คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1
บทที่ 1 Vampire hunter
ก่อน ค.ศ.
นัยน์ตาสีเลือดมองทอดยาวลึกเข้าไปในป่า ต้นไม้ใหญ่แน่นหนาท้องฟ้าสีเทา ที่แห่งนี้ไม่มีใครแล้ว เขาลองคิดทบทวนสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น เจ้าตัวอยากถามแวมไพร์สาวตนนั้นเสียเหลือเกินแต่คำนั้นกลับติดอยู่ที่ลำคอเสียดื้อๆ’จะทิ้งเราใช่ไหม เราทำอะไรผิด’เวมไพร์น้อยเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองทำไมแวมไพร์ตนอื่นถึงไม่พูดคุยกับเราเลย
ตั้งแต่กำเนิดมาไม่มีผู้ใดพูดคุยกับตนทำดั่งกับราเป็น’ตัวประหลาด…’
ได้แค่เพียงสงสัยแต่ไม่อาจถามใครได้ ทุกวันนี้เขาอยู่คนเดียวมาตลอดเพียงแค่คนในหมู่บ้านหายไปเท่านั้นเพียงแค่ไม่ได้ยินเสียงเท่านั้นไม่มีอะไรมาก…
สวบ สวบ เสียงฝีเท้าหลายคู่ที่ไม่คุ้นเคยซึ้งไม่ใช่การเดินแบบแวมไพร์แน่นอนเจ้าตัวรู้ดีเสียงเดินดังมาจากทางป่าช้าใกล้เข้ามาทีละนิด มือน้อยสั่นเกร็งสัญชาตญาณบอกให้เขารับรู้ถึงความผิดปกติ สองขาค่อยๆออกแรงเดินถอยหลังไปทางป่าอย่างช้าๆและเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ‘ ไม่คุ้นเลย ใครกันนะ’ ตั้งแต่เขาเกิดมายังไม่เคยมีคนนอกเข้ามาจนถึงตอนนี้..ใครกันนะ
เจ้าตัวรีบหลบหลังพุ่มไม้ใหญ่เฝ้าสังเกตการณ์ เขาได้แต่สั่นระริกด้วยความกลัวไม่มีความกล้าที่จะออกไปเผชิญหน้า อาการสั่นเทาช่างขัดกับอัปกริยาที่ทุกคนเคยหวาดกลัวแวมไพร์น้อยตนนี้เสียจริง
“เหมือนจะหนีไปหมดแล้ว”เสียงไม่คุ้นหูดังเข้ามาในโสตประสาท เขารับรู้ได้ทันที..มนุษย์ เขาเคยได้ยินคนในหมู่บ้านพูดถึงสิ่งมีชีวิตนี้อยู่บ่อยครั้งและนี้เป็นครั้งแรกที่เขาเจอกับมนุษย์ตัวเป็นๆ
“ไม่เห็นมีใครเลย แต่เราก็พบถิ่นมัน"
“ข้าส่งคนไปดูที่ปราสาทแล้วแหละ”
“นี่ภารกิจเราล้มเหลวใช่ไหมเตรียมตัวกับเป็นปี ข่าวดันรั่วไหลถึงหูเจ้าแวมไพร์จนได้!!.”ชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบหันไปพูดกับผู้ร่วมทางอย่างหัวเสีย
“แวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ละ ที่มาก็เพราะสิ่งนี้นี่แหละไอพวกแวมไพร์ลูกผสมมันกลัวสายเลือดบริสุทธิ์ คงไม่พาไปด้วยให้กลัวตลอดชาติ แถมข่าวกรองเราก็ส่งข่าวมาแล้วว่าสายเลือดบริสุทธิ์ยังอายุน้อยอยู่ ยังไงก็ต้อง’ฆ่า’มันให้ได้ก่อนโต ไม่อย่างนั้นคงเป็นภัยต่อพวกเรา”
ใช่แน่.. ผู้มาเยือนคือมนุษย์ที่เป็นแวมไพร์ฮันเตอร์ เด็กน้อยไม่รุ้ว่าแวมไพร์ฮันเตอร์คืออะไรรู้เพียงว่าพวกเขาอันตราย อันตรายมากๆ มีทางเดียวคือเขาต้องรีบออกไปจากตรงนี้โดยเร็ว กร๊อบ แกร๊บ เท้าเล็กเผลอเหยียบเศษศากใบไม้แห้งเรียกความสนใจจากแวมไพร์ฮันเตอร์
กลัว...กุพชะกะคิด
ปิ๊ดดดด นกหวีดถูกเป่าจากปากแวมไพร์ฮันเตอร์เรียกกำลังพลให้มารวมตัว ‘เราพบแล้ว แวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ นัยตาสีเลือดคือสัญลักษณ์ที่ยืนยันว่าเด็กตนนั้นคือสายเลือดบริสุทธิ์โดยแท้จริง’
หนี..เขากำลังหนีสิ่งที่เรียกว่ามนุษย์ เจ้าตัวไม่รู้ว่าเพราะอะไร หรือทำไม รู้แค่ว่าเขาอยู่หมู่บ้านนั้นอีกต่อไปไม่ได้แล้ว สองเท้าน้อยไม่สามารถก้าวยาวได้เพียงแค่วิ่งไปไม่กี่เมตรก็สะดุดล้ม ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวคือ ‘เขาจะตายหรอ เขาจะตายโดยที่เขาพูดกับคนอื่นเพียงประโยคเดียวอย่างนั้นหรอ “
เขาเกิดมาทำไมกันนะ…
เกิดมาเพื่ออะไร…
. “คงต้อง’กำจัดทิ้ง’ดูแล้วอายุเพียงแค่เจ็ดถึงแปดปีถ้าเทียบกับมนุษย์เราต้องกำจัดมันตอนนี้แหละ”
คำพูดของเหล่ามนุษย์พวกนั้นทำให้นัยน์ตาสีเลือดกระตุกวูบเขม็งมองมนุษย์ตรงหน้าแทบทะลุ หากแต่สมองไม่สั่งการอะไรนอกจากความสงสัยเต็มไปหมด ‘จะฆ่าเราหรอ ทำไมละ ทำไม’
ปั๊กกกก ในเวลาเพียงไม่นานเด็กน้อยไม่ทันคิดไปมากกว่านั้นไม้แหลมคมที่พุ่งมาจากมนุษย์ปักลึกตรงกลางลำตัวของแวมไพร์
‘เจ็บ’ ปั๊กก ไม้แหลมคนหรือที่มนุษย์เรียกว่า’ธนู’อีกหลายสายพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันตั้งตัว’พวกแวมไพร์ทิ้งเราทำไมหรอแล้วมนุษย์ฆ่าเราทำไมหรอ’เจ้าตัวได้เพียงแค่คิดแต่มิอาจปริปากพูดได้ ปากบางที่ถูกแต่งแต้มด้วยน้ำเลือดแผลฉีกขาดเริ่มมีน้ำสีแดงสดไหลรินย้อมไปทั่วเรือนร่างสีขาว ผิวขาวซีดตัดกับสีแดง ดุจกองเลือกบนผิวหิมะ ความเจ็บที่ได้สัมผัสครั้งแรกมันช่างทรมาณ
…. มนุษย์น่ากลัว…. เขาคิด
ล
“คงต้องเผาแล้วแหละ ไม่เช่นนั้นถ้า’คลั่ง’ขึ้นมาจะรับมือไม่ไหว”
“รีบๆจัดการเถอะ”
สิ้นเสียงตะโกนของพวกมนุษย์
มนุษย์คะนึงนำไม้ติดไฟลุกโชนเดินมาที่เขา
กลัว..มือน้อยขาวซีดเปื้อนเลือดไม่มีแม้แต่แรงที่จะขยับเขยื้อน เขารู้ดีว่าจะต้องเจออะไรต่อไปตาสีเลือดจ้องมองไปยังเปลวไฟสีส้มที่ใกล้เข้ามา นัยน์ตาสีแดงสะท้อนไฟสีส้มอมเหลืองเขารู้ว่าไฟมันอันตรายต่อเขามากเพียงใด แต่ทว่าความกลัวไม่อาจกลบความฉงนสงสัยของเขาได้ความสงสัยของเขามีมากกว่าหลายเท่าคำถามที่ว่า’ทำไม’ยังคงก้องอยู่ในโสตประสาท
“เราทำผิดอะไร.”เสียงแหบพร่างพยายามเอื่อนเอ่ยแต่ปราศจากคำตอบใดๆเปลวไฟเริ่มรุกล้ำเข้ามา ท้องไส้เริ่มปั่นป่วนทั้งกลัวทั้งแสบเจียนตายหยาดน้ำสีแดงไหลรินจากดวงตากลมโตแปะลงยังพื้น ตอนนี้หิมะถูกกรบด้วยสีแดงหมดแล้ว
“เราผิดอะไร”ความคิดสุดท้ายก่อนที่เขาจะควบคุมสติของตนเองไม่ได้
.......
สั้นไปไหมคะ ไรทเตอร์เขียนได้หลายบทแล้วเหลือเพียงพิมพ์ลงเด็กดีคะ
อาจจะมีผิดพลาดบ้างช่วยบอกด้วยนะคะ
ตั้งแต่บทนี่ไปอีกหลายๆบทไรทเตอร์จะไม่แพลนไปโลกปัจจุบันเลยนะคะ
อ่านโลกอดีตไปก่อนนะคะ เพื่อที่จะได้คลายปมไปเรื่อยๆ^^
ผลปรากฏว่าคำผิดเยอะมากๆ ขออภัยจริงๆคะจะรีบแก้ไข
Ha .ha
ความคิดเห็น