คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเรียนเริ่มต้น
1
“นี่ ยัยเบ๊อะ เธอจะเสร็จได้รึยังเนี่ยะ ฉันรอจนรากจะงอกแล้วนะ” น้องชายตัวแสบที่ไม่เคยเคารพอะไรฉันเลย พูดอย่างโมโห
“เอออออ เสร็จแล้ว อย่าบ่นได้มั้ย!!”ฉันตอกกลับไปอย่างค่อนข้างหงุดหงิด
“นี่มัน7โมง45แล้วนะ ถึงฉันจะเรียนแย่แต่ฉันก็ไม่เคยไปสายนะ+”
“นี่นายจะบ่นทำไม เหลือเวลาอีกตั้งเยอะ โรงเรียนเข้าแปดโมงครึ่งไม่ใช่เหรอ ทันอยู่แล้วน้า” ฉันพูดพลางจัดผมให้ดูดี
“นี่เธอจะบ้ารึเปล่า โรงเรียนเข้าแปดโมงนะ ฉันบอกเธอเมื่อวานแล้วไม่ใช่ฮ๋อ เธอนี่มันเบ๊อะเจงๆเลย”
“๐_๐ ตายแล้ว รีบเลยยยยยยยยย!! ฉันไม่อยากปายโรงเรียนสายวันแรกหรอกนร้า” ตายแล้ววววว!!!!!!!!!!
ว่าแล้วฉันก็รีบพุ่งปร๊ดไปที่รถทันที เพิ่งกลับมาแท้ๆต้องไปโรงเรียนต่อเลยหรอเนี่ยะ เหนื่อยแท้ๆเลยนะเนี่ยะ แต่โรงเรียนใหม่จะเป็นยังไงบ้างน้า ตื่นเต้นจางเรย
“นี่เลี้ยวขวา แล้วไปจอดทางนั้นเลย”น้องชายตัวดีพูดเอง
“โอเค รเรียบร้อย เฉียดฉิวไป บาย”ตานั่นพูดพร้อมเดินไปเลย ไม่คิดมาช่วยฉันบ้างเลยหรอเนี่ยะ
“เฮ้ย++++!!!!!นี่นายมาช่วยฉันหาห้องก่อนดิ”ฉันร้อง
“ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นนะจ๊ะ พี่สาว”นายนั่นพูดอย่างกวนโทสะก่อนเดินจากไป
นายนั่นเดินไปอย่างอารมณ์ดี เอ๊ะแต่ทำไมมีแต่คนมองหมอนั่นเนียะ ช่างมันเฮอะ รีบหาห้องก่อนดีกว่า
แล้วม.5/7มันอยู่ไหยว่ะ
“เอ่อ ขอโทดนะคะ 5/7ไปทางไหนอ่ะ”
“อ๋อขวาเลยครับ”
“ขอบคุณค่ะ” ว่าแต่โรงเรียนนี้มีแต่คนหล่อๆทั้งนั้นเลยอ่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“สวัสดีจ๊ะนักเรียนทุกคน วันนี้มีนักเรียนเข้าใหม่เพิ่งมาจากแคนาดาจ๊ะ แนะนำตัวเลยสิจ๊ะ”
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ รินลดา เรียกว่าเพริล์ก็ได้นะ” ฉันแนะนำตัวอย่างสุภาพสุดๆ
“สวยว่ะ” “โค้ดน่ารักเลย” “นางฟ้า…..” ฉันได้นินนะ ของมันแน่นอน ก็อุตส่าห์ตื่นมานั่งแต่งตัวแต่เช้านี่น่า
“งั้นครูฝากเฟริน์ด้วยนะจ๊ะ”
“ค่ะ” คนที่น่าจะชื่อเฟริน์พูดนะ
ฉันเดินไปนั่งที่ที่ครูชี้
“นี่เราชื่อเฟริน์น้า ยินดีที่รู้จัก เธอชื่อเพริล์ใช่มั้ย”
“จ๊ะ”
ฉันได้นั่งติดหน้าต่างด้วย วิวสวยจัง ห้องก็สะอาดดีอ่ะ นึกไม่ผิดเลยที่เรียนภาคINTER แต่ทำมัยมานเรียนหนักจังอ่ะ ภาษาอังกฤษก็โอเคอยู่หรอกนะ แต่ไอ้วิทย์ เลข สังคมนี่อ่ะสิ ยากจังเลย
“นี่เพริล์ เหม่ออารัยอยู่จ๊ะ พักแล้ว ไปกินข้าวกันเถอะ ฉันหิวจะแย่แล้ว” เฟริน์บ่น
“อืม ไปสิ” ฉันพูดแล้วรีบเก็บของทันทีเนื่องจากตอนนีท้องมันเริ่มบ่นๆกแล้วอ่ะ
ตอนที่ฉันเดินไปโรงอาหารทำไมมีสายตามองฉันแปลกๆจัง
“นี่เพริล์ วันนี้ว่างป่ะ ไปช้อปปิ้งกัน” อยู่ๆเฟริน์ชก็มาชวนฉัน
“อืมไปสิ” ฉันชอบช้อปแหลกอยู่แล้ว
“เอ่อออ เธอเป็นลูกครึ่งหรอ” ผู้ชายที่นั่งข้างๆโต๊ะอาหารถามฉันขึ้น
“เปล่านิ”
“เหรอ เหมือนจัง” นายนั่นพูดแค่นั้นแล้วก็รีบจ้ำอ้าวไป
ที่มี่รู้สึกจะมีแต่คนแปลกนะ
“นี่ น่าอิจฉาจัง” เฟริน์พูดขึ้น
“เรื่องอะไรหรอ” ฉันถามอย่างงงๆ
“ลืมไปว่าเธอเพิ่งย้ายเข้ามา ก็เมื่อกี๊อ่ะ ดิว เค้าอยู่กลุ่ม พีซ่าอ่ะ ฉันว่าเค้าต้องชอบเธอแน่เลย หน้าแดงเลย แต่ก็ไม่แปลกหรอก ก็เธอน่ารักนิ แต่นายนั่นเจ้าชู้สุดๆเลย”
“หรอ แล้วไอ้กลุ่มพีซ่ามันคืออะไรอ๋อ”ฉันถามอย่างสนใจ
“อ๋อ เป็นกลุ่มหนึ่งในรร.อ่ะ มีห้าคน แต่ละคนหล่อกันทั้งนั้นแหละ เดี๊ยวไว้ฉันจะชี้ให้ดู” เฟริน์บอกอย่างรู้ดี
ขณะนั่งกินข้าวอยู่ดีดี ก็มีมารมาผจญ
“นี่วันนี้เธอกลับบ้านเองนะ” ตานั่นโผล่มาแบบไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียงเลย
“อืม”
“เอากุญแจรถมาดิ”
“ฉันจะใช้”
“แต่ฉันก็จะใช้เหมือนกาน”
“นายยังอายุไม่ถึง ใช้ม่ายได้ ถ้าแม่รู้เข้า…”ฉันบอกอย่างเหนือกว่า
“เชอะ” นายนั่นพูดพร้อมเดินไป
มายังกะพายุ
“ว่าแต่ เฟริน์เธอจะไปที่ไหนอ่ะ”ฉันถามขึ้น
“.........” มันเหม่อ
“นี่”
“เธอเป็นอารัยกะเค้า”มันถามอย่างดุดุ
“ใคร”
“ก็คนเมื๊อกี้ง่ะ”
“อ๋อ ไอ้งั่งนั่นอ๋อ”
“เค้าไม่งั่งนะ”
“น้องชายสุดบ้าของฉันเองอ่ะ ทำไมอ๋อ”
“นี่..................เธอรู้ไหมว่าเค้าเป็นหนุ่มฮอตในรร.เลยนะ หัวหน้ากลุ่มพีซ่าด้วยเธอเป็นพี่สาวเค้าหรอ ฉันอิจฉาเธอจัง”
“อีตางั่งนั่นอ่ะนะ”ฉันบอกอย่างไม่เชื่อหูตัวเองเรย
ทำไมมาเรียนวันแรกก็งงไปหมดแล้ว อารัยกันเนี่ยะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น