รักแสนเศร้าของยัยขี้แย

โอยสายแล้ว ตายๆ จะบ้าตายเมื่อวานก็สายทีแล้วอะ
"เนยไปไดยังลูก" พ่อตะโกนขึ้นมา เพราะพ่อก็ไปทำงานสายเหมือนกัน
"ค่ะ จะลงไปแล้ว" โอยกระเป๋าอยู่ไหนอะ เอ๋ ตรงนั้นเอง 

ณ โรงเรียนนานชาติ
"เนยเธอมาเกือบสายแล้วนะ" ยัยแตงยืนมองฉันด้วยสายตาไม่พอใจเพราะฉันเป็นทำความสะอาดวันนี้ ในคาบเช้า "ขอโทษนะแตง ฉะ ฉัน........"
"พอเลยไม่ต้องแล้วเตรียมตัวเรียนคาบแรกดีกว่า"
"อ้าวเนยมาแล้วหรอ" ยัยฟ้าเดินเข้ามาทักพร้อมกับของกิน เฮยยัยนี่จะอ้วนเป็นกมูขึ้นทุกวัน
"จ้า มาแล้ว ถ้าไม่มาเธอจะเห็นฉันหรอยะ" 
"เดี๋ยวนี้เล่นมุกนะเราอะ" ยัยแตงพูก และก็ฉันจะติดมาจากใครละถ้าไม่ใช่ยัยแตง
แล้วคาบเรียนภาคเช้าก็เริ่มขึ้น จนพักกลางวัน
"เนยเร็วสิฉันหิวแล้วนะ ถ้าช้าฉันจะกินเธอนะ" ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคำพูดของใครถ้าไม่ใช้ยัยฟ้าจอมตระกระ "รู้แล้วจ้า เออแตงเธอจะไปกินข้าวกับพี่บอยหร์อเปล่าอะ" ไม่ต้องถามเลยว่าพี่บอยคือใคร พี่บอยก็คือแฟนของยัยแตงนั้นเอง..........