|
" คิดอะไรอยู่นะโร ตั้งใจเล่นหน่อยสิ "
น้ำเสียงของเฟรินบอกถึงความขบขันที่เห็นว่าอีกคนเล่นเหมือนรีบร้อนเกินเหตุ
ซึ่งอาการของโรแบบนี้ไม่เคยปรากฎมาก่อน จะเห็นก็แต่อาการรอบรู้
ชอบเป็นผู้ที่ถือไพ่เหนือกว่าเสมอ
' ไม่ให้เขาใจร้อนได้ยังไง ก็ในเมื่อคนตรงหน้าที่เอาแต่เหม่อลอยมาเกือบอาทิตย์
ดันหันมาตั้งใจเล่นอย่างสนุกสนานยิ่งกว่าเก่า '
' ทั้งๆที่เตรียมใจไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ แต่ก็อดที่จะตื่นเต้น รีบเล่นให้จบเร็วๆไม่ได้
จนเกือบจะพลาดหลายครั้ง เขาต้องชนะเท่านั้น ไม่งั้นที่ทำมาก็เป็นอันล่ม '
" หึหึหึ ถ้านายมัวแต่คิดเรื่องอื่นอยู่ละก็นะโร ฉันว่าแกแพ้แน่ๆเลย "
เฟรินพูดพร้อมขยับม้ากินเบี้ยของโร
" เฟริน นายรู้หรือเปล่าว่า ตอนนี้พวกเพื่อนๆของเรามาตั้งค่ายกันที่ชายแดนป่าหลงลืม
พวกนั้นคิดถึงนายมากเลยรู้ไหม "
โรจำเป็นต้องใช้แผนเบี่ยงเบนอย่างช่วยไม่ได้
และมันก็ได้ผล เพราะคนรับข่าวละสายตาขึ้นมามองหน้าคนพูด
" พูดจริงน่ะ แล้วเพิ่งมาบอก ฉันอยากเจอพวกนั้นเหมือนกัน ไปกันเลยไหม "
เฟรินออกอาการตื่นเต้นจนเกือบจะเลิกเล่นไปเลย
" วันนี้คงไม่ได้ ไว้ฉันไปส่งข่าวให้ท่านเจ้าก่อนแล้วจะแวะมารับไปเที่ยว "
ทั้งๆที่พูดออกไปแต่ในใจก็ไม่นึกอยากจะให้ออกไปไหน
อุตส่าห์ลงทุนลบความทรงจำของคนคนนั้นให้แล้ว
ถ้าไปเจออีกความทรงจำอาจจะกลับมาใหม่ก็ได้
เล่นกันได้สักพักเฟรินก็ถามคำถามที่ทำให้คนตอบสำลักชาที่จิบอยู่
" โร ทำไมแกถึงยอมรับตำแหน่ง ราชบุตรเขย วะ "
เฟรินถามหน้าตาเฉย คนตอบตีสีหน้าเรียบ ถามย้อนกลับ
" แล้วนายคิดว่าไง "
" จะไปรู้แกหรอ ฉันถึงได้ถามไง ไอ้ประสาท "
พูดเสร็จพลางขยับเรือหลบ
" แล้วถ้าฉัน..อยากเป็นจริงๆนายจะว่าอะไรไหม "
น้ำคำนุ่มของโร เริ่มทำเอาใจคนฟังเริ่มแกว่ง
" ง่า นายอย่าเล่นน่า "
พูดไปก็เริ่มไม่มีสมาธิเอาเสียดื้อๆ
" ว่าแต่ ทำไมวันนี้ นายไม่เอา เบี้ย หรือเรือ ฉันออกไปบ้างวะ เดี๋ยวก็แพ้หรอก "
เจ้าตัวดีรีบเปลี่ยนเรื่อง
คนฟังฟังไปก็ยิ้มไปกับบทเปลี่ยนเรื่องของคนตรงหน้า
" ฉันว่าฉันบอกไปแล้วนะ หึหึ ถ้ายังไงก็ออมมือให้ด้วยละเจ้าหญิง "
คนถูกยกเป็นเจ้าหญิงถึงกับแยกเขี้ยว
เล่นกันจนเกือบจะจบเกมส์ ถ้าไม่ทำให้ไอ้คนเก่งนี้เสียสมาธิละก็อย่าหวังเลยว่าจะชนะ
" เฟริน ถ้าฉันขอนายแต่งงาน นายจะแต่งกับฉันไหม "
คำถามที่อยู่ๆโรก็พูดออกมา ทำให้คนฟังหน้าร้อนวูบ
" นายเอาจริงหรอโร "
ทั้งสองสบตากัน อีกคนกำลังวัดใจ อีกคนก็ดูจริงจังใช่ย่อย
สายตาของคนขอแต่งงานที่ส่งมาให้ ทำเอาหัวใจเต้นผิดจังหวะขึ้นเรื่อยๆ
จนไม่มีสมาธิในการเล่น ในใจเริ่มคิด
' ทำไมวันนี้มันพูดแปลกๆ เรื่อยเลยเนี้ย '
แต่มันก็ได้ผลเมื่อคำว่า ' รุกฆาต ' ออกมาจากปาก โร เซวาเรส ท่านราชบุตรเขย คนนี้
ทั้งๆที่ไม่น่าเป็นไปได้ ขนาดตัวเองยังไม่อยากจะเชื่อว่าจะทำได้
สิ้นเสียงประกาศว่า ' รุกฆาต ' ของโร
ทำให้เฟรินหายใจกระตุกวูบ
ไม่ใช่เพราะแพ้เกมส์
แต่เป็นภาพความทรงจำต่างๆ ความรู้สึกที่มีให้คนคนนั้น
คนที่ชื่อว่า คาโล วาเนบลี เจ้าชายน้ำแข็งแห่งคาโนวาล
มันเริ่มถูกลบเลือนอย่างน่าใจหาย เลือนไป.....หายไป ......
" เฮ้ย! อะไรกัน เกิดอะไรขึ้น ไม่นะ ไม่มมมมมมมมมมมม "
เฟรินพยายามดึงภาพกลับมา
แต่นึกกลับมาเท่าไรก็เหมือนภาพนั้นจะถูกลบไป
ร่างทั้งร่างเริ่มสั่นก่อนจะกรีดเสียงร้องออกมาให้คนฟังใจหาย
แล้วเจ้าของเสียงกรีดร้องก็สลบไป
" ฉันจำเป็นต้องทำ เฟริน ยกโทษให้ฉันด้วย ฉันรักเธอเกินกว่าจะเห็นเธอทนเจ็บอยู่ต่อไปได้ "
โร พูดพร้อมกับอุ้มร่างคนหมดสติไปส่งที่ห้องบรรทม
| 
ความคิดเห็น