คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บุกรุก
[Kariya]
สวัสดีครับ ผม คาริยะ มาซากิ ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่น่ะหรอ ? ก็คิดถึงใครบ้างคนจนอยากเข้าไปหามากๆเลยต่างหาก ใครน่ะหรอ? เขาเป็นรุ่นพี่ผมเอง ผมสีชมพูๆ ตาสีฟ้ายังกับท้องฟ้า ชอบทำหน้าบูดๆเมื่อผมเข้าใกล้ ก็ไม่รู้ทำไมอ่ะนะ แต่ยังก็ชังเถอะ ตอนนี้ผมกำลังหนีเหล่าคนใช้ในบ้านรุ่นพี่คนนึงเช่นกัน ทำไมถึงโดนไล่ล่ะ? เดี๋ยวผมจะเหล่าให้ฟังเดี๊ยวนี้ล่ะ~
''โห~ นี้หรอ? บ้านรุ่นพี่ชินโด คฤหาสน์ชัดๆ''
ผมเดินมาตามแผนที่ที่เทนมะเขียนให้ แหม่ๆ รุ่นพี่คิริโนะล่ะก็ถึงจะบอกว่ารุ่นพี่ชินโดเป็นเพื่อนสนิทที่สุดก็เถอะ ยังไงก็เชื่อใจไม่ได้หรอกนะ มันคาใจสุดๆ ต้องมาดูให้ได้ ไม่งั้นคืนนี้นอนไม่หลับ ตอนนี้เวลา 00.20 นาที คิดว่าคนในนั้นคงหลับกันหมดแล้วแน่ๆ ผมเลยทั้งมุดทั้งปีน เพื่อเข้าไปในตัวบ้านให้ได้
''เอาล่ะ....ทางสะดวก~''
ผมค่อยๆเเงะหน้าต่างจนสามารถเข้ามาในตัวบ้านได้สำเร็จ เป้าหมายต่อไปหาห้องที่พวกรุ่นพี่นอนกันอยู่สินะ ไม่ง่ายเลยนะเนื้ย ผมเลยตัดสินใจเดินหาไปอย่างเงียบๆ
''ห้องเยอะอะไรอย่างงี้เนื้ย!?''
ผมเดินมานานมากกว่าครึ่งชั่วโมงแล้วนะ บ้านใหญ่ขนาดนี้ใครจะหาเจอล่ะเนื้ย กลับบ้านเลยดีกว่า มันสิ้นคิดมากเลยที่ผมมาที่นี้เพื่อพบคนๆนึงเท่านั้น
''เห้! นั้นใครน่ะ??''
''ชิบหายล่ะ=[]=''
ในขณะที่ผมกำลังท้ออยู่นั้น อยู่ๆก็มีคนใช้คนนึงมาเห็นผมเข้าพอดี ผมรีบใส่เกียร์หมาหนีอย่างรวดเร็ว ซักพักก็มีคนใช้คนที่สองและสามตามมาเรื่อยๆ จนกลายเป็นสิบกว่าคนแล้ว !!=[]=
ณ ตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกอย่างอื่นไม่ให้พวกเขาจับได้เท่านั้น
''มันหายไปไหนแล้ว??''
''มันต้องอยู่แถวนี้แหละ หาเร็วเข้า!!''
ผมยืนหลบอยู่หลังผ้าม่านและรอเวลาที่เหล่าคนใช้เดินไป
''เอะอะอะไรกันเสียงดังเชียว?''
เสียงนี้มันของรุ่นพี่ชินโดนินา
''เหมือนจะมีผู้บุกรุกเข้ามาน่ะครับ''
''ผู้บุกรุกหรอ..... คงหนีไปแล้วแหละ กลับห้องไปนอนกันได้แล้ว ''
''ตะ แต่ท่านทาคุโตะ ถ้ามันเป็นขโมยล่ะครับ?''
''ก็ให้มันเอาไปเถอะ...''
''ตะ แต่ท่าน ของในบ้านนี้มันไม่ต่ำกว่า 10ล้านเลยนะครับ!!''
''ถ้าหายก็แจ้งตำรวจไง ไปนอนกันได้แล้ว''
''ตะ แต่...''
''ผมบอกว่าให้กลับห้องไปนอนได้แล้ว!!''
''รับทราบครับ....''
จากนั้นเหล่าคนใช้ทั้งหลายก็รีบเดินกลับของตัวเองทันที
''นายที่อยู่หลังม่านนั้นน่ะ ก็ออกมาได้แล้ว...''
''........''
''คาริยะ...''
ผมค่อยเดินออกมาจากหลังม่านอย่างช้าๆ ผมว่ามันเนียนแล้วนะไม่น่าจะมีใครมองเห็นนะเนื้ย
''รุ่นพี่รู้ได้ไงว่าเป็นผม''
''เดาเอาน่ะ...''
''แหม่~ น่าจะไปเป็นหมอดูนะครับ เดาถูกซะด้วย~''
''ไม่ล่ะ... เป็นนักฟุตบอลแหละดีแล้ว...ว่าแต่? นายมาทำอะไรที่นี้?''
''อ้าว? ไม่เดาหรอ ผมแค่..........มาเดินเล่น....เฉยๆ.....-3-''
''เข้ามาเดินเล่นในบ้านคนอื่นเวลาดึกดื่นอย่างงี้นี้นะ? =_=''
''เอ่อ.....คือ.....''
ผมเริ่งลังเลเล็กน้อยไม่รู้จะตอบอะไรต่อ ตอนนี้รุ่นพี่ชินโดกำลังจับผิดเราอยู่ เราต้องไม่ทำอะไรให้น่าสงสัย...
''แล้วนายมาทำอะไรกันแน่ ถ้าไม่บอกชั้นจับนายส่งให้ตำรวจข้อหาบุกรุกนะ...''
''อะ อย่านะครับรุ่นพี่ อย่าโหดร้ายแบบนี้สิ T^T''
''ก็บอกมาสิ....''
''คือผมมา.......''
''มีอะไรกันหรอ........?''
ขณะที่ผมกำลังพูดความจริงให้กับรุ่นพี่ชินโด อยู่ๆรุ่นพี่คิริโนะก็โผล่เข้ามาพอดี รุ่นพี่ในสภาพชุดนอน กึ่งหลับกึ่งตื่น ผมที่มัดไว้ถูกปล่อยออก ทำผมมองค้างนานเป็นนาทีเลยทีเดียว
''ไม่มีอะไรหรอกคิริโนะ แค่มีคนบุกรุกเข้ามาน่ะ...''
''หือ....? คาริยะนิ......''
รุ่นพี่คิริโนะขยี้ตาตัวเองเบาๆ เหมือนลูกแมวน้อยพึ่งตื่นนอน น่าอิจฉ่รุ่นพี่ชินโดชะมัดเลย!!!! T^T
''คือนี้ครับรุ่นพี่คิริโนะ.....'' ผมยื่นพวงกุญแจให้กับรุ่นพี่คิริโนะ
''นั้น.....กุญแจบ้านชั้นนินา....''
''แล้วเพิ่งมาให้ตอนนี้เนื้ยนะ =_=''
''ทำไมล่ะครับ? =_=''
''พรุ่งนี้นายก็เอามาให้ที่โรงเรียนก็ได้นิ ไม่เห็นต้องมาซะดึกดื่นแบบนี้เลย =_=''
''ผมกลัวทำหายก่อนเอาไปให้ต่างหาก! -3-''
''ก็เก็บไว้ดีๆสิ!!''
''ถ้าผมเก็บดีก็คงไม่รีบเอามาคืนหรอกครับ!! ''
''แต่เอามาให้ในเวลานี้มันรบกวนเวลานอนของคิริโนะด้วยนะ!''
''แต่รุ่นพี่ก็ได้คืนแล้วนิครับ ใช่ป่าวครับรุ่นพี่คิริ....''
''Z z z....''
เมื่อผมหันไปหารุ่นพี่คิริโนะ ก็ยืนพิงกำแพงหลับซะแล้ว จู่ๆรุ่นพี่ชินโดก็เดินเข้าไปอุ้มร่างของรุ่นพี่คิริโนะขึ้นมา แล้วหันหลังเดินกลับไป
''ขี้โกงนินา! เดี๋ยวสิครับ!''
''นายน่ะกลับบ้านไปได้แล้ว''
''คือผมกลับไปไม่ตอนนี้ได้น่ะครับ ถ้ากลับไปต้องโดนลงโทษแน่ๆเลย''
''แล้ว?''
''คืนนี้ขอนอนค้างที่บ้ายรุ่นพี่อีกคนนะครับ ^^''
''ห๊า!!''
''ไม่ต้องห่วงผมอาบน้ำมาก่อนแล้ว^^''
''แล้วทำไมต้องบ้านชั้นล่ะ?''
''ขี้เกียจไปล่ะครับ นอนบ้านรุ่นพี่น่ะแหละ ^^''
''เออๆ......ตามใจนายล่ะกัน''
''แล้วก็ขอนอนกับพวกรุ่นพี่ด้วยได้ไหมครับ? ^^''
''ห๊า? ห้องอื่นมีเยอะแยะทำไมไม่นอน?''
''รุ่นพี่คิริโนะยังนอนได้เลย ทำไมผมถึงนอนด้วยไม่ได้?''
''........ เฮ้ย....ก็ได้...''
''ขอบคุณครับ^^''
รุ่นพี่ชินโดเดินนำไปยังห้องนอน เมื่อเข้าไปในห้อง ห้องก็ใหญ่พอสมควร เตียงก็สามารถนอนได้4คนเลยมั้ง รุ่นพี่ชินโดค่อยๆวางร่างรุ่นพี่คิริโนะลงบนเตียงเบาๆก่อนที่จะคลานขึ้นไปนอน
ผมก็เดินตามเข้าไป ผมขึ้นไปนอนบนเตียงโดยมีรุ่นพี่คิริโนะอยู่ตรงกลาง เยื่ยม~~
''คือ... รุ่นพี่ชินโด นอนกอดรุ่นพี่คิริโนะแบบนั้นเดี๋ยวรุ่นพี่หายใจไม่ออกหรอก=_=''
''นายก็เหมือนกัน กอดอย่างกับคิริโนะเป็นหมอนข้างเลยแหนะ =_=''
''ก็แค่ทำตามรุ่นพี่ชินโดก็เท่านั้นเอง=_=''
''แบบอย่างที่ไม่ได้ก็ไม่ต้องทำสิ=_=''
''อ้าว? แค่นอนกอดแบบรุ่นพี่รุ่นน้องมันผิดหรอครับ? =_=''
''ว่าเลิกกัดกัน แล้วนอนกันซะที =_=''
''ครับๆ ราตรีสวัสดิ์ครับ~''
-------------------------------------------------------------------
ตอนที่2ก็จบจนได้ ขออภัพที่อัพช้ามากๆ เนื่องจาก ที่โรงเรียนมีการเรียนล่วงหน้าประมาณ2-3อาทิตย์เลยทีเดียว แถมมีการบ้านอีกต่างหาก(ขนาดยังไม่เปิดเทอมนะเนื่ย) อย่าโกรธกันนะค่ะ TwT
เอาภาพน่ารักๆของทั้งสามคนเพื่อเป็นการถ่ายโทษ นะค่ะ
ความคิดเห็น