โศกนาฏกรรม วันหัวใจไร้ที่พักพิง

ลำดับตอนที่ #3 : รักไฮเทค #2

 “ฉันมีไอ้นี่ให้นะ..” ลิงอี้ (เอ๊ะ.. ไม่สิ ต้องเรียกว่า ‘วิทยา’ สิ) หยิบกระดาษโน้ตแผ่นเล็กๆ สีขาวออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาเอง

“อะไรเหรอ?” เกสรถามอย่างสงสัย

แต่มันก็ต้องสงสัยอยู่แล้วนี่นะ...

“เพลงน่ะ” ชายหนุ่มตอบ “เพลงนี้ฉันแต่งขึ้นเองเลยนะ  กะจะเอาไว้เป้นคำถามให้เธอได้ตอบ  ว่าความจริงแล้วเธอรักฉันแบบไหนน่ะ” ชายหนุ่มคลี่กระดาษออกมาแล้วโชว์ให้หญิงสาวดู

เมื่อหญิงสาวเห็นชื่อเพลง ถึงกับต้องอุทานออกมาว่า “อุ๊ย! ทำไมถามอย่างนี้ล่ะ”

ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อย

“เพลงนี้มีชื่อว่า ‘รักจริง (หรืออิงนิยาย)’  ก็บอกแล้วยังไงล่ะ  ว่าผมจะถามคุณ  ว่าคุณรักผมยังไงกันแน่?” ชายหนุ่มอธิบาย

หญิงสาวเพ่งพินิจพิจารณาเนื้อหาสักครู่  ก่อนอุทานเบาๆกับชายหนุ่มว่า “แต่เนื้อหานี่มันบอกถึงความรักหลอกๆ ทั้งนั้นเลยนะ  ไม่เห็นมีความรักจริงเลย..”

ชายหนุ่มเริ่มไม่พอใจ

“ผมแค่จะถามคุณ  ว่าคุณน่ะรักผมจริงหรือแค่อิงนิยายก็เท่านั้นเอง  ทำไมคุณต้องคิดอะไรมากด้วย..” ชายหนุ่มโกรธนิดๆ

“เอ๊ะ! นี่คุณ  นัดเดทกันครั้งแรก  แล้วจะมาชวนทะเลาะกันอย่างงั้นเหรอ..” หญิงสาวเริ่มฉุนบ้าง

“เปล่าซะหน่อย” ชายหนุ่มแก้ตัว ”คุณนั่นแหละที่ไม่เข้าใจ..”

“นี่คุณ..”

“พอได้แล้ว! ผมออกก่อนแล้วกัน  แล้วเจอกันหน้าประตูทางเข้าแล้วกัน” ชายหนุ่มตัดบท แล้วเดินมุ่งตรงออกจากเขาวงกตนั้นไป

หญิงสาวได้แต่ยืนพิจารณาตัวเอง  พลางมองเพลงในมือ  ..อ้าว! เราไม่ได้คืนเพลงให้เขาหรือนี่.. หญิงสาวคิด  แต่เธอก็เพ่งพิจารณาอ่าน  ซึ่งเนื้อหาของเพลงมีดังนี้

รักจริง (หรือแค่อิงนิยาย)

By ลิงอี้

หลายคืน หลายวัน เธอทำกับฉันอย่างนี้              ฉันไม่รู้ดี ว่าเธอทำไปเพื่ออะไร

มีเพียงคำถาม ที่ออกมาจากหัวใจ ...                 จะถามเพื่อให้รู้

          * เป็นเพียงเรื่องราว แค่โลกในนิยาย                 ที่เป็นเรื่องร้าย หรือให้เป็นเรื่องดี

          ไม่มีเสียงใคร ที่จริงใจที่ดี...                           ในโลกนิยาย

** อยากรู้ว่าเธอรักจริง                                 หรือมันเป็นเพียงเรื่องในนิยาย

ที่มีฉันเป็นคนร้าย                                      ไม่รู้ต้องตายในฉากไหน...

          *** หากเธอนั้นเป็นเจ้าหญิง                         ทุกๆ สิ่งคงไม่ใช่เจ้าชาย

          มีฉันเป็นเพียงคนร้าย                                  ที่ถูกหลอกให้รักเธอ...

(ซ้ำ *,**,***,**,*** )  ทุกๆ อย่างไม่เป็นเรื่องจริง          ...แค่อิงจากนิยาย

เกสรเพ่งพิจารณาอย่างตั้งใจ  แต่อย่างไรก็แล้วแต่ เนื้อหาในเพลงมันก็ยังคงเกี่ยวกับความรักที่ไม่แท้จริงทั้งนั้น  เมื่อหญิงสาวตีความได้ดังนั้น  เธอโยนกระดาษแผ่นนั้นทื้งไว้ในเขาวงกต แล้วรำพึงกับตัวเอง ก่อนจะเดินตามหลังวิทยาที่มุ่งออกไปแต่แรกแล้วว่า “เขามองเห็นอะไรของเราที่ผิดปกตินะ”