ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #130 : ชมรมคนไร้เพื่อน เล่ม 1-10 เปิดตำนานของเหล่าผู้ที่ไม่มีใครคบ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.29K
      8
      22 พ.ย. 58


    สำนักพิมพ์: Luckpim

     

    ราคาปก: 135-160 บาท

     

    แนวเรื่อง: Comedy, Harem, Romance, School Life

     

    แต่งเรื่อง: Yomi Hirasaka

     

    Illustration: Buriki

     

    แปล: ruicosta กับ @i2uicosta

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 11 เล่มจบแล้ว มีภาคเสริมอีก 3 เล่ม ดูรูปปกทุกเล่มได้ตามลิงค์ตรงนี้ครับ ทำเป็นอนิเมะแล้วสองภาค

     

    เรื่องย่อ:

    วันหนึ่ง ฮาเซกาว่า โคดากะ ได้พบเจอกับเด็กสาวหน้าตาดี มิคาซึกิ โยโซระ ที่กำลังพูดคุยอย่างสนุกสนาน อยู่ในชั้นเรียนเพียงคนเดียวตามลำพัง หรือว่าเธอจะมองเห็นวิญญาณ ?” “ฉันพูดคุยอยู่กับเพื่อนต่างหากล่ะ เพื่อนในอากาศ !” “( ...แบบว่า ยายนี่เป็นอะไรที่เกินเยียวยาแล้ว... )โคดากะได้ทำการพูดคุยปรึกษากับโยโซระ ว่าควรต้องทำเช่นไรดี ถึงจะสามารถหาเพื่อนได้ แต่โยโซระกลับดำเนินการไปเองโดยไม่ปรึกษา ด้วยการก่อตั้งชมรมอันน่าเศร้าสลดเหลือเกินขึ้นมา ยิ่งไปกว่านั้น เหมือนเกิดความผิดพลาดอะไรขึ้นสักอย่าง จนกลายเป็นเหตุให้เหล่าสาวน้อยน่ารักผู้น่าเสียดายทั้งหลาย ค่อยๆ ปรากฏตัวขึ้นมา เพื่อเข้าเป็นสมาชิกชมรมทีละคนๆ.. ทุกคนต่างช่วยทำกิจกรรมมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเล่นเกมจีบสาว ไปสระว่ายน้ำ แสดงละคร ด้วยกิจกรรมหลากหลายประเภท ที่ไร้ความเกี่ยวข้องกันอย่างจับต้นชนปลายไม่ถูกเช่นนี้ จะช่วยให้พวกเขาและเธอ สามารถหาเพื่อนได้จริงๆ อย่างนั้นเหรอ ? เรื่องราว Love Comedy อันแสนสนุกสนาน ของหนุ่มสาววัยรุ่นผู้น่าเศร้าสลด เริ่มต้นขึ้นแล้ว !

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                   เรื่องนี้เป็นนิยายที่ผมผูกผันมากเป็นพิเศษ เพราะเป็นไลท์โนเวลเรื่องแรกที่ผมซื้อมาอ่าน และเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมซื้อไลท์โนเวลสะสมเรื่อยมาจนทุกวันนี้ จะขอย้อนความเล่าความหลังและความรู้สึกที่ผมได้อ่านนิยายเรื่องนี้เป็นช่วงๆล่ะกันครับ

                   เล่ม 1-3 ช่วงยุคแรก เนื้อหาเป็นช่วงตั้งชมรม และค่อยๆเพิ่มตัวละครมาเป็นสมาชิกทีละคน เป็นช่วงที่ผมสนุกสนานกับมุกตลกของความอนาถของตัวละคร ตั้งตัวเอกโคดากะที่เป็นคนนิสัยดีแต่เพราะหน้าตาทำให้ไม่มีใครคบ กับบรรดาสาวๆสวยเสียของทั้งหลาย ความสุดยอดของเรื่องนี้ก็คือการออกแบบคาแรคเตอร์ได้น่ารักและโดนนี่ล่ะ สังเกตได้จากโดจินที่สร้างจากคาแรคเตอร์เรื่องนี้จำนวนมาก (โดยเฉพาะเนื้อกับน้องผัก) เนื้อเรื่องช่วงนี้ปิดฉากตรงที่ฟ้ามืดตัดผมและเพื่อนสมัยเด็กโซระและทากะได้พบกันอีกครั้ง เป็นฉากจบของอนิเมชั่นภาคแรกที่ทำผมประทับใจมาก

     

    ฉาก “ทะเล” ที่ลืมไม่ลง

     


    บรรยากาศไปเที่ยวเทศกาลด้วยกันที่แสนอบอุ่น

     


    ฉากพบกันที่ตราตรึงใจ


     

                   เล่ม 4-6 ช่วงยุคกลาง เป็นช่วงที่เริ่มเผยลักษณะตัวละครมากขึ้น เช่นเพศของยูคิมูระ และเน้นการทำกิจกรรมร่วมกันของสมาชิกในชมรม ทั้งไปเที่ยว เล่นเกม เป็นช่วงที่ผมอ่านได้ลื่นและรู้สึกรื่นรมย์มาก ในช่วงนี้มีอีเว้นเด็ดๆมากมายเช่น

     

    เหตุการณ์ไปสวนสนุกด้วยกัน


    ช่วงทดลองเปิดเมดคาเฟ่

     


    ที่ประทับสุดคืองานวันเกิดน้องผัก

     

                   เล่ม 7-8 ช่วงงานโรงเรียน เป็นช่วงที่หลายคนประณามพอสมควร ก่อนอื่นผมขอพูดถึงนักเขียน Yomi Hirasaka สักนิด จากที่ได้อ่านนิยายของแกมาสามเรื่อง อ.โยมิเป็นนักเขียนที่มักจะสร้างความประหลาดใจกับคนอ่านด้วยความขัดแย้ง ตัวละครที่ใช้ก็มักจะมีความย้อนแยงในตัว เช่น เพื่อสมัยเด็กสุดน่ารักที่ดันเป็นสเกลตัน สาวเรียบร้อยที่แอบร้าย หรือสายสวยที่ดันมีนิสัยสุดอนาถ การเล่าเรื่องก็มักจะใช้สไตล์เล่าเรื่องเอื่อยๆ พอคนอ่านคิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปอีกสักสิบเล่ม ก็ดันมีเหตุการณ์พลิกผัน ใส่ดราม่าเข้ามาจนต้องคิดว่า “เอางี้จริงอ่ะ” สาเหตุที่อ.ดยิมิทำเช่นั้นอาจเนื่องจากความเป็นนักเขียนขาดความอบอุ่นที่เรียกร้องความสนใจจากคนอ่าน หรือแค่ไม่ชอบเขียนเรื่องสไตล์เดิมไปยาวๆ แต่กับนักอ่านบางส่วนที่ต้องการให้ซีรี่ไร้เพื่อน เป็นเลิฟคอมเล่นมุกสไตล์เดิมไปเรื่อยโดยไม่เปลี่ยนแปลงนั้นอาจจะรับไม่ได้ ส่วนตัวผมที่ความรู้สึกยังคลุมเครือยังไม่อาจชีชัดว่าชอบหรือไม่ “เอางี้จริงอ่ะ”  คงเป็นการจำกัดความรู้สึกที่ตรงสุด แต่เนื้อหาช่วงนี้ก็มีส่วนประทับใจหลายส่วน เช่นความพยายามของริกะ ความแกร่งของยูคิมูระ และความหมายของท่าทีบื้อของโคดากะตลอดเวลาที่ผ่านมา   

     

    เป็นช่วงตกต่ำของฟ้ามืดโดยแท้ น่าสงสารจริงทั้งๆที่เธอออกจะน่ารัก 


    ฉากสารภาพ ที่กลายเป็นดราม่าให้หลายคนถกเถียงกัน 


    อนิเมภาค2 ถ้าจบตอนดูหนังด้วยกันหรือทำยืดไปตอนฟ้ามืดออกมาก็คงโอเคแล้วเชียว

     

                   เล่ม 9-10 เนื่องจากผลกระทบของมรสุมสปอยในเน็ต ทำให้ผมต้องใช้เวลารวบรวมความกล้าอยู่พอสมควร ก่อนจะเริ่มอ่านสองเล่มนี้ได้ ที่น่าตลกคือค่ายรักบออกว่าจะออกทีเดียวสองเล่มเพื่อไม่ให้คนอ่านค้างคา แต่พอผมอ่านเล่ม 10 จบก็รู้สึกค้างคาอยากอ่านเล่ม 11 ต่ออยู่ดี เนื้อเรื่องช่วงนี้เรียกได้ว่า Yozora Rising ช่วงแรกคือการกลัยมาเข้าชมรมอีกครั้งของฟ้ามืด มีการร่วมกลุ่มกันทำกิจกรรมอีกครั้ง ก่อนที่จะเริ่มกลายเป็นนิยายวัยรุ่น ดราม่าเข้มข้น เนื้อเรื่องช่วงหลังนี่เน้นการเติบโตของตัวละคร แน่นอนว่าการเปลี่ยนแปลงย่อมมาพร้อมความเจ็บปวด บางคนอาจจะยอมรับไม่ได้ (ผมเองอ่านไปก็มีแอบคิดเหมือนกันว่า “ยุคคี้ของเรากลายเป็นสาวใจแตกไปแล้ว”) แต่ผลลัพธ์อันงดงามก็ทำผมยอมรับได้ เรื่องนี้มันเน้นเรื่องความเป็นเพื่อนอ่ะนะ แค่ปักธงเป็นเพื่อนกันได้ก็ถือว่าจบสวยแล้วล่ะ เล่มหน้าต่อจะให้มีบทสรุปแบบไหนรออยู่ผมก็คงรับได้ล่ะครับ

     

    เปรียบเทียบกันจะๆระหว่างชมรมเพื่อนบ้านกับสภานักเรียน


    ฉากงานเลี้ยงคริสมาสต์โคดากะแมนโ___ร ลบชื่อ “โคดากาก” ไปเลย

     

    ระดับความพึงพอใจ: 5/5 ค่ายรักดูจะรีบเคลียนิยายเก่า ดังนั้นเล่มจบน่าจะไม่เกินปีหน้า แต่หวังว่าจะไม่ทอดทิ้งภาค connect นะ ถ้าขอได้ขอภาค universe เล่มสองด้วยเถอะสาธุ
     

    ขอส่งท้ายด้วยฉากเปลือยจากห้องอาบน้ำของสมาชิกชมรมเพื่อนบ้านแต่ละคน


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×