ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : คิดยังไง??
''คิริโนะ..!''
ผมรีบหันไปตามเสียงเรียกนั้น สิ่งที่เห็นคือ ชินโดที่ยืนอยู่ไม่ไกลมากนัก จ้องมองพวกเราด้วยสายตาที่ตกตะลึง! อย่าบอกนะว่า เขาแอบตามผมมาน่ะ!?
''ชินโด....คือว่า....''
''ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น.... ชั้นได้ยินตั้งแต่แรกแล้ว.....''
''ชินโด.....''
''มานี่เลยคิริโนะ! เราต้องคุยกันหน่อยแล้ว!'' ชินโดคว้ามือผมไป เขาพยายามดึงผมให้ไปกับเขา
''รุ่นพี่คิริโนะ!!'' คาริยะก็คว้าแขนผมไปดึงอีกคน ตอนนี้มันเหมือนกับ แมว2ตัว กำลังแย่งปลาที่มีอยู่แค่เพียงตัวเดียว
ตอนนี้ควรจะทำอย่างไงดี ผมมองทั้งสองสลับกันไปมาด้วยความรู้สึกที่ตึงเคลียด ให้ตายสิ....หัวผมมันมึนไปหมดเลย....
ตุ๊บ!
''คิริโนะ!!?''
''รุ่นพี่คิริโนะ!!?''
''อือ......'' ผมลืมตาตื่นขึ้น เพดานสีขาวสะอาด คือสิ่งแรกที่ผมเห็น เมื่อมองไปรอบๆ เหมือนห้องพยาบาลเลยแฮะ...เกิดอะไรขึ้นนะ? ตอนนี้หัวผมยังไม่หายมึนเลย
''คิริโนะ.....''
''ชินโด......?''
''เป็นยังไงบ้าง.....?''ชินโดวางมือบนหน้าผากผม มืออุ่นๆของชินโดทำให้ร่างกายเหมือนจะผ่อนคลายลง
''มึนๆนิดหน่อยน่ะ.....ไม่เป็นไรหรอก.....''ผมยิ้มบางๆให้ชินโดที่มองผมด้วยสายตาที่มีแต่ความเป็นห่วง อา.....คล้ายกับตอนนั้นเลยแฮะ... ตอนนั้นที่ชินโดล้มลงไป ผมเองที่เป็นคนแบกชินโดมาห้องพยาบาลและนั่งเฝ้าจนชินโดตื่นเลยล่ะ(อยู่ในตอนที่3จ้า)
''ขอโทษนะคิริโนะ....เพราะชั้นแท้ๆ.....''ชินโดนั่งก้มหน้าเหมือนสำนึกผิด ผมจำไม่ได้จริงนะเนื้ย ว่าเกิดอะไรขึ้น จำได้ลางๆเมื่อตอนเช้าผมเดินตามคาริยะไปหลังโรงเรียน.....คาริยะ?.....แล้วเจ้าเด็กนั้นไปไหนแล้วล่ะ?
''คาริยะล่ะ.....''
''.....ไปเรียนแล้วล่ะ....''
''งั้นหรอ.....''
''...........''
''............''
''นี่...คิริโนะ...''
''หือ?...''
''นายคิดยังไงกับคาริยะหรอ?''
''คาริยะหรอ....ไม่รู้สิ...''
ชินโดเลื่อนมือที่อยู่ตรงหน้าผากลงมาอยู่แก้มผม เขาจ้องหน้าหน้าผมด้วยสายตาจริงจัง
''แล้วนาย...คิดยังไงกับชั้นหรอคิริโนะ?''
''......! '' ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเจอคำถามนี้ ผมพยายามจะหลบสายตาของชินโด แต่ชินโดจับแก้มผมทั้งสองหันมามองแต่เขาเท่านั้น
''ชินโดหรอ....ก็...เพื่อนรัก....''
''แค่เพื่อนสินะ...''
''...........''
''แต่ชั้น...."รักนาย"นะคิริโนะ...'' ชินโดค่อยๆก้มลงประกบริมฝีปากผมทันทีเมื่อพูดจบ เป็นจูบที่รู้สึกไม่อยากจะต่อต้านมันเลย เป็นจูบที่อ่อนโยนกว่าของคาริยะอย่างชัดเจน ผมก็ได้แต่แน่นิ่งและตอบรับจูบของชินโด
เมื่อชินโดถอดจูบออก ใบหน้าของเราทั้งคู่นั้นต่างพากันแดงด้วยกัน
''ชั้นไม่รู้ว่านายจะยอมรับได้ไหม แต่ชั้นก็จะไม่ยอมยกนายให้กับคาริยะเด็ดขาด....''
''ชินโด.....''
''นายจะนอนต่อก็ได้นะ ชั้นจะไปเรียนแล้วล่ะ''
''อะ อืม....''
เมื่อพูดจบชินโดก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องพยาบาลทันที
ครืดดดดด
''หือ?'' เมื่อชินโดออกไปไม่นานนักก็มีใครบางคนเลื่อนประตูเข้ามาในห้องพยาบาล
''เป็นอย่างไงบ้างครับ รุ่นพี่^^''
''คาริยะ......?''
_____________________________________________________
จบไปได้อีกตอนล่ะ สั้นๆอย่างฟินๆกันเลยทีเดียว ก็เหมือนเดิมล่ะนะ ขอโทษที่ดองเอาไว้นานเหมือนเดิม คอมก็ยังไม่เอาไปซ่อมอีกเช่นเคย แย่งคอมน้องมาแต่งเนื้ย น้องไรท์จะดิ้นตายอยู่แล้ว แต่ก็จะไม่ทิ้งฟิคนี้แน่นอนและจะพยายามแต่งต่อไปเรื่อยๆ ยังติดInazumaอีกนาน
เอ๋? คาริยะเข้ามาหาคิริโนะทำไมกันน๊าาาา? ต้องรออ่านตอนหน้านะ(รอนาน(ไม่)นิดนึง)
ก็ขอบคุณที่รับชม นะจ๊ะ^w^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น