คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ๙. มาเล่นโดดยางกัน! อุ๊ย ระวังหวอ ออก!
ตอนต่อจากนี้ไป คนเขียนยังไม่ได้รีไรต์ และคิดว่าคงจะไม่ได้กลับมารีไรต์อีก ถ้าเจออะไรแปลกๆก็อย่าเพิ่งตกใจนา
" เอาหละนักเรียน วันนี้มีข่าวร้ายมาฝาก " คาบโฮมรูมคุณครูเจ๊กดูร่าเริงเป็นพิเศษ
" เด็กเก่าคงจะทราบกันดีนะครับว่า ช่วงปลายเดือนพฤษภาโรงเรียนเราจะมีเทศกาลวิชาการซึ่งจัดกันทุกปี จะมีผู้ใหญ่จากหลายที่และนักเรียนจากโรงเรียนอื่นมาเที่ยวงาน มอหกเขาให้ทำร้านขายของกินไม่ก็ของที่ระทึก ... "
" มุกเก่าสมัยปู่ผมจีบย่าผมแล้วครับ " หัวหน้าเมากล่าวแก้
" ... ระลึก ... มอห้าให้ทำโครงงานนำเสนอ ส่วนมอสี่เราสนุกสุด ให้ทำการแสดง "
ถึงตรงนี้เพื่อนๆพากันฮือฮาใหญ่ " นี่หรือครับข่าวร้าย " หัวหน้าเมาเอ่ย
" งานเข้าไม่ใช่ข่าวร้ายหรอจ๊ะ เอาเป็นว่าทั้งคาบโฮมรูมนี้ให้ทุกคนปรึกษากันนะว่าจะทำการแสดงอะไรเดี๋ยวท้ายคาบจะมาถาม "
" ครูเจ๊กไม่ช่วยวางแผนด้วยหรอครับ " หัวหน้าเมายกมือถามอีก
" บอกตรงๆ ครูก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ขี้เกียจเป็นอะไรเป็นเหมือนกันครับ ฮ่าๆ มอสี่ห้องอื่นครูประจำชั้นเขาบังคับเลยนะว่าให้แสดงอะไร นักเรียนก็ไม่เห็นด้วยกัน ครูเลยอยากให้พวกเธอคิดเอง ครูไปหลีสาวก่อนนะครับนักเรียน ฮ่าๆ "
ทันใดหัวหน้าเมาแสดงความเป็นผู้นำโดยการยืนขึ้น สะดุดขาเก้าอี้เซล้มลงไปก่อนจะลุกขึ้นมาพูดด้วยท่าทีเคอะเขิน
" ผมว่านะครับ ถ้าทำการแสดงละครเวทีบทบาทสมมติมันดูปัญญาอ่อน พวกเราก็ไม่ใช่นักแสดงมืออาชีพมาจากไหนแถมยังต้องเสียงบเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์ประกอบด้วย เรามาร้องเพลงประสานเสียงกันดีมั้ยครับเพื่อน มันดูมักง่ายดี "
นางผีปอบหลิน ไอยรินทร์ กระซิบเพื่อนข้างๆ " อื้อ เด็กใหม่คนนี้เห็นเบลอๆแต่ก็ทำหน้าที่หัวหน้าได้สุดยอดเลยแฮะ ว่าปะ นก "
" อือ " เพื่อนที่ชื่อนกตอบ
นายหมอผีลิน มหาชัยลุกขึ้นกล่าว ทุกคนหันไปมอง " เค้าว่านะ ถ้าร้องประสานเสียงมันธรรมดาไป แถมพวกเราก็ไม่ใช่นักร้อง มันจะประสานแหกคีย์ เรามาเล่นดนตรีเลยเป็นไง "
แวบนั้นหลินสบตามาหาลิน เธอพยักพเยิดส่งยิ้มพิมพ์ใจไปให้ ลินหน้าซีดขึ้นมาทันทีรีบหลบสายตาก่อนนั่งลง
เพื่อนๆต่างพากันเห็นด้วย " โฮะๆๆๆๆ ความคิดดีอีกคน ... นก เธอก็เล่นเบสเป็นไม่ใช่หรอ ลองเสนอตัวดีป่าว เดี๋ยวชั้นบอกเพื่อนๆให้ "
" อือ " นกตอบ
หัวหน้าเมาเอ่ย " ตกลงว่าทุกคนเห็นด้วยกับมหาชัยนะครับ ใครเล่นเครื่องดนตรีอะไรเป็นบ้างเสนอชื่อหน่อยครับ "
หลินลุกขึ้น " นี่ค่ะหัวหน้ารัตนกัมพล เด็กใหม่ของเรา นกค่ะ เล่นเบสได้ ส่วนอิชั้นเป่าทรอมโบนได้ค่ะ "
" ... สาลิกาเล่นเบสนะครับ ส่วนไอยรินทร์ ทรอมโบน " หัวหน้าเมาจดอะไรบางอย่างลงบนกระดาษ
" อือ " นกตกลง
" มีใครอีกครับ " สักพักก็ได้รายชื่อตามนี้
1. สาลิกา บัวทอง (นก) เบส
2. ไอยรินทร์ วิจิตรไธสง (หลิน) ทรอมโบน
3. สิงห์กัญชา บุญลำยอง (เหล้า) ทรัมเป็ต
4. ศมน สร่างอสุราฤทธิ์ (เอิง) กลอง
5. อนุวัฒน์ พลสังคีต (โน้ต) กีต้าร์ 1
6. มหาชัย มหาส่าง (ลิน) กีต้าร์ 2
7. นิคม สยามไทยคุณ (อ๋อง) คีย์บอร์ด
8. กัญชาพร ขุนสามพรม (กัญ) แซ็กโซโฟน
9. คงอารักษ์ ไสยพงษ์ (เจมส์) เพอร์คัชชั่น
10. ประกฤติพงษ์ เตชปัทมสินธุ์ (คิว) ร้องนำ
" แล้วจะซ้อมกันได้เมื่อไหร่ครับ " หัวหน้าเมาว่า หลังจากรวบรวมรายชื่อได้แล้ว
หลินเสนอ " ที่ห้องดนตรีสากลทุกเย็นว่างตลอดค่ะ นกกับอิชั้นไปซ้อมด้วยกันตลอด ใช่ปะนก "
" อือ " นกพยักหน้าให้หัวหน้าเมา
" ส่วนเรื่องเพลงผมว่าเราค่อยไปปรึกษากันตอนเย็นดีกว่านะครับ ใครอยากไปดูเพื่อนๆซ้อมก็ไปกันนะครับ ผมก็จะไปด้วย เพราะถ้าตอนนี้มาปรึกษากันมีหวังตีกันตายแน่ แถมตอนนี้เป็นโอกาสดีที่เราจะได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ... "
" โฮะๆๆๆๆ หัวหน้าสุดยอดไปเลยค่ะ ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ งั้นมาเล่นกันดีกว่าพวกเรา! "
ถูกต้องแล้ว การใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์สำหรับห้อง ม. 4/1 สายวิทย์-เสรี รุ่นที่ 55 คือการเล่นกันในคาบโฮมรูมตอนครูเจ๊กไม่อยู่ ไม่ว่าจะเป็นไฮโลสปลิต ไพ่ เกมเศรษฐี หมากเก็บ เป่ากบ อ่านนิยาย ตั้งวงดื่มสุรา ร้องเพลง เล่นบอลถุงเท้า และอีกมากมาย หลินชวนเพื่อนผู้หญิงทุกคนในห้องที่มีอยู่น้อยนิดมาเล่นกระโดดหนังยาง เธอคลี่หนังยางออกเป็นสายก่อนตะโกน
" ลิน! เหล้ากลั่น! มาจับหนังยางให้หน่อย " ทั้ง 2 เดินเข้ามาหาแบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ หลินรู้ดีว่าทั้งคู่ยังคงทำใจไม่ได้ที่เพิ่งรู้ว่าเธอเองเป็นปอบ
เริ่มแรกด้วยแม่พื้น หญิงทั้ง 7 ของห้อง 4/1 โดดกันด้วยท่าทีออมแรง เล่นสูงขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงแม่อก
" เอาหละ ศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงมันอยู่ตรงแม่นมนี่แหละ " สาวที่ชื่อเอิงเอ่ย เธอวิ่งจากระยะห่าง 3 เมตรกระโดดเอาเท้าเกี่ยวหนังยางมาคร่อมทิ้งตัวลงอย่างสวยงาม
' อู้ว สีฟ้า ' ลิน ผู้จับยางฝั่งตะวันออกคิด
เอิง เป็นเด็กเก่าอยู่โรงเรียนนี้มาตั้งแต่รุ่นบุกเบิกมัธยมศึกษาปีที่ 1 เป็นคนตัวสูงที่สุดในบรรดาผู้หญิง ผมสวยสลวยยาวถึงน่อง มีหน้าอกใหญ่ที่สุด ชอบเล่นกีฬายิงปืนและสะสมปืนเถื่อนไว้เต็มบ้าน และมีหน้าตาที่สะสวยมาก
" ต่อไปก็ตาชั้น " สาวชื่อจิวกล่าว
' โฮะ! สีขาวขอบลูกไม้ ' เหล้ากลั่นหรือที่บางคนเรียกสิงห์ผู้จับยางฝั่งตะวันตกคิดในใจ
จิว สาวผู้รักสวยรักงามเป็นพิเศษ แต่งหน้าอ่อนๆมาเรียนเสมอ ชอบมีเครื่องประดับแปลกๆมาให้เพื่อนๆลองสวมใส่ทุกวัน ถือว่าเป็นสาวคนหนึ่งที่แสบสันที่สุดในวงเพื่อนเลยก็ว่าได้ และมีหน้าตาที่สะสวยมาก
" นก ตาเธอแล้ว อย่ายอมแพ้นะคะ " หลินให้กำลังใจ
" อือ " นกไม่รีรอโดดตัวลอยด้วยเรี่ยวแรงอันแสนจะเหลือเชื่อที่ไม่น่าจะออกมาจากคนตัวเล็กๆอย่างเธอได้
' อั้ยยะ! ... สเตย์สีทองสะท้อนแสง ' ลินคิด
นก ผู้รักในเสียงดนตรี มือเบสถนัดซ้ายฝีมือฉกาจ เป็นสาวเงียบประจำห้อง หุ่นบาง นมแฟ่บพอๆกับหลิน และมีหน้าตาที่สะสวยมาก
" หึ เลือดนักสู้มันเริ่มจะพลุ่งพล่าน พลังของฉันก็ไม่ด้อยไปกว่าใครหรอก! มา! " แป๋นเอ่ย
' อาฮะ ... สีแดงแรงฤทธิ์ ' เหล้ากลั่นคิด
แป๋น สาวเลือดร้อน เรียกได้ว่ามีหัวทางด้านการคำนวณสุดยอดมาก ทั้งสายชั้นไม่มีใครเคยเทียบกับเธอได้ เธอเคยพูดไว้ว่า โจทย์ระดับมัธยมปลายเธอไม่ทำแล้ว เธอทำโจทย์ระดับวิศวกรโน่น
" ตาชั้นแล้วนะคะ ไปละค่า " หลินว่า ตีลังกาเอาปลายเท้าพาดหนังยางกดลงมาถึงพื้นด้วยลีลาที่ไม่ธรรมดา
' ตั้งแต่เข้าวงการโดดยางมา แม่นี่ลีลาไม่เคยตกเลย อือ กอกอนอลายขวางซะด้วย ' เหล้ากลั่นคิด
หลินเป็นคนตัวเล็กที่สุดในห้อง ร่าเริงได้ตลอดเวลา อัธยาศัยดี รักสงบไม่ชอบเห็นเพื่อนๆแตกคอกัน ถ้าใครมีเรื่องเธอมักจะสาระแนเข้าไปห้ามตลอด
" หึหึ แต่ละคนพูดอวดสรรพคุณกันจังนะ อย่าพลาดท่าละ อายเขาแย่ " ฝิ่นว่า ปลดสายกล้องถ่ายรูปไปห้อยไว้ที่คอนายลิน
' ชะ!! ใส่การ์เทอร์เบลทด้วย ' ลินสูดลมหายใจลึก
ฝิ่น ตากล้องฝีมือระดับพระกาฬมีเอกลักษณ์โดดเด่นที่เสียงแหบเสน่ห์และผมเปียที่เหมาะกับเธอมาก แบบที่ว่าใครๆก็เปียแล้วดูดีแบบเธอไม่ได้ ชอบแอบถ่ายรูปเพื่อนๆทีเผลอแล้วเอาไปโพสประจานในเฟสบุ๊ค แท็กไม่เว้นแม้แต่รูปที่เห็นแค่ครึ่งตัวหรือโผล่มาแต่ปลายนิ้วเท้า แถมยังเป็นคนเล่นของในขั้นชาญไสยระดับ 5 ซึ่งไม่ใช่ระดับปกติสำหรับคนทั่วไป
" ขอปิดฉากแม่อกไว้แค่นี้นะทุกคน " เมย สาวคนสุดท้ายกล่าวพร้อมเต้นยั่วก่อนวิ่งเข้าโดด
' ลีลาดี ... สีผ้าโดนใจ ท่ายาก เอาไปเลยเต็มสิบ ' เหล้ากลั่นคิด
เมย สาวผมหยักศก มีความสามารถด้านนาฏศิลป์ไทย ในขณะเดียวกันก็เป็นนักเต้นโคโยตี้รับจ้างตามงานวัด ไม่มีใครเทียบกระบวนท่าเธอได้ ชอบสวมใส่อะไรแปลกๆที่คนอื่นมักปฏิเสธจากจิวเสมอ
" ต่อไปก็แม่หัวค่ะ!! " หลินเอ่ย ทั้งลินและเหล้ากลั่นกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เลื่อนระดับหนังยางไปที่ศีรษะ
*กติกากีฬากระโดดหนังยางสากล (ไม่รู้ใครกำหนดไว้) : จะมีการกำหนดความยากของการเล่นโดยการแบ่งระดับความสูง เช่น แม่พื้น ก็เอาหนังยางทาบพื้นแล้วกระโดดข้าม แม่เอว ก็เอาทาบเอวของคนจับทั้งสองฝั่ง แม่ไหล่ แม่คอ แม่หัว แม่สุดมืออะไรก็ว่าไป (บางที่ใช้คำว่า อี แทนคำว่า แม่ เช่น อีหัว อีตีน อีตาตุ่ม) ผู้หญิงที่เคยเล่นคงจะทราบดีว่า ยิ่งสูงยิ่งมัน ส่วนผมเองไม่เคยเล่นครับ เคยแต่จับให้ เห็นหวอรำไรก็บ่อยๆ กำไรแท้
*การ์เทอร์เบลท (garterbelt) : เป็นเครื่องแต่งกายชนิดหนึ่ง ไม่กล้าเอารูปมาลงให้ดู ถ้าไม่รู้จักลองไปหาในกูเกิลเองนะครับ
ความคิดเห็น