ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #22 : ห้องรวมพล คน (?) ไม่กลับบ้าน เล่ม 8 เริ่มต้นอย่างเทพแต่จบแป๊กไปนิด

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.91K
      9
      30 ต.ค. 57


    สำนักพิมพ์: Animag

     

    ราคาปก: 150 บาท

     

    แนวเรื่อง: Comedy, Ecchi, School

     

    แต่งเรื่อง: Noboru Okazaki

     

    Illustration: Peko

     

    แปล: ธีรัตต์ ธีรพิยะ

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 8 เล่ม จบแล้ว ดูรีวิวเล่มที่แล้วได้ที่นี่ครับ

     

    เรื่องย่อจากปกหลัง: โรงเรียนอาคิทสึกิอาจต้องถูกปิดเนื่องจากการเปลี่ยนผู้อำนวยการทำให้โรงเรียนตกอยู่ในสภาวะวิกฤต เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้น ยูยะและสมาชิกชมรมไม่กลับบ้านจึงร่วมมือกับสภานักเรียนและพวกนักเรียนจัดงานเทศกาลเพื่อเรียกผู้สนับสนุน โดยมีนักเรียนจำนวนมากมาขอเข้าชมรมไม่กลับบ้านเพื่ออยู่เตรียมงาน!! ระหว่างนั้นเรนโกะก็ใช้ช่วงงานเทศกาลโรงเรียนนี้รุกเข้าหายูยะ ในขณะที่ยูยะเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วว่าหัวใจของเขานั้นมีไว้เพื่อใคร!?

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ: ในที่สุดก็มาถึงเล่มจบของนิยายชุดนี้ ตอนจบมันก็เป็นดังหลายๆท่านรู้จาก spoil นั่นล่ะครับ ผมรู้จักเรื่อง ไม่กลับบ้านจากการแนะนำของคุณ cammy หลักจากที่ได้อ่านสองเล่มแรกผมก็ยอมรับว่าเรื่องเป็นแนวฮาเร็มที่ครบเครื่อง ใกล้เคียงกับแนวฮาเร็มในอุดมคติผมมากเลย สาเหตุที่ยกย่องเรื่องนี้ก็เพราะ การบรรยายฉากเซอร์วิสและอีเว้นต่างๆในเรื่องที่ได้อารมณ์ผมมากครับ ปกติแนวฮาเร็มนั้น ตัวเอกมักล้อมรอบสาวสวยที่หลงรักเขา และมักจะเหตุการณ์ที่ชวนใจเต้น เช่นฉากหกล้ม ฉากอาบน้ำด้วย ฉากนอนเตียงเดียวกันบ้างล่ะ เรียกว่าเป็นฉากมาตรฐานของแนวฮาเร็ม แต่แนวฮาเร็มทั่วไปนั้นบางทีก็ใช้ฉากเซอร์วิสพร่ำเพรื่อ โชว์เนื้อหนังตัวละครมากไปจนดูเสื่อมราคา แม้ว่าจะสามารถทำให้คนอ่านเกิดอารมณ์หื่นได้ แต่แบบนั้นหนังโป๊หรือโดมืดก็ทำได้ แต่แนวฮาเร็มชั้นเลิศนั้นต้องทำได้มากกว่านั้นครับ ก็คือต้องทำให้คนอ่านเกิดอารมณ์ “อิจฉา” ได้ ประมาณว่าตรูอยากเข้าไปในหนังสือแล้วเชือดพระเอกทิ้งแล้วสวมรอยแทนจริง (โดยส่วนตัวผมว่าพวกนิยมฮาเร็มเป็นมาโซที่ชอบทำร้ายตนเองด้วยความอิจฉา) ซึ่งนิยายห้าเล่มแรกทำอารมณ์ส่วนนี้ออกมาได้ดีครับ

     

    เวลาเห็นฉากแบบนี้ต้องใครอยากเกิดใหม่เป็นตัวเอกบ้างล่ะน่า
     

    แต่อนิจจาไม่รู้ว่าอะไรมาดลใจคนเขียนวางพล็อตให้เรื่องนี้จบวิน หลังจากเล่มหกเป็นต้นเนื้อเรื่องก็เลยเป็นการที่พระเอกหักสาวๆตัวละครหลักทีละคนเพื่อจะไปเข้าวินกับนางเอกหลักตอนจบ จนทำให้ผมอ่านเล่มหลังๆด้วยความเซ็งมาก โดยเฉพาะเล่มจบถือว่าทำร้ายจิตใจคนรักเพื่อนสมัยเด็กมาก (เรื่องนี้เพื่อนสมัยเด็กนี่น่าสงสารโคตร อยู่ในเรื่องก็มักจะโดนตัวละครอื่นแกล้งเพราะเป็นซึนเดเระ คนเขียนกว่าจะยอมให้ขึ้นปกก็เล่มจบแถมโดนกดด้วย ขนาดการ์ดของแถมที่ animag แจกยังไม่มีรูปเธอเลย)

     

    ตัวละครหลักทั้งสี่


    ใครอยากเห็นเร็นโกะเข้าวินคงต้องหาเกมมาเล่นแทน 

    ว่าแต่เวอร์ชั่นเกม มันจะมี Harem End ไหมหว่า
     

    ฉากสุดท้ายของเรื่องคือฉากที่ตัวละครทุกคนมารวมงานเลี้ยงกันหลังจากผ่านสิบปี ยิ่งทำให้ผมเซ็งเพราะดันไปนึกถึงตอนจบเรื่อง ichigo 100 แต่ถึงจะแม้ว่าเรื่องนี้จะจบไม่ถูกใจผม แต่สำหรับคนที่ไม่ถือเรื่องนี้ ผมก็แนะนำให้เรื่องนี้เรื่องอ่านยกเซตครับ เพราะเป็นนิยายเลิฟคอมที่ทำได้สนุกครบรสทั้ง คอมดี้ ดราม่า กุ๊กกิ๊ก ว่าแต่ไม่มีสำนักพิมพ์ไหนสนใจ lc เรื่อง Sate, Game Guard wo Kouryaku Shiyou ka เลยเหรอครับ ผมอยากชมพลังป้องกันเกราะบีกี่นี่อ่ะ

     


    ระดับความพึงพอใจ: 1/5 กดคะแนนลงเนื่องจากจบวินทำสาวร้องไห้

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×