ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มัธยมไสยศาสตร์ [Yaoiนิดๆ]

    ลำดับตอนที่ #11 : ๑๐. ซ้อมดนตรี

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ย. 56


                        " สิงห์  นายแน่ใจหรอว่าเราจะซ้อมดนตรีกันได้อย่างมีความสุข ในเมื่อวงมีนางผีปอบหลินอยู่ทั้งคน " หลังทานข้าวเย็นในโรงอาหาร ทั้ง 2 เร่งฝีเท้าไปยังห้องซ้อม

    " เอาน่า  ... ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เราสองคนกับอีหลิน    เราว่าปัญหามันอยู่ที่เราสองคนกับแทงค์มากกว่า "  สิงห์ปลอบ

    " ก็ถูกของนาย ... หลินมันก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรนะ    แต่พอได้ทีปล่อยของละเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย " 


    " โย่ว  เหล้า   ลิน   คู่เกย์ประจำห้อง "  เสียงแหบๆของชายผู้หนึ่งแว่วมาจากเบื้องหลัง  ลินและสิงห์หันไปมอง กัญนั่นเอง

    " อ้าว  เสียงแหบมาเลยนะ  พี้กัญชามาละสิ " สิงห์แซว

    " เดี๋ยวเป่าแซ็กไม่ออก   มันจำเป็นต้องใช้โว่ย "  นายกัญชาพรบอก

    " จำเป็นตลอดเวลานั่นแหละนายหนะ "  สิงห์แขวะ

    นายกัญชาพร  ขุนสามพรม เลขที่ 1 ห้อง 4/1 สายวิทย์-เสรี  บุคลิกหน้าตาใสๆ ดูสุขภาพดี แต่จริงๆแล้วเป็นสิงห์เนื้อตัวยงของตำบล แถมยังเป็นนายหน้าจำหน่ายกัญชาแห้งหั่นผงเจ้าใหญ่ที่สุดในจังหวัด ขัดกับหนังหน้าแจ่มๆเปี่ยมไปด้วยรังสี เป็นเพื่อนร่วมวงสุรากับสิงห์ในห้องเรียนบ่อยครั้ง ลินรู้จักกัญในชื่อ ' กัญ เนื้อหลุม 200 ' มาตลอด และเพิ่งมาเห็นตัวเป็นๆก็ตอนเข้ามาเรียนที่นี่

    " เอ้อ ลิน  ... ปกตินายกินเหล้าป่าว " กัญเอ่ยถาม

    " โด่  ไอ้นี่มันคอแข็งมากเลยแหละ จะบอกว่าเราสองคนรวมกันก็สู้มันไม่ได้หรอก กัญ " สิงห์เอ่ย

    กัญรู้ดังนั้นจึงกล่าวต่อ " อ่อ  ดี  ไม่มีอะไรหรอก  แค่เย็นนี้อยากจะชวนแกกับไอ้เหล้าไปกินด้วยกันเฉยๆ "

    ลินคิด ' อะไรกัน? สีหน้าแบบนี้ ... ท่าทางจะไม่ได้มีจุดประสงค์แค่ชวนไปฉลองอย่างเดียวแหง ... กัญเล่นของหรอ? '

    ..........................
    .....
    ..
    .

    นักดนตรีทั้ง 10 ชีวิตจับเจ่าประชุม

    " ทุกคนคิดเหมือนเรามั้ยคะ   ว่าคนมันเยอะเกินไป แล้วเพลงที่เราจะเล่น  อาจไม่ได้ใช้เครื่องดนตรีครบเก้าอย่างที่วางไว้ "  หลินกล่าว

    " ก็เอาเพลงที่มันมีเครื่องเป่าด้วยดิ  หรือถ้าไม่มีก็เสริมเข้าไปเองก็ได้ "  กัญว่าด้วยอาการเมากัญชา ยิ้มสยามให้ทุกคน


    " มันจะไม่ยากไปหน่อยรื้อ?  เรียบเรียงเองเนี่ยนะ " เอิง มือกลองกล่าวขณะลองซาวด์กระเดื่อง

    " ให้เป่าโน้ตตามคอร์ดแล้วก็เป่าตอนช่วงโซโล่ก็ได้นิ " กัญเสนอ


    " กีต้าร์เรามีสองตำแหน่งนะ  คนนึงคอร์ด  คนนึงก็โซโล่อยู่แล้ว จะให้เครื่องเป่ามาแทนเลยหรอ " ลินกล่าว


    " หรือจะให้แบ่งท่อนสลับกันโซโล่? " สิงห์ชักจะไม่อยากหารืออะไรกับทุกคนแล้ว  เขามองว่ามันเริ่มจะเละๆอย่างไรชอบกล

    ................
    ....
    ..
    .

    " กรณีเราสองคนกับหลินยังดีนะ   ...  รู้มั้ยลิน    นายคิดว่าในกลุ่มคนที่เล่นดนตรี กับคนที่มาดู     มีใครบ้างที่มองหน้ากันไม่ติด "

    " จะรู้มั้ย "   ทั้ง 2 มานั่งหลบการประชุมอยู่มุมหนึ่งของห้องซ้อม

    " เจมส์กับฝิ่น "  สิงห์พยักพเยิดไปหาเจมส์ที่อยู่ในวงประชุม  และฝิ่นที่อยู่กับกลุ่มที่ไม่ได้เล่นดนตรีแต่มาช่วยให้คำปรึกษา

    " จริงอะ!!   ก็นึกว่านายพูดเล่นนะเนี่ย  แล้วสองคนนี้มีปัญหาไรกันอะ "





    " ก็ไม่มีไรมากหรอก    เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ก่อนที่โรงเรียนจะเปิดเทอมหนึ่งวัน  เจมส์มันขึ้นไปบนตึกตอนกลางค่ำกลางคืน ด้วยความที่เป็นเด็กใหม่แล้วก็อยากจะรู้ที่รู้ทาง  อยากรู้ว่าที่ที่มีของซ่อนอยู่ใต้เพดานนั้นมันอยู่ที่ไหน   มันก็เลยขึ้นไป ... ที่มันเลือกไปตอนกลางคืนก็เพราะเหตุผลเดียวกับนายนั่นแหละ   เผื่อของมันจะแรงขึ้นแล้วดูง่ายกว่าเดิม "

    " เจมส์ก็เล่นของ!!? "  ลินแทบบ้า นับวันยิ่งรู้ว่ามีใครเล่นของเพิ่มเข้ามา ก็เหมือนกับว่าห้องนี้เริ่มอยู่ยากขึ้นทุกที




    " จุ๊ๆ ... เบาๆดิ   ... แล้วฝิ่น  ด้วยความที่เป็นเด็กใหม่และมีจุดประสงค์เหมือนกับเจมส์  ก็ขึ้นไปเหมือนกัน  แต่ขึ้นไปก่อนเจมส์พักนึงได้  แล้วทั้งสองก็มาจ๊ะเอ๋กัน  "

    ถ้าขืนสิงห์เล่าต่อแล้วมีเพื่อนในห้องเล่นของเพิ่มมาอีกคน ลินคิดว่าเขาคงเสียสติคาซอกตู้ลำโพงอยู่ตรงนั้น




    " อือ  ....  ไอ้เจมส์ด้วยความที่มันเป็นคนขี้เล่นขี้หยอกก็แซวฝิ่นไปหลายอย่าง ทั้งเรื่องผ้าอนามัยหละ เรื่องผู้หญิงทุกคนดูดีเวลาปิดไฟหละ พอคุยกันไปคุยกันมาก็รู้ว่า  ...  ฝิ่นมัน ...  "  สิงห์กลืนน้ำลาย  จ้องหน้าลิน

    " ฝิ่น? "



    " ชาญไสยศาสตร์ขั้นห้า ด้านไสยมืดทั่วไป " ลินรู้มานานแล้ว แต่สิงห์เพิ่งรู้

    " ฝิ่นไม่ได้ปั้นเรื่องด้วยนะลิน   เจมส์บอกกับแทงค์เองเลยว่าพิสูจน์ฝีมือกับเธอมาแล้ว ขั้นห้า จริงๆไม่ได้โม้-- ... "

    " เดี๋ยวๆ  ไอ้แทงค์เกี่ยวไรด้วย "  สิงห์พูดไม่ทันขาดคำลินก็แทรก


    " ไอ้แทงค์มันอ่านใจออกว่าไอ้เจมส์ต้องมีอะไรค้างคากับฝิ่นแน่ เลยลองรีดความลับจากเจมส์ดู  แล้วเอามาเล่าให้เราฟัง "



    " โหย ...  แทงค์นะแทงค์   ไม่ได้จะมีของกับเขาซักนิดจะมาสาระแนทำไม  อยากเจอดีรึไงกัน   หลายเรื่องแล้วนะมันอะ แบบนี้ต้องเคลียร์แล้ว ไม่ไหวๆ "




    ........................
    ...........
    .....
    ..
    .


    นักดนตรีทั้ง 10 ตกลงกันได้แล้วว่าจะเล่นเพลงแนวสกา เพราะมีทั้งทรัมเป็ต ทรอมโบน  ถึงแม้เพลงที่เลือกมาจะไม่มีแซ็กโซโฟนบรรเลงในช่วงเดินคอร์ด มีแต่ช่วงโซโล่  แต่นักดนตรีตัวจริงอย่างนายโน้ต มือกีต้าร์ ก็ได้แกะโน้ตและเรียบเรียงให้ตำแหน่งแซ็กโซโฟนเป่าเป็นโน้ตตัวที่ 5
    * ของคอร์ด

    " โฮะๆๆๆๆ    ได้ตัวจริงเรื่องดนตรีอย่างพี่โน้ต   โชคดีจังเลยค่า .. พวกเรา    ฟังรอบเดียวก็แกะเพลงได้ครบทุกเครื่องเลย  สุดยอดๆ " หลินปรบมือ



    เพลงที่ใช้คือเพลงของวง Skala เพลง เขมรไล่ควาย และอีกเพลงของวง Mono เพลง อย่ามาพร้อมกัน เวอร์ชั่นโน้ตเรียบเรียงใหม่
    *   
    ทุกคนฟังเพลงกันอยู่หลายรอบจากแลปท็อปของใครไม่รู้พกมาด้วย  ก่อนจะแยกกันไปซ้อมเครื่องของตัวเอง


    ต่างคนต่างเล่น ไม่มีใครฟังใครทั้งนั้นจนประสานกันเป็นดนตรีขั้นสูงที่ฟังไม่รู้เรื่อง

    จังหวะนั้นลินเหลือบไปเห็นฝิ่นกำลังเดินไปทั่วห้องถ่ายรูปเพื่อนๆอยู่  เธอเดินไปหาเจมส์   เจมส์ก้มหน้าก้มตาตีกลองคองก้าทำเป็นมองไม่เห็น เธอเดินเข้ามาใกล้จนเจมส์ไม่มีสมาธิ ตีแทบไม่ตรงจังหวะ



    " พี่เจมส์มาถ่ายรูปคู่กันค่า ... "   แม่นางหลินถือทรอมโบนมาถ่ายคู่กับเจมส์ หลินยิ้มบานจนเห็นเหงือก  ส่วนเจมส์ยิ้มแห้งๆแบบไม่เต็มใจพร้อมชู 2 นิ้วประกอบเป็นท่าเต๊ะถ่ายรูปที่สิ้นคิดที่สุดในโลก


    ก็สมควรที่เจมส์จะไม่กล้าสบตากับฝิ่น ก็แซวเขาไว้เยอะ แต่ลินลองคิดไปแล้ว ถ้าเขาเองเป็นฝิ่นคงไม่ถือสาอะไรเจมส์ เพราะไม่ได้อาวุโสกว่า แค่เก่งกว่าอยู่หลายขุม แถมเจมส์เองตอนนั้นยังไม่รู้ว่าฝิ่นอยู่ตั้งขั้น และลินคิดว่าฝิ่นก็คงไม่อยากให้เจมส์หลบหน้าเธอแบบนั้น


    ..........................
    .........
    .....
    ..
    .


    " เบสจังหวะแบบสกายากหน่อยนะ  พอเล่นได้มั้ย  นก "  โน้ตเอ่ยถาม

    " อือ "  เธอพยักหน้ารับ

    " อือ  จังหวะแน่นเหมือนกันนะ ... เอิง  กลองจังหวะสกา  กระเดื่องต้องเหยียบลงจังหวะเดียวกับสแนร์สิ จังหวะที่ 2 กับ 4 สิ ไม่ใช่จังหวะหมอลำ ฟังเพลงตั้งหลายรอบ ฟังไม่ออกหรอ  ....  เหล้ากลั่น  ทรัมเป็ตท่อนที่ต้องเขย่าเสียงทำไมไม่เขย่า  "

    " มันยาก!!! "  สิงห์ตะคอก



    " หลิน  ทรอมโบน  เสียงโน๊ตตัวทีเนเจอรัลขยับเข้านิดหน่อย  นั่นมันหดเกิน เสียงเพี้ยนหมดแล้ว ... อ้อลืมไป เธอแขนสั้นหนิ "

    " ค่าาา ... " หลินดูไม่ค่อยเต็มใจรับ


    " ลิน   กีต้าร์ตอนแย็กคอร์ดขึ้นมิวท์เสียงให้มากกว่านี้หน่อยนะ มันยาวเกิน ไม่รับกับจังหวะ "

    " อ่าๆ " ลินตอบ


    " อ๋อง   คีย์บอร์ด ทำไมไม่จับคอร์ดเซเว่น  ...  อ่าว นิ้วสั้นหรอ ลืมไป   ....  กัญชาพร เป่าแซ็กเสียงหวานดีนะ เหมือนผู้หญิงเป่าเลย สกามันต้องหนักๆแบบผู้ชายดิ ไม่ใช่เร้กเก้ "

    " โอ๊ะ ... ก็นึกว่าจะชม " กัญบ่นอุบ





    " ...
     เจมส์   ท่อนที่ตีคองก้าไม่ต้องใช้ไม้ ไม่ต้องกลัวมือด้านหรอก แค่นี้ก็จะด้านเท่าส้นเท้าแล้ว ท่อนที่โซโล่ทิมบาเลส ค่อยใช้ไม้ตีแรงๆไปเลย ...  คิว  เวลาร้องให้โหนเสียงไปโน้ตตัวที่เจ็ดด้วย   แล้วก็บีบเสียงให้เป็นเสียงฮาร์โมนิคตอนช่วงลากยาวได้ยิ่งดี  "


    จากที่เห็นโน้ตตำหนิคนอื่นไปทั่ว แสดงให้เห็นว่าโน้ตมีความรู้เรื่องดนตรีมากพอสมควร  ลินฟังเข้าใจทุกคำที่โน้ตพูดมา แต่กลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้เรื่องนี่สิ




    ผ่านไปไม่นานทุกคนลองมาเล่นพร้อมๆกันดู

    " ทุกคนพร้อมนะ "  เอิงเคาะไม้กลองเป็นจังหวะ  " วัน ... ทู ... วัน ทู ทรี โก้ !! "



    __________เชิงอรรถ____

    เกร็ดความรู้เรื่องดนตรี
    คอร์ด : กรณีเครื่องเป่าที่สามารถเล่นได้เครื่องละเสียงเดียว จึงมีการนำเครื่องเป่าที่ต่างชนิดกันมาเป่าประสานเสียงกันเป็นคอร์ด โดยในเรื่องมี หลินเป่าทรอมโบนเป็นเสียงที่ 1 ของคอร์ด
    สิงห์เป่าทรัมเป็ตเป็นเสียงที่ 3 และกัญเป่าแซ็กโซโฟนเป็นเสียงที่ 5 ซึ่งเป็นการกระทำที่ผิด

    เพราะแซ็กโซโฟสไซส์อัลโตมีช่วงเสียงที่ไม่ได้สูงไปกว่าทรัมเป็ตมาก ทำให้กัญต้องเป่าเสียงสูงขึ้นไปอีก 1 ช่วงเสียง ทำให้เสียงหวานจนโน้ตมือกีต้าร์ทัก

    เพลงอย่ามาพร้อมกัน ของ Mono : 
    http://www.youtube.com/watch?v=mH398mRkfeg&feature=relmfu

    ขอโปรโมทเพลงที่อาจารย์ในเอกผมเรียบเรียงหน่อยละกันนะครับ ต่างจากต้นฉบับมาก ลองฟังเปรียบเทียบดู

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×