คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ๕. พิธีปัดเสนียดห้องเรียน
" จริงหรอลิน!? " สิงห์ถึงกับเดินไม่ตรงทางพอรู้จากปากลินว่า เด็กใหม่สาวหน้านิ่งอย่างนางดอกฝิ่น อยู่ในชาญไสยขั้น 5 แถมยังเล่นสายอาคมด้านมืด ที่ไม่ใช่สายที่ใครจะเล่นกันได้ง่ายๆ
ต้นไม้ที่ขึ้นไม่เป็นระเบียบหนาทึบ พร้อมแสงตะวันริบหรี่ในยามเย็น มองดูแล้วก็น่ากลัว นักเรียนและคุณครูพากันกลับบ้านไปตั้งแต่ยังไม่ถึงบ่าย 1 ลินและสิงห์ยังคงวนเวียนบนโรงเรียนผีแห่งนี้จนใกล้ 1 ทุ่มเต็มที
เสียงของสิงห์ดังแว่วโต้สายลมบนดาดฟ้าอาคารมอปลายมายังหูของลิน " นายเอาเรื่องของฝิ่นมาพูดกับเราแบบนี้ ไม่คิดว่ามันจะโกรธเอาหรอ "
" ก็ฝิ่นเป็นคนบอกเค้าเอง ถ้าเค้ารู้ได้ นายก็ต้องรู้ได้เหมือนกันดิ " ลินเพิ่งคิดออก ตอนที่สิงห์เข้าห้องน้ำ ฝิ่นพูดถึงเรื่องอะไรสักอย่าง ที่ทำให้มีบรรดาคนเล่นของมารวมตัวกันที่โรงเรียนผีแห่งนี้ ลินอยากจะถามสิงห์ แต่ดูท่าแล้ว สิงห์ก็คงจะไม่รู้เรื่องพวกนี้เช่นกัน
............
.....
..
.
" มีอะไรสะดุดตารึป่าวลิน " สิงห์นั่งอยู่บนขอบหน้าต่างห้องเรียน เอาบุหรี่มาจุดไฟ
" ห้องนี้มีเสนียด " ลินว่าไปตามที่ตัวเองรู้สึก
" นายก็ปัดได้ไม่ใช่รึ เล่นสายปัดอาเพศหนิ " สิงห์กล่าว ท่ามกลางความมืดของห้องเรียนที่ไม่ได้เปิดไฟ แต่เปิดพัดลมไว้เพื่อระบายควันยาสูบที่ทั้ง 2 ร่วมกันดูด
ลินถอนหายใจ " ใช่ว่ามันจะทำกันได้ง่ายๆอะดิ ยังขาดปัจจัยหลายอย่างเลย "
ทั้งคู่จ้องกันด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยบวกกับความกังวลอยู่นาน กระทั่งสิงห์เอ่ย " เกินครึ่งของเพื่อนห้องเรา น่าจะเป็นพวกมีของ ดังนั่นไม่แปลกนะ ที่ของมันจะวิ่งสวนกันจนเรารู้สึกอึดอัด ... แต่ตอนนี้ ในห้องมีเราแค่สองคน ... ทำไมเรายังรู้สึกอึดอัดไม่ต่างจากตอนเช้าเลย "
...................
......
...
.
วิชาแรกของทุกเช้าจะเป็นวิชาโฮมรูม ให้นักเรียนและคุณครูประจำชั้นได้มาพบปะ
" เอาหละนักเรียนที่เคารพที่คบไม่ได้ทุกตัว ... "
ครูเจ๊ก ครูประจำชั้นของห้อง 4/1 ชื่อจริงชื่อ ว่าที่ร้อยตรีกำภู กองกำเภลิง เป็นชายร่างเตี้ยพอเหมาะ หน้าใหญ่พอเหมาะ ก้นโด่งพอเหมาะ ดวงตาสดใสพอเหมาะ มีรอยยิ้มมหัศจรรย์ที่ชวนให้ผู้พบเห็นอารมณ์ดีได้เสมอพอเหมาะ และหล่อสุดๆพอเหมาะ
ตามนโยบายของแผนกมอปลาย ในคาบโฮมรูม ครูประจำชั้นของทุกห้องถูกบังคับให้สอนวิชาจริยธรรม คุณครูแต่ละคนก็มีสไตล์การสอนที่แตกต่างกันไป ถ้าเป็นคุณครูที่ไฟแรงหน่อย จะไม่สอนจริยธรรมเลย แถมยังฉกฉวยเอาเวลา 20 นาทีนี้ มาทำให้กลายเป็นวิชาของตัวเอง ซึ่งมองดูแล้วก็ดูน่าเบื่อ โดยเฉพาะ ม.4/2 ที่อยู่ห้องข้างๆ ได้ครูสอนคณิตฯเป็นครูประจำชั้น เลยได้เรียนวิชาเลขทุกเช้า ... โชคดีที่ครูเจ๊กไม่ใช่คุณครูไฟแรง อย่างมากก็แค่เช็คชื่อ แต่ก็ไม่ได้เช็คด้วยตัวเองอยู่ดี
" หัวหน้า ... มาทำหน้าที่หน่อย "
กระทาชายนายหนึ่งลุกจากที่ เดินไปหาครูเจ๊ก นายคนนี้ คือหัวหน้าห้องที่เพิ่งได้รับตำแหน่งมาเมื่อวานหลังจากครูเจ๊กรถเสียแล้วสิงห์ต้องลงไปรับ หัวหน้าห้องชื่อเล่นชื่อเมา ชื่อจริงชื่อ นายรัตนกำพล อนุฐานันดร หน้าตาดูมึนๆเหมือนโดนยาเบื่อ เป็นคนรูปร่างอวบอัด และหล่อสุดๆ
แม้จะมีแทงค์นั่งอยู่ข้างๆแต่ลินไม่เคยชวนแทงค์คุยเลยสักครั้ง แน่นอนว่าลินรู้สึกไม่ถูกชะตากับชายดั้งจมูกสวยผู้นี้ อยากให้ใครก็ได้มาแทนที่สักหน่อยหรือไม่ก็เป็นเขาเองที่ย้ายออกไป ลินพยายามหันหน้าออกไปนอกหน้าต่าง หลีกเลี่ยงการสบตากับแทงค์ ลินยังจำภาพเมื่อวันก่อนได้แม่น ที่แทงค์รู้แม้กระทั่งว่าสิงห์เคยนินทาเขา แค่มองตาก็ดูทุกอย่างออก ลินไม่อยากให้แทงค์รู้ว่าเขารู้สึกไม่โอเคด้วย
.............
....
..
.
เป็นอีกค่ำหนึ่งที่ลินและสิงห์มานั่งในห้องมืดๆที่เปิดพัดลมเพื่อระบายควัน " ลิน ก็นายเล่นสายไล่ผีนี่หว่า ผูกพันกับภูติผีปีศาจ เห็นใจเราบ้างสิ สายสักยันต์อย่างเรา ผูกพันแต่กับเลือดเนื้อและขี้เหงื่อขี้ไคล ทำไมต้องขืนใจให้เรามาอยู่ในห้องหลอนๆแบบนี้ด้วย เรากลัวนาา "
" ... สิงห์ ... เค้าไม่ได้บังคับให้นายมาด้วยหรอกนะ ถ้ากลัวก็ไม่ต้องมาด้วยก็ได้ เค้าไม่ว่าอะไรหรอก "
" จะบ้ารึ ถึงเราจะกลัวแต่ก็ไม่อยากให้นายมาคนเดียวหนิ " สิงห์ยิ้ม ทันใดมีเงาคนโผล่เข้ามา
" หัวหน้า! " ลินสะดุ้ง นายเมา หัวหน้าห้องยืนเกาะอยู่ข้างประตู สะพายกระเป๋าเป้
" อ๊ะ นายสองคนยังไม่กลับหรอครับ " เมาถามด้วยน้ำเสียงมึนๆ กับใบหน้าขาวผ่องที่เห็นได้ในมุมมืด ลินไม่เคยเห็นนายเมาสะพายกระเป๋าใบนี้มาก่อน แถมยังตุงผิดปกติ อยากรู้เหลือเกินว่าข้างในนั้นมีอะไร
หัวหน้าเมากล่าวตัดความเงียบ " นายสองคนขึ้นมาที่นี่บ่อยแค่ไหนหรอ? "
สิงห์ว่า " ทุกวัน " กว่าจะคุยกันรู้เรื่อง ก็เพิ่งมารู้ว่าเมาเองก็เป็นคนถือของทางไสย
หัวหน้าว่า " ผมขึ้นมาเพราะอยากจะศึกษาปฏิกิริยาของห้องเรียนตอนตกดึกครับ เปิดเทอมวันแรกก็รู้เลยว่าของที่นี่แรงมาก ... ในห้องเราก็น่าจะมีคนเล่นของอยู่เยอะเลย แต่จับตัวไม่ได้ซักที เพิ่งมาเจอจริงๆก็นายสองคนนี่แหละครับ "
" แล้วหัวหน้าขั้นไรหรอ " ลินนั่งลงที่โต๊ะครู
" ชาญไสยขั้นหนึ่งด้านการพิธีกรรมครับผม " เมาถอดกระเป๋าเป้ออกจากหลัง เปิดซิป ค่อยๆรื้อของมาทีละชิ้น ยิ่งหยิบออกมามากชิ้นเท่าไหร่ ลินก็ยิ่งอึ้งเท่านั้น เชิงเทียนดำ ธูปดำ สายสิญจน์ดำ ผ้ากรองดำ ขันเงินเลี่ยมดำ เทียนไขดำ น้ำมนต์ห่อใส่ถุงพลาสติกเหมือนจะเอามาแขวนไล่แมลงวัน ก็ยังเป็นถุงใสสีดำ และอะไรต่อมิอะไรสีดำทั้งนั้น
เมาเอาลงมากองบนผ้าสักหลาดดำ ลินสอดส่ายสายตามองไสยวัตถุแต่ละอย่างพร้อมเหลือกตาปรือโต
" หึ้ย! หัวหน้าไปเอาของแบบนี้มาจากไหนนักหนา ไม่ใช่ของหาง่ายๆเลยนะ "
" ก็เพราะว่าหาไม่ง่ายเนี่ยแหละครับ ถึงได้เพิ่งจะมาจัดพิธีเอาซะวันนี้ จริงๆผมจะลองทำพิธีตั้งแต่วันแรกที่เปิดเทอมแล้ว แต่ของยังขาดเหลือ เลยยังไม่พร้อมซักกะที "
สิงห์ทำหน้างง " ลิน นายรู้จักของพวกนี้หมดทุกชิ้นหรือเปล่า เราแทบไม่รู้จักเลยนะ ของแบบนี้ถือว่าหายากหรอ? "
ลินยืดอกชมตัวเอง " โห่ ศิษย์ภควบาทซะอย่างทำไมจะไม่รู้ "
ว่าดังนั้นจบเมารีบถามทันใด " นายจบจากโรงเรียนภควบาทหรอครับ??!! "
ลินชะงักเล็กน้อย เมื่อเห็นอาการตื่นตะลึงของหัวหน้าเมา นานแล้วที่ไม่มีใครมาทำท่าตกใจและเอะอะมะเทิ่งใส่เขาแบบนี้ เพราะเวลาบอกไปว่าตัวเองเป็นศิษย์ภควบาทเมื่อไหร่ ก็มักจะสร้างความตื่นเต้นให้อีกฝ่ายเสมอ
" อ้อ ใช่ๆ แต่ยังสอบไม่ครบขั้นหรอกนะ ยังไม่จบปีห้าเลย ... หัวหน้าอยากเข้าไปสมัครหรอ? อย่าเลยดีกว่า เพราะมัน--... "
เมาไม่เปิดโอกาสให้ลินได้กล่าวต่อจนจบ " โห้ สุดยอด! มีมือดีมาช่วยงานแล้ว ฮุๆๆๆๆ " หัวหน้าเมาหัวเราะร่วนเหมือนคนเมา ท่าทางจะดีใจเอามาก พอรู้ว่าลินมาจากภควบาท จนไม่สนเลยว่าลินอยากจะพูดอะไรบางอย่างต่อจากนั้น
สิงห์ยิ้มบานตบบ่าลิน " แหม่ๆ มาเจอตัวเก็งอย่างไอ้ลินพอดี โชคดีจริงๆเลยเนอะหัวหน้า "
เมาตระเตรียมจัดเครื่องของวางตามตำแหน่งบนสักหลาดดำพร้อมกับเอาโพยที่เขียนวิธีการจัดตำแหน่งมาดูพลาง สมกับที่เป็นแค่ขั้น 1 ยังหัดเล่น
" ลินครับ " เมาพยักหน้าเป็นความหมายว่าจัดเครื่องเสร็จเรียบร้อย และหมดเวลาเฮฮา ทั้ง 3 อยู่ในวงล้อมของสายสิญจน์ดำ บนโต๊ะหมู่มีเครื่องของครบสูตรการปัดรังควานแบบล้านนาทั่วไป
เมาส่งกระดาษแผ่นหนึ่งให้ลิน ในนั้นมีบทกลอนที่ต้องใช้สวดประกอบพิธี ทุกคนพนมมือ ลินเริ่มสวดบทนั้นโดยไม่ต้องดูโพย หัวหน้าคิดพลางมองปากลินที่ขยับไปมาอย่างรวดเร็วฟังไม่รู้เรื่อง
' ลิน ... บทสวดยาวขนาดนั้นนายจำได้ด้วยหรอ เป็นแค่สายปัดอาเพศแท้ๆ แต่เล่นสายพิธีได้ด้วย ทำไมนายเก่งอย่างนี้ ศิษย์ภควบาทไม่ธรรมดากันทุกคนจริงๆ '
สักพักลินนำน้ำมนต์จากถุงพลาสติกแกะออก เทลงในขันเงินรมดำ
... ทันใดเขารู้สึกหน้ามืด ...
เห็นตัวเอง สิงห์ และเมานั่งอยู่ในวงล้อมสายสิญจน์ เหมือนถอดจิตออกมายืนอยู่ภายนอก ... ทั่วห้องจากที่มืดอยู่แล้วยิ่งมืดดำไปกว่าเก่า ตัวเขาและเพื่อนทั้ง 2 ไม่มีทีท่าว่าจะเห็นเหมือนอย่างที่เขาเห็น ลองสอดส่องสายตาไปทั่ว ภาพทั้งหมดไม่ชัดเจน เขาเห็นอะไรบางอย่างอยู่บนเพดาน เหมือนภูติผีตัวเล็กๆนอนหลับอยู่ ร่างถูกพันธนาการด้วยสายสิญจน์แดง ข้าวตอกดอกไม้ ภาพทั้งหมดเกิดขึ้นรวดเร็ว จิตของเขากลับมานั่งอยู่ที่เดิม กลับคืนสู่ความสว่าง
" ลิน ... แล้วไงต่อ " สิงห์คงจะเห็นว่าลินนั่งนิ่งนานผิดปกติเกินไป เลยทัก ... ได้สติเขานำหวายชุบดำ จุ่มน้ำมนต์ในขันรมดำสาดใส่โต๊ะหมู่ดำ
เขาหันหน้ามาหาทั้งสิงห์และเมาด้วยสีท่าผิดหวัง " เค้าว่าเราสามคนมาเสียเที่ยวแล้วอะ พิธีเล็กแค่นี้ทำอะไรไม่ได้หรอก "
ความคิดเห็น