คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเจอกันครั้งแรกระหว่า ยามาคุง กับ ฉัน
“กรี๊ดดดดดดดดดด” ไม่ต้องตกใจเสียงอันแหลมชวนน่ารำคาญนั้นไม่ใช่เสียงของใครที่ไหนหรอก มันคือเสียงของฟ้าใส เพื่อนที่รักของฉันนั่นเอง “ ยามาคุง สุดที่รักของแกนะเหรอ “ ฉันถาม แกมทำหน้าเบื่อเพราะได้ยินแต่เรื่องของนายนี่เข้าหูทุกวัน เฮ้อ “ กรี๊ดดดดด ไหนๆ จะมาเมื่อไหร่ จะได้ไปดูกัน โอ้ย ตื่นเต้น ตื่นเต้น “ ผ้าม่านพูดออกมาพร้อมกับมองไปหายัยฟ้าใส แต่สำหรับชั้นไม่คิดจะชอบผู้ชายคนนี้เลย *-* และวันนั้นก้อมาถึง วันที่ยามาคุงมาเมืองไทย ฉันคิดบ่นอยู่ในใจว่า “ ซูปเปอร์สตาร์ไรว่ะ แค่มาเท่านี้ยังต้องให้แฟนคลับรอแย่จริงๆ”แล้วเสียงนั้นก็มาอีกแล้ว “กรี๊ดดดดดดดดดดด “ เสียงกรี๊ดสนั่นดังไปถึงญี่ปุ่นแหนะ *-* แต่ด้วยความที่ชั้นไม่ชอบยามาคุง ซูปเปอร์สตาร์สุดฮอตของญี่ปุ่นอะไรนั่น เลยออกไปรอยัย ฟ้าใส กับ ผ้าม่าน ด้านนอก
“ผ้าม่าน น้ำมะนาว มาดูนี่เร็ว แฟนชั้นจะมาถ่ายหน้าปกนิตยสารที่เมืองไทย “ฟ้าใสเรียกชั้น กับ ผ้าม่านไปดู
“ มะนาวเดินเร็วๆหน่อยซิเดี๋ยวชั้นก้อไม่ทันเหรอ พี่ยามาคุง ของชั้นหรอก “ ยัย ฟ้าดึงชั้นไปด้วยทั้งๆที่ฉันไม่อยากไปเลยแต่ก้อเพื่อเพื่อนเนอะ เลยต้องไปด้วย ^-^
“ผ้าม่าน น้ำมะนาว มาดูนี่เร็ว แฟนชั้นจะมาถ่ายหน้าปกนิตยสารที่เมืองไทย “ฟ้าใสเรียกชั้น กับ ผ้าม่านไปดู
“ ยามาคุง สุดที่รักของแกนะเหรอ “ ฉันถาม แกมทำหน้าเบื่อเพราะได้ยินแต่เรื่องของนายนี่เข้าหูทุกวัน เฮ้อ
“ กรี๊ดดดดด ไหนๆ จะมาเมื่อไหร่ จะได้ไปดูกัน โอ้ย ตื่นเต้น ตื่นเต้น “ ผ้าม่านพูดออกมาพร้อมกับมองไปหายัยฟ้าใส แต่สำหรับชั้นไม่คิดจะชอบผู้ชายคนนี้เลย *-*
และวันนั้นก้อมาถึง วันที่ยามาคุงมาเมืองไทย
“ มะนาวเดินเร็วๆหน่อยซิเดี๋ยวชั้นก้อไม่ทันเหรอ พี่ยามาคุง ของชั้นหรอก “ ยัย ฟ้าดึงชั้นไปด้วยทั้งๆที่ฉันไม่อยากไปเลยแต่ก้อเพื่อเพื่อนเนอะ เลยต้องไปด้วย ^-^
ฉันคิดบ่นอยู่ในใจว่า “ ซูปเปอร์สตาร์ไรว่ะ แค่มาเท่านี้ยังต้องให้แฟนคลับรอแย่จริงๆ”แล้วเสียงนั้นก็มาอีกแล้ว
“กรี๊ดดดดดดดดดดด “ เสียงกรี๊ดสนั่นดังไปถึงญี่ปุ่นแหนะ *-*
แต่ด้วยความที่ชั้นไม่ชอบยามาคุง ซูปเปอร์สตาร์สุดฮอตของญี่ปุ่นอะไรนั่น เลยออกไปรอยัย ฟ้าใส กับ ผ้าม่าน ด้านนอก
ตุ้บ
“ อุ้ย ‘โทษค่ะ “ ผู้ชายคนนั้นตอบ “ ไม่เปงไรคับ “ ( อ๋อ ลืมบอกไปว่า ยามาคุงเป็นลูกครึ่ง ไทย-ญี่ปุ่น เลยพูดไทย ได้แล้ว แม่เค้าเป็นคนสอน ตั้งแต่เด็กๆ )
“ คุงเปงไรป่ะคับ “ เค้าถามมาด้วยคำที่สุภาพมากๆ ตอนนั้นชั้นว่าผู้ชายคนนี้โดนสุดๆ “ มะ ไม่เป็นไรค่ะ “ ฉันตอบ “ อืม ขอโทษนะค่ะ คุณชื่อไรค่ะ “ ฉันถาม “ โผม ชื่อ TOMOSAKI SAKINAWA “ เขาตอบ
“ หาาาา นายนี่เหรอ ยามาคุง ที่ยัยผ้าม่านกับฟ้าใส ชอบ ทำไมน่ารักอย่างนี้ กรี๊ดดดดด “ ชั้นคิดในใจ จากนั้นเค้าก็เดินไปตอนนั้นหัวใจเกือบหยุดเต้นแนะ ^-^ ที่โรงเรียน
“ คุงเปงไรป่ะคับ “ เค้าถามมาด้วยคำที่สุภาพมากๆ ตอนนั้นชั้นว่าผู้ชายคนนี้โดนสุดๆ
“ มะ ไม่เป็นไรค่ะ “ ฉันตอบ
“ อืม ขอโทษนะค่ะ คุณชื่อไรค่ะ “ ฉันถาม
“ โผม ชื่อ TOMOSAKI SAKINAWA “ เขาตอบ
“ หาาาา นายนี่เหรอ ยามาคุง ที่ยัยผ้าม่านกับฟ้าใส ชอบ ทำไมน่ารักอย่างนี้ กรี๊ดดดดด “ ชั้นคิดในใจ จากนั้นเค้าก็เดินไปตอนนั้นหัวใจเกือบหยุดเต้นแนะ ^-^ ที่โรงเรียน
“ หาาาา นายนี่เหรอ ยามาคุง ที่ยัยผ้าม่านกับฟ้าใส ชอบ ทำไมน่ารักอย่างนี้ กรี๊ดดดดด “ ชั้นคิดในใจ
จากนั้นเค้าก็เดินไปตอนนั้นหัวใจเกือบหยุดเต้นแนะ ^-^
ที่โรงเรียน
“ นี่แก ชั้นไม่สงสัยเลยนะว่าทำไมแก 2 คนถึงชอบไอ้ .. นายยามาคุง อะไรนั่นนะ “ ฉันพูดไปลอยๆ
“ พูดเหมือนแกเคยเจอเค้านี่ “ ทั้ง2 พูดพร้อมกัน “ นี่แกเจอเมื่อวานใช่ป่ะ บอกมานะ “ ทั้ง 2 ถามฉัน และจะเอาคำตอบที่แท้จริงให้ได้ “ อืม มั้ง “ ฉันพูดกวนไป “ แกบอกมา “ ว่าเจอที่ไหน ยังไง “ ก้อ ที่ …. เมื่อวานนี้ ที่เราไปนะ “ ฉันพูด “ ชั้นเดินไปข้างนอก.แล้ว แล้ว………… “ กริ้งงงงงงงงง “นักเรียนทุกคนเข้าชั้นเรียนได้แล้วคะ “ ครู ลิลลี่ ประกาศ “ นี่แกเล่าต่อดิ “ ผ้าม่านพูด “ เดี๋ยวตอนเที่ยงเจอกันนะ “ ชั้นพูดพร้อมเดินเข้าห้อง โดยทั้งสองเดินตามมา “ นี่แก หรือว่ายัยมะนาวจะชอบ ยามาคุง เหมือนเราว่ะ “ ฟ้าใสถาม “ ชัวร์ ชั้นว่าชัวร์นะแก “ ผ้าม่านตอบ ตอนกลางวัน
“ พูดเหมือนแกเคยเจอเค้านี่ “ ทั้ง2 พูดพร้อมกัน
“ นี่แกเจอเมื่อวานใช่ป่ะ บอกมานะ “ ทั้ง 2 ถามฉัน และจะเอาคำตอบที่แท้จริงให้ได้
“ อืม มั้ง “ ฉันพูดกวนไป
“ แกบอกมา “ ว่าเจอที่ไหน ยังไง
“ ก้อ ที่ …. เมื่อวานนี้ ที่เราไปนะ “ ฉันพูด
“ ชั้นเดินไปข้างนอก.แล้ว แล้ว………… “ กริ้งงงงงงงงง
“นักเรียนทุกคนเข้าชั้นเรียนได้แล้วคะ “ ครู ลิลลี่ ประกาศ
“ นี่แกเล่าต่อดิ “ ผ้าม่านพูด
“ เดี๋ยวตอนเที่ยงเจอกันนะ “ ชั้นพูดพร้อมเดินเข้าห้อง โดยทั้งสองเดินตามมา
“ นี่แก หรือว่ายัยมะนาวจะชอบ ยามาคุง เหมือนเราว่ะ “ ฟ้าใสถาม
“ ชัวร์ ชั้นว่าชัวร์นะแก “ ผ้าม่านตอบ
ตอนกลางวัน
“ นี่ยัยมะนาว แกหนีพวกเราไม่ได้แล้วนะ “คราวนี้ทั้งสองคงไม่ปล่อยให้ชั้นหนีไปได้หรอกชั้นคงต้องเล่าแล้วแหละ
“ ก้อได้ ชั้นจะเล่าให้พวกแกฟัง “
“ ก้อได้ ชั้นจะเล่าให้พวกแกฟัง “
“ ที่ชั้นเจอเค้าก็พวกแกจำได้มั้ยที่ชั้นบอกจะไปรออยู่ข้างนอกนะ “ “แล้วตอนที่ชั้นเดินออกไป เผอิญ ชั้นชนผู้ชายคนหนึ่งน่ะ “ ฉันพูดพร้อมยิ้ม ฉันเล่าให้ ผ้าม้าน กับฟ้าใส ฟังหมดเปลือก “ หาาาาา ผู้ชายที่เธอชน คือ ยามาคุง ใช่ป่ะ “ ทั้ง2พูดพร้อมกัน “ อืม ช่าย “ ชั้นพูดพร้อมกับสีหน้าแดงๆ “ เอ้ หรือว่าพรหมลิขิตจะมีจริงง่ะ “ ผ้าม่านพูดออกมา “ ม่ายหรอกน่า ยังไงชั้นก็ไม่ชอบผู้ชาย คนเดียวกับเพื่อนหรอกน่า ม่ายเห็นจะน่ารักเลย “ ชั้นปฏิเสธแต่ในใจกลับคิดว่า ผู้ชายคนนี้แหละใช่ “ จริงง่ะ ยังไง ชั้นก็ไม่เชื่อหรอก สายตาเธอมันฟ้องง่ะ “ “ ตามใจนะ ว่า จะเชื่อป่าว แต่เราพูดจริง “ฉันตอบ “ นี่แก วันพรุ่งนี้ ไปห้าง ป่ะ “ ฟ้าใสถาม “ แล้วจะไปทำไม “ ชั้นถามขึ้น “ ก็ไปเดิน เผื่อแมวมองจะเห็นคนสวยอย่างเรานะ “ ฟ้าใส ตอบ “ เราไปด้วยนะ ฟ้าใส เธอไปป่ะ น้ำมะนาว “ ผ้าม่านถามฉัน ขณะที่ฉันกำลังทำการบ้าน “ พวกเธอไปเหอะ ชั้นอยากทำการบ้านให้เสร็จนะ “ ฉันพูดพร้อมกับตั้งน่าตั้งตา ทำการบ้าน “ นี่ ยัย น้ำมะนาว แค่ไปเที่ยวด้วยเราก็ไปไม่ได้เหรอ นะ นะ ไปเป็นเพื่อนพวกเราหน่อย “ ทั้งสองชวนไป “ ก้อได้ แต่ไปไม่นานนะ “ ฉันถาม “ เจ้าค่ะ คุณนาย “ วันเสาร์ที่ ห้างสรรพสินค้า
“ อ๋อจำได้แล้ว “ ทั้งสอง พูด
“ อ๋อจำได้แล้ว “ ทั้งสอง พูด
“แล้วตอนที่ชั้นเดินออกไป เผอิญ ชั้นชนผู้ชายคนหนึ่งน่ะ “ ฉันพูดพร้อมยิ้ม
ฉันเล่าให้ ผ้าม้าน กับฟ้าใส ฟังหมดเปลือก
“ หาาาาา ผู้ชายที่เธอชน คือ ยามาคุง ใช่ป่ะ “ ทั้ง2พูดพร้อมกัน
“ อืม ช่าย “ ชั้นพูดพร้อมกับสีหน้าแดงๆ
“ เอ้ หรือว่าพรหมลิขิตจะมีจริงง่ะ “ ผ้าม่านพูดออกมา
“ ม่ายหรอกน่า ยังไงชั้นก็ไม่ชอบผู้ชาย คนเดียวกับเพื่อนหรอกน่า ม่ายเห็นจะน่ารักเลย “ ชั้นปฏิเสธแต่ในใจกลับคิดว่า ผู้ชายคนนี้แหละใช่
“ จริงง่ะ ยังไง ชั้นก็ไม่เชื่อหรอก สายตาเธอมันฟ้องง่ะ “
“ ตามใจนะ ว่า จะเชื่อป่าว แต่เราพูดจริง “ฉันตอบ
“ นี่แก วันพรุ่งนี้ ไปห้าง ป่ะ “ ฟ้าใสถาม
“ แล้วจะไปทำไม “ ชั้นถามขึ้น
“ ก็ไปเดิน เผื่อแมวมองจะเห็นคนสวยอย่างเรานะ “ ฟ้าใส ตอบ
“ เราไปด้วยนะ ฟ้าใส เธอไปป่ะ น้ำมะนาว “ ผ้าม่านถามฉัน ขณะที่ฉันกำลังทำการบ้าน
“ พวกเธอไปเหอะ ชั้นอยากทำการบ้านให้เสร็จนะ “ ฉันพูดพร้อมกับตั้งน่าตั้งตา ทำการบ้าน
“ นี่ ยัย น้ำมะนาว แค่ไปเที่ยวด้วยเราก็ไปไม่ได้เหรอ นะ นะ ไปเป็นเพื่อนพวกเราหน่อย “ ทั้งสองชวนไป
“ ก้อได้ แต่ไปไม่นานนะ “ ฉันถาม
“ เจ้าค่ะ คุณนาย “
วันเสาร์ที่ ห้างสรรพสินค้า
“ เดี๋ยวชั้นจะรออยู่ตรงร้านหนังสือนะ “ ฉันพูด
“ม่ายได้ เราต้อง ไปเดินเที่ยวด้วยกัน “ ผ้าม่านพูด “ แต่ชั้นอยากได้หนังสือนะ “ ฉันพูด “ งั้นเดี๋ยวเราไปดูหนังสือก่อน แล้วค่อยเดินเที่ยวก็ได้ “ ฟ้าใสพูดขึ้น “ พรหมลิขิต รักแท้ เหรอ “ ฉันพูดเบาๆ “พี่ค่ะเท่าไหร่ “ ฉันถามพนักงานขาย “ 175 บาทค่ะ ขอบคูณค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่ ค่ะ “ ( เอะ ท่อนหลังนี้คล้ายๆ เซเว่นเนอะ ) *-* “ ป่ะ เดี๋ยวเราไปดู เสื้อผ้ากัน “ ผ้าม่านชวน พร้อมลากฉันไปด้วย “ เป็นไง ชุดนี้สวยมะ “ ฟ้าใสพูด “ เออ น้องคะ “ พี่คนหนึ่งเรียกใครสักคน “ พี่เรียกใครเหรอค่ะ “ ฟ้าใสถาม “ อ๋อ น้อง คนนั้นนะคะ คนที่น่ารักๆ ตรงนั้นนะ “ อิอิ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ชั้นเอง ^-^
“ม่ายได้ เราต้อง ไปเดินเที่ยวด้วยกัน “ ผ้าม่านพูด
“ แต่ชั้นอยากได้หนังสือนะ “ ฉันพูด
“ งั้นเดี๋ยวเราไปดูหนังสือก่อน แล้วค่อยเดินเที่ยวก็ได้ “ ฟ้าใสพูดขึ้น
“ พรหมลิขิต รักแท้ เหรอ “ ฉันพูดเบาๆ
“พี่ค่ะเท่าไหร่ “ ฉันถามพนักงานขาย
“ 175 บาทค่ะ ขอบคูณค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่ ค่ะ “ ( เอะ ท่อนหลังนี้คล้ายๆ เซเว่นเนอะ ) *-*
“ ป่ะ เดี๋ยวเราไปดู เสื้อผ้ากัน “ ผ้าม่านชวน พร้อมลากฉันไปด้วย
“ เป็นไง ชุดนี้สวยมะ “ ฟ้าใสพูด
“ เออ น้องคะ “ พี่คนหนึ่งเรียกใครสักคน
“ พี่เรียกใครเหรอค่ะ “ ฟ้าใสถาม
“ อ๋อ น้อง คนนั้นนะคะ คนที่น่ารักๆ ตรงนั้นนะ “ อิอิ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ชั้นเอง ^-^
“ ทำไมค่ะ “ ฉันถาม
ทำไมค่ะ “ ฉันถาม“ คือ คุณพี่เป็นแมวมองนะคะ ตอนนี้กำลังมองหา นางแบบที่จะไปถ่ายปกหนังสือ S-STAR คู่กับยามาคุงอยู่ ฮ่า คุณน้องทั้งสามสนใจมั้ยฮะ ถ้าสนใจก็ไปกับพี่ฮ่า “ พี่ที่ว่าตัวเองเป็นแมวมองพูดขึ้น
“ ขอโทษนะคะ คือ หนูไม่ว่างค่ะ มีงานเยอะ “ ฉันรีบพูดปฏิเสธก่อน “ นี่ยัย มะนาว มานี่ก่อน “ ผ้าม่าน และฟ้าใส ดึงชั้นไปคุยด้วย “ นี่แก อย่าเพิ่งปฏิเสธสิ เผื่อแกอาจจะได้ถ่ายปกคู่กับ ยามาคุง ก็ได้ “ ฟ้าใสพูดขึ้น “ พี่คะพวกหนูจะไปสมัครดูคะ เผื่อได้ “ ผ้าม่านรีบพูดโดยไม่สนใจว่าฉันจะไป หรือ ไม่ “ นี่ผ้าม่าน ชั้นบอกแกแล้วนะว่าชั้นไม่ไป “ ฉันรีบตะคอกใส่ผ้าม่าน “ นี่ค่ะ คุณน้อง นามบัตรพี่ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ ตามที่อยู่นี่นะคะ “ พี่คนนั้นพูดพลางยิ้มอย่าเบิกบานใจ *-*
“ ขอโทษนะคะ คือ หนูไม่ว่างค่ะ มีงานเยอะ “ ฉันรีบพูดปฏิเสธก่อน
“ นี่ยัย มะนาว มานี่ก่อน “ ผ้าม่าน และฟ้าใส ดึงชั้นไปคุยด้วย
“ นี่แก อย่าเพิ่งปฏิเสธสิ เผื่อแกอาจจะได้ถ่ายปกคู่กับ ยามาคุง ก็ได้ “ ฟ้าใสพูดขึ้น
“ พี่คะพวกหนูจะไปสมัครดูคะ เผื่อได้ “ ผ้าม่านรีบพูดโดยไม่สนใจว่าฉันจะไป หรือ ไม่
“ นี่ผ้าม่าน ชั้นบอกแกแล้วนะว่าชั้นไม่ไป “ ฉันรีบตะคอกใส่ผ้าม่าน
“ นี่ค่ะ คุณน้อง นามบัตรพี่ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ ตามที่อยู่นี่นะคะ “ พี่คนนั้นพูดพลางยิ้มอย่าเบิกบานใจ *-*
“ เออ พี่ลืมบอกไป พี่ชื่อ ลูซี่จ๊ะ แล้วพวกหนูๆชื่อไรบ้างฮ่ะ “ พี่คนนั้ถาม
“ อ๋อ หนูชื่อฟ้าใสค่ะ ส่วนเพื่อนหนูชื่อ ผ้าม่าน กับน้ำมะนาว คะ “ ยัยฟ้าใสตอบพลางชี้ไปที่ผ้าม่าน และ ฉัน “ หวังว่าพรุ่งนี้เจอกันนะคะ โชคดีนะ “ พี่เขาพูดพลางเดินไปร้องเพลงไปอย่างดีใจ และ สบายใจ
“ อ๋อ หนูชื่อฟ้าใสค่ะ ส่วนเพื่อนหนูชื่อ ผ้าม่าน กับน้ำมะนาว คะ “ ยัยฟ้าใสตอบพลางชี้ไปที่ผ้าม่าน และ ฉัน
“ หวังว่าพรุ่งนี้เจอกันนะคะ โชคดีนะ “ พี่เขาพูดพลางเดินไปร้องเพลงไปอย่างดีใจ และ สบายใจ
ความคิดเห็น