ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ZODIAC หน่วยทหารสีขาว

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 29 มี.ค. 57


      


    ZODIAC   หน่วยทหารสีขาว

     

    บทนำ

    กา กา...

              เสียงนกกาสีดำเมื่อมยามเย็นสีเลือดพระอาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว สิ่งมีชีวิตใต้แสงอาทิตย์กลับเข้ารังและสิ่งมีชีวิตใต้เงาของยามรัตติกาลกำลังออกหากิน...

             เสียงกระพือปีกของนกกาใต้ต้นไม้ใหญ่ใกล้คฤหาสน์ลีโอนาสตระกูลทหารขุนนางที่มีอำนาจบาดใหญ่ในนครวาติกัน  ร่างเล็กบางของเด็กชายอายุสิบขวบหอบกระพือแรงอย่างหนักบนเตียงใหญ่สีขาวข้างตัวเด็กน้อยมีชายสูงอายุผมสีทองที่ออกขาวแล้วตามอายุที่มากขึ้น  ข้างชายที่มีอายุมากมีเด็กหญิงผมยาวสีทองกำลังกำมือเด็กชายที่มีอาการเจ็บป่วยที่ทรุดลงอย่างหนัก  น้ำใสไหลอาบแก้มเด็กหญิง

    “ พี่คะ!! พี่จะต้องไม่เป็นอะไรนะคะ...ถ้าพี่ทิ้งหนูตามท่านแม่ไป แล้วหนูจะอยู่กับใคร ”     

            เด็กหญิงพูดขณะนั้นชายมีอายุที่อยู่ข้างกายยืนมือกร้านขึ้นลูบหัวเด็กหญิงที่เป็นลูกสาวคนเล็ก

    “ ไม่เอาหน่า..ลีอาน่า  พ่อก็อยู่กับลูกไง...และลูกด้วยเลโอ ลูกต้องพยายามนะเพื่อลีอาน่าด้วย ”        

               ชายที่เป็นพ่อคนพูดปลอบใจลูกสาวและให้กำลังใจแก่ลูกชายที่กำลังเจ็บป่วยด้วยโรคประจำตัวที่เคยทำให้คนเป็นแม่ของเด็กน้อยจากไปแล้ว

               ร่างเด็กชายผมทองยาวสยายอยู่บนเตียง  ใบหน้าซีดขาวหอบจนตัวโยน ปากก็กำลังออกปากพูดกับพ่อของตน แม้จะหายใจลำบาก “ ท..ท่านพ่อ  ลีอา...น่า ” 

    เมื่อเด็กหญิงเริ่มมีอาการหน้ามืด ใบหน้าซีดขาวเนื่องจากร้องไห้เป็นเวลานานคนเป็นพ่อจึงขอโทษลูกชายบนเตียงและเดินพาเด็กหญิงไปพักผ่อนเสียที

    “ พ่อขอตัวพาลีอาน่าไปพักผ่อนก่อนนะเลโอ เดี๋ยวพ่อจะมาเยี่ยมลูกอีก ” 

               เด็กชายว่านอนสอนง่ายแม้จะเจ็บป่วยจนใกล้จะหมดลมแล้วก็อดห่วงน้องของตนไม่ได้ แม้หน้าจะซีดแต่ปากกลับคลี่ยิ้มพยักหน้าให้กับคนเป็นพ่อ  ประตูห้องปิดลงพร้อมการหายไปของบิดาและน้องสาวสุดที่รัก ในใจเลโอนี่คงจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วสินะที่ได้พบกับพ่อและน้องสาว

    “ เฮ้อ... เป็นเด็กดีเสียจริง ข้าล่ะเซ็ง!! 

                  เสียงโทนต่ำเหมือนมนุษย์ผู้ชายแต่กลับแฝงไอของสิ่งไร้ชีวิตถูกกล่าวขึ้น ต้นเสียงมาจากต้นไม้ใหญ่ใกล้คฤหาสน์ กิ่งต้นไม้ใหญ่ที่สุดถูกจับจองด้วยนกกาและร่าสูงเหมือนร่ามนุษย์ชายวัยเจริญเต็มที่นั่งห้อยขาอยู่ ขาก็สลับส่ายขึ้นลงไปมา มือขวาซีดเท้าคาง นัยน์ตาแดงก่ำเหมือนสีเลือดจ้องมองเด็กชายที่อยู่บนเตียง เลโอรู้สึกเสียวสันหลังวูบวาบทันทีที่รู้สึกถึงการจ้องมองของสิ่งชั่วร้ายบางอย่าง เลโอหันหน้าตามสัญชาติญาณที่คงสติอยู่ ต้นไม้ใหญ่ต้นนั้นใกล้ริมหน้าต่างห้องนอน เลโอเห็นร่างเงามืดของชายที่อยู่บนต้นไม้ใกล้ฝูงอีกา

      คุณเป็นใครหรือ... ”  เลโอถามขึ้นท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงัด

      แล้วเจ้าคิดว่าข้าเป็นใครหรือเด็กน้อย... ” 

                  แม้จะอยู่ไกลกันแต่เลโอกลับได้ยินเสียงชัดทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย  เลโอคิดว่าชายคนนี้ชั่งเป็นคนที่ไม่น่าคบหาเสียเลยแม้เขายังเด็กแต่เขาก็มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ ถ้าเขารู้ว่าชายคนนั้นเป็นใครแล้วจะถามไปทำไม!

      ฮ่า ฮา ฮ่า เด็กน้อยเจ้าอย่าพึ่งโกรธข้าสิ อะๆ ข้าเลิกเล่นกับเจ้าแล้วก็ได้..”     เลโอนิ่งเงียบฟังว่าชายคนนั้นจะพูดอะไรต่อ “ แต่ข้าจะมายื่นข้อเสนอให้เจ้า ...เพื่อต่ออายุให้เจ้าอย่างไงล่ะ เจ้าสนไหม?

    เลโอนิ่งคิดชายคนนี้เป็นใครกัน แต่เมื่อเขายื่นข้อเสนอนี้มาเขาก็จะมีโอกาสได้อยู่กับน้องสาวและท่านพ่ออีก เขายังอยากจะทำอะไรอีกเยอะ เขายังเด็กเกินไปที่จะต้องตาย...

    “ สนครับ ”  เลโอตอบชายลึกลับ

    “ เมื่อเจ้าสน เจ้าคงต้องรู้ว่า.. ไม่มีของฟรีในโลกหรอกนะ ”

                เลโอนิ่งคิด ถ้าเขาต้องการมีชีวิตอยู่เขาจะต้องแลกด้วยอะไรล่ะ ชีวิตหรือ ชื่อเสียงเงินทองหรือ “ เจ้าไม่ต้องคิดหรอกนะว่าข้าจะต้องการชีวิตเจ้าหลังความตายอะไรเทือกนั้น เจ้าไม่ต้องกลัวหรอกและเจ้าไม่ต้องกลัวว่าข้าจะไปเป็นพ่อบ้านของเจ้าด้วย ”

                 เลโอเริ่มมีอาการหนักขึ้น หน้าซีดขาวราวกับไม่มีเลือด หายใจไม่ออกเหงื่อไหลซึมออกจากร่างกาย แต่ที่หนักที่สุดคือ เลโอเริ่มไอเป็นเลือดบ่งบอกคือเขาเริ่มจะจากโลกนี้เป็นทนแล้ว ไม่ว่าอะไรเขาต้องการแลกทุกสิ่งเพื่อมีชีวิตต่อไป เพื่อความต้องการของตัวเขาเอง...

      ละ ..แล้ว ผม ต้องแลกด้วย อะ..ไร ”

    “ ง่ายๆ ข้าจะให้เจ้ายืมพลังข้าเพื่อเจ้าจะได้ดำรงชีวิตต่อไป และเจ้าต้องแลกกับ...”

    เลโอนิ่งคิด ไม่ว่าอะไรเขาก็ยอมแลกทุกอย่าง!!

          ชายลึกลับสลายหายไปเหมือนกับควันและโผล่เข้ามาภายในห้องนอนของเลโอ รองเท้าหนังอย่างดีก้าวแตะพื้นอย่างเชื่องช้า...

    ตึก!

    “ การที่ให้ข้าดูและสอดส่องชีวิตการเป็นอยู่ของเจ้ายามได้พลังของข้าไปแล้ว ” 

                ชายหนุ่มหน้าตาดีปรากฏขึ้นต่อหน้าเลโอ เขายืนอยู่ริมหน้าต่างห้องข้างเตียงนอน ใบหน้าซีดขาวราวกระดาษเนื้อดีไร้สีเลือดปากคลี่ยิ้มยกขึ้นถูกใจกับคำตอบที่รู้ว่าเด็กชายที่อยู่บนเตียงจะตอบรับเขาว่าอะไร ดวงตาแดงก่ำเหมือนสีเลือดแจวด้วยความซุกซนขี้เล่นหยอกล้อ ผมดำซอยละคออย่างดีดูเซ่อๆ ชุดคลุมหนังสีดำที่ดูลุ่มล่ามแต่พอชายหนุ่มใส่แล้วดูทะมัดทะแม่ง

    “ ว่าไงเด็กน้อยเจ้าตกลงไหม?

                  ชายหนุ่มยิ้มให้เลโอพร้อมย้ำเอาคำตอบ แม้เลโอจะไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขาจะแลกเปลี่ยนเพียงแค่เขายอมให้ชายคนนี้ดูชีวิตประจำวันเขาไปแล้วชายหนุ่มจะได้อะไร คิดไปก็ปวดหัวกับเด็กอายุสิบขวบตอบตกลงไปเลยดีกว่า

    “ ตกลง คะ..ครับ ”

    “ ดีมาก!! ชายหนุ่มว่า  “ นั้นเจ้าหลับตาแล้วทำตัวสบายๆนะ ข้าจะแบ่งพลังให้เจ้า”  

                 เลโอหลับตาลง ไอสีดำล้อมรอบตัวเลโอก่อนที่ไอนั้นจะหายไป เลโอลืมตาขึ้นดวงตาที่เคยเป็นสีฟ้าครามบัดนี้กลายเป็นสีแดงเลือดและจางหายไปกลับมาเป็นสีฟ้าครามปกติ อาการป่วยหายเป็นปลิดทิ้งเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น

    “ เอาล่ะ!! นี่เป็นบริการพิเศษอีกหนึ่งคือ.. เมื่อเจ้าบาดเจ็บสาหัสถึงชีวิตหรือเจ้าเรียกข้าผ่านทางเลือดของเจ้า ข้าจะมาช่วยเจ้า เด็กน้อย...”  ชายหนุ่มว่าพลางยิ้มพลาง

    “ ขอบคุณครับ! ว่าแต่... คุณชื่ออะไรหรือครับ ” เลโอลงขึ้นลงบนเตียงถามชายตรงหน้า

    “ หึหึ ข้าชื่อ แฟนท่อม เป็นราชาซาตาน ยินดีที่ได้รู้จัก เลโอ ลีโอนาสที่6 ขอบคุณสำหรับวันนี้แล้วพบกันใหม่ ”  แฟนท่อมโค้งให้เลโอและสลายหายไปเป็นควันสีดำ

      ขอบคุณครับ แฟนท่อม ”

     

    ZODIAC  ตามความหมายโดยตรงของมันก็คือ  เทพจักรราศีทั้ง  12   ดวงดาวแห่งฟากฟ้าและฤดูกาลบอกตำแหน่งประจำเดือน   ดวงดาวที่มีรูปวาดแบบชาวกรีกโบราณ  หรือดวงดาวแห่งความหายนะที่กำลังมาเยือน...

    ...

    ....

    ....นครหลวงแห่งวาติกันโลกแห่งเทพนิยายเวทมนต์ที่ทุกคนใช้เวทมนต์ได้อย่างไม่จำกัด  แต่ถึงอย่างนั้น!!

    เวทมนต์ที่แตกต่างตามบุคคล เชื้อชาติและสายเลือด 

      สายเลือดคือการแบ่งแยกของเวทมนต์มหาอำนาจที่มีอย่างไม่สิ้นสุด

     สายเลือดแห่งเทพเจ้าแห่งดวงดาวทั้ง 12  สายเลือดที่ทั้งโลกมีแค่สิบสองคนที่ถูกเลือกตามแต่ละรุ่นตามยุค ตามสมัย  และแต่ละรุ่นจะมีเพียงพลังแห่งดวงดาวเดียวที่มีพลังอำนาจมากที่สุด 

    ดวงดาวแห่งจักรราศีที่เป็นผู้นำดวงดาวทั้งสิบเอ็ดดวงดาว

    “เลโอ”  ดวงดาวราศีสิง  ดวงดาวที่พลังอำนาจมหาสารและโชคลาภ

     

     

       ท่านผู้ชมคะ!!  แม้นครหลวงวาติกันจะยังไม่มี  โซดิแอ็ค รุ่นใหม่มาเข้ารับตำแหน่ง  แต่ทางหน่วยทหารสีขาวแห่งวาติกันก็ยังสามารถกำจัด ชาโดว์ ได้ค่ะ!!  แถมคนที่สามารถกำจัดได้นั้น ไม่ใช่ใคร!? แต่เป็นท่านเลโอ แห่งตระกูลลีโอนาส  ที่จะเข้ารับตำแหน่งหนึ่งในโซดิแอ็คด้วยค่ะ!!!    

                  หญิงสาวผู้ประกาศข่าวที่หันหน้าเข้ากล้องเพื่อทำหน้าที่ประกาศข่าวที่มีคนสามารถกำจัดชาโดว์ได้โดยที่ยังไม่มีเจ้าหน้าที่ทหารกำจัดอมนุษย์แห่งวาติกันและไม่ขึ้นตรงต่อสภารัฐบาลโลกนั้นเอง และมีชื่อที่ทุกคนเรียกและเข้าใจตรงกันคือ โซดิแอ็ค(Zodiac)  กลุ่มคนทั้งสิบสองที่มีพลังอำนาจแห่งดวงดาวจักรราศีทั้งสิบสอง

    “ ท่านผู้ชมค่ะ! นั่น!! เขามาแล้วค่ะ ท่านเลโอ ลีโอนาสที่หกค่ะ!!   

                 ชายเสื้อคลุมสีขาวสะอาดตาพลิ้วตามลมและจังหวะการเดิน เส้นผมสีทองละเอียดซอยสั้นปะบ่าสยาย และใบหน้าขาวผ่องยาวต้องแสง ริมฝีปากคลี่ยิ้มสดใสเช่นเดียวกับดวงตาฟ้าครามที่ยิ้มตามด้วย เขาคือชายที่ผู้ประกาศข่าวกล่าวถึง ชายหนุ่มเดินแหวกฝูงคลื่นประชากรหนาแน่น

    “ ขอโทษนะค่ะท่าน ช่วยตอบคำถามดิฉันด้วยเถอะค่ะ ”  เสียงนักข่าวหญิงคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อถึงตัวชายหนุ่มมาดทหาร ไมโครโฟนก็ถูกยกใกล้ชายหนุ่ม

    “ ครับเชิญครับ ”

               ชายหนุ่มพูดพลางยิ้มให้นักข่าวที่มาทำข่าวของเขา ซึ่งทำให้นักข่าวทั้งหลายใจชื้นเมื่อได้ข่าวสำหรับส่งให้บก.แล้ว

    “ ค่ะ! ชาโดว์ที่ท่านเลโอสังหารไปเป็นชาโดว์ประเภทอะไรค่ะ ”

    “ อ๋อ ครับ! ชาโดว์ที่ผมจัดการไปคือประเภทกูลน่ะครับ มันไม่เก่งอะไรมากเพราะมันเป็นจำพวกซากศพที่เป็นทาสรับใช้ชาโดว์ระดับกลางถึงสูงครับ ”

                เลโอว่าและยิ้มสดใสให้นักข่าวที่ถาม ที่จริงแล้วเลโอ  ลีโอนาส ชายหนุ่มที่กำลังยิ้มและตอบคำถามนักข่าวที่รุมกันถามคำถามจนน้ำลายเกือบกระเด็นถึงตัวเองนั้น  เป็นลูกของนายทหารชั้นผู้ใหญ่ของทางวาติกันแต่ตอนนี้นายทหารคนนั้นปลดเกษียณแล้ว เลโอจึงรับช่วงต่อแทน เลโอยังได้รับรางวัลหนุ่มหล่อหน้าใสจากนิตยสารรายเดือนของทางนครหลวงวาติกันและยังได้รับฉายา  ราชสีห์แห่งตะวันเพราะเลโอนั้นไม่ว่าใครพบเขาเมื่อไหร่ ที่ไหน เขาก็จะยิ้มตลอดเวลาและเป็นยิ้มสดใสและเจิดจรัสดั่งดวงตะวัน   แม้แต่ก่อนนั้นเขาเคยป่วยจนเกือบเสียชีวิตแต่เพราะเหตุใดเขาจึงหายเป็นปกติก็ยังไม่มีใครทราบสาเหตุ

    นอกจากตัวเขาเองและชายคนนั้น...

     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×