่ครับ   เล่ม 1-4   เล่ม 5   เล่ม 6

     

    เรื่องย่อ:

    "ระหว่าง การประกวดงานวิจัยของนักเรียนมัธยมปลายสายเวทมนตร์ ทั่วประเทศจัดขึ้นในโยโกฮามะ เวทีแสดงความสามารถของนักเรียนสายเวทมนตร์ครั้งนี้ ถูกกองกำลังติดอาวุธลึกลับเข้าแทรกแซงกระทันหัน ตัวจริงของคนร้ายกลุ่มนี้ คือกองทหารอาวุธครบมือพร้อมด้วยจอมขมังเวทจากสหพันธ์ชาตเอเซีย ที่ถูกส่งมาจาก แผ่นดินใหญ่ฝ่ายกองกำลังติดอาวุธทำทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย แม้แต่จะทำร้ายประชานผู้บริสุทธิ์ จนเมืองตกอยู่ในความวุ่นวายใหญ่โต ชิบะ ทัตสึยะ ต้องหาทางหนีออกจากพื้นที่คับขันพร้อมกับสมาชิกสภานักเรียน ในเวลาเดียวกัน กองพลเกราะเวทหน่วยรบอิสระที่ 101 แห่งกองกำลังป้องกันประเทศทางบก กองกำลังติดอาวุธเทคโนโลยีเวทมนตร์ที่มันสมัยที่สุด ก็มาปรากฏตัวทางเวทีประกวด ท่ามกลางความตื่นตะหนกของ ซาเองุสะ มายูมิ และ จูมอนจิ คัตสึโตะ นักเรียนบกพร่อง ชิบะ ทัตสึยะ ได้รับ คำสั่งให้เข้าสู่สนามรบรบเป็นแนวหน้า ท่ามกลางความเคลือบแคลงสงสัยของเหล่านักเรียนสายเวทมนตร์

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เล่มนี้เป็นตอนจบของภาคโยฮาม่าที่เริ่มในเล่มที่แล้ว ข้อเสียติติงอะไรที่ผมกล่าวตอนที่รีวิวเล่มก่อนเล่มนี้ก็ยังเหมือนเดิม รายละเอียดเยอะมากนอกจากสิบตระกูล ร้อยตระกูล ยังมีพวกเอกตราซ์นัมเบอร์ที่โนถอดหมายเลขจากชื่อตระกูลอีก ตัวละครก็เยอะและมักจะสลับมุมมองไปเรื่อย บางตัวพูดชื่อขึ้นมาผมก็นึกไม่ออกว่าใครฟะ อ่านไปต้องพลิกแนะนำตัวละครที่อยู่ด้านหน้าตลอด

                   

                    เนื้อเรื่องในเล่มนี้คือกองกำลังต่างชาติเข้ารุกรานโยโกฮาม่า ทำให้บรรดานักเรียนที่มาร่วมงานวิชาการต้องร่วมมือกับทหารและเจ้าหน้าที่รัฐต่อสู้กับกองทัพศัตรู ซึ่งผมก็ท้องตั้งแต่เล่มก่อนแล้วว่าทำไมทหารศัตรูมันด๋อยสู้นักเรียนไม่ได้ฟะ หรือนักเรียนพวกนี้จะโหดเกินลิมิต หรือบางทีด้วยวิทยาการเวทมนต์ที่พัฒนาแล้วทำให้ช่องว่างพลังต่อสู้ระหว่างทหารอาชีพกับเด็กนักเรียนมันหดสั้นลงก็เป็นได้ ขนาดชุดศัตรูยังดูอย่างกับจะไปเล่นงิ้ว สู้ชุดสูทซุปเปอร์ฮีโร่ฝั่งพระเอกไม่ได้เลย

     


                    อ่านเล่มนี้แล้วทำให้ผมสัมผัสถึงความโหดร้ายในโลกของมาโฮกะพอสมควร ถึงแม้เรื่องนี้จะเป็นแนวแฟนตาซีเวทมนต์ แต่น้ำหนักค่อนข้างเทไปทางนิยายไซไฟซะมาก โดยใช้เวทมนต์มาอุดช่องว่างของวิทยาการต่างๆที่ยังก้าวหน้าไม่พอ ซึ่งบรรดานักเขียนนิยายไซไฟในอดีตมักจะนำเสนอโลกอนาคตที่โหดร้าย ยิ่งวิทยาการก้าวหน้าคนเรากลับยิ่งอารยะน้อยลง เรื่องนี้ก็เหมือนกันครับ ทั้งการแบ่งชนชั้นที่นำเสนอมาตั้งแต่เล่มแรกๆ นักเรียนวัยรุ่นสามารถฆ่าคนอย่างเลือดเย็น การใช้เวทมนต์ที่สามารถควบคุมร่างกายหรือจิตใจของเป้าหมายที่ดูหน้ากลัว หรือการที่พระเอกใช้เวทมนต์ยิงนุคสังหารหมู่กองเรือศัตรู

     


                    หนึ่งฉากที่ผมติดใจคือฉากมิยูกิจูบหน้าผากเพื่อเพิ่มพลังให้กับทัตสึยะ คนเขียนไม่ได้อธิบายรายละเอียดอะไรเลย ทั้งที่ปกติจะอธิบานเวทมนต์แต่ละอย่างละเอียดยิบ มีทฤษฎีประกอบเสร็จสรรพว่า ลดอุณหภูมิตรงนี้ ควบคุมแรงเฉื่อยอย่างนั้น บังคบมวลอย่างโน้น จนผมเผลอคิดไปว่าพลังซิสค่อนมันเหลือล้ำกว่ากฏฟิสิกส์ทั้งปวง จนคนเขียนมาเฉลยช่วงท้ายๆว่า ปกติมิยูกิจะผนึกพลังของเทพทัตเอาไว้ การจูบหน้าผากก็เพื่อปลดผนึกนั่นเอง ทำตรูจิ้นไปไกล

     


                    ฉากที่อลังการที่สุดในเล่มนี้คงเป็นฉากเทพทัตยิงนุคสมกับฉายาพระอิศวร แต่ผมกับประทับใจฉากมิยูกิยิงเวทย์ล้างแมพมากกว่า มาดอย่างกับเจ้าแม่ทุรกา จริงแล้วมิยูกิป็นตัวละครที่ไม่เท่เหมือนมาริ ไม่ห้าวเหมือนเอริกะ ไม่มีเสน่ห์เท่ามายูมิ แต่เวลาเธอแสดงโหดๆออกมา ต่อม M ในตัวผมมันทำงานทุกทีสิน่า

                      

    ระดับความพึงพอใจ: 2.5/5 เล่มหน้าหมีทั้งหลายเตรียมกระอักเลือดกับมิยูกิตันฉบับโลลิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×