คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ๑. การรวมตัวของคนเล่นของ
ชายฉกรรจ์วัย 15 ปีผู้นี้ เพิ่งได้รับรู้ข่าวลือบางประการมาเมื่อตอนสายๆของวัน เล่ากันว่า ตรงใต้ฝ้าเพดานของห้องเรียนห้อง 6/1 ห้องริมซ้ายสุดของชั้น 3 มีสิ่งของบางประการซุกซ่อนอยู่ หากใครได้มาครอบครอง จะทำให้คนคนนั้นมีพลังอำนาจทางไสยศาสตร์มากขึ้น กระทั่งสามารถก้าวสู่จุดสูงสุดของการเป็นหมอผีได้ ข่าวลือนี้เริ่มแพร่กระจายมาได้พักใหญ่แล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครรู้อยู่ดี ... ว่าของชิ้นนั้น คืออะไร? ... ต้องใช้กลวิธีใดในการเอาลงมาจากฝ้า? และมีเงื่อนไขในการครอบครองอย่างไร?
ชายฉกรรจ์วัย 15 ปีผู้นี้ ก็เป็นหนึ่งในอีกหลายๆคนที่อยากจะได้ของสิ่งนั้นมาครอบครองเช่นกัน การที่เขามาที่นี่ในเวลานี้ อาจจะดูสายไปบ้าง เพราะตอนนี้ก็เกือบจะตี 1 แล้ว ... เพราะตอนบ่ายไม่ว่าง มัวแต่ไปรับจ้างจดแต้มดัมมี่ (ดัมมี่คือกติกาการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง)
ที่ชั้น 3 ของอาคารแผนกมอปลาย ชายฉกรรจ์วัย 15 ปีผู้นี้ รับรู้ได้ถึงเสียงยานคางแหบเสน่ห์ดังทวนลมมาต้องหู " มาทำไม "
เขาสะดุ้งตัวลอยหันกลับไปมอง ปรากฏเป็นหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน นั่งไขว่ห้างอยู่บนพนักระเบียงหน้าชั้นเรียน
" นั่นแน่ ซ่อนอยู่หลังระเบียงแล้วก็โผล่ออกมาให้ใจหายก็ไม่บอก " ชายฉกรรจ์วัย 15 ปีผู้นี้แซว
" มืดแบบนี้ เปิดไฟคุยกันดีกว่ามั้ย " หญิงสาวเอ่ย ชายฉกรรจ์วัยเยาว์ตรงไปสับสวิตช์ไฟที่อยู่ตรงผนังหน้าห้องเรียน ... ทันใดที่ไฟกระพริบได้ 1 ครั้ง เขาก็ปิดมันกลับไปเหมือนเดิม
" จะปิดทำไมเล่า? " เธองงกับพฤติกรรมของชายผู้นั้น จะเปิดไฟดีๆอย่างชาวบ้านไม่ได้หรือไร
เขาว่า " ผู้หญิงทุกคนดูดียามปิดไฟครับผม " หญิงสาวพยักหน้าส่งยิ้มมีเลศนัยภายใต้ความมืดคว้าง ไม่ได้สนใจที่เขาแทะโลมมา
" สนใจเหมือนกันหรอ ไอ้ข่าวลือที่เขาลือกัน? "
" ครับ " เขาตอบไปอย่างหน้าชื่นตาบานภายใต้จิตใจอันเต็มไปด้วยความกังวล ว่าเธอคนนี้จะทำอะไรเป็นเพศเป็นภัยกับเขาในเร็วนี้หรือไม่
" อือ พูดตรงดีนะ ไม่เหมือนรายก่อนๆ "
เขาเอ่ยถามด้วยความสงสัย " ... แสดงว่าผมไม่ใช่คนแรกและคนเดียวที่ขึ้นมาที่นี่ใช่มั้ยครับ น่าทึ่งเหมือนกันนะครับที่ได้รู้ว่าก่อนหน้านี้ก็มีคนอื่นที่มาก่อนหน้าผม ... คนพวกนั้นคงมีจุดประสงค์เดียวกับผมแน่ แล้วเธอมีความเกี่ยวข้องอะไรกับของชิ้นนั้นหรอครับ มีใครสั่งให้มาเฝ้ารึป่าว "
เธอส่ายหัวเป็นเชิงปฏิเสธ " ชั้นก็เป็นแค่คนคนหนึ่งที่เดินผ่านมาแถวนี้ เหมือนๆกับคนอื่นที่ขึ้นมาที่นี่ "
เธอนั่งนิ่งๆอยู่อย่างนั้น ความแข็งทื่อของร่างกายเธอเล่นเอาชายหนุ่มผวา ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นใครนิ่งได้น่ากลัวแบบนี้มาก่อน
เธอเลื่อนมือขึ้นมาควักอะไรบางอย่างออกมาจากซอกนม แล้วโยนให้เขา มันเป็นเศษกระดาษขยำไว้เป็นก้อน " เอาไป " ก่อนกลับมาโพสต์ท่านิ่งเป็นผีในโลงอย่างเดิม
" จะฝากทิ้งผ้าอนามัยหรอครับ ห่อไว้ซะมิดเชียว " ชายหนุ่มสังเกตเห็นได้ชัดเจน ว่าเธอกำลังฝืนไม่ให้ตัวเองหัวเราะออกมา จริงๆไม่ต้องเก๊กขนาดนั้นก็ได้ เขาคลี่ก้อนกระดาษนั้นเปิดดูตามที่เธอแนะ ... ปรากฏว่ามันเป็นแผ่นเอกสารใบรายชื่อนักเรียน
เธอยกนิ้วเรียวสวยชี้ไปที่แผ่นกระดาษยับๆบนมือเขา " คงอารักษ์ ไสยพงษ์ เลขที่สาม ใช่มะ? "
ชาวหนุ่มตกใจเล็กน้อยที่เธอทราบชื่อ และชื่อสกุลของเขา แต่คงไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเธออาจจะจำเขาได้ในตอนที่มาสอบข้อเขียนและสอบสัมภาษณ์คัดเลือกเข้าเรียน ... ใช่แล้ว ชายฉกรรจ์วัยเยาว์ผู้นี้ คือว่าที่ศิษย์ใหม่ของโรงเรียนผีแห่งนี้
เขาหันกลับมาสนใจกระดาษในมือ เมื่อมองไปที่จั่วหัวเอกสาร เขาพบว่ามันคือใบรายชื่อของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/1 สายวิทย์-เสรี ซึ่งก็คือชั้นเรียนของเขาเอง แต่สิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจสุดๆคือ ภายในแผ่นใบรายชื่อ ตรงด้านหน้าชื่อของทุกๆคน มีชื่อเล่นเขียนกำกับไว้ครบทุกคน แถมบางคนยังมีรายละเอียดเขียนเสริมเข้าไปด้วย
เจมส์อึ้งจนพูดอะไรไม่ออก ไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว ถ้าจะรู้ชื่อเล่นคนอื่นครบหมดขนาดนี้ แถมยังเขียนรายละเอียดเพิ่มเติมในช่องท้ายอีกด้วย เธอจดจำมาเขียนทั้งหมดได้อย่างไร? เขามองเธอด้วยสายตาหวั่นเกรง ... ใคร่อยากจะถามเหลือเกินว่าเธอเป็นนักเรียนของห้องนี้หรือเปล่า? ... ถ้าใช่ ... อยากถามว่าเธอเลขที่เท่าไหร่? จะได้ดูว่าชาญไสยขั้นไหน
" สิบสอง " เธอตอบเหมือนอ่านใจได้
เจมส์ไล่หาเลขที่ 12 ชื่อเล่นชื่อฝิ่น นางสาวมารีวรรณา หงส์สามสิบเจ็ด ชาญไสยศาสตร์ขั้น 5 ด้านไสยมืดทั่วไป
" ขั้นห้าเลยหรอ โม้ป่าว " เจมส์ไม่มีอารมณ์จะหยอกเล่นกับเธอแล้ว ฝิ่นก็เอาแต่เอียงคอส่งสายตาตำหนิ
ฝิ่นว่า " ว่าไงหละเจมส์ ... รู้สึกยังไงบ้าง หลังจากที่ได้รู้ว่าห้องเรียนของนาย ... ไม่สิ ... ห้องเรียนของเรา เป็นแหล่งรวมของคนไสย? ... นายเชื่อมั้ย มันจะไม่ได้มีแค่คนในโรงเรียนเราเท่านั้นที่จะเข้ามาพัวพันกับของสิ่งนั้นที่ซ่อนอยู่หลังฝ้า มันจะมีบุคคลภายนอกเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เป็นการรวมตัวของคนเล่นของครั้งยิ่งใหญ่เลยก็ว่าได้ ชีวิตมอปลายของนายลำบากแน่ ไอ้เจมส์ ... ตัดสินใจลาออกซะตอนนี้ก็ยังทันนะ "
" ถ้าออกก็ปอดแหกสิครับพี่ ผมไม่ยอมให้สกุลของผมต้องตกเป็นขี้ปากของใครหรอก "
" สกุล? ... อ๋อใช่ สกุลไสยพงษ์ ... ก็ว่าทำไมนามสกุลคุ้นๆ ... ลูกไอ้วัฒน์นี่เอง "
ความคิดเห็น